Ντουντουνάκη: «Η πολιτεία στρέφει την προσοχή της μόνο εκεί που πηγαίνουν τα χρήματα»

Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια του Παναθηναϊκού έχασε την πρόκριση στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο για ελάχιστα κλάσματα του δευτερόλεπτου, κάνοντας όλους τους Έλληνες αφενός υπερήφανους αφετέρου να δακρύσουν μαζί της.

Τον Μάιο του 2021 έγινε η πρώτη Ελληνίδα κολυμβήτρια που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και κατά τη συνέντευξή της μίλησε για τη δύσκολη προετοιμασία πριν τους αγώνες, αλλά και τα «παράπονα» που έχει από την πολιτεία

Μεταξύ άλλων η Άννα Ντουντουνάκη ανέφερε στο ertnews.gr:

H περίοδος του Covid, πόσο πολύ και με ποιον τρόπο επηρεάζει μια αθλήτρια που κάνει πρωταθλητισμό;

«Εμένα προσωπικά, ο κορονοϊός με επηρέασε στην πρώτη καραντίνα. Δεν μπορούσα να κάνω καλή προπόνηση. Ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος για εμένα, μιας και ετοιμαζόμουν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τότε δεν ήξερα ότι θα αναβληθούν. Σε εμάς τους κολυμβητές, που χρειαζόταν η πισίνα τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Δεν μπορούσα να αναπληρώσω την χαμένη ώρα της πισίνας με 1 ώρα τρέξιμο. Ήμουν σε μία κορυφαία κατάσταση τότε. Η προετοιμασία μου ήταν σκληρή. Και όλα αυτά «γκρεμίστηκαν» τότε. Μετά το καλοκαίρι, είχε περάσει όλο αυτό. Αποφάσισα πως δεν θα ξανασχοληθώ με το τι λένε οι ειδήσεις. Με ενδιέφερε μόνο η προπόνηση μου και να δίνω το 100%. Τίποτα άλλο. Είχα κλείσει τα αυτιά μου».

Πόσο εύκολο όμως ήταν να «κλείνεις τα αυτιά σου» με την πορεία της πανδημίας ολοένα να αυξάνεται;

«Σίγουρα ήμουν επηρεασμένη. Κυρίως ψυχολογικά. Ωστόσο ήταν δύο διαφορετικά πράγματα. Το ένα είναι επάγγελμα. Το άλλο αφορούσε την κοινωνία. Για μένα ήταν πολύ δύσκολο. Αλλά η Ολυμπιάδα και η προετοιμασία μου γι’ αυτήν ήταν κόπος πολλών χρόνων. Έτσι αποφάσισα να προσέξω και να μένω όσο το δυνατόν ανεπηρέαστη και προσηλωμένη μόνο στην προπόνηση. Το πιο δύσκολο πράγμα για μένα ήταν να προσπαθώ να βγάζω όλα τα τεστ του κορονοϊού αρνητικά. Έπρεπε να προσέχω πολύ. Ειδικά λίγο πριν την Ολυμπιάδα. Φορούσα μάσκα μέσα στο σπίτι μου. Έμενα κλεισμένη στο δωμάτιο μου. Δεν έβγαινα έξω για μία βόλτα. Και αυτό μου έλειπε. Αλλά ήμουν προσηλωμένη στον στόχο μου. Προστάτευα τον εαυτό μου. Βέβαια, όλο αυτό επηρέαζε και τους γύρω ανθρώπους που με έβλεπαν. Όλοι όμως ήταν προσεκτικοί. Ο μπαμπάς μου ήρθε να με δει πριν τους Ολυμπιακούς από τα Χανιά και με έβλεπε εξ ‘αποστάσεως. Αυτό για μένα ήταν το χειρότερο, αλλά τα καταφέραμε».

Οι υποδομές στην Ελλάδα και το κολυμβητήριο των Χανίων σε σχέση με την Ευρώπη, πώς είναι;

«Δεν έχω επικοινωνία με τους πολιτικούς. Μία φορά στα 5 χρόνια. Μόνο στις επιτυχίες. Δεν έχουμε την προσοχή από την Πολιτεία. Δεν τους ενδιαφέρουμε. Και το θέμα, δεν είναι να «κοιτάνε» μόνο εμάς. Τους πρωταθλητές. Θα έπρεπε η προσοχή τους να είναι στραμμένη  στις νεότερες γενιές για να τους βοηθήσουν να φτάσουν σε ένα επίπεδο. Σαν αυτό που βρισκόμαστε σήμερα εμείς.

Η πολιτεία στρέφει την προσοχή της μόνο εκεί που πηγαίνουν τα χρήματα. Στην κολύμβηση δεν έρχονται. Πηγαίνουν σε άλλα αθλήματα. Γι’ αυτό δεν έχουμε και την δέουσα προσοχή. Βέβαια, δεν φταίει μόνο η Πολιτεία. Και τα ΜΜΕ έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Τα δικά μας αθλήματα, τα θυμόμαστε μόνο όταν έχουν επιτυχία. Αυτό δεν είναι ωραίο».

Πώς είναι το κλίμα σε άλλες χώρες, με βάση αυτά που σου έχουν πει συναθλήτριες σου στο εξωτερικό;

«Οι υποδομές εκεί, δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα. Είναι η μέρα με τη νύχτα. Στα Χανιά, όσο ήμουν στο σχολείο τρία χρόνια, δεν λειτουργούσε η μεγάλη πισίνα και κολυμπούσα στην μικρή. Ήμασταν 20 άτομα σε κάθε διαδρομή. Προσευχόμουν την επόμενη μέρα να λειτουργεί η πισίνα και να έχουν λεφτά να βάλουν πετρέλαιο. Το καλοκαίρι ήμουν σε αγώνα στην Ιταλία. Δεν μπορώ να σου περιγράψω πως συμπεριφέρονταν στην κορυφαία Ιταλίδα κολυμβήτρια. Έξω από το κολυμβητήριο είχαν πανό κτλ. Στην Ελλάδα βλέπεις κάτι τέτοιο; Όχι! Μόνο στους ποδοσφαιριστές και στο… «survivor»!

Για την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων και την «χαμένη» πρόκριση στον τελικό για ελάχιστα κλάσματα, πώς ένιωσες;

«Έτσι είναι το άθλημα μας και γι’ αυτό είναι δύσκολο να διακριθείς. Ψυχολογικά ήταν δύσκολο για μένα. Ωστόσο από την επόμενη μέρα, διαπίστωσα πως αυτά που πέτυχα μέσα στο 2021 ήταν εξαιρετικά και είχα πετύχει τους στόχους μου. Μου μένει πίκρα που αποκλείστηκα για λίγο από τον τελικό, αλλά μόνο ευγνώμων είμαι με αυτά που πέτυχα».

Για το 2022, ποιοι είναι οι στόχοι σου;

«Μέσα στην νέα χρονιά έχω το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τον Μάιο και το Πανευρωπαϊκό τον Αύγουστο. Πριν από δύο χρόνια δεν είχα αγώνες λόγω covid και τώρα έχουμε άπειρους. Βήμα – βήμα, σε αυτούς τους δύο αγώνες στοχεύω».

Πλέον, αισθάνεσαι το «πρέπει» για διάκριση;

«Με «πιέζουν» λίγο οι προσδοκίες του κόσμου. Γι’ αυτό δεν λέω πολλά. Θέλω να μένω συγκεντρωμένη χωρίς να πιέζομαι. Με ηρεμεί πολύ ο προπονητής μου και στο τέλος τα καταφέρνω».

Πόσο δύσκολο είναι να είσαι απόλυτα προετοιμασμένη την μέρα που πρέπει, την ώρα που πρέπει για να πετύχεις;

«Είναι πολύ αγχωτικό. Παλεύεις πολλά χρόνια για μία στιγμή που κρατάει ένα λεπτό. Περίμενα 5 χρόνια, πάλεψα 5 χρόνια για να κολυμπήσω στους Ολυμπιακούς του Τόκιο ένα λεπτό μία συγκεκριμένη ημέρα. Εσύ, σαν αθλητής, πρέπει να φροντίσεις αυτή την μέρα όλα τα πράγματα να είναι υπέρ σου. Βέβαια, δεν μπορείς να τα ελέγξεις όλα. Σε αυτό το κομμάτι τα έχω καταφέρει. Στους τελευταίους μεγάλους αγώνες κατάφερα να είναι όλα υπέρ μου. Και είναι κάτι που θεωρώ πως πρέπει να το έχει οποιοσδήποτε κάνει πρωταθλητισμό. Πρέπει να μπορείς να λειτουργείς σωστά υπό πίεση την κατάλληλη στιγμή. Σε μένα έχω παρατηρήσει πως αυτή η σκέψη, αυτή η πίεση πως αυτή είναι η στιγμή μου, λειτουργεί ευεργετικά. Με κάνει να συγκεντρώνομαι».

Έχει σκεφτεί ποτέ να τα παρατήσεις για οποιονδήποτε λόγο;

«To έχω σκεφτεί πολλές φορές. Το σκέφτηκα και μετά τους Ολυμπιακούς. Το σκέφτομαι και τώρα να σου πω την αλήθεια. Ο λόγος δεν έχει να κάνει με τις οικονομικές απολαβές. Είμαι ρομαντική. Το έκανα πάντα γιατί μου αρέσει. Προφανώς και όλοι έχουμε ανάγκη τα λεφτά. Ο καλύτερος στον κόσμο να είσαι στο κολύμπι, δεν εξασφαλίζεις τίποτα στην ζωή σου. Κανείς δεν θα σε θυμάται. Δεν θα πάω σε μία δουλειά και θα πουν, «Α, ήρθε η Άννα, ας την προσλάβουμε. Αυτό είναι και το κακό με την πολιτεία. Θεωρώ γι’ αυτό πολύ σημαντικό το κράτος εκτός από το να παρέχει προνόμια σε μαθητές -αθλητές για την είσοδο τους στο Πανεπιστήμιο να τους παρέχει και προνόμια στην μετέπειτα ζωή τους, όπως παραδείγματος χάρη να επαναφέρει τον διορισμό στο δημόσιο, καθώς αυτή τη στιγμή δεν παρέχεται τίποτα σε αυτό το επίπεδο».

Για τον Παναθηναϊκό;

«Με έχουν αγκαλιάσει όλοι. Είμαι χαρούμενη που ανήκω σε αυτόν τον σύλλογο. Δέχομαι μηνύματα από πολλούς φιλάθλους της ομάδας κι έτσι παίρνω αρκετή δύναμη. Δεν το έχω βιώσει ξανά αυτό. Με εντυπωσίασε η στήριξη των φιλάθλων στον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό. Τους ευχαριστώ πολύ όλους και θα κάνω το καλύτερο για τον σύλλογο. Ακόμα θα ήθελα να ευχαριστήσω τους προπονητές και τους χορηγούς μου για την στήριξη. Χωρίς αυτούς δεν θα είχα καταφέρει πολλά πράγματα».

Διαβάστε αναλυτικά την συνέντευξη της Άννας Ντουντουνάκη εδώ.