Όλα τα… κλισέ εκτός Ελλάδας, είναι αληθινά! (videos+photos)

Δεν ήταν κανένα «Der Klassiker» και γι’ αυτό ο άνδρας μου ο… Βαυαρός αρχικά δεν πολυψηνόταν, αλλά η… μουρμούρα απέδωσε, τελικά. Έτσι, έχοντας τα cinnamon rolls για σνακ, βρεθήκαμε στο «Olympiastadion».

Οι δύο ομάδες βρίσκονταν στη μέση της βαθμολογίας με μόλις έναν πόντο διαφορά, άρα ακόμα κι αν  δεν ήταν Μπάγερν Μονάχου-Μπορούσια Ντόρτμουντ, το παιχνίδι είχε τη δική του σημασία. Συνεπώς, περιμέναμε και το ανάλογο… τζέρτζελο!

Βασιζόμενοι στα… ελληνικά δεδομένα ξεκινήσαμε δύο ώρες πριν τη σέντρα, από το κέντρο της πόλης για να πάμε με το τρένο στο γήπεδο. Έλα που όμως σε ένα από τα άπειρα πολυκαταστήματα βρήκαμε και μια μπουτίκ της Μπάγερν και ο άνδρας μου ήθελε να πάρει φανέλα.

Έτσι, κρατώντας την σακούλα της ομάδας της Βαυαρίας, μπήκαμε στο τρένο, μαζί με πλήθος οπαδών της Χέρτα, που είχαν και τις… απαραίτητες μπύρες ανά χείρας! Σε κλάσματα δευτερολέπτου και με έντονο το αίσθημα αυτοσυντήρησης διπλώσαμε την χάρτινη σακούλα και την καταχωνιάσαμε στη τσάντα μου για να μη μας… στολίσουν.

Και τότε έγινε κάτι το εξωπραγματικό: στις επόμενες στάσεις άρχισαν να μπαίνουν και οπαδοί της Βέρντερ. Άνδρες με τα παιδιά τους και γυναίκες, φορώντας μάλιστα καταπράσινες μπλούζες και κασκόλ όχι μόνο εισέρχονταν στα βαγόνια αλλά κάθονταν και δίπλα στους «αντίπαλους» οπαδούς...

Εντάξει, δεν έπιαναν και… φιλική συζήτηση, κάθονταν ωστόσο ο ένας δίπλα στον άλλο! Όχι μόνο παρέες, αλλά και μεμονωμένα άτομα, όπως αποδεικνύει η σχετική φωτογραφία που τράβηξα… ύπουλα. Καταλαβαίνετε, μη με δουν και έχουμε… άλλα.

Κατεβαίνουμε λοιπόν στη στάση του Ολυμπιακού σταδίου και μαζί μας και όλος ο… λαός. Μπλε και πράσινοι οπαδοί προχωρούσαν προς το γήπεδο την ίδια ώρα, χωρίς ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας. Υπήρχαν βέβαια κάποιες ομάδες αστυνομικών αλλά απλά κοιτούσαν τους λίγο… πιωμένους οπαδούς, οι οποίοι κατευθύνονταν προς τις θύρες τους με τα συνθήματα να δίνουν και να παίρνουν, εκατέρωθεν!

Στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου υπήρχαν μερικά μαγαζιά, τόσο εμπορικά με προϊόντα της Χέρτα, αλλά κυρίως μαγαζιά τύπου… καντίνας. Προκειμένου να προμηθεύουν με τα… απαραίτητα τους οπαδούς, που κάθονταν παρέες-παρέες και έπιναν, έτρωγαν και τραγουδούσαν, όχι χωρισμένοι, αλλά όλοι μαζί στον ίδιο χώρο!

Η έκπληξή μου τεράστια και έτσι συνέχισα να βγάζω φωτογραφίες, με τον άνδρα μου να μου λέει μάλιστα σε κάποια φάση «Κανόνισε να βγάλεις τίποτα φάτσες, να σε δουν και να μας κυνηγούν στο Βερολίνο». Φυσικά, ούτε καν ασχολήθηκε κάποιος με εμάς τους… τουρίστες.

Περάσαμε τον έλεγχο, κανονικό έλεγχο… γερμανικό, όχι αστεία και μπήκαμε στο γήπεδο το οποίο είναι χωρητικότητας 75.000 θεατών και το Σάββατο είχε περίπου 50.000. Οι φίλοι της Βέρντερ, που είχε και τον Στέφανο Καπίνο στον πάγκο της, δεν σταμάτησαν να τραγουδούν, αλλά και να γιουχάρουν αντιπάλους και… διαιτητές στις επίμαχες φάσεις. Το ίδιο και οι γηπεδούχοι, φυσικά, όμως χωρίς φωτοβολίδες, καπνογόνα και τα… συναφή.

Άλλη εμπειρία πραγματικά και δεν ήταν η πρώτη φορά που βγαίναμε εκτός Ελλάδας, καθώς λόγω δουλειάς έχουμε παρακολουθήσει και μαζί και ξεχωριστά αγώνες στο εξωτερικό. Μάλιστα, καταφέραμε να δούμε να γράφεται και ιστορία… live.

Βλέπετε, η Χέρτα προηγήθηκε με 1-0, αλλά ο «πολύς» Κλαούντιο Πιζάρο ισοφάρισε για την Βέρντερ, στο… έκτο λεπτό των καθυστερήσεων της αναμέτρησης και με το γκολ αυτό έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία σκόρερ της Bundesliga.

Συγκεκριμένα, ο Περουβιανός επιθετικός, σκόραρε σε ηλικία 40 χρονών και 136 ημερών σημειώνοντας παράλληλα ένα ακόμη ρεκόρ καθώς έγινε ο πρώτος παίκτης στο Γερμανικό πρωτάθλημα που σκοράρει σε 21 διαφορετικές σεζόν!

Σε 463 ματς στη Bundesliga, ο «Πίζα» έχει σημειώσει  195 γκολ, σε 56 παιχνίδια Κυπέλλου άλλα 32 τέρματα και συνολικά στην καριέρα του σε 673 ματς έχει σκοράρει 276 φορές. Οι οπαδοί των «πράσινων» άρχισαν να τραγουδούν «Πιζάρο οοοο» ασταμάτητα, μαζί με κάτι άλλα που… δεν καταλαβαίναμε, ενώ ο ίδιος φυσικά έγινε αντικείμενο λατρείας από τους συμπαίκτες του.

Ο αγώνας τελείωσε και πηγαίνοντας προς τη Μεικτή ζώνη του σταδίου, είδαμε και την απόλυτη οργάνωση. Πραγματικά το… ζηλέψαμε, για να μοιραστούμε και τον… καημό μας μαζί σας.

Οι προπονητές και οι παίκτες μιλούσαν πρώτα στους δημοσιογράφους των εφημερίδων και των sites, στη συνέχεια περνούσαν μπροστά από τους ειδικά διαμορφωμένους χώρους για τα τηλεοπτικά κανάλια και εντέλει ο κάθε ένας από τους παίκτες που επιλέχθηκαν μπορεί να μίλησε και οκτώ με δέκα φορές… Καλά για τον δε Πιζάρο, δε το συζητάμε. Ο άνθρωπος ήταν ξυπόλυτος και συνέχιζε να μιλάει στους εκπροσώπους του Τύπου, αφού -όπως αντιλαμβάνεστε- όλοι ήθελαν μια ατάκα του!

Η απόλυτη ποδοσφαιρική εμπειρία όμως ολοκληρώθηκε λίγη ώρα αργότερα. Βγαίνοντας από το γήπεδο το μόνο που ακουγόταν ήταν ο κόσμος της Βέρντερ. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά που είχαν έρθει όχι οργανωμένα με πούλμαν αλλά με τα ΜΜΜ, να τραγουδούν «Πιζάρο οοοοο». Έξω από το «σπίτι» του… εχθρού. Υπενθυμίζω το παιχνίδι δεν έγινε στην Βρέμη, αλλά στο Βερολίνο…

Οι οπαδοί της αντίπαλης ομάδας τραγουδούσαν για τον σκόρερ της ομάδας τους και οι οπαδοί της Χέρτα απλά τους κοιτούσαν, έχοντας τον… καημό τους από την απρόσμενη ισοφάριση και καμία διάθεση αντιπαράθεσης ωστόσο! Απίστευτα πράγματα, που δυστυχώς δεν θα δούμε στην χώρα μας.

Όλα τα κλισέ σε ένα κείμενο το ξέρω, αλλά όλα είναι αληθινά! 

Όσο… δύσκολο κι αν είναι αυτό, τα βίντεο και οι φωτογραφίες που ακολουθούν  θα σας δώσουν μια μικρή γεύση από την φανταστική ατμόσφαιρα που επικράτησε στο Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου. Με τους οπαδούς της Βέρντερ να κλέβουν την παράσταση!