25 χρόνια χωρίς τον Στράτο Διονυσίου… (videos+photos)
Ήταν 11 Μαΐου 1990 όταν ο μεγαλύτερος Έλληνας τραγουδιστής έφυγε από τη ζωή… Πέρασαν 25 χρόνια από τότε που έφυγε ο Στράτος και… παρέλυσε το κράτος.
Ήταν, για τους περισσότερους, ο μεγαλύτερος Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής. Ο Στράτος Διονυσίου έγραψε ένα ξεχωριστό… βιβλίο, όχι απλά κεφάλαιο, στην ελληνική μουσική σκηνή. Ήταν μια… κατηγορία μόνος του και μεσουράνησε για περισσότερα από 40 χρόνια έχοντας τραγουδήσει περισσότερα από 5000 τραγούδια, που του απέφεραν 7 χρυσούς και 7 πλατινένιους (σύμφωνα με μετρήσιμα στοιχεία καθώς δεδομένα θα υπάρχουν και περισσότεροι) δίσκους και περισσότερες από 930.000 πωλήσεις, αριθμοί που... ζαλίζουν.
Ο ίδιος, δεν ζαλίστηκε ποτέ από την επιτυχία. Παρέμεινε αυθεντικός, μάγκας και πάνω από όλα εκφραστής του λαϊκού στρώματος. Τα τραγούδια του αντέχουν στον χρόνο, αφού ακόμα και σήμερα 25 χρόνια μετά τον θάνατό του ο Στράτος Διονυσίου ζει μέσα από όλα αυτά τα ακούσματα που διατηρούνται αναλλοίωτα και παραμένουν επιτυχίες. Η ζωή του, πέρασε από χίλια κύματα και σταμάτησε άδοξα. Ήταν μόλις 55 ετών όταν έφυγε από τη ζωή, χωρίς κανείς να το περιμένει. Η απώλειά του, σκόρπισε θλίψη αλλά ταυτόχρονα τον κατέστησε ως θρύλο στη συνείδηση των ανθρώπων που διασκέδασαν, είδαν δικές τους ιστορίες, γλέντησαν και έβγαλαν απωθημένα με τα τραγούδια και τη χαρακτηριστική του φωνή…
Το Onsports σας μεταφέρει το life story του Στράτου Διονυσίου…
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια..
Ο Στράτος Διονυσίου γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1935 στη Νιγρίτα Σερρών, από γονείς πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Ο Άγγελος και η Στάσα Διονυσίου, δύσκολα τα έβγαζαν πέρα κι αποφάσισαν να μετακινηθούν στη Θεσσαλονίκη το 1947, όμως, το 1948 η μοίρα έφερε το πρώτο χτύπημα για τον μικρό Στράτο που έχασε τον πατέρα του. Η ζωή έγινε ακόμα πιο δύσκολη, για τον Στράτο που παρότι άριστος μαθητής αναγκαζόταν με ένα καλαθάκι να γυρνά στους δρόμους των Αμπελόκηπων και άλλων περιοχών της συμπρωτεύουσας, για να πουλάει μικροπράγματα και τσιγάρα, έτσι ώστε να έχει χρήματα για να ζήσει.
Στη συνέχεια, κατάφερε να βρει μια νέα δουλειά. Έγινε βοηθός στο ραφτάδικο της γειτονιάς του, όπου ανέλαβε το σιδέρωμα. Δεν ξεχνούσε, όμως, τις δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του. Το τραγούδι και τη Γεωργία Λαβένη. Με αυτή παντρεύτηκε το 1955, με αυτή απέκτησε και τέσσερα παιδιά του. Τον Άγγελο, την Τασούλα, τον Στέλιο και τον Διαμαντή.
Η «Φαρίντα» άνοιξε τον δρόμο
Ο Στράτος Διονυσίου, φρόντιζε παρά τις οικονομικές του δυσκολίες να μην ξεχνά τη μεγάλη του αγάπη. Το τραγούδι. Έτσι, πολλά βράδια βρισκόταν σε ταβέρνες της Θεσσαλονίκης και τραγουδούσε αφιλοκερδώς. Καλλιτέχνες της εποχής, τον είχαν ήδη ξεχωρίσει κι έτσι του δόθηκε μια πρώτη ευκαιρία να τραγουδήσει σε κέντρο, επαγγελματικά. Αυτό έγινε στη «Φαρίντα», με το όνομά του να γίνεται γνωστό σε όλη τη Θεσσαλονίκη, πολύ σύντομα.
Αρκετοί συνάδελφοί του, αφού πλέον είχε γίνει επαγγελματίας τραγουδιστής, τον παρότρυναν να κατέβει στην Αθήνα. Τα οικονομικά, όμως, δεν ήταν τόσο άνετα ακόμα. Εν τέλει, ο Στράτος το παίρνει απόφαση και κατεβαίνει. Αρχικά αναζητά την τύχη του και καταλήγει στο γνωστό στέκι καλλιτεχνών της εποχής, στην οδό Σατωβριάνδου. Η Καίτη Γκρέυ ήταν αυτή που του πρότεινε συνεργασία, με αποτέλεσμα να βρεθεί στο κέντρο «Αστέρας» στην Κοκκινιά το 1959 και κάπως έτσι άρχισαν όλα...
Ο πρώτος δίσκος και η αναγνώριση
Το 1959 ήταν χρονιά ορόσημο για τον Στράτο. Τότε γραμμοφώνησε και τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών, με το τραγούδι «Δεν είμαι ένοχος», να κάνει τεράστια επιτυχία. Κυρίως επειδή συνδυάστηκε στην πορεία, τον Μάιο του 1960, με την εκτέλεση του Caryl Chessman στις ΗΠΑ. Τότε ο κόσμος συνδύασε την ιστορία του Chessman με το τραγούδι και πολλές φορές στα μαγαζιά που εμφανιζόταν ο Διονυσίου, του ζητούσε το... τραγούδι του Chessman. Ακολούθησαν κι άλλοι δίσκοι, μεγάλες επιτυχίες και σύντομα τεράστια ονόματα του λαϊκού τραγουδιού άρχισαν να του δίνουν δικά τους τραγούδια. Είτε νέα, είτε παλαιότερα για να τα τραγουδήσει ξανά με την ιδιαίτερη φωνή του.
Βασίλης Τσιτσάνης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Μητσάκης, Μανώλης Χιώτης είναι μερικοί από αυτούς που εμπιστεύτηκαν τον Στράτο για να τραγουδήσει ξανά δικά τους κομμάτια και να τα φέρει στην κορυφή της επιτυχίας! Ωστόσο, η τεράστια επιτυχία θα γινόταν το 1967, όταν ο Στράτος Διονυσίου γνωρίστηκε με τον Άκη Πάνου και οι δημιουργίες του δεύτερου έκαναν πάταγο σε ραδιόφωνα, δισκοπωλεία και νυχτερινά κέντρα! «Και τι δεν κάνω», «Γιατί καλέ γειτόνισσα», «Του κόσμου το περίγελο», «Άστη να φύγει», «Εγώ καλά σου τα 'λεγα», «Στο σταθμό του Μονάχου», «Θα ρίξω ροδοζάχαρη», «Ήταν ψεύτικα», «Μια γυναίκα», «Φέρτε το παιδί του χάρου» έγιναν πολύ μεγάλες επιτυχίες στα επόμενα χρόνια.
Μεγάλες συνεργασίες, μεγάλα πάθη και… σίδερα
Ο Στράτος Διονυσίου την εποχή εκείνη εμφανιζόταν στο μαγαζί «ΣΟΥ - ΜΟΥ», όπου γνώρισε τεράστια δόξα. Εκεί τον άκουσε κι ο Μίμης Πλέσσας, με αποτέλεσμα να του γράψει μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία της Ελλάδας. Ένα ζεϊμπέκικο που γνωρίζουν οι πάντες και δεν θα σβήσει ποτέ. Το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου που γράφτηκε για την ταινία «Ορατότης μηδέν» με τον Νίκο Κούρκουλο και έγινε επιτυχία πριν από την ταινία.
Χωρίς πρόβλημα από λεφτά πλέον, ο Στράτος ήταν... βασιλιάς της νυχτερινής ζωής αλλά και ο άνθρωπος όλων των λαϊκών στρωμάτων που τον άκουγαν μετά μανίας. Το άσχημο της ιστορίας, ήταν τα προβλήματα με τα πάθη του. Ο Στράτος ήταν μανιώδης καπνιστής, ενώ είχε και συνεχή ενασχόληση με τον ιππόδρομο. Το πρώτο, φαίνεται πως του κόστισε και την ιστορία με τη φυλάκισή του. Σε έναν έλεγχο που έγινε στο αυτοκίνητό του το 1973, βρέθηκαν μικρή ποσότητα χασίς, λαθραία τσιγάρα και ένα περίστροφο. Αμέσως του πέρασαν χειροπέδες και τον οδήγησαν στο τμήμα. Στην απολογία του ισχυρίσθηκε πως τον ενέπλεξε σε αυτή την ιστορία, από επαγγελματική ζήλια, ο Καλανταρίδης που ήταν ιδιοκτήτης λαϊκού κέντρου στη Θεσσαλονίκη.
Επιστροφή και… αποκορύφωμα!
Ο Στράτος Διονυσίου μετά από τις δίκες που έγιναν καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση και τρία χρόνια εξορία στα Γιάννινα. Ήταν σχεδόν 40 ετών, πασίγνωστος αλλά ο κόσμος είχε απογοητευτεί και οι εταιρείες του γυρνούσαν την πλάτη. Στο πλευρό του, εκτός από την οικογένειά του, είχε σταθεί κι ο Τόλης Βοσκόπουλος. Ένας από τους καλύτερους φίλους που έκανε στο τραγούδι. Το πείσμα του, όμως, το ταλέντο, η φωνή και η τεράστια αγάπη του στο τραγούδι δεν τον άφησαν να... ξεθωριάσει. Πίεσε ασφυκτικά τον Μάκη Μάτσα, πρόεδρο της εταιρείας Μίνος, να ξεπεράσει το... κώλυμα της ύπαρξης του Καζαντζίδη στην ίδια εταιρεία εκείνη την εποχή και από το 1976 και μετά επιστρέφει πιο δυναμικά από ποτέ.
Η δεκαετία του '80 μάλιστα, ήταν η καλύτερη για τον ίδιο κι αυτή που άφησε τραγούδια... κληρονομιά στο ελληνικό πεντάγραμμο. «Υποκρίνεσαι», «Τα πήρες όλα», «Και λέγε-λέγε», «Άκου βρε φίλε», «Ο λαός τραγούδι θέλει», «Ο Σαλονικιός», «Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα», «Εγώ ο ξένος», «Ένα λεπτό περιπτερά», «Θυμήσου», «Της γυναίκας η καρδιά», «Ο ταξιτζής» και πολλά άλλα ήταν αυτά που τον έκαναν να σπάσει κάθε ρεκόρ πωλήσεων. Συνεργάστηκε με κορυφαία ονόματα. Τάκης Μουσαφίρης, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Γιάννης Πάριος, Αλέκος Χρυσοβέργης, Σπύρος Γιατράς, Τάκης Σούκας, Σπύρος Παπαβασιλείου, Χρήστος Νικολόπουλος, Λευτέρης Παπαδόπουλος είναι μερικοί από αυτούς που του έδωσαν κομμάτια κι εκείνος τα... απογείωσε. Στη χρυσή του δεκατία, ξεχώρισε το ταλέντο του Γιάννη Πάριου με τον οποίο έσπασαν τα ταμεία για περισσότερα από 11 χρόνια ενώ από το πλάι του είχε περάσει και η άσημη τότε Χαρούλα Αλεξίου. Τη δεκαετία του '80 συνεργάστηκε και με τη Μαρίνα Βλαχάκη, συνεργασία για την οποία γράφτηκαν πολλά από τον τύπο της εποχής...
Το απρόσμενο τέλος...
Ο Στράτος Διονυσίου ήταν το... βαρύ πυροβολικό της εποχής και στις 10 Μαΐου 1990 το κέντρο «Στράτος» ήταν όπως συνήθως ασφυκτικά γεμάτο. Ο Διονυσίου τραγούδησε και αποθεώθηκε, ως συνήθως, και το πρωί έφυγε για τη σουΐτα 707 του ξενοδοχείου «Χανδρής». Την ενοικίαζε για να μπορεί να βλέπει με κιάλια τις ιπποδρομίες. Ήταν ένα από τα μεγάλα του πάθη, αφού είχε στην κατοχή του περισσότερα από 20 άλογα! Στις 7:30 το πρωί στις 11 Μαΐου, οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου τον βρήκαν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση και στις 12:30 κατά τη μεταφορά του, άφησε την τελευταία του πνοή. Αιτία θανάτου, η εσωτερική αιμορραγία που προκλήθηκε από ρήξη ανευρύσματος στην κοιλιακή χώρα. Ο Στράτος διονυσίου έφυγε σε ηλικία 55 ετών, απροσδόκητα.
«Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο του σπιτιού κι ήταν η γυναίκα που ήταν στο θυρωρείο. Αρχικά το σήκωσα εγώ, μου λέει έλα Στέλιο μου τι γίνεται; Όλοι καλά; Λέω καλά, μια χαρά. Η μαμά μου λέει πού είναι; Λέω μισό λεπτό να στη δώσω. Μιλάει η μητέρα, λέει ρε συ Γεωργία κάτι άκουσα στο ραδιόφωνο ότι ο Στράτος δεν είναι καλά. Ότι στον Ευαγγελισμό κτλ. Κι όπως είμαστε πηγαίνουμε στον Ευαγγελισμό να δούμε τι συμβαίνει. Δηλαδή δεν μας είχε ενημερώσει κανείς. Αν είναι καλά, τι έπαθε τέλος πάντων. Και πήγαμε στον Ευαγγελισμό κι εκεί μάθαμε το άσχημο. Από εκείνη την ώρα άλλαξε η ζωή μας τελείως», είπε σε συνέντευξή του στη «Μηχανή του Χρόνου», ο γιός του Στέλιος. Στην κηδεία του, έγινε… λαϊκό προσκύνημα. Εκατοντάδες καλλιτέχνες, χιλιάδες απλοί άνθρωποι, αποχαιρέτησαν τον Στράτο Διονυσίου…
Η κληρονομιά του Στράτου…
Ο Στράτος Διονυσίου άφησε πίσω του περισσότερα από 5000 τραγούδια και είχε ένα χάρισμα που τον έκανε αξεπέραστο μέχρι και σήμερα. Τεράστιοι συνθέτες και στιχουργοί, ανέφεραν πως ο Διονυσίου, ήταν ο μόνος τραγουδιστής που δεν έχασε όυτε μια φορά τον τόνο του σε περισσότερα από 35 χρόνια καριέρας στη δισκογραφία! Πολλοί μνημόνευσαν τη διαφορετικότητα στη χροιά και τη στιβαρότητα της φωνής του.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Στράτος Διονυσίου το προηγούμενο απόγευμα του θανάτου του, είχε ηχογραφήσει 9 τραγούδια για τον δίσκο «Ποιός άλλος». Κατά τον Τάκη Μουσαφίρη, το τελευταίο τραγούδι ήταν το «Μην μ' αφήνεις μόνο μου»...
Από τα τέσσερα παιδιά του Στράτου Διονυσίου, οι Άγγελος και Στέλιος έχουν ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. Δυστυχώς, η κόρη του Τασούλα απεβίωσε τον Απρίλιο του 2012 σε ηλικία 53 ετών. Ο νεαρότερος γιός του, Διαμαντής, λέγεται πως έχει τα φόντα να πατήσει στα χνάρια του πατέρα του ξεπερνώντας τα αδέρφια του που επίσης έκαναν αξιοσημείωτη καριέρα. Οι Άγγελος και Στέλιος, πάραλληλα, έχουν γίνει γνωστοί και για την αγάπη τους στον Παναθηναϊκό. Όπως έχουν, αμφότεροι, εξομολογηθεί, ο πατέρας τους ήταν παραδοσιακά φίλος του ΠΑΟΚ! Ωστόσο, από τη στιγμή που ζούσαν στην Αθήνα προτιμούσε να βλέπει τον Παναθηναϊκό από τους άλλους μεγάλους της εποχής κι έτσι τους... κόλλησε το μικρόβιο του «τριφυλλιού». Πριν από αυτό, όμως, τους είχε κολλήσει το μικρόβιο του τραγουδιού, όπως και σε όλη την Ελλάδα που αγάπησε ξανά το λαϊκό και το ρεμπέτικο μέσα από τη φωνή του Στράτου...
Για αυτό και στις 11 Μαΐου 1990, όλοι είπαν με μια φωνή «Φίλε έφυγε ο Στράτος και παρέλυσε το κράτος...»
Ακούστε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Στράτου Διονυσίου...