Ιτούδης στο OnSports: «Οι ηγέτες τρώνε τελευταίοι!» (photos+video)

Από τη στιγμή που απάντησε καταφατικά στην πρόταση της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης ο Δημήτρης Ιτούδης, γνώριζε πολύ καλά πως αναλάμβανε το μεγάλο βάρος να οδηγήσει την «επίσημη αγαπημένη» στη «Γη της Επαγγελίας» μετά από 13 ολόκληρα χρόνια.

Ένας προπονητής με μεγάλη ενσυναίσθηση, ποιότητα και γνώση καλείται να καθοδηγήσει την Εθνική ομάδα σε μια πολύ δύσκολη αποστολή, επισημαίνοντας την σημασία της ομαδικής δουλειάς και του να μοιράζεσαι με όσους βρίσκονται γύρω σου, προκειμένου να πετύχεις τον στόχο σου.

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός μίλησε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο OnSports, λίγο πριν την «μάχη» του Ευρωμπάσκετ, αποκαλύπτωντας πως διαχειρίζεται την πίεση, το τεράστιο «πρέπει», δείχνοντας ότι «είναι αποφασισμένος να μην πέσει ποτέ πίσω, αλλά να πέσει μπροστά»!

Δεν μίλησε για μετάλλιο, αλλά έδωσε υπόσχεση ότι όσοι βρεθούν στο Ευρωμπάσκετ θα δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό. Χαρακτήρισε ευλογία τη συνεργασία με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τους άλλους διεθνείς, ενώ τόνισε και την ευθύνη που αισθάνεται αντιπροσωπεύοντας ένα ολόκληρο έθνος.

Η Εθνική ομάδα έχει δημιουργήσει με την πληρότητα της μεγάλες προσδοκίες για το Ευρωμπάσκετ. Το συμμερίζεστε αυτό; Δεδομένου ότι υπάρχουν και αρκετά προβλήματα τραυματισμών...

«Καταρχήν ποια πληρότητα. Έχουμε τον Παπαγιάννη τραυματία. Έχουμε τον Μήτογλου εκτός, έχουμε τον Παπαπέτρου εκτός, ήταν ο Σλούκας δέκα ημέρες εκτός. Για ποια πληρότητα μιλάτε; Έχουμε κάποιες απώλειες αυτό δε σημαίνει ότι δεν είμαστε καλή ομάδα και με αυτές τις απώλειες. Και θα προσπαθήσουμε να γίνουμε ομάδα. Προσπαθούμε να γίνουμε μια καλή ομάδα, έχουμε ιδιαίτερες συνθήκες να διαχειριστούμε. Δεν είμαστε πλήρεις δυστυχώς, θα θέλαμε να είμαστε πλήρεις και το βασικό μας πρόβλημα να ήταν ποιοι τελικά δεν θα ταξιδέψουν, λόγω του κανονισμού των 12 αθλητών. Όμως, αυτή τη στιγμή δεν είμαστε πλήρεις δυστυχώς...».

Πόσο δυσκολεύουν το έργο σας οι μη κανονικές συνθήκες λόγω των τραυματισμών στο να γίνει η Εθνική ΟΜΑΔΑ;

«Πάρα πολύ δυσκολεύει το έργο όλων μας. Και ιδιαίτερα των αθλητών. Οι αθλητές θέλουν να αγωνίζονται, να παίζουν και να προπονούνται δεν θέλουν και αυτοί να είναι τραυματίες και να κάθονται έξω. Ήρθαν εδώ με μεγάλη προσδοκία, θέλω και πιστεύω. Αλλά δυστυχώς αυτό είναι στον αθλητισμό. Το απρόβλεπτο και κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει πλέον ο προπονητής η ο γιατρός. Και με την ευκαιρία να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συλλόγους και τις ομάδες στην Ελλάδα και το εξωτερικό που έχουν παίκτες με συμβόλαιο. Δεν συναντήσαμε καμία δυσκολία, να φέρουμε φυσιοθεραπευτές, γυμναστές και παίκτες στην προσπάθεια αυτή της Εθνικής. Τους ευχαριστούμε πολύ, έχουμε φυσιοθεραπευτές οι οποίοι έχουν εργαστεί με τα παιδιά, που ξέρουν τα σώματα τους, τους τραυματισμούς τους, τις συνήθειες τους, οπότε είναι πολύ σημαντικό και από πλευράς Αμερικής, αλλά και από πλευράς Ευρώπης και από τον ελληνικό χώρο να έχουμε μια πολυπληθυσμικότητα. Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και σ’ αυτούς».

«Έχω υψηλή ενσυναίσθηση αλλά και συναίσθηση των πραγμάτων και της ευθύνης που έχει η θέση στην οποία βρίσκομαι αυτή τη στιγμή»

Θεωρείτε ότι η πίεση που υπάρχει για την διάκριση και ο λόγος που γίνεται για μετάλλιο μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην υλοποίηση του μεγάλου στόχου; Κι αυτό το λέω σε αντιδιαστολή με μια φράση του κόουτς Πιτίνο που έλεγε ότι «η πίεση είναι σύμμαχος στην επιτυχία». Τελικά τι ισχύει;

«Ποιος προωθεί το τι λέγεται και τι ακούγεται; Προφανώς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, εσείς οι δημοσιογράφοι με μεγάλο σεβασμό και καλά κάνετε και έχετε το δικαίωμα να το κάνετε. Αν εσείς μιλούσατε για την καθημερινότητα μιας αθλητικής ομάδας, ότι είναι η επόμενη δραστηριότητα της, τότε ίσως να διδάσκατε και εσείς τον κόσμο ότι πραγματικά η καθημερινότητα της ομάδας, το άμεσο μέλλον είναι η επόμενη προπόνηση. Είδατε τι είπατε; Πληρότητα. Ποια πληρότητα; Από την αρχή δεν έχουμε βρεθεί όλοι μαζί. Να παίξουμε παιχνίδια. Ο Σλούκας με τον Αντετοκούνμπο έχουν παίξει σκάρτα πέντε λεπτά σ’ ένα φιλικό παιχνίδι! Και τώρα καλούμαστε άμεσα σε τρεις ημέρες να παίξουμε το πρώτο επίσημο παιχνίδι που είναι σημαντικό για την πρόκριση στο Παγκόσμιο. Όπως καταλαβαίνετε αυτά είναι θέματα που πρέπει να εισακουστούν γιατί είναι πραγματικότητα. Όχι γιατί εγώ προσπαθώ να αποφύγω κάτι. Δεν προσπαθώ να αποφύγω τίποτε. Ίσα-ίσα έχω υψηλή ενσυναίσθηση αλλά και συναίσθηση των πραγμάτων και της ευθύνης που έχει η θέση στην οποία βρίσκομαι αυτή τη στιγμή. Ταυτόχρονα, οι προσδοκίες όλου αυτού του κόσμου που έχει κατακλύσει το ΟΑΚΑ στα φιλικά παιχνίδια. Τους ευχαριστούμε από καρδιάς πραγματικά γιατί είναι σε μια περίοδο που ο κόσμος περνάει δύσκολα και οικονομικά έδωσε χρήματα να δει την Εθνική ομάδα, είναι εδώ παρών και προσδοκά κάτι καλό. Και αυτό είναι σωστό. Πείτε όμως κι εσείς στον κόσμο ότι η ρουτίνα μιας ομάδας δεν είναι μετά από τριάντα ημέρες, είναι η επόμενη ημέρα».

«Ευλογία να συνεργάζεσαι με τον Γιάννη»

Πόσο δύσκολο είναι για έναν προπονητή ακόμη και στο υψηλό επίπεδο που βρίσκεστε εσείς να διαχειρίζεται έναν παίκτη της εμβέλειας του Γιάννη;

«Είναι ευλογία, δεν είναι δυσκολία. Πρώτη φορά συνεργάζομαι με τον Γιάννη και με άλλους αθλητές, τον Κώστα Σλούκα, με τους περισσότερους. Μόνο με τον Νικ Καλάθη έχω συνεργαστεί στον Παναθηναϊκό. Ουσιαστικά είναι καινούργια προσέγγιση, είναι ευλογία για εμένα και ταυτόχρονα πρόκληση η πρόταση αυτή. Τους ευχαριστώ όλους που ήρθαν εδώ με ζέση και θέληση, έχω κάνει ξεκάθαρη κουβέντα με όλους. Προσπαθώ να τους προσεγγίσω και προσπάθησα να τους προσεγγίσω με τα πρώτα μου τηλεφωνήματα ανθρώπινα. Να δω την ανθρώπινη διάσταση, να δω τα πιστεύω τους, τις συνήθειες τους, τις δυνατότητες, αλλά και τις αδυναμίες τους μέσα από την κουβέντα, αλλά και μετά μέσα από την προπόνηση. Ο Γιάννης είναι μια τεράστια μορφή για το παγκόσμιο μπάσκετ και τον κάνει ακόμη πιο τεράστιο το γεγονός ότι θέτει τον εαυτό του εδώ στην Εθνική ομάδα και έχει και θέληση να διακριθεί με την Εθνική ομάδα. Να γίνει και αυτός καλύτερος από τους συμπαίκτες του από τη διαδικασία αυτή. Να αλλάξει τρόπο και νοοτροπία, διότι είναι άλλο το αμερικανικό μπάσκετ, άλλοι οι κανόνες, που διέπουν το μπάσκετ, άλλες οι διαστάσεις. Ο χώρος, το γεγονός ότι υπάρχουν τα τρία δευτερόλεπτα το defensive rule που ανοίγει τους χώρους, είναι τελείως διαφορετικό σε σχέση με τη FIBA που μπορεί να γεμίζουν όλοι τι ρακέτα και να πρέπει να βρεις άλλο τρόπο να σκοράρεις η να συνεργαστείς. Οπότε αυτό είναι ευλογία, η συνεργασία μου με όλους. Με τον Σλούκα, τον Αγραβάνη, τον Καλαϊτζάκη, τον Μποχωρίδη, τον Θανάση, τον Κώστα Αντετοκούνμπο αλλά και με τον Γιάννη, το Νικ και όλους τους αθλητές, ακόμη και εκείνους που αποχώρησαν νωρίς, αλλά και τη νέα γενιά που καλέσαμε για να δούμε και να έχουμε μια εικόνα για το τι είναι το μέλλον. Οι Εθνικές ομάδες ευκαιρίας δοθείσης συγχαρητήρια στην U16 έδωσε έναν εκπληκτικό αγώνα με πολλές αντιξοότητες. Είδατε που δεν μπορούμε να προαποφασίσουμε εμείς ποιοι θα είναι οι στόχοι και τι είναι το μέλλον; Η Εθνική Παίδων ξεκίνησε εκπληκτικά κερδίζοντας σχετικά εύκολα την Ισπανία, ξαφνικά απώλεσε δυο πολύ σημαντικούς παίκτες με μια ατυχή συγκυρία και όμως βρήκε τρόπους να είναι εκεί, στους «4» και τους αξίζουν συγχαρητήρια όλους».

Με τι θα είστε ευχαριστημένος από αυτή την ομάδα σ’ αυτή την προσπάθεια στο Ευρωμπάσκετ;

«Στην προσπάθεια αυτή στην καθημερινότητα πάμε να γίνουμε ομάδα! Εάν τα καταφέρουμε να γίνουμε ομάδα, που τι σημαίνει να γίνουμε ομάδα; Όταν είμαστε εδώ στο γήπεδο μόνοι μας, χωρίς να έχουμε 20.000 κόσμο θα δίνουμε πάλι τον καλύτερο μας εαυτό, θα έχουμε επικοινωνία, θα είμαστε έτοιμοι να απορροφήσουμε κραδασμούς, να απορροφήσουμε κριτική και να βελτιωνόμαστε μέρα με την ημέρα. Σήμερα δεν είχαμε την καλύτερη προπόνηση. Προσδοκούσαμε όλοι οι προπονητές ότι θα έχουμε την καλύτερη προπόνηση. Ξαφνικά η προπόνηση μας οδήγησε σε κάτι άλλο. Ένας μικρός τραυματισμός, αλλάζει την μορφολογία της προπόνησης, τον στόχο της προπόνησης. Όλα αυτά αλλάζουν, γιατί ένας αθλητής μπορεί να μην μπορεί να ακολουθήσει για 55 λεπτά το πρόγραμμα».

«Θέλουμε να είμαστε συνέχεια ανταγωνιστικοί»

Ποια είναι τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά τελειώνοντας και το Ακρόπολις που θέλετε να έχει η Εθνική ομάδα για να φτάσει στον στόχο της;

«Αυτό που έδειξε αυτή η ομάδα στο Ακρόπολις, αλλά και στο παιχνίδι με την Ισπανία και εδώ και εκεί. Δεν είμασταν ανταγωνιστικοί συνέχεια. Άλλο να λες ότι θα δουλεύω σκληρά, σ’ αυτό το επίπεδο των αθλητών. Άρα το να δουλεύεις σκληρά είναι δεδομένο, αλλά το να είσαι ανταγωνιστικός δεν είναι δεδομένο. Πρέπει να φέρνεις εδώ στην προπόνηση κάθε ημέρα τον ανταγωνισμό σου, έτσι ώστε να κάνεις καλύτερο το συμπαίκτη σου για να γίνεις και εσύ καλύτερος. Δώσαμε μια υπόσχεση ότι αυτό μπορούμε να το υποσχεθούμε στον Έλληνα φίλαθλο και σε σας που μεταφέρεται τον λόγο μας προς τον κόσμο. Θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Αυτό κάνουν οι αθλητές. Μέχρι τώρα είμαστε καλοί εκτός από το παιχνίδι με την Ισπανία εκτός. Όχι γιατί το αποτέλεσμα ήταν κακό, δεν μιλάω εκ του αποτελέσματος, ούτε εκ του ασφαλούς. Θα έπρεπε να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί. Έμοιαζε εκείνη η παρουσία μας ότι έχουμε δικαίωμα να χάσουμε πριν ακόμη ξεκινήσει το παιχνίδι και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο».

Σε μια προετοιμασία Fast Track της Εθνικής ομάδας, ο προπονητής πόσο επηρεάζει το παιχνίδι της ομάδας; Μήπως είναι περισσότερο διαχειριστικός ο ρόλος του σε σχέση με μια ομάδα που την δουλεύει ένα χρόνο και μπορεί να την επηρεάσει;

«Είναι έτσι όπως το λες. Είναι τελείως διαφορετικό να έχεις δέκα μήνες σεζόν και για μένα είναι πλέον καινούργια εμπειρία, την κερδίζω τώρα με την καθημερινότητα μου. Με την συνεργασία με τους συνεργάτες μου όλους και είναι τελείως διαφορετικό. Μέσα σ’ αυτή τη διαφορετικότητα έχουμε και κάτι ακόμη πιο διαφορετικό. Προετοιμασία μέσα σε αγωνιστική κατάσταση. Καλούμαστε να παίξουμε δυο επίσημα παιχνίδια (Σερβία και Βέλγιο) πολύ σημαντικά. Είναι πολύ σύντομο το χρονικό διάστημα της προετοιμασίας, αλλά δεν μπορούσαμε να μη δεν δώσουμε το ρεπό που αναλογεί στον κάθε αθλητή που έρχετε από μεγάλη σεζόν και χρειάζεται να ξεκουράσει το σώμα του. Ρωτήστε τον Σλούκα χρειαζότανε ξεκούραση, τον Γιάννη Αντετοκούνμπο χρειάζεται ξεκούραση. Τον οποιονδήποτε αθλητή. Η ξεκούραση είναι μέρος της προπόνησης, είναι μέρος του αθλητή. Και καλούμεθα όλοι μας να βάλουμε τον καλύτερο μας εαυτό, να είμαστε συγκεντρωμένοι, να έχουμε σωστή κρίση και να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τους αθλητές μέσα στο γήπεδο. Είναι έτσι όπως τα λέτε, διαφορετικό να έχεις μια ομάδα δέκα μήνες και διαφορετικό ένα μήνα».

«Δεν θα πέσω ποτέ πίσω, θα πέσω μπροστά»!

Υπάρχει κάποιο γνωμικό η μάθημα ζωής που ακόμη επηρεάζει τη ζωή σας;

«Ναι, ότι δεν θα πέσω ποτέ πίσω, θα πέσω μπροστά! Στη ζωή μας θα υπάρξουν απογοητεύσεις, χωρισμοί, διαφωνίες, νίκες, ήττες, το θέμα είναι να διαχειρίζεσαι τα κακώς κείμενα με μια διαφορετική προσέγγιση ως προς το ότι στη ζωή το σίγουρο είναι ότι θα υπάρχουν προβλήματα. Αλλά για κάθε πρόβλημα υπάρχει λύση. Στη ζωή είναι σίγουρο ότι θα υπάρχουν απογοητεύσεις. Για κάθε απογοήτευση υπάρχει και η χαρά. Άρα μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει. Οπότε, το fall forward και όχι το fall back αμερικανιστί, επιτρέψτε μου, δηλαδή. Θα πέσεις, είναι δεδομένο ότι θα πέσεις στη ζωή σου, το θέμα είναι να σηκωθείς και να πορευτείς. Να αγκαλιάσεις το πρόβλημα και να το κάνεις πλεονέκτημα».

Το να εμπνεύσεις τους άλλους θεωρείτε ότι είναι θέμα μεθόδου η χάρισμα;

«Θεωρώ ότι είναι ένας συνδυασμός και των δυο. Προτείνω στους αναγνώστες σας, να διαβάσουν έναν βιβλίο του Σίμον Σίνεκ που λέει «οι ηγέτες τρώνε τελευταίοι». Είναι σημειολογικός ο τίτλος. Ξέρετε οι καλύτερες στιγμές στον ομαδικό αθλητισμό, αλλά και σε μια ομαδική δουλειά έρχετε όταν πραγματικά μοιράζεσαι με τον συμπαίκτη σου, η με το συνάθρωπο σου, η με το συνάδελφο σου, τη δύσκολη στιγμή για να τα φέρεις πέρα. Αυτό στο μπάσκετ, αλλά και σε άλλες εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής βρίσκει εφαρμογή. Δηλαδή, μπορεί ένα δικηγορικό γραφείο να είχε μια δύσκολη υπόθεση και να έπρεπε να ανοίξει πενήντα κούτες από αρχεία για να βρει μια φράση η οποία φράση μπορεί να τους δώσει τη νίκη μεθαύριο στο δικαστήριο. Γι’ αυτό πρέπει να δουλέψανε τριάντα η σαράντα άτομα, να χάσανε ώρες ύπνου, αλλά όταν τη βρήκανε αυτή τη φράση αγκαλιαστήκανε όλοι μαζί και προσπεράσανε το πρόβλημα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σε δύσκολες αποστολές άλλων αθλημάτων, ομάδων και εταιρειών. Το ίδιο συμβαίνει και εδώ σε μας. Αν μοιραστούμε εδώ το πρόβλημα γιατί αντιμετωπίζουμε προβλήματα, προσπαθούμε λοιπόν να επωμισθεί ο καθένας κάτι παραπάνω για να ηγηθεί μιας προσπάθειας. Άρα λοιπόν θεωρώ ότι είναι ένας συνδυασμός».

«Όταν είσαι ο πιο αυστηρός κριτής του εαυτού σου, μπορείς να δεις κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα την εξέλιξη μιας κατάστασης η την λύση ενός προβλήματος»

Πως σκέφτεστε θετικά υπό την πίεση ενός αγώνα; Το coaching συνεπάγεται το να ζεις υπό πίεση, υπάρχει κάποιο μυστικό η τρικ για να ανταπεξέλθεις σ’ αυτό και να είσαι θετικός;

«Δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο μυστικό, αλλά η εμπειρία κερδίζεται με τον χρόνο και την τριβή. Δεν αγοράζεται από κάπου, δεν υπάρχει σούπερ μαρκετ να πάρεις εμπειρία, να βάλεις μυαλό η οτιδήποτε άλλο. Πρέπει να φας μπουνιές, να χάσεις, να δεχθείς ήττες, να φας σφαλιάρες για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις. Το θέμα είναι λοιπόν αυτό που είπαμε είδες πως συνδυάζεται με αυτό που σου είπα. Το fall forward, δηλαδή δεν υπάρχει εδώ άνθρωπος στον κόσμο που δεν έχει περάσει δυσκολίες, το θέμα είναι πως διαχειρίστηκε αυτές τις δυσκολίες για να γίνει καλύτερος. Να πορευτεί προς τα μπροστά. Δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή. Προφανώς η προετοιμασία η προσωπική προετοιμασία είναι σημαντική. Η προετοιμασία που κάνουμε με τους παίκτες είναι σημαντική. Και η αυτοκριτική είναι πολύ σημαντική. Όταν είσαι ο πιο αυστηρός κριτής του εαυτού σου, είτε είσαι παίκτης, είτε προπονητής, μπορείς να δεις κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα την εξέλιξη μιας κατάστασης η την λύση ενός προβλήματος».

Κάτω από ποιες συνθήκες, κάποιος μπορεί να πάρει τις καλύτερες αποφάσεις;

«Προφανώς κάτω από τις συνθήκες στις οποίες το μυαλό σου δουλεύει κάτω από ηρεμία και σύνεση, ταυτόχρονα έχοντας την εμπειρία και ακούγοντας το ένστικτο σου. Αυτό είναι ένας συνδυασμός, αλλά πρέπει να βάλουμε και τα υλικά τα σωστά για να μαγειρέψουμε σωστά. Δεν είμαι και καλός μάγειρας, είναι η σύζυγος μου. Θεωρώ και στην προπονητική αλλά και στις αποφάσεις που παίρνεις, γιατί παίρνονται μέσα σε δευτερόλεπτα αποφάσεις, υπάρχει και το περιθώριο η το μη περιθώριο λάθους. Μερικές φορές μπορεί έτσι, αλλά μπορεί και αλλιώς. Καλείσε εκεί να πάρεις αποφάσεις. Όσο πιο πολύ ακούς και το ένστικτο σου και διαβάζεις καλύτερα τις συνθήκες. Θέλω να πω ότι το παιχνίδι είναι ζωντανό. Μπορεί να έχεις προετοιμαστεί για κάτι και ξαφνικά να πάει στράφι γιατί ο αντίπαλος προπονητής έχει ετοιμάσει κάτι άλλο. Για παράδειγμα έχεις μια συνθήκη όπως στο τελευταίο φιλικό 35 λεπτά πριν βγούμε για το ζέσταμα μου ανακοινώθηκε ότι ο Γιάννης δεν μπορεί να παίξει. Και εμείς ετοιμάζαμε με τους προπονητές το πως θα είναι η ομάδα με τον Γιάννη εκεί και τα συστήματα μας. Είναι αυτό που λέμε πες στο Θεό ότι κάνεις σχέδια και θα γελάσει...».

«Ευθύνη να αντιπροσωπεύεις ένα ολόκληρο έθνος»

Εθνικός ύμνος. Όλοι ανατριχιάζουμε και νιώθουμε συναισθήματα ακούγοντας τον εθνικό ύμνο. Διαφέρει αυτό το συναίσθημα όταν είσαι ενεργό μέλος μιας Εθνικής ομάδας, την ώρα που ακούγεται ο εθνικός ύμνος;

«Αλλάζει, γιατί αισθάνεσαι την ευθύνη του να αντιπροσωπεύεις ένα ολόκληρο έθνος. Να υπερασπίζεσαι τη σημαία σου, τα χρώματα σου, σε αθλητικά πλαίσια, για να μην παρεξηγηθώ. Υπερασπίζεσαι με τον αθλητικό τρόπο όπως υπερασπίζεται ο Πετρούνιας, συγχαρητήρια στον Πετρούνια και τα παιδιά του στίβου που φέρανε τεράστιες διακρίσεις, είναι μια ωραία πάσα που μου δίνεις. Ο καθένας αισθάνεται από μέσα του είτε είναι αθλητής, παράγοντας η μέλος της αποστολής, την ευθύνη και την βαρύτητα του να αντιπροσωπεύσεις τα εθνικά χρώματα. Γι’ αυτό και είπα ότι αισθάνομαι περήφανος που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία και εγώ και όλοι οι αθλητές μιλώ εξ ονόματος τους, ότι ακούμε τον εθνικό ύμνο και ξέρουμε ποια είναι η ευθύνη μας. Στο σύνολο αυτό, όχι μόνο το τι αποτέλεσμα θα φέρει αυτή η ομάδα. Τα παιδιά που δώσαμε συγχαρητήρια, προφανώς έχουν δώσει πίσω από τις κάμερες πολλές προσπάθειες, πολλή προπόνηση, πολλές ώρες δουλειάς. Ο Πετρούνιας μετά την εγχείρηση του για να ξαναέρθει σ’ αυτό το επίπεδο έχει δώσει αγώνες που είναι σε υγρά σημεία, σκοτεινά σημεία, με πόνο και όλα αυτά που δεν έχουν βγει προς τα έξω. Αυτοί οι αγώνες και αυτές οι αποτυχίες η τα πισωγυρίσματα που είχε ο συγκεκριμένος αθλητής είναι αυτά που τον κάνανε να βραβευτεί μπροστά στα φώτα και στο κοινό. Οφείλουμε να δώσουμε μια μεγάλη προσοχή στο τι κάνουν οι αθλητές όταν τα φώτα κλείνουν και είναι εδώ κλειστές οι πόρτες και δεν υπάρχει κόσμος. Αυτή είναι η προσπάθεια. Η πορεία προς μια επιβράβευση έχει να κάνει με το που ξεκινάς γιατί αυτό το γνωμικό μπορεί να το πω διαφορετικά σε μια ελεύθερη μετάφραση. Τι λέει το γνωμικό. Ότι εάν θέλεις να κερδίσεις θα πρέπει να είσαι έτοιμος να προπονηθείς να βάλεις μεγάλο στόχο. Να είσαι έτοιμος να προπονηθείς. Εμείς είμαστε ακόμη εδώ στην προπόνηση στο να γίνουμε ομάδα...».

«Τι είπα με τον Αταμάν»

Κλείνοντας, πολύς λόγος έγινε για την παρουσία σας δίπλα στον Αταμάν μετά την αποβολή του στο Ακρόπολις. Σχολιάστηκε πολύ θετικά στην Τουρκία. Ήταν κάτι αυθόρμητο η το σκεφτήκατε καλά πριν το κάνετε; Και τι είπατε;

«Δυο πράγματα συνέβησαν στον αγώνα με την Τουρκία. Πρώτα να πω ότι η πλειοψηφία του κόσμου χειροκρότησε την προσπάθεια του Τούρκου αθλητή, την ατυχή εκείνη στιγμή που βγήκε τραυματίας από το παιχνίδι, του εύχομαι γρήγορη ανάρρωση. Οι αθλητές πρέπει να είναι μέσα στο γήπεδο για να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό για τον κόσμο που πληρώνει το εισιτήριο. Οπότε είμαι υπερήφανος που οι περισσότεροι έλληνες χειροκροτήσαν τον εθνικό ύμνο της Τουρκίας. Σε μια κοινωνία όμως δεν μπορείς να τους έχεις όλους κάτω από το ίδιο πρίσμα. Υπάρχει η διαφορετικότητα της κοινωνίας. Θεωρώ όμως ότι είναι ανάγκη και δική μας, όλων μας, οι οποίοι έχουμε χώρο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης να προσελκύσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο κάτω από αυτό το πρίσμα. Η κοινωνική παιδεία, η αθλητική παιδεία είναι πράγματα που πρέπει να επικρατούν στον κόσμο γενικότερα. Είμαι ενάντια οποιασδήποτε μορφής βίας, ψυχοσωματικής, σωματικής, λεκτικής. Όσον αφορά το περιστατικό αυτό έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι που έχει κανονισμούς και υπάρχουν οι διαιτητές που είναι οι άρχοντες του αγώνα με την έννοια ότι πρέπει να επιβάλλουν με τον τρόπο τους τις αρχές του παιχνιδιού και τους κανονισμούς. Καταλαβαίνω όμως τον κόουτς Αταμάν γιατί κι εγώ έχω βρεθεί σε αντίστοιχη θέση, να έχω βγει εκτός εαυτού. Είμαστε άνθρωποι και μπορεί να μην ελέγξεις τα συναισθήματα σου. Εκείνη τη στιγμή δόθηκε η δεύτερη τεχνική ποινή και ο κόουτς Αταμάν έπρεπε σύμφωνα με τους κανονισμούς να βγει έξω από το γήπεδο. Άφησα λίγο να πάρει τον χρόνο του ο άνθρωπος γιατί ήταν εκτός εαυτού, αλλά και ως συνάδελφος και φίλος αλλά και φορέας του παιχνιδιού προσέγγισα ανθρώπινα τον κόουτς και συζητήσαμε ότι κι εγώ δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του αλλά τον καταλαβαίνω, αλλά έπρεπε να καταλάβει και εμένα και τους 20.000 ανθρώπους που είχαν πληρώσει εισιτήριο για να δούνε την προσπάθεια των αθλητών μέσα στο γήπεδο. Και εξελίχθηκε το παιχνίδι, μπράβο και στον κόουτς Αταμάν που συνειδητοποίησε αυτό σε γρήγορο διάστημα. Τελικά βρήκαμε μια μέση λύση, πήγε στην άκρη του πάγκου. Ευχαριστούμε και τους διαιτητές που το κατανόησαν αυτό και εξελίχθηκε το παιχνίδι και δώσαν οι αθλητές τον αγώνα τους μέσα στο γήπεδο».