Ίβελ Κνίβελ: Το τελευταίο Show

Είχε σπάσει κάθε κόκαλο στο σώμα του. Είχε τόσο συχνές διασείσεις όπως άλλοι πονοκεφάλους, ενώ πέρασε αρκετό χρόνο από τη ζωή του σε… κώμα, ισορροπώντας ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Και όλα αυτά στο όνομα της Φήμης και των Χρημάτων. Ο ίδιος είχε πει πως σε όλη την καριέρα του είχε κερδίσει 60 εκατομμύρια δολάρια και είχε ξοδέψει 63!!

Η τελευταία εμφάνιση του Κνίβελ ήταν στο φεστιβάλ (που έχει το όνομά του) στην  πόλη Μπουτ το 2007.  Το 69 ετών σώμα του stuntman είχε ταλαιπωρηθεί από κάθε είδους τραυματισμούς και επεμβάσεις (θεραπευτικές και διορθωτικές). Παρά τα άσπρα μαλλιά, τα σωληνάκια του οξυγόνου στη μύτη, τα αδύνατα χαλαρά χέρια, έδειχνε… άφθαρτος.

Διοργανωτής των τριήμερων εκδηλώσεων (17 - 20 Οκτωβρίου) είναι ο γιος του Ρόμπι και εκεί υπάρχουν όλα τα βασικά στοιχεία ενός αμερικάνικου φεστιβάλ (φαγητό, σκουριασμένα καρουσέλ, μουσική κάουντρι και αναρίθμητες μοτοσικλέτες Harley Davidson). Φυσικά υπάρχει και ένα ξεχωριστό stunt show. Το κοινό αποτελείται από οικογένειες, αλλά και περιθωριακούς αναβάτες.

Στην πόλη Μπουτ ο Κνίβελ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των νεανικών του χρόνων διαλύοντας κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά το μέρος. Οι διηγήσεις για το πώς ο νεαρός Ίβελ αναστάτωνε τους κατοίκους, συναναστρεφόταν με λάθος ανθρώπους, προσπαθούσε να ξεφύγει από την αστυνομία και οδηγούσε τη μοτοσικλέτα του μέσα στα μπαρ κυριαρχούν.

Από την εξιστόρηση των περιπετειών δεν έλειψαν και τα κατορθώματα του stuntman στον κόσμο. Αυτά, τα οποία τον έκαναν ένα επιτυχημένο επιχειρηματία, έναν superstar. «Τις περισσότερες φορές ήταν ήρεμος και ευχάριστος, ενώ υπήρχαν στιγμές που τον ενοχλούσαν όλα και ήθελε να μείνει σπίτι του κλεισμένος» διηγείται ο γιος του Ρόμπι και προσθέτει: «Όμως αυτός ήταν ο Κνίβελ  και αξίζει το σεβασμό μας». Κάπου εκεί βρίσκεται και η αλήθεια για το χαρακτήρα του. Ήταν δύσκολος και ατίθασος άνθρωπος, δεν υποκρινόταν τον ήρωα ήταν ο αληθινός, το πρότυπο. Η σκληρή προσωπικότητα, που δημιουργήθηκε από τη σκόνη του Μπουτ μόνος του, με επιμονή και ικανότητα.

Γεννήθηκε σε μία πόλη όπου οι προοπτικές για μία καλύτερη ζωή, από αυτή του εργάτη σε ορυχείο, ήταν ανύπαρκτες. Η διασκέδαση περιοριζόταν στα μπαρ αλλά και στους οίκους ανοχής της περιοχής ενώ ο μέσος όρος ηλικίας περιοριζόταν από μία ασθένεια των πνευμόνων από τη σκόνη του ορυχείου.

Ο Κνίβελ αποφάσισε από νωρίς πως αυτά δεν ήταν αρκετά για αυτόν. Δημιούργησε ένα θρύλο και έγινε μία διεθνής εικόνα, που τον έκανε παγκόσμια γνωστό και πολύ πλούσιο. Αντίθετα με το τι πιστεύουν όλοι, δεν τελειοποίησε τα άλματα με τη μοτοσικλέτα. Τελειοποίησε τις… πτώσεις με μοτοσικλέτα κατά τη διάρκεια των αλμάτων χωρίς να χάνει τη ζωή του. Βέβαια όλα αυτά τα έκανε, σε μία εποχή που η Αμερική έψαχνε για ένα ήρωα, που θα της θύμιζε αξίες, που είχαν ξεχαστεί. Ο Ίβελ Κνίβελ έζησε και ήκμασε όταν οι Η.Π.Α. προσπαθούσαν να ξεχάσουν τον πόλεμο στο Βιετνάμ, τις πολιτικοοικονομικές κρίσεις και τα άσκοπα ντιμπέιτ .

Όλοι έψαχναν για κάποιον, που θα μπορούσε να «θυσιαστεί» για τη διασκέδασή τους και θα τους έκανε να νοιώσουν ανώτεροι από αυτόν. Ο Κνίβελ το έκανε αυτό σκοπό της ζωής του και μάλιστα τόνιζε τον πατριωτισμό τους, φορώντας τα χρώματα της σημαίας για στολή.

Λάβετε υπόψιν πως τότε τα σταντς δεν σχεδιάζονταν από επιστήμονες σε υπολογιστές με όλες τις παραμέτρους ασφαλείας υπολογισμένες. Τότε η λέξη ασφάλεια προκαλούσε γέλια και αν το κοινό ήθελε να δει ένα άλμα με μοτοσικλέτα πάνω από διώροφα λεωφορεία κάποιος έπρεπε να το κάνει.

Τα άλματα που έκανε δεν ήταν (για αυτόν και τους φίλους του, που τον βοηθούσαν) επιστήμη. Απλά έλεγχαν τον αέρα (με το σαλιωμένο δάχτυλο) υπολόγιζαν (με το μάτι) πόσο μακριά θα έκανε το άλμα και… μάντευαν το ύψος της ράμπας. Ο Κνίβελ υπολόγιζε την ταχύτητα (όσο περισσότερη, τόσο καλύτερα) και «πετούσε» από τη ράμπα κατευθείαν στα βιβλία της ιστορίας. Κάποιες φορές μέσω κάποιου νοσοκομείου.

Στη μέση της δεκαετίας του '70, ο θρύλος του έφτασε στην Ευρώπη. Εκατομμύρια παιδιά πήγαν στο Γουέμπλεϊ για να τον δουν να περνά πάνω από 13 διώροφα λεωφορεία. Η μοτοσικλέτα του είχε ένα σπασμένο αμορτισέρ κι εκείνος πολλά σπασμένα κόκαλα. Πριν προλάβει να βγει από το νοσοκομείο (του διόρθωσαν τα πόδια, τον ώμο, τη λεκάνη και κάποια χτυπήματα στο κρανίο) τα παιδιά έκαναν άλματα με τα ποδήλατά τους, πάνω από μινιατούρες λεωφορείων. Ήταν ο θρύλος ακόμη και όταν όλα πήγαιναν στραβά και έδινε θάρρος σε όσους προσπαθούσαν.

Πάντως ακόμη και το τέλος το αντιμετώπισε ως σόουμαν ανακαλύπτοντας το Θεό. Μάλιστα βαφτίστηκε (σε απευθείας μετάδοση για την τηλεόραση της Αμερικής). Βέβαια, είναι αμφίβολο αν συναντήσει το Δημιουργό. 

Όλοι φαντάζονται πως μπήκε στον παράδεισο: Με τη Harley, με άλμα και με δυνατά γέλια όταν ο Άγιος Πέτρος του ζητούσε την… άδεια εισόδου. 
Για το τέλος σας αφήνουμε με το τρέιλερ της ταινίας με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον Κνίβελ.

Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στις κυριότερες ειδήσεις της ημέρας και μέσα από τη σελίδα σας στο Facebook, κάντε LIKE στο Onsports πατώντας:

http://www.facebook.com/onsports 

2yfw01nOBQs