Copa Libertadores: Πρωταθλήτρια Λατινικής Αμερικής για πρώτη φορά στην ιστορία της η Μποταφόγκο

Στην πρώτη συμμετοχή της σε τελικό του Copa Libertadores, η Μποταφόγκο κατέκτησε την κούπα σε αργεντίνικο έδαφος.

Η ομάδα του Αρτούρ Ζόρζε κέρδισε στον βραζιλιάνικο «εμφύλιο» την Ατλέτικο Μινέιρο των Μπερνάρντ και Γκουστάβο Σκάρπα, μολονότι έπαιζε ουσιαστικά σε όλο το ματς με παίκτη λιγότερο.

H «Glorioso» προηγήθηκε με τον Λουίς Ενρίκε στο 35’ και διπλασίασε τα τέρματα της με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Άλεξ Τέλες στο 44’, ενώ η «Galo» μείωσε νωρίς (βλ. 47’) στο δεύτερο ημίχρονο, με τον Εντουάρντο Βάργκας κι έδωσε νέο ενδιαφέρον.

Η Ατλέτικο Μινέιρο, όμως, δεν κατάφερε να βρει γκολ ισοφάρισης και σε μια αντεπίθεση στο φινάλε του αγώνα η Μποταφόγκο «σφράγισε» την κατάκτηση του τίτλου. Συγκεκριμένα, ο Ζούνιορ Σάντος διαμόρφωσε το αποτέλεσμα στο 7^ο λεπτό των καθυστερήσεων.

ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΙΝΕΪΡΟ: Έβερσον, Λιάνκο (46' Μαριάνο), Μπατάλια, Αλόνσο, Σκάρπα (46' Βάργκας), Φράνκο, Βέρα Αράνα (46' Μπερνάρ), Χουλκ, Ντέιβερσον (76' Κάρντεκ), Παουλίνιο
ΜΠΟΤΑΦΟΓΚΟ: Βίκτορ, Βιτίνιο, Αντριέλσον, Μπαρμπόζα, Τέλες (58' Ντανίλο), Φρέιτας, Γκρεγκόρε, Ενρίκε (59' Μαρτίνς), Σαβαρίνο (58' Μάρσαλ), Αλμάδα (79' Σάντος), Ιγκόρ Ζεσούς (90' Άλαν)

Η απονομή

Οι κατακτήσεις

• 7 φορές Ιντεπεντιέντε (1964, 1965, 1972, 1973, 1974, 1975, 1984)
• 6 φορές Μπόκα (1977, 1978, 2000, 2001, 2003, 2007)
• 5 φορές Πενιαρόλ (1960, 1961, 1966, 1982, 1987)
• 4 φορές Ρίβερ (1986, 1996, 2015, 2018), Εστουδιάντες (1968, 1969, 1979, 2009)
• 3 φορές Ολίμπια (1979, 1990, 2002), Νασιονάλ (1971, 1980, 1988), Σάο Πάουλο (1992, 1993, 2005), Σάντος (1962, 1963, 2011), Γκρέμιο (1983, 1995, 2017), Παλμέιρας (1999, 2020, 2021), Φλαμένγκο (1981, 2019, 2022)
• 2 φορές Κρουζέιρο (1976, 1997), Ιντερνασιονάλ (2006, 2010), Ατλέτικο Νασιονάλ (1989, 2016)
• 1 φορά Κόλο Κόλο (1991), Ρασίνγκ (1967), Αρχεντίνος (1985), Βάσκο (1998), Όνσε Κάλντας (2004), Λίγκα ντε Κίτο (2008), Κορίνθιανς (2012), Ατλέτικο Μινέιρο (2013), Σαν Λορένσο (2014), Φλουμινένσε (2023), Μποταφόγκο (2024)