Αυτό ναι, ήταν διαφήμιση του ποδοσφαίρου!

Ο Παναθηναϊκός αν και φιλοξενούμενος ήταν αυτός που κατάφερε να πατήσει καλύτερα από το πρώτο λεπτό του αγώνα και εισέπραξε την καλή του εικόνα με δύο γκολ. Αυτό ήταν και το στοιχείο του αιφνιδιασμού στο αποψινό παιχνίδι αφού τα γκολ των Κλωναρίδη και Μπεργκ στο 24’ και στο 27’ άφησαν αγάλματα τους παίκτες της ΑΕΚ που μέχρι την ανάπαυλα δεν είχαν μπει ποτέ στο γήπεδο.

Εκεί, στα αποδυτήρια ο Χιμένεθ πέρασε τις ιδέες του στους παίκτες της ΑΕΚ και με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου είδαμε μια ομάδα πεισμωμένη για την ισοφάριση. Με αλλαγές σε πρόσωπα και σχήμα αφού ο Ισπανός έκανε ότι έπρεπε προκειμένου η ομάδα του να πιέσει ψηλά και να εκμεταλλευτεί τον παράγοντα έδρα.

Το πάθος της εξέδρας έγινε πείσμα των παικτών, ο Λάζαρος μείωσε σε 2-1, ενώ ο Πέκχαρτ έφερε το σκορ στα ίσια, δικαιώνοντας τον προπονητή του που τον επέλεξε μαζί με τον Χριστοδουλόπουλο προκειμένου να ανατρέψουν την κατάσταση.

Η ΑΕΚ είχε επιστρέψει όχι μόνο στον αγώνα, αλλά και στο σκορ και όλα έδειχναν ότι έχοντας και το μομέντουμ μαζί της ήταν ικανή ακόμα και για την ανατροπή. Προσπάθησε, όμως δεν μπόρεσε να πετύχει και τρίτο τέρμα.

Και τότε μίλησε το Σκανδιναβικό κρύο αίμα του Μπεργκ.  Ο Σουηδός στο 90’ έγινε αποδέκτης της μπάλας στην περιοχή και έκανε ξανά αυτό που συνηθίζει φέτος. Την έστειλε στο πλεκτό «παγώνοντας» ένα ολόκληρο ΟΑΚΑ και χαρίζοντας στην Ένωση μια ψυχρολουσία που όμοιά της δεν είχε ζήσει φέτος.

Η ΑΕΚ θα μπορούσε να γυρίσει τον αγώνα υπέρ της με βάση την εικόνα της. Όταν ο Αραούχο πέρασε λίγο πίσω από την περιοχή και μπήκαν στον αγώνα ο Λάζαρος με τον Πέκχαρτ, η επιθετική της λειτουργία ήταν πολύ καλή και δημιούργησε στο δεύτερο μέρος όσες ευκαιρίες δεν μπόρεσε να κάνει στο πρώτο.

Όμως ο Παναθηναϊκός, στο κακό δικό του ημίχρονο, είχε την ευτυχία να διαθέτει έναν «φονιά» στην επίθεση, που ένα άγγιγμά του στην μπάλα αρκεί για να «σκοτώσει» τον αντίπαλο.

Κάπως έτσι γράφτηκε το αποψινό 2-3. Απλά, όμορφα και ποδοσφαιρικά!