Ρεάλ Μαδρίτης: Μην παίζεις με τη Βασίλισσα – Το 14ο στέμμα στο παλάτι της (videos+photos)

Ρεάλ Μαδρίτης. Η Βασίλισσα του ποδοσφαιρικού πλανήτη.

Το κορεό στο ματς με την Τσέλσι με το χαρτί στην τράπουλα και το μότο «μην παίζεις με τον Βασιλιά», είναι ενδεικτικό. Με 95 κούπες σε 120 χρόνια ιστορίας, πώς να παίξεις; Κι όπως συμβαίνει με τους «γαλαζοαίματους» έχει πιστούς υπηκόους. Εκατομμύρια. Έχει και haters. Εκατομμύρια κι αυτοί. Κανείς, όμως, όσο κι αν δεν θέλει να το παραδεχθεί, φίλος ή εχθρός, δεν υπάρχει περίπτωση να μην την έχει ζηλέψει.

Ένας ποδοσφαιριστής δεδομένα έχει ονειρευτεί να φορέσει τη φανέλα της. Έστω και μία φορά. Να γευτεί την ατμόσφαιρα του «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Να βάλει τη λευκή εμφάνιση και να φανταστεί ότι βρίσκεται σε ένα μοναδικό ποδοσφαιρικό παλάτι. Να νιώσει για μία φορά βασιλιάς. Όλα τα βλέμματα να είναι πάνω του.

Πως γίνεται να μην θέλει ένας παίκτης να μην είναι στα ίδια αποδυτήρια, στο χορτάρι στην ίδια πλευρά, με θρύλους. Ενδεικτικά αναφέρουμε Ντι Στέφανο, Πούσκας, Μπερναμπέου, Ζιντάν, Ρονάλντο (φαινόμενο), Κριστιάνο Ρονάλντο, Μπενζεμά, Μόντριτς, Ρομπέρτο Κάρλος, Μαρσέλο, Κοπά, Φίγκο, Κασίγιας, Μπουντραγκένιο, Σάντσες, Ραούλ, Ράμος, Μοριέντες, Ντι Μαρία, Μπέκαμ, Ιγνάθιο, Ρεντόντο, Καμάτσο, Τσέντο, Πίρι, Κρόος, Μαρσέλο, Σαντιγιάνα, Σαντιμαρία, Μιγιάτοβιτς.

Δεν υπάρχει παράγοντας, μέτοχος άλλου συλλόγου, όσα δις κι αν έχει, που να μην έχει ονειρευτεί, να είναι αυτός ο ηγέτης της. Ο άνθρωπος που στο πρόσωπό του βλέπουν τον άνθρωπο που κινεί τα νήματα στη σκακιέρα, ώστε η Βασίλισσα να ορίσει τους κανόνες του παιχνιδιού.

Προπονητής, που να μην θέλει να αναλάβει τα ηνία της και να καθοδηγεί τους ποδοσφαιριστές. Να είναι στον πάγκο και να απολαμβάνει κάθε γουλιά από το βασιλικό νέκταρ.

Φυσικά δεν υπάρχει οπαδός, όσο πιστός και να είναι στην ομάδα του, που να μην ζήλεψε έστω και για μία φευγαλέα στιγμή την τροπαιοθήκη της. Το ότι στο τέλος μίας σεζόν, σχεδόν σε ετήσια βάση θα είναι σε μία πλατεία για να πανηγυρίζει τίτλο. Έστω και μία κούπα. Να βιώνει για μία μέρα αυτή την ανωτερότητα που νιώθουν οι βασιλιάδες. Ακόμα και οι αυλικοί. Για έναν σύλλογο με τεράστιες επιτυχίες, αλλά και «κηλίδες» στην ιστορία του. Με χρέη που σβήνουν επιλεκτικά ή με τρικ. Αλλά πάντα θα είναι ένα μέγεθος θεόρατο. Δεν έχουν, άλλωστε και τα παλάτια τα μυστικά τους; Ευχάριστα ή δυσάρεστα;

Οι τίτλοι

Είναι ο σύλλογος που δύο φορές έχει πανηγυρίσει τρία και άνω σερί τρόπαια στην κορυφαία διοργάνωση. Που έχει το ρεκόρ ευρύτερης νίκης με το απίθανο 7-3 κόντρα στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης, τη μία φιναλίστ του φετινού Europa League.  

Μετρήστε κούπες. Στην Ισπανία, αν όχι το καλύτερο, το δεύτερο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, με τρομερή ποιότητα και απίστευτα ανταγωνιστικό, πήρε τον τίτλο με περίπατο. Το 35ο της ιστορίας της. 2021/2022, 2019/2020, 2016/2017, 2011/2012, 2007/2008, 2006/2007, 2002/2003, 2000/2001, 1996/1997, 1994/1995, 1989/1990, 1988/1989, 1987/1988, 1986/1987, 1985/1986, 1979/1980, 1978/1979, 1977/1978, 1975/1976, 1974/1975, 1971/1972, 1968/1969, 1967/1968, 1966/1967, 1964/1965, 1963/1964, 1962/1963, 1961/1962, 1960/1961, 1957/1958, 1956/1957, 1954/1955, 1953/1954, 1932/1933, 1931/1932.

Έχει και 19 Κύπελλα. 2013/2014, 2010/2011, 1992/1993, 1988/1989, 1981/1982, 1979/1980, 1975, 1974, 1970, 1962, 1947, 1946, 1936, 1934, 1917, 1908, 1907, 1906, 1905

Και 13 Σούπερ Καπ. 2021/2022, 2019/2020, 2017/2018, 2012/2013, 2008/2009, 2003/2004, 2001/2002, 1997/1998, 1993/1994, 1990/1991, 1989/1990, 1988/1989, 1947/1948

Έτσι απλά για να γεμίζει η τροπαιοθήκη της πήρε το 1947 ένα Copa Eva Duarte και κάτι σαν το Λιγκ Καπ το 1985. Αυτά είναι τα εντός συνόρων. 68 τρόπαια.

Πάμε και στα διεθνή. Τι να πει κανείς. 13 φορές έχει βρεθεί στον θρόνο του ποδοσφαιρικού πλανήτη. Μία αυτοκρατορία που δεν έπεσε ποτέ. Όσο κι αν είχε τις δύσκολες στιγμές της στο πέρασμα των 120 ετών ζωής της, πάντα ήταν παρούσα και υπολογίσιμη από τους «εχθρούς» της. Ναι, 120 χρόνια ιστορίας συμπλήρωσαν οι Ισπανοί στις 6 Μαρτίου.

Δίπλα στα 13 Champions League-Πρωταθλητριών (1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966, 1998, 2000, 2002, 2014, 2016, 2017, 2018) στέκονται ακόμα δύο Κύπελλα UEFA (1985, 1986), 4 ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ (2002, 2014, 2016, 2017), 3 διηπειρωτικά, τα ματς με τις πρωταθλήτριες της Λατινικής Αμερικής  (1960, 1998, 2002) και 4 Παγκόσμια Συλλόγων (2014, 2016, 2017, 2018). Ακόμα 26 διεθνείς κούπες.

Όπως γίνεται αντιληπτό, είχε τις στιγμές της που δεν πανηγύριζε στην Ευρώπη τίτλους. Για παράδειγμα από το 1966, έως το 1998 δεν ήταν στην κορυφή. Πάλι, όμως, πήρε ευρωπαϊκές κούπες. Άργησε από το 2002 έως το 2014 και πήρε ξανά φόρα. Δεν γίνεται αυτή η αυτοκρατορία να πέσει εύκολα.  

Η πορεία μέχρι τον τελικό

Η φετινή Ρεάλ Μαδρίτης, όσο κι αν μισείς τον θεσμό της Βασίλισσας, δεν μπορείς να μην της υποκλιθείς, να μην υποβάλλεις τα σέβη σου. Ξεκίνησε με νίκη στο Μιλάνο κόντρα στην Ίντερ κι εντός έδρας ήττα στο δεύτερο ματς των ομίλων από την Σέριφ Τίρασπολ των Αθανασιάδη, Κολοβού! Τότε, κανείς δεν στοιχημάτιζε ότι θα βρεθεί στον τελικό. Ούτε καν στους «8».

Πήρε την πρώτη θέση στον όμιλο, όπου υπήρχαν ακόμα Ίντερ και Σαχτάρ Ντόνετσκ. Μετά τη Σέριφ έκανε τέσσερις νίκες. Δύο φορές νίκησε την Ίντερ. Στον δρόμο της στα προημιτελικά βρέθηκε η πάμπλουτη Παρί Σεν Ζερμέν. Οι Γάλλοι με τους Μέσι, Εμπαπέ, Νεϊμάρ, Ντοναρούμα, Ντι Μαρία κι όλα τα αστέρια της απειλούσαν με εκθρόνιση τη Βασίλισσα. Ειδικά μετά το 1-0 στο Παρίσι, και το 0-1 με τον Εμπαπέ στο 39’ στη Μαδρίτη, η Ρεάλ έδειχνε να παραδίδει το στέμμα της.

Αλλά ο Μπενζεμά είχε άλλη γνώμη. Με τρία γκολ σε 17 λεπτά (61’, 76’, 78’) διαμόρφωσε το 3-1 σε μία μυθική ανατροπή. Οι Γάλλοι υποκλίθηκαν.

Ήταν η σειρά της Τσέλσι. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης, η αγγλική ομάδα που έχει το παλάτι στα πόδια της, βίωσε πικρά το μεγαλείο της Ρεάλ.  Οι Ισπανοί με τον Μπενζεμά να δίνει μία ακόμα παράσταση, νίκησαν 3-1 τους «μπλε» εκτός έδρας.

Η Τσέλσι, όμως, αμφισβήτησε στην Ισπανία την κυριαρχία της Βασίλισσας. Προηγήθηκε 3-0 στην κανονική διάρκεια με γκολ των Μάουντ (15), Ρούντιγκερ (51’), Βέρνερ (75’), αλλά οι κανόνες ορίστηκαν από τους Ισπανούς. Ο Ροντρίγκο στο 80’ έστειλε το ματς στην παράσταση και ο Μπενζεμά στο 96’ την ομάδα του στα ημιτελικά.

Στους «4» η Ρεάλ Μαδρίτης βρήκε απέναντί της τη Μάντσεστερ Σίτι. Την ομάδα του Πεπ Γουαρδιόλα. Ενός Καταλανού. Ενός τεχνικού που αμφισβήτησε ανοιχτά εντός συνόρων την κυριαρχία της Ρεάλ και ορισμένες φορές κατάφερε να την εκθρονίσει. Σ’ ένα απίθανο στο ματς στο Μάντσεστερ η Σίτι νίκησε 4-3.

Στη ρεβάνς προηγήθηκε 1-0 με τον Μαχρέζ στο 73’. Όχι στο 1’ στο 10’ στο 45’. Στο 73’. Κι όμως η Ρεάλ είχε απάντηση. Με δύο γκολ του Ροντρίγκο στο 90’ και 91’ έστειλε ξανά τον αγώνα στην παράταση. Εκεί δεν γινόταν να μην σκοράρει ο Μπενζεμά. Στο 95’ με πέναλτι έγραψε το 3-1. Σε έναν  συγκλονιστικό αγώνα, όπου η Σίτι έχασε σπουδαίες ευκαιρίες για το 0-2. Αλλά υποκλίθηκε στη μαγεία του Μπερναμπέου. Της Ρεάλ. Το παλάτι την θάμπωσε και ο Γουαρδιόλα με τους παίκτες έχασαν τον δρόμο τους.

Στο Παρίσι η Ρεάλ θα διεκδικήσει το 14o Champions League της ιστορίας της. Κόντρα στη Λίβερπουλ. Ένα ζευγάρι που συναντήθηκε και πριν τέσσερα χρόνια. Στο Κίεβο με τη Ρεάλ να επικρατεί 3-1. Δύο αγγλικές έβγαλαν οι Ισπανοί νοκ άουτ πριν το μεγάλο ραντεβού. Θα τριτώσει και θα έρθει μία ακόμα κούπα ή θα είναι και η φαρμακερή για τη Βασίλισσα; Στο Παρίσι η απάντηση.

Δείτε τη photo gallery και τους τελικούς της Βασίλισσας που την έφεραν στην κορυφή του πλανήτη