Μαρκέλλα Πλούμη στο Onsports: «Είδα τον γιο μου με αίματα και βγήκα από τη πισίνα τρέχοντας»!

Η 37χρονη πολίστρια του ΝΟ Χανίων είναι παντρεμένη με τον προπονητή, Γιώργο Κατσουλάκη και είναι μητέρα τριών παιδιών, του 9χρονου Αντώνη, της 7χρονης Ματθίλδης και του 3 μηνών μπέμπη της που πρωταγωνίστησε στην εν λόγω φωτογραφία, την οποία τράβηξε ο Θεόφιλος Κυριακόπουλος, και την δημοσίευσε στον λογαριασμό του ΝΟ Χανίων.

Η καριέρα της Μαρκέλλας Πλούμη στο πόλο ξεκίνησε από το ΝΟ Χίου και συνεχίστηκε στον Ολυμπιακό, τον Εθνικό, με τον οποίο κατέκτησε το Len Trophy το 2010, τον Ηρακλή, το Ρέθυμνο, ενώ έχει φορέσει και το γαλανόλευκο σκουφάκι. Ο έρωτας με τον Γιώργο Κατσουλάκη ολοκληρώθηκε με την έλευση των τριών παιδιών τους, όμως το πόλο έμεινε στην καρδιά της και έτσι φέτος μετά την έλευση του τρίτου της παιδιού και μετά από συζήτηση με τον σύζυγό της και προπονητή της κρητικής ομάδας δοκίμασε να κάνει λίγες προπονήσεις για να δει αν ακόμη το «έχει»!

Το πόλο φυσικά δε ξεχνιέται και σε συνδυασμό με την καλή φυσική της κατάσταση κατάφερε να ενταχθεί στο δυναμικό του ΝΟΧ προκειμένου να βοηθήσει με την εμπειρία της την προσπάθεια των νεαρών κοριτσιών που βρίσκονται στην ομάδα να πετύχουν τους στόχους τους.

«Να είμαι πρότυπο για τα παιδιά μου. Θέλω να βρίσκονται στον αθλητισμό»!

Η Μαρκέλλα Πλούμη Κατσουλάκη μίλησε στη συντάκτρια του Onsports, Δήμητρα Πολυχρονοπούλου για τον αντίκτυπο της φωτογραφίας, για τις δυσκολίες που συναντά στο να συνδυάζει το πόλο με τη μητρότητα και το πως καταφέρνει να βάζει σε πρόγραμμα τρία παιδιά, ένα σπίτι και μια πισίνα!

Πως καταφέρνεις να συνδυάσεις τη μητρότητα και μάλιστα με τρία παιδιά, με το πόλο;

«Όλα γίνονται. Απλά αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο κάνεις μερικά πράγματα. Δεν μπορώ να ακολουθήσω ακριβώς το πρόγραμμα της ομάδας. Προτεραιότητα για εμένα έχουν τα παιδιά μου, αλλά προσπαθώ με πειθαρχημένο πρόγραμμα να κάνω όσες περισσότερες προπονήσεις μπορώ και να βοηθάω την ομάδα μου. Ευτυχώς υπήρχαν και άλλες μανούλες που έχουν γυρίσει στα Χανιά και στην ομάδα και έτσι υπάρχει μια κατανόηση σε αυτό το κομμάτι από όλους καθώς ξέρουν πως είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε με την εμπειρία μας την προσπάθεια των νεαρών αθλητριών του ΝΟΧ».

Πως πήρες την απόφαση να επιστρέψεις στην πισίνα μετά τη γέννηση και του τρίτου σου παιδιού;

«Ο προπονητής της ομάδας και σύζυγός μου, Γιώργος Κατσουλάκης με παρότρυνε να ξεκινήσω ξανά πόλο. Συζητήσαμε και μου λέει “Έλα να κάνεις μια προπόνηση και αν βρεις το ρυθμό να ξαναπαίξεις στην ομάδα”. Πήγα και έκανα δυο τρεις προπονήσεις και είδαμε ότι μπορώ και εγώ να βοηθήσω την ομάδα στην επίτευξη των στόχων της και έτσι έχοντας και την στήριξη από τον άντρα μου είπαμε να το δοκιμάσουμε».

Μπορείς να μας περιγράψεις μια καθημερινή σου ημέρα;

«Δεν διαφέρει πολύ από μια ημέρα μιας κανονικής μητέρας. Θα σηκωθώ το πρωί και θα ετοιμάσω τα μεγαλύτερα παιδιά μου για το σχολείο. Θα μείνω με το μωρό στο σπίτι, όπου θα κάνω τις υπόλοιπες δουλειές. Όταν επιστρέψουμε με τα παιδιά από το σχολείο και φάνε ακολουθούν οι δραστηριότητες που ευτυχώς συνδυάζονται όλες στην πισίνα του ΝΟ Χανιών. Ο γιος μου κάνει προπόνηση πόλο και η κόρη μου συγχρονισμένη κολύμβηση. Έτσι και εγώ τις ώρες που έχουν προπόνηση παίρνω το μωρό στο καρότσι και κάνω και εγώ προπόνηση δίπλα. Όταν κλαίει βγαίνω αμέσως για να το ταΐσω ή γενικά να καλύψω τις ανάγκες του. Αυτό έγινε και στο φιλικό ματς που τραβήχτηκε η φωτογραφία, τον άκουσα να κλαίει και βγήκα από την πισίνα για να τον ταΐσω».

Υπάρχουν στιγμές που σκέφτεσαι ότι δε μπορώ να τα καταφέρω;

«Φυσικά όπως όλες οι μαμάδες έτσι και εγώ έχω περάσει από τη συναισθηματική κατάσταση ότι δε τα καταφέρνω καλά. Όμως δεν είναι έτσι. Τώρα που μεγάλωσαν σχετικά τα δυο παιδιά μου προσπαθώ να τους περάσω και το μήνυμα πως ο αθλητισμός είναι κάτι που πρέπει να το έχουμε στη καθημερινότητά μας, και γενικά στη ζωή μας.

Θέλω να είμαι πρότυπο για τα παιδιά μου. Προσπαθώ να οργανώνω το χρόνο μου έτσι ώστε να καταφέρνω να έχω ποιοτικό χρόνο μαζί τους και τις περισσότερες δουλειές όπως όλες οι μαμάδες να τις κάνω τη νύχτα. Τώρα είμαι σε άδεια από τη δουλειά μου οπότε είναι λίγο πιο εύκολο να το πετυχαίνω».

Θα ήθελες να μοιραστείς τους φόβους και τις ανησυχίες σου σχετικά με το συνδυασμό των ρόλων σου;

«Είναι πολλοί οι φόβοι μου. Αυτό όμως που θέλω εγώ πρωτίστως είναι να γίνουν καλά παιδιά και να έχουν καλή συμπεριφορά στη ζωή τους και την κοινωνία. Στόχος μου είναι να μάθουν να ζουν μέσα στον αθλητισμό. Θέλω να τους περάσω αυτό το μήνυμα. Είναι καλό για τη πειθαρχία και για την υγεία τους να ασχολούνται με τον αθλητισμό. Τρέμω στο ενδεχόμενο να ήταν κλεισμένα μέσα στο σπίτι μπροστά από μια οθόνη. Μέχρι τώρα έχουμε μέτρο σε όλες τις δραστηριότητές μας και μέσα και έξω από το σπίτι. Θέλουμε να υπάρχει ισορροπία. Από μόνα τους ευτυχώς τους έχει κερδίσει το κολυμβητήριο και κάνουν προπόνηση, οπότε θέλοντας και μη περνάνε πολύ χρόνο στον αθλητισμό και όχι μπροστά από μια οθόνη».

Πες μας μια στιγμή ως μαμά-πολίστρια που δε θα ξεχάσεις ποτέ;

«Σε ένα παιχνίδι που έπαιζα στη Νέα Σμύρνη όταν ήταν ο γιος μου σχεδόν 2 ετών, ήμουν μέσα στη πισίνα και ξαφνικά τον βλέπω μέσα στα αίματα στην κερκίδα. Δε το σκέφτηκα στιγμή πήγα στη σέντρα και βγήκα αλλαγή. Έφυγα από τη πισίνα τρέχοντας και πήγα στο ιατρείο του κολυμβητήριου να δω τι είχε συμβεί καθώς ως μαμά σκεφτόμουν τα χειρότερα. Ευτυχώς είχε απλά ανοίξει η μύτη του από τη ζέστη. Μέχρι να πάω όμως να τον δω είχε φύγει η ψυχή μου!

Προτεραιότητά μου πάντα και πάνω από όλα είναι τα παιδιά μου. Είμαι μέσα στην πισίνα και με το ένα μάτι βλέπω το παιχνίδι αλλά το άλλο βρίσκεται στην κερκίδα, στα παιδιά μου»!

Περίμενες να έχει αυτή η φωτογραφία τον αντίκτυπο που είχε; Δέχεσαι μηνύματα από άλλες μανούλες;

«Η αλήθεια είναι πως δε περίμενα από μια φωτογραφία να έχω αυτά τα μηνύματα. Έχω χαθεί στο τι έχει γίνει. Είναι πολύ ευχάριστο αυτό. Δε το περίμενα και ευχαριστώ όλο τον κόσμο για το ενδιαφέρον τους και τα μηνύματα συμπαράστασης».