Κωνσταντίνου στο Onsports: «Ευλογημένη που είμαι στον Παναθηναϊκό και αχόρταγη για τίτλους» (photos)

Η Μανωλίνα Κωνσταντίνου, δε θα μπορούσε να μην ακολουθήσει τον δρόμο του αθλητισμού καθώς «γεννήθηκε» μέσα στα γήπεδα, από την Ρούλα Κατσαμπή και τον Αντώνη Κωνσταντίνου, και σε ηλικία μόλις 9 ετών αποφάσισε να γίνει αθλήτρια του βόλεϊ και εντάχθηκε στις ακαδημίες πετοσφαίρισης της ΑΕΛ Λεμεσού, στην οποία παρέμεινε μέχρι το 2011.

Η Κύπρια αθλήτρια του βόλεϊ και μπιτς βόλεϊ, με πάμπολλες διεθνείς διακρίσεις με ζευγάρι στην άμμο την Μαριώτα Αγγελοπούλου, το 2011 μετακόμισε στην Ελλάδα για να συνδυάσει σπουδές με το βόλεϊ και φόρεσε την φανέλα του Πρωταθλητή, Παναθηναϊκού όμως η σεζόν δεν αποδείχτηκε καρποφόρα με το σερί τίτλων του «τριφυλλιού» να σταματάει εκείνη την χρονιά και το τμήμα να ακολουθεί δύσκολα μονοπάτια.  

Οι καλές εντυπώσεις όμως που άφησε η ακραία του Παναθηναϊκού την οδήγησαν στον «αιώνιο» αντίπαλό του, τον Ολυμπιακό, όπου παρέμεινε για τέσσερα χρόνια, κατακτώντας μάλιστα και ισάριθμα νταμπλ, με την Μανωλίνα Κωνσταντίνου να κερδίζει και τον τίτλο της MVP του Final 4 του Κυπέλλου που πραγματοποιήθηκε στη Σαντορίνη.

Μετά από επιτυχημένες χρονιές σε Ηρακλή Κηφισιάς, τον οποίο βοήθησε να ανέβει ξανά στη μεγάλη κατηγορία του ελληνικού βόλεϊ, αλλά και τη Θέτιδα Βούλας την οποία επίσης ανέβασε στα… μεγάλα σαλόνια και συνεισέφερε τα μέγιστα στο να λάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρωτάθλημα της Volley League, αλλά και στην Μπεκέστσαμπαϊ στην Ουγγαρία, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την Μανωλίνα Κωνσταντίνου να επιστρέψει εκεί όπου ξεκίνησε την καριέρα της, στον Παναθηναϊκό.

Μοναδικός στόχος είναι να καταφέρει να ολοκληρώσει αυτό που είχε αφήσει στην μέση, δέκα χρόνια πριν, δηλαδή να κατακτήσει τίτλους με το τριφύλλι στην καρδιά!

«Εμπειρία και ποιότητα μας βοήθησαν να κατακτήσουμε αυτό που μας άξιζε»!

Η Μανωλίνα Κωνσταντίνου μίλησε αποκλειστικά στο Onsports και την Δήμητρα Πολυχρονοπούλου, μετά την κατάκτηση της πρώτης Κούπας της σεζόν, του Κυπέλλου Ελλάδας, που ήταν το 5^ο τρόπαιο της καριέρας της αλλά πρώτο με την πράσινη φανέλα!

Πανηγύρισες το 5ο Κύπελλο στην καριέρα σου και το πρώτο σου με τον Παναθηναϊκό, την πρώτη ομάδα που αγωνίστηκες όταν ήρθες από την Κύπρο στην Ελλάδα. Πως αισθάνεσαι γι’ αυτή την κατάκτηση;

«Είμαι πολύ χαρούμενη που κατάφερα να κατακτήσω αυτό το Κύπελλο με τον Παναθηναϊκό, γιατί την τελευταία φορά το 2011 φτάσαμε στην πηγή αλλά δεν ήπιαμε νερό. Σήμερα ο σύλλογος είναι ξανά στα υψηλότερα σκαλοπάτια διεκδικώντας και πλέον κατακτώντας τρόπαια! Συγκινημένη νιώθω για το 5^ο Κύπελλο της καριέρας μου, αχόρταγη για τη συνέχεια και χαρούμενη που ο Παναθηναϊκός έχει μπει ξανά σε τροχιά τίτλων, αυτό δηλαδή που του αξίζει!»

Ήταν μέσα στους στόχους της ομάδας η κατάκτηση του Κυπέλλου;

«Φυσικά η κατάκτηση του Κυπέλλου ήταν ένας από τους στόχους μας, όπως είναι και η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Η ομάδα φέτος φτιάχτηκε για αυτά ακριβώς τα παιχνίδια και για να βρεθεί στο υψηλότερο σκαλοπάτι».

Τι σκεφτήκατε μετά το χαμένο πρώτο σετ και αντιδράσατε για να φτάσετε στη νίκη κόντρα στην μαχητική Σαντορίνη;

«Θεωρώ ότι μας πείσμωσε και μας αφύπνισε για να μπούμε στο 2ο καλύτερες και πιο συγκεντρωμένες. Ξέραμε από την αρχή ότι δε θα ήταν εύκολο παιχνίδι, αλλά καταφέραμε με την εμπειρία και τη ποιότητα που έχει η ομάδα να κατακτήσουμε αυτό που μας άξιζε».

Για σένα προσωπικά τι σημαίνει η κατάκτηση ενός τίτλου στην ίδια ομάδα που αγωνιζόταν και έχει διακριθεί και η μητέρα σου Ρούλα Κατσαμπή;

«Είμαι συγκινημένη που έχω την τύχη να αγωνίζομαι στην ίδια ομάδα που έχει αγωνιστεί και η μαμά μου και να έχω τη χαρά να διεκδικώ τίτλους όπως και η ίδια. Χαίρομαι ιδιαίτερα που μέσα από τη δική μου χαρά, πάει πίσω στο χρόνο και θυμάται τις ένδοξες χρονιές που έζησε και αυτή με τα χρώματα του Παναθηναϊκού. Είναι μεγάλη υπόθεση να είσαι μέλος ενός τέτοιου ιστορικού συλλόγου και νιώθω ευλογημένη, που βιώνω αυτές τις όμορφες στιγμές».

Τέλος θα ήθελες κάπου να αφιερώσεις αυτό το Κύπελλο;

«Το αφιερώνω στους ανθρώπους μου. Σε όσους έχω την τύχη και την χαρά να αποκαλώ οικογένεια και φίλους. Σε όσους βρίσκονται στη ζωή μου και είναι στο πλάι μου σε όλες τις στιγμές, τις εύκολες αλλά κυρίως τις δύσκολες».