Καρύδας: «Δικαίωση για τους κόπους μας»

Ο έμπειρος γκαρντ έχει συνδυάσει την παρουσία του στην Α2 με τους προβιβασμούς των ομάδων στις οποίες αγωνιζόταν.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

-Είναι η τρίτη σου άνοδος από την Α2 στην Α1. Το έχεις κάνει κάτι σαν συνήθεια, έτσι; 

«Κάπως έτσι (γέλια). Σίγουρα νιώθεις ωραία όταν τελειώνει μια χρονιά κι έχεις πετύχει τους στόχους σου. Όταν κάνεις πρωταθλητισμό και πρέπει να κάνεις όσο το δυνατό λιγότερες ήττες, είναι πολύ όμορφο όταν τελειώνει η σεζόν κι έχεις καταφέρει αυτό για το οποίο είχε αρχίσει μια προσπάθεια. Είναι μια δικαίωση για τους κόπους όλων μας».

-Πάντως φέτος σε σχέση με πέρσι, όταν πέτυχες το τρίποντο της ανόδου για τον Κόροιβο, ήταν πολύ λιγότερο αγχωτική η άνοδος…

«Ναι, πέρσι ήταν ένα ματς ζωής ή θανάτου για τον Κόροιβο και ξέραμε πως δεν θα υπήρχε δεύτερη ευκαιρία. Φέτος με τον Αρκαδικό γνωρίζαμε πως ακόμη κι αν δεν τα καταφέρναμε απέναντι στο Ψυχικό, θα είχαμε ένα ακόμη ματς, αλλά θεωρήσαμε ότι έπρεπε να το τελειώσουμε πριν πάμε στη Λιβαδειά. Το λέγαμε στις μεταξύ μας συζητήσεις ότι παρότι είχαμε αυτή την πολυτέλεια, δεν έπρεπε να χαθεί η ευκαιρία να εξασφαλίσουμε την άνοδο μια αγωνιστική πριν το τέλος και το πετύχαμε».

-Η εμπειρία η δική σου, αλλά κι άλλων παιδιών που έχουν πολλές παραστάσεις, και σε υψηλότερο επίπεδο, πόσο καταλυτική ήταν για όλη τη σεζόν, αλλά και τις κρίσιμες καμπές της περιόδου;

«Χρειάζεται να έχεις έμπειρα παιδιά, ειδικά σε παιχνίδια ειδικών καταστάσεων, γιατί ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν την πίεση έχοντας βρεθεί σε ανάλογη θέση. Εμείς ευτυχήσαμε να έχουμε ένα καλό μείγμα έμπειρων παικτών μαζί με νέο αίμα και κάναμε ένα πολύ καλό σύνολο υπό την καθοδήγηση του κόουτς Καστρίτη με αποτέλεσμα να τα καταφέρουμε στο τέλος».

-Υπήρχε κάποια ήττα που σε ανησύχησε ή κάποια νίκη που σε γέμισε πίστη για την άνοδο στην πορεία αυτής της χρονιάς;

«Σε μια μεγάλη σεζόν και σε ένα δύσκολο πρωτάθλημα όπως είναι αυτό της Α2, θα κάνεις και κακές ήττες, αλλά και μεγάλες νίκες. Εμείς είχαμε κάποια άσχημα αποτελέσματα στον πρώτο γύρο, μέχρι να βρούμε τη χημεία μας, κι αυτό μας έφερε λίγο πίσω. Όμως όταν αποκτήσαμε ρυθμό είδαμε κι εμείς πως είναι στο χέρι μας να ανέβουμε».

-Έχοντας τόσο καλό υλικό και ξεκάθαρο στόχο εξ αρχής την άνοδο, υπήρχε πίεση στην ομάδα;

«Εγώ προσωπικά αλλά και τα περισσότερα παιδιά στην ομάδα έχουμε συνηθίσει να παίζουμε υπό πίεση. Ξέραμε πως υπήρχαν 5-6 πολύ καλές ομάδες στην κατηγορία, άσχετα αν δεν είχαν δηλώσει όλοι ανοιχτά από την αρχή της σεζόν πως πάνε για άνοδο. Εμείς από την πρώτη στιγμή είχαμε πει πως θέλουμε να πρωταγωνιστήσουμε και να πάρουμε την άνοδο. Δυσκολευτήκαμε λίγο στον πρώτο γύρο, αλλά στο τέλος τα καταφέραμε».

-Η βοήθεια του κόσμου πόσο σημαντική ήταν σε αυτή την επιτυχία;

«Από το καλοκαίρι, όταν άρχισαν να γίνονται οι πρώτες καλές μεταγραφές, ο κόσμος ανταποκρίθηκε πολύ ζεστά στην προσπάθειά μας. Από την αρχή στάθηκαν στο πλευρό μας κι όταν άρχισαν να έρχονται και τα αποτελέσματα, αλλά και να φαίνεται πως πάμε για την άνοδο, το κλειστό ήταν κατάμεστο. Στους φιλάθλους μας ανήκει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας αυτής».

-Η επόμενη σεζόν θα βρει τον Αρκαδικό στην Α1. Θα σε βρει μαζί του;

«Ακόμη έχουμε ένα παιχνίδι, να τελειώσει κι αυτό και μετά θα το συζητήσουμε. Ξέρω πως υπάρχει αγάπη από την ομάδα προς έμενα και από κι αυτό είναι αμοιβαίο. Εφόσον με θέλουν, πιστεύω πως θα τα βρούμε σε πέντε λεπτά. Είμαι πολύ χαρούμενος που είχα αυτή τη συνεργασία φέτος, ο πρόεδρος ήταν δίπλα στην ομάδα και σε όλα τα παιδιά, όπως και ο προπονητής που μας πίστεψε από την αρχή».

-Έχεις κάποιο απωθημένο, ίσως επειδή δεν σου δόθηκε η ευκαιρία να αγωνιστείς στο υψηλότερο επίπεδο στην Ελλάδα;

«Δεν θα το έλεγα. Όταν μου δόθηκε πριν από λίγα χρόνια η ευκαιρία στον Ηλυσιακό και λόγω συγκυριών βρέθηκα να παίζω 30-35 λεπτά σε κάθε αγώνα, θεωρώ ότι την είχα αρπάξει από τα μαλλιά κι αντεπεξήλθα. Έδειξα τι μπορώ να κάνω στο υψηλότερο επίπεδο. Πάντως ανεξάρτητα από το σε ποια κατηγορία είμαι ή σε ποια ομάδα παίζω ή με ποιον αντίπαλο, προσπαθώ πάντα για το καλύτερο, για να τα έχω καλά με τον εαυτό μου. Θέλω κάθε φορά να παίζω κάθε ματς σαν να ήταν το τελευταίο μου».

-Βαδίζεις στα 36 σου, αλλά η απόδοσή σου κάθε άλλο παρά δείχνει να έχει κάμψη. Έχεις βάλει έναν χρονικό ορίζοντα για το τέλος της καριέρας σου;

«Όσο νιώθω δυνατός και καλα στη υγεία μου, θα συνεχίσω να παίζω και να προσφέρω όσα μπορώ στις ομάδες μου. Θεωρώ πως η φετινή χρονιά κύλησε πολύ καλα και βοήθησα τον Αρκαδικό. Η ηλικία δεν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο. Φέτος ερχόταν στο γήπεδο τακτικά ο Μπαντιμπανγκά που παίζει στον Αστέρα Τρίπολης και μου έλεγε πως παίζω σαν 20χρονος (γέλια)».