Η ράτσα των πρωταθλητών

Ο Γάλλος κολυμβητής, πρωταθλητής των 100μ.ελεύθερο, Φαμπιάν Ζιλό που θα είναι παρών και στο παγκόσμιο της Σαγκάης δίνει το δικό του στίγμα στο «μικρόβιο» των πρωταθλητών συγκρίνοντας τις προσπάθειες των Miami Heat  και του Ραφαέλ Ναδάλ.

Και ο Γάλλος γράφει αναλυτικά:
«Ο Ραφαέλ Ναδάλ στο Roland Garros, ή οι Miami Heat, ομάδα μπάσκετ του ΝΒΑ, κόντρα στους Μπουλς του Σικάγο, έδειξαν ότι είναι σε θέση να φθάσουν  στο μέγιστο των ικανοτήτων τους, όταν η στιγμή το απαιτεί. Αποτελούν και οι δύο, για διαφορετικούς λόγους, παράδειγμα για μένα, πριν από το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Σαγκάης.

Τι είναι αυτό που διακρίνει τον πρωταθλητή; Το ταλέντο της ιδιοφυΐας; Μακάρι να μπορούσα να απαντήσω, απλά,  στο καρτεσιανό αυτό ερώτημα, αλλά δυστυχώς, δεν υπάρχει μόνο μία απάντηση, όπως συχνά συμβαίνει σε αυτό το είδος τους προβληματισμούς. Αν δεν μπορούμε να δώσουμε λογικές εξηγήσεις, μπορούμε όμως να δούμε το αποτέλεσμα, που πάντα είναι το ίδιο: να γνωρίζει ο πρωταθλητής το πότε, μπορεί να δώσει τον καλύτερο εαυτό του και αυτό να συμπίπτει με τα μεγάλα ραντεβού της αθλητικής ιστορίας.

Είχα  τη δυνατότητα να επαληθεύσω το γεγονός, παρακολουθώντας τον Ναδάλ. Μας αρέσει ή δεν μας αρέσει, πώς να μην υποκλιθείς στον Ραφαέλ Ναδάλ, όταν σε όλο το τουρνουά του Roland Garros, ήταν σε κακή φόρμα, δεν έκανε καλά παιχνίδια, αλλά στον τελικό ήταν ανίκητος; Δεν πρέπει να ξεχνάμε και την ηλικία του είναι μόνο 25 ετών. Αντέδρασε σαν πρωταθλητής και έδειξε χαρακτήρα όταν έπρεπε. Ο μεγάλος Σουηδός τενίστας Μπιορν Μπόργκ είχε πει: «Το τένις είναι ένα απλό άθλημα, απλά επιστρέφεις κάθε φορά  την μπάλα στον αντίπαλο». Το ερώτημα είναι πως το καταφέρνεις πάντα και μάλιστα σωστά…

Θα πίστευε κανείς ότι τέτοιου είδους φαινόμενα αφορούν μόνο τα ατομικά αθλήματα, αλλά πως γίνεται οι Μαϊάμι Χιτ να νικούν τους Σικάγο Μπουλς, με ένα καλάθι 29 δευτερόλεπτα πριν από το τέλος, στην στον τελικό της Ανατολής, στο ΝΒΑ; (στην παράταση στον 4ο μεταξύ τους τελικό). Νομίζω ότι ακόμη  και σε ένα ομαδικό άθλημα, υπάρχουν στιγμές κοινής προσπάθειας  που κάνουν  μια ομάδα, μονάδα. Μπορεί αυτή να είναι, τελικά, η συνταγή για το πώς δημιουργούνται οι μεγάλες ομάδες.

Από την πλευρά μου, πραγματικά εξεπλάγη με την απόδοσή μου στο πρωτάθλημα κολύμβησης, που έγινε στο Στρασβούργο, με τον χρόνο που τερμάτισα στα  100μ. με  48 "34 (είναι η 3η καλύτερη επίδοση στον κόσμο και η 1η για φέτος). Αλλά για να μπω στο πάνθεον των μεγάλων πρωταθλητών, χρειάζεται να πρέπει να επαναλάβω την επιτυχία μου αυτή τόσο, το καλοκαίρι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σαγκάης τον Ιούλιο, όσο και του χρόνου το καλοκαίρι στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τελικά είναι μόνο το ταλέντο; Είναι η θέληση;  Είναι το σωστό timing; Δύσκολη ερώτηση για να απαντηθεί απλά…»