Ο Μπεργκ κέρδισε τον Χιμένεθ

Από ένα ημίχρονο είχαν οι δύο αντίπαλοι στο ΟΑΚΑ. Το πρώτο άνηκε στον Παναθηναϊκό και το δεύτερο στην ΑΕΚ. Οι πράσινοι θα μπορούσαν να είχαν “καθαρίσει” το ματς από το ημίχρονο, αλλά τελικά έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά ο Μπεργκ στο τέλος (2-3).

Ο Χιμένεθ ρίσκαρε πολύ με τις αλλαγές του στην επανάληψη κάνοντας άκρως επιθετική την ομάδα του και δικαιώθηκε (ίσως να εξιλεώθηκε και για την αστοχία του στις επιλογές του στο ξεκίνημα του αγώνα ιδίως με τον Πατίτο). Άλλωστε οι παίκτες που αντικατέστησε δεν τραβούσαν. Από την άλλη η έμπνευση του Ουζουνίδη να βγάλει τους Εμποκού, Κλωναρίδη, δύο από τους κορυφαίους παίκτες της ομάδας του στο πρώτο μέρος, μάλλον δεν τον δικαίωσε...

Έκτοτε στερήθηκε ταχύτητας ο Παναθηναϊκός. Λυτρωτής όμως ήταν ο Μπεργκ. Με το δεύτερό του τέρμα κέρδισε τον.. Χιμένεθ. Νικητής πάντως ήταν και το ποδόσφαιρο εκτός από τον Παναθηναϊκό αφού έγινε ένα εξαιρετικό παιχνίδι, επιθετικό και απολαυστικό.

Το όνειρο και ο εφιάλτης

Το πρώτο ημίχρονο πάντως ήταν ονειρικό για τους φιλοξενούμενους και εφιαλτικό για την ΑΕΚ. Οι πράσινοι κυριάρχησαν σε όλες τις γραμμές ενώ αποδείχθηκαν και αποτελεσματικοί στην τελική προσπάθεια. Μάλιστα αν ο Μπάρκας δεν αντιδρούσε σωτήρια σε μια δυο περιπτώσεις το σκορ θα μπορούσε να ήταν στο 0-3 ή στο 0-4.

Τι έκανε σωστά ο Παναθηναϊκός και τι λάθος η Ένωση; Οι φιλοξενούμενοι πίεζαν στο κέντρο, είχαν τις γραμμές τους κοντά, πέρασαν τις κάθετες, είχαν τον Εμποκού να κερδίζει μονομαχίες, έπιαναν οι αυτοματισμοί τους.

Από την άλλη οι γηπεδούχοι έκαναν ακριβώς τα αντίθετα: Οι γραμμές τους ήταν μακριά, το πρέσινγκ τους στο κέντρο ανύπαρκτο (ο Αϊντάρεβιτς έμοιαζε εκτός παιχνιδιού ενώ και ο Γιόχανσον -έπαιξε ουσιαστικά με μία προπόνηση- έχασε τις περισσότερες μονομαχίες), το κέντρο της άμυνάς τους είχε πολλά θέματα (ταλαιπωρήθηκε κυρίως ο Βράνιες). Επίσης, τα άκρα δεν προσέφεραν βοήθειες όπως σε άλλα ματς. Ο Γκάλο και ο Ντίντακ δεν μπορούσαν επιθετικά να δώσουν το κάτι παραπάνω. Αμυντικά ο Ντίντακ είχε κάποιες καλές επεμβάσεις αντίθετα ο Γκάλο ταλαιπωρήθηκε περισσότερο.

Ρίσκαρε, δικαιώθηκε, αλλά νικήθηκε...

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Χιμένεθ προσπάθησε με γρήγορες αλλαγές να παρέμβει στο ματς. Έβγαλε τον Αϊντάρεβιτς και τον Πατίτο (δεν προσέφερε ούτε εκείνος) και πέρασε τους Χριστοδουλόπουλο, Πέκχαρτ. Ξεκάθαρη πρόθεσή του να κάνει πιο επιθετική την ομάδα του. Ο Παναθηναϊκός επέλεξε να αφήσει μέτρα στην ΑΕΚ και να περιμένει πίσω από το κέντρο. Και το πλήρωσε. Οι γηπεδούχοι πίεσαν, σιγά-σιγά έμπαιναν περιοχή και σε μια ανύποπτη φάση πήραν το πέναλτι. Μείωσαν και μπήκαν ξανά στο παιχνίδι με την ψυχολογία υπέρ τους.

Ο Χιμένεθ άλλαξε και τον Σιμόες βάζοντας τον Μπακασέτα για να φρεσκάρει το κέντρο και να δώσει μια ακόμη πιο επιθετική ώθηση στην ομάδα του. Την ίδια ώρα ο Παναθηναϊκός συνέχιζε να παίζει το ίδιο παιχνίδι: του ρολογιού. Προσπαθούσε να κρατάει μπάλα στο κέντρο όσο μπορούσε, να κερδίζει χρόνο και να κουράσει την ΑΕΚ. Λογικό όταν προηγείται. Περίμενε την καθίζηση των γηπεδούχων που φυσιολογικά δεν θα μπορούσαν να πιέζουν 90 λεπτά.

Κι όντως από το 70’ η ΑΕΚ άφησε το γκάζι. Οι πράσινοι ανέβηκαν και έψαξαν το τρίτο τέρμα. Όμως έδωσαν το δικαίωμα στην Ένωση να “χτυπήσει” στην αντεπίθεση και στο 77’ ήρθε το γκολ της ισοφάρισης. Οι Μάνταλος, Μπακασέτας, Χριστοδουλόπουλος άλλαξαν σωστά την μπάλα, με τον Πέκχαρτ να κάνει άψογα την προβολή στο δεύτερο δοκάρι και το 2-2.

Ο νόμος του Μπεργκ

Το ματς φαινόταν πως θα ολοκληρωνόταν στην ισοπαλία, αλλά τελικά την τελευταία κουβέντα την είχε ο Μπεργκ με το δεύτερό του τέρμα στην αναμέτρηση. Σε μια κόντρα των πρασίνων από τα αριστερά στο 90’ βρέθηκε στην καρδιά της περιοχής και με προβολή νίκησε τον Μπάρκα και την άμυνα του Δικεφάλου.

Στις καθυστερήσεις οι γηπεδούχοι δεν είχαν δυνάμεις και χρόνο να αντιδράσουν κι έτσι αυτή η συναρπαστική αναμέτρηση ολοκληρώθηκε στο 2-3. Ο Χιμένεθ το πάλεψε να φέρει τούμπα το ματς για την ΑΕΚ, αλλά ο Μπεργκ είχε δει το δικό του όνειρο για το ντέρμπι. Επέβαλλε τον νόμο του για μια ακόμη φορά.