Νίκος Ρούσσος στο Onsports:«Να προπονούμαι χωρίς να διακινδυνεύω τη σωματική μου ακεραιότητα» (pics)

Ο Νίκος Ρούσσος, ο οποίος συνεχίζει να κρατάει ψηλά την πράσινη σημαία στη Σύρο ως αθλητής ποδηλασίας και  σκοποβολής ΑμεΑ του «τριφυλλιού», με το χειρίλατο ποδήλατο θέτει νέους στόχους και τίποτα δεν τον σταματά από το να τους πετύχει, μαθαίνοντας στα τέσσερα παιδιά του αλλά και σε όλο τον κόσμο, ότι δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορείς να κάνεις αρκεί να το θέλεις και να «παλέψεις» για να τα καταφέρεις!

Παρόλα αυτά οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας αθλητής ΑμεΑ στην Ελλάδα ακόμη και το 2022 είναι πολλές. Καθημερινά ο Νίκος Ρούσσος καλείται να προπονείται σε συνθήκες ακατάλληλες, θέτοντας τον εαυτό του σε κίνδυνο μιας και στην φιλόξενη -κατά τα άλλα- Σύρο δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές που θα του εξασφαλίσουν μια ασφαλή προπόνηση.

Ωστόσο δε το βάζει κάτω και με συνεχείς δράσεις για την προσβασιμότητα του νησιού και αγώνες που οργανώνει και συμμετέχει, προσπαθεί ώστε η Σύρος να αποκτήσει ακόμα περισσότερες υποδομές για την υποδοχή ΑμεΑ. Μάλιστα συμμετείχε στην παραγωγή ενός βίντεο με διάφορες δραστηριότητες τις οποίες μπορούν τα ΑμεΑ να κάνουν στο νησί, όπως skuba diving, θαλάσσια σπορ και ιππασία, το οποίο παρουσιάστηκε από το δήμο. Έτσι πέρυσι η Σύρος βραβεύτηκε με platinum βραβείο ως ο φιλικότερος προορισμός για ΑμεΑ.

Ο Νίκος Ρούσσος μίλησε στο Onsports και την Δήμητρα Πολυχρονοπούλου, για όλα τα όνειρά του με το τριφύλλι στη καρδιά, αποκαλύπτοντας παράλληλα τις δυσκολίες, τις οποίες αντιμετωπίζει ένας αθλητής ΑμεΑ, που διακινδυνεύει καθημερινά τη σωματική του ακεραιότητα, κάνοντας απλά την προπόνησή του.

«Με το αθλητισμό νιώθω ενεργός και δραστήριος παρά την αναπηρία μου»

Είσαι αθλητής του Παναθηναϊκού ΑμεΑ, ζεις στην Σύρο και ασχολείσαι με το χειρίλατο ποδήλατο. Πως είναι η καθημερινότητά σου εκεί;

«Η καθημερινότητά μου είναι όπως των περισσότερων εργαζόμενων γονέων. Πολλές οι υποχρεώσεις, μαγαζί, δουλειά, σχολεία, δραστηριότητες των παιδιών, συχνά το 24ωρο φαίνεται λίγο. Σε όλα αυτά προστίθενται και οι προπονήσεις με το χειρίλατο, στις οποίες προσπαθώ να είμαι συνεπής, γιατί οι στόχοι που έχουμε θέσει με τον προπονητή μου κ. Γκρέκα πρέπει να επιτευχθούν».

Τι σημαίνει για σένα η ενασχόλησή σου με τον αθλητισμό και πόσο σημαντικό είναι το ποδήλατο για σένα;

«Το χειρίλατο το έχω περίπου μια πενταετία. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με αυτό επειδή ήθελα να είμαι ενεργός πατέρας και να κάνω βόλτες με τα παιδιά μου. Σιγά σιγά άρχισα να το βλέπω πιο σοβαρά, συμμετέχοντας σε κάποια δρομικά, στη Σύρο αλλά και στην Αθήνα και αυτό με ευχαριστούσε πολύ. Έπειτα ο Παναθηναϊκός ίδρυσε το τμήμα ΑμεΑ οπότε και εντάχθηκα στο τμήμα ποδηλασίας και έγινε έτσι ένα παιδικό μου όνειρο πραγματικότητα, να είμαι αθλητής του Παναθηναϊκού, της ομάδας που αγαπώ από μικρός».

Πριν από τρία χρόνια για πρώτη φορά είχες συμμετάσχει στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας και το ίδιο έκανες και φέτος, παρότι δεν υπάρχει ειδική κατηγορία, πως το αποφάσισες; Τι σκεφτόσουν για να αντέξεις;

«Ο Αυθεντικός Μαραθώνιος ήταν μια μεγάλη πρόκληση για εμένα. Ήθελα να δοκιμάσω τις αντοχές και τα όριά μου, αλλά και να δώσουμε μαζί με τον φίλο και παραολυμπιονίκη, Μάκη Καλαρά το μήνυμα ότι ο καθένας είναι ικανός να τρέξει με όποιο τρόπο μπορεί. Επίσης τέτοιου είδους διοργανώσεις είναι μια καλή ευκαιρία για ασφαλή προπόνηση στο δρόμο με το χειρίλατο κάτι που δυστυχώς δεν είναι εφικτό στο νησί μου. Σε όλη τη διαδρομή το μόνο που σκεφτόμουν ήταν η είσοδος στο Καλλιμάρμαρο και τα συναισθήματα που σου δημιουργούνται σ αυτό το ιστορικό στάδιο».

Τι εννοείς ασφαλή προπόνηση; Πως μπορεί ένας αθλητής με χειρίλατο να εξασφαλίσει την ασφάλειά του στη διάρκεια μιας προπόνησης;

«Οι προπονήσεις μου περιορίζονται στον προσωπικό μου χώρο, σε προπονητήριο γιατί το χειρίλατο μου είναι αρκετά χαμηλό και είναι επικίνδυνο για εμένα να βγω στον δρόμο, καθώς δεν φαίνομαι και μπορεί να με χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο. Όμως είναι απαραίτητη και η προπόνηση σε εξωτερικό χώρο και γι’ αυτό τον λόγο έχω ζητήσει επανειλημμένως να μου παραχωρήσουν έστω για μια φορά την εβδομάδα ένα μέρος από το αεροδρόμιο, εφόσον δεν υπάρχει στο νησί κανένας άλλος κατάλληλος χώρος, αλλά ακόμη δεν έχει γίνει κάτι, παρότι είναι θέμα ασφάλειας. Περιμένω και ελπίζω οι αρμόδιοι φορείς να μπορέσουν να βρουν τη λύση ώστε να μου εξασφαλίσουν την δυνατότητα να προπονούμαι χωρίς να διακινδυνεύω την σωματική μου ακεραιότητα σε κάθε προπόνηση στο δρόμο».

Πως ένιωσες που σε εμψύχωναν σε όλη την διαδρομή του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, αλλά και στον τερματισμό στο Καλλιμάρμαρο στάδιο;

«Ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό για μένα το γεγονός ότι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού στάθηκαν στο πλευρό μου, άνθρωποι που δεν με ήξεραν προσωπικά, όμως ήταν εκεί φωνάζοντας με με το μικρό μου όνομα. Με γέμισαν χαρά και δύναμη σε όλη τη διαδρομή. Ανατριχιάζω ακόμα βλέποντας τη φωτογραφία με την είσοδό μου στο Καλλιμάρμαρο και πίσω μου βρίσκεται ένας φίλαθλος να κρατάει ψηλά το κασκόλ της ομάδας μας, του Παναθηναϊκού».

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για φέτος; Και αν θα συμμετάσχεις στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ποδηλασίας;

«Ο κύριος στόχος μου για φέτος είναι η κατάκτηση του Πανελλήνιου πρωταθλήματος ποδηλασίας στην κατηγορία μου και ελπίζω να τα καταφέρω, μιας και πλέον μετά τη χορηγία της ONEX έχω ένα χειρίλατο κατάλληλο για εμένα, με το οποίο μπορώ να είμαι ανταγωνιστικός».

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να δώσεις στον κόσμο μα κυρίως στα τέσσερα παιδιά σου ως αθλητής ΑμεΑ;

«Αυτό που με ενδιαφέρει να δείχνω στα παιδιά μου είναι ότι καθένας μας μπορεί να θέσει και στη συνέχεια να πραγματοποιήσει τους στόχους του, αρκεί να μην τα παρατήσει αλλά να εκμεταλλευτεί όλες τις δυσκολίες που θα του τύχουν και να "γυρίσει" το παιχνίδι προς όφελός του».

Τι σημαίνει για σένα ο αθλητισμός αλλά και ο Παναθηναϊκός;

«Ο αθλητισμός για εμένα είναι ένας ακόμη τρόπος να νιώθω ενεργός και δραστήριος παρά την αναπηρία μου. Ο Παναθηναϊκός είναι ένας τρόπος ζωής, είναι αναμνήσεις, συναισθήματα, συγκίνηση και δύναμη γιατί όπως είναι γνωστό: "ΠΑΟ θα πει μαχητική ψυχή! "»

Τέλος, μάθαμε πως δραστηριοποιείσαι εκτός από τον χώρο του αθλητισμού και στην προβολή της Σύρου ως νησί προσβάσιμο σε άτομα με αναπηρία. Ποιες είναι οι δράσεις που έχεις συμμετάσχεις και τι όραμα έχεις για το νησί σου;

«Προσπαθώ να βοηθάω το νησί με όποιο τρόπο μπορώ. Αρχικά, με τον Μάκη Καλαρά το 2019 διοργανώσαμε μια Παραολυμπιακή εβδομάδα στην οποία συμμετείχαν τα περισσότερα σχολεία της Σύρου. Εκεί παρουσιάσαμε σε 1200 παιδιά διάφορα Παραολυμπιακά αθλήματα, τους μιλήσαμε για τις διάφορες αναπηρίες, την προσβασιμότητα και τα τροχαία ατυχήματα. Ήταν σπουδαία εμπειρία και ελπίζω να μπορέσουμε σύντομα να την επαναλάβουμε.

Επιπλέον το καλοκαίρι του 2020 μια ομάδα φίλων, ατόμων που κινούνται με αμαξίδιο παρουσιάσαμε διάφορες δραστηριότητες που μπορούν τα ΑμεΑ να κάνουν στο νησί, όπως skuba diving, θαλάσσια σπορ και ιππασία. Όλο αυτό τραβήχτηκε σε βίντεο και παρουσιάστηκε από το δήμο. Έτσι πέρυσι η Σύρος βραβεύτηκε με platinum βραβείο ως ο φιλικότερος προορισμός για ΑμεΑ.

Αυτό που θα ήθελα για το νησί μου είναι να γίνει εντελώς προσβάσιμο και να αποκτήσει ακόμα περισσότερες υποδομές για την υποδοχή ΑμεΑ ώστε να στραφεί κι άλλο σε αυτό το κομμάτι του τουρισμού».