Ο Ρίκι Καρμάικλ μιλά στο Onsports (photos+videos)

Είναι πολύ δύσκολο να περιγραφούν τα αισθήματα, όταν συναντάμε ένα μεγάλο οδηγό ή αναβάτη. Συνήθως τους βρίσκουμε στο περιθώριο αγώνων αγχωμένους και χωρίς πολλή όρεξη, έτσι δεν μπορούμε να ρωτήσουμε ό,τι θέλουμε. Οι συναντήσεις γίνονται συνήθως στο εξωτερικό, αφού οι διοργανώσεις μας και η αγορά μας είναι τόσο μικρή, που δεν περιλαμβάνονται στα συμβόλαιά τους…

Λόγω δουλειάς έχω παρακολουθήσει από τον πρώτο ως τον τελευταίο του αγώνα για το επαγγελματικό πρωτάθλημα της Αμερικής. Ως την πρώτη του εμφάνιση στο πρωτάθλημα των Η.Π.Α. (το 1997) ο νεαρός Καρμάικλ είχε 67 ερασιτεχνικά πρωταθλήματα (ξεκίνησε να αγωνίζεται από 6 ετών και έτρεχε συχνά σε διπλές κατηγορίες).

 Η συνέχεια ήταν μία αποκάλυψη για όσους ασχολήθηκαν με το Motocross: Κυριάρχησε στην σκηνή από το 1997 (16 ετών)  ως το 2006 κερδίζοντας, 15 πρωταθλήματα, που αποτελούν ρεκόρ (10 στο Motocross και 5 στο Supercross), πέτυχε 150 νίκες στην καριέρα του (ρεκόρ) από αυτές οι 102 (ρεκόρ) στο Motocross και 48 στο Supercross ( 2η  καλύτερη επίδοση). Επίσης, κατάφερε να τελειώσει αήττητος 2 σεζόν (ρεκόρ). 

Έτσι, δεν είναι περίεργο, που τον χαρακτήρισαν ως τον καλύτερο όλων των εποχών και αυτός ο άνθρωπος μου έδινε το χέρι του για να συστηθούμε. 

Λίγο πριν ξεκινήσει η κουβέντα / δείπνο οι παρατηρήσεις είναι αναπόφευκτες. Είναι μικρόσωμος και έχει αρκετά παραπάνω κιλά. Είναι 31 ετών και βλέποντάς τον από κοντά καταλαβαίνει κάποιος πως είχε δουλέψει πολύ το σώμα του. Τον χαρακτηρίζει μία απλότητα, τόσο τον ίδιο, όσο και την γυναίκα του, Ούρσουλα, την οποία μας σύστησε. Είναι πάντα διαθέσιμος για αυτόγραφα, φωτογραφίες και ερωτήσεις με ευδιάθετο και επαγγελματικό τρόπο, τόσο ανοιχτό που σχεδόν δείχνει φιλικός σα να μιλά με τους δημοσιογράφους του ESPN, που τους ήξερε και τον ακολουθούσαν παντού. 

Ξεκινά πρώτος την κουβέντα λέγοντας πόσο πολύ του αρέσει η χώρα μας. «Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στην Ελλάδα και είμαι εντυπωσιασμένος με τα αξιοθέατα της Αθήνας και με την κουζίνα της χώρα σας. Μέχρι στιγμής έχω περάσει υπέροχα εγώ και η γυναίκα μου».

Η συζήτηση έρχεται (φυσικά) στους αγώνες Motocross και αν του λείπουν και πόσο δυσκολεύτηκε να τους αφήσει. Απαντά με χαμόγελο λέγοντας πως από το 2007 απασχολείται με τους αγώνες NASCAR, (στο πρωτάθλημα ανοιχτών φορτηγών). 

«Είχα πάρει τις αποφάσεις μου και ξεκινούσα μια νέα καριέρα. Μετά άρχισε κάπως να μου λείπει το Motocross, αλλά ουσιαστικά δεν απομακρύνθηκα πολύ από τον χώρο. Στην Florida διοργανώνουμε τελευταίως πολλές εκδηλώσεις και σχολεία motocross, με κορυφαίο το σχολείο πέρσι στην Daytona αμέσως μετά από το Daytona Week με το οποίο ασχολούμαι ενεργά. Αυτό μου δίνει την ευκαιρία να βρίσκομαι κοντά στο άθλημα και κατά συνέπεια κοντά στους αγώνες».

Αλήθεια όμως έχει συνειδητοποιήσει ποιός είναι; «Είναι πραγματικά απίστευτο, σε όλη μου την καριέρα δούλεψα σκληρά για να πετύχω όσα κατάφερα και χαίρομαι που ο κόσμος το αναγνωρίζει. Όταν αγωνιζόμουν δεν είχα τον χρόνο να κοιτάξω πίσω και να δω τι έχω καταφέρει, πάντα κοίταζα τον επόμενο αγώνα. Τώρα που έχω σταματήσει τους αγώνες αρχίζω να αντιλαμβάνομαι το μέγεθος των επιτυχιών μου μέσα από την αγάπη του κόσμου σε μέρη τόσο μακριά από την Αμερική, όπως η Ελλάδα».

Ποιοι, όμως, τον δυσκόλεψαν σε αυτήν την καριέρα; «Ολοι ήταν εξαιρετικοί και διαφορετικοί αντίπαλοι, αλλά μόλις έβρισκα τον τρόπο για να τους κερδίσω, δεν δυσκολευόμουν. Ο Τζέρεμι Μαγκράθ ήταν πολύ δυνατός στο Supecross, αλλά μόλις συνειδητοποίησα τι έπρεπε να κάνω για τον περάσω όλα ήταν εύκολα μετά. Μετέπειτα ήταν ο Κέβιν Γουίνταμ, ο οποίος ήταν εξαιρετικός αντίπαλος και διασκέδαζα πολύ τις μάχες μαζί του, ύστερα ο Τσαντ Ριντ, που ήταν γρήγορος και πεισματάρης και στο τέλος ο Τζέιμς Στιούαρτ, που ήταν πάρα πολύ γρήγορος, αλλά όχι σταθερός. Για τον κάθε ένα από αυτούς ήξερα τι πρέπει να κάνω για να τον κερδίσω, οπότε δεν με δυσκόλεψε κάποιος ιδιαίτερα».

Μήπως, όμως, ήταν ο Τζέιμς Στιούαρτ η αιτία να σταματήσει; «Και ναι και όχι. Το άθλημα του motocross δεν μπορείς να το συνεχίσεις για πολλά χρόνια σε υψηλό επίπεδο. Η καριέρα σου είναι μικρή και εγώ αυτό το ήξερα από την αρχή. Όταν εμφανίστηκε ο Στιούαρτ ήταν νέος και πολύ γρήγορος, αλλά όπως σου είπα δεν ήταν σταθερός και είχα βρει τον τρόπο για να τον κερδίζω. Σταμάτησα τους αγώνες Μotocross στην ηλικία των 27 ετών, γιατί δεν θα ήταν καλό για το σώμα μου να συνεχίσω την ένταση της προπόνησης που έκανα. Παράλληλα, είχα δρομολογήσει την νέα μου καριέρα στους αγώνες NASCAR».

Η κουβέντα συνεχίζεται περιγράφοντάς μας πως… έκλεβε στις προπονήσεις. «Υπήρχαν μέρες που δεν ήθελα να προπονηθώ τόσο πολύ και ξεγελούσα την μητέρα μου που ήταν υπεύθυνη για να είμαι συνεπής με τις προπονήσεις μου. Όταν δεν άντεχα  άλλο, άδειαζα τη βενζίνη και λέρωνα τα φίλτρα αέρος, για να πιστεύει ότι έκανα προπόνηση ή ανέβαινα  στα δέντρα όταν δεν ήθελα να πάω για τρέξιμο. Ήταν πολύ λίγες αυτές οι περιπτώσεις γιατί ήξερα ότι ήθελα να κερδίζω και ο μόνος τρόπος για να το πετύχω ήταν μέσω της προπόνησης».

Αναφέρει τη μητέρα του και διακρίνει μία απορία στα πρόσωπά μας. Ίσως γιατί έχουμε συνηθίσει αλλιώς την Αμερική. «Στην Αμερική το motocross είναι οικογενειακό σπορ. Όλοι στην οικογένειά μου ήταν στο πλευρό μου από την πρώτη στιγμή και συμμετείχαν σε ολόκληρη την πορεία μου. Το βασικότερο, όμως, που έκαναν για μένα, ήταν να με βοηθήσουν να αξιοποιήσω σωστά τα χρήματα που έβγαζα. Έχω βγάλει αρκετά χρήματα ώστε να μην χρειαστεί να δουλέψω ξανά. Όμως, δεν ήταν εύκολο, υπήρχαν και υπάρχουν πολλοί πειρασμοί και γι' αυτό λέω ότι η οικογένειά μου έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό.

Κι άλλοι στο παρελθόν έβγαλαν πολλά χρήματα στο motocross που δεν θα χρειαζόντουσαν να δουλέψουν ξανά, όμως τώρα αναγκάζονται για πολύ λίγα χρήματα να κάνουν τον manager ή τον προπονητή σε κάποιους οδηγούς».

«Ο γιος σου Καντίν έχει δείξει ενδιαφέρον για τον motocross, θα τον δούμε να συνεχίζει το όνομα στον χώρο;». Γελά και λέει πως ίσως είναι λίγο νωρίς για τον Καντίν. «Μπορώ να πω ότι η κόρη μου Elise έχει δείξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, συμμετέχει περισσότερο σε ό,τι συμβαίνει μέσα στο σπίτι με το motocross και αν την άφηνα θα μπορούσε να ασχοληθεί ακόμα περισσότερο».«Θα έρθεις ξανά στην Eλλάδα;» τον ρωτάμε. «Το ελπίζω, πέρασα πολύ καλά εδώ και διασκέδασα πολύ στους αγώνες του Monster Energy Athens Supercross.»

H συζήτηση κλείνει διαφορετικά. Είναι εκείνος που μας ρωτά ποιοι αγώνες του μας άρεσαν περισσότερο. Για εμάς ο καλύτερος ήταν αυτός της Γουασούγκαλ του 2006 στη μάχη του με το Στιούαρτ. Με αυτό κλείνουμε τη συνέντευξη. Δείτε γιατί ο Ρίκι Καρμάικλ έμεινε στη ιστορία ως ο καλύτερος αναβάτης του Motocross.

Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στις κυριότερες ειδήσεις της ημέρας και μέσα από τη σελίδα σας στο Facebook, κάντε LIKE στο Onsports πατώντας ΕΔΩ.