Διαθεσόπουλος: «Τελικά κοροϊδευόμαστε... με τις παλινωδίες. Απαράδεκτος ο διαχωρισμός»

Το Σάββατο 7/11 ανακοινώθηκε η αλλαγή της οδηγίας από τη ΓΓΑ (στο πλαίσιο της ΚΥΑ) για καθολικό κλείσιμο των ανοιχτών κολυμβητηρίων, για τα οποία αρχικά είχε εξαγγελθεί ότι θα παραμείνουν σε λειτουργία για άθληση τριών ατόμων ανά διαδρομή, αλλά και γενικότερα σε ό,τι αφορά το lockdown και τα περιοριστικά μέτρα για τον covid-19, που έφερε τη διακοπή όλων των δραστηριοτήτων του ελληνικού ερασιτεχνικού αθλητισμού.

Ο πρόεδρος της ΚΟΕ, κ. Διαθεσόπουλος προέβη στις παρακάτω δηλώσεις:

«Το πρωί μάθαμε ότι θα επιτραπούν οι λειτουργίες στις ανοιχτές πισίνες, με τρεις αθλητές ανά διαδρομή. Μέσα σε αυτόν τον χαμό, λοιπόν, είπαμε "ευτυχώς κάτι γίνεται" και κρατιέται ζωντανό το πράγμα. Μετά από λίγες ώρες πληροφορούμαστε ότι αυτό ανακλήθηκε και δεν ισχύει. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση, γιατί αυτή τη στιγμή που σας μιλάω παρακολουθώ το παιχνίδι της Basket League Περιστέρι - ΑΕΚ και βλέπω πάνω από 100 άτομα συνωστισμένα μέσα σε έναν χώρο 30μ.Χ20μ. Εκεί πέρα δεν εγκυμονεί κινδύνους για κορονοϊό; Εγκυμονεί κινδύνους όταν θα είναι 30 παιδιά με πέντε προπονητές σε ενάμισι στρέμμα ανοιχτό, όπως είναι η πισίνα; Αυτά δεν έχουν εξήγηση, είναι πρωτόγνωρα και φυσικά παλινωδίες. Τελικά κοροϊδευόμαστε....

Όπως αποδείχθηκε, το γενικό lockdown ήταν αναγκαίο κακό, ίσως μόνη λύση για να αντιμετωπιστεί αυτό το άσχημο κλίμα που έχει δημιουργηθεί με το θέμα της πανδημίας του covid-19. Φυσικά, για τον αθλητισμό δεν είναι μόνο κακό, είναι καταστροφή. Σταματάει σχεδόν κάθε αγωνιστική και προπονητική δραστηριότητα. Με σπασμωδικές αποφάσεις και κινήσεις διευθετούνται μεσοβέζικα κάποια ζητήματα, όπως για αθλητές Εθνικών ομάδων, σε κολυμβητήρια που δεν ξέρουμε αν τηρούν τα μέτρα κ.α. Αδρανοποιούνται τα σωματεία. Μια κατάσταση ζοφερή. Ουσιαστικά τα οδηγεί σε οικονομικό τέλμα και απώλεια του έμψυχου δυναμικού τους. Διότι τα παιδιά, όταν μείνουν εκτός για μεγάλο διάστημα (εύχομαι να μην είναι τελικά μεγάλο), απογοητεύονται, φεύγουν και τα σωματεία αιμορραγούν.

Τα μόνα πρωταθλήματα που γίνονται είναι τα μεγάλα επαγγελματικά σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Όλα τα άλλα εξαναγκάζονται σε αδράνεια και εξαφάνιση. Και αυτό έχει συνέπεια σε αθλητές, προπονητές και - όπως είπα- στα σωματεία. Διότι κάποια αθλήματα μπορεί να μην είναι επαγγελματικά, αλλά αποτελούν τρόπο βιοπορισμού για αθλητές και προπονητές, που και αυτοί οδηγούνται επίσης σε οικονομικό μαρασμό.

Στην τηλεδιάσκεψη που κάναμε πριν από λίγες μέρες με τα σωματεία Α1 πόλο Ανδρών και Α' Γυναικών (που τροφοδοτούν τις Εθνικές ομάδες) και όλους τους φορείς, συζητήσαμε το θέμα. Και τον συγκερασμό των απόψεων και των πολύ λογικών αιτημάτων τον στείλαμε καταγεγραμμένο σε 12 σημεία, με επιστολή μας στον υφυπουργό Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη, αλλά ακόμα δεν έχουμε πάρει απάντηση.

Από κει και πέρα δεν μπορούμε και να πιέζουμε συνέχεια όταν οι αντίκτυποι του lockdown είναι τεράστιοι σε όλον τον κοινωνικό ιστό. Πολλοί σου λένε, όταν η κοινωνία σείεται, δουλειές χάνονται, επιχειρήσεις καταστρέφονται, άνθρωποι οδηγούνται σε ανεργία και οικονομικό αποκλεισμό, εσύ δεν μπορείς να μιλάς συνέχει για αθλητισμό. Πρέπει να καταλάβουν όμως, ότι ο αποκλεισμός των παιδιών μας από την άθληση είναι καταστροφικός. Τα κλείνεις στα σπίτια και να τα οδηγείς σε άλλες διεξόδους της σύγχρονης ψυχαγωγίας (τάμπλετ κλπ.), ενώ μπορούν να αθληθούν με ασφάλεια κάτω από ειδικές ντιρεκτίβες και υγειονομικά πρωτόκολλα.

Κανείς λογικός άνθρωπος, εξάλλου, δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι είναι άλλης κατηγορίας άνθρωποι και έχουν άλλα δικαιώματα αυτοί με τα επαγγελματικά συμβόλαια, σε σχέση με αυτούς που κάνουν ερασιτεχνικό αθλητισμό. Αυτή η διάκριση είναι απαράδεκτη, αντιδημοκρατική, αντικοινωνική και απάνθρωπη. Είναι ένας διαχωρισμός ανεπίτρεπτος, είναι σε εισαγωγικά "αθλητική διάκριση". Κάθε άνθρωπος δημοκράτης και πολιτισμένος είναι αντίθετος με αυτό.

Εμείς προτείναμε να γίνονται έλεγχοι στα πρωταθλήματά μας του πόλο και για το κόστος των τεστ να οργανώσουμε κεντρική διαχείριση, κάτι που μειώνει κατακόρυφα το σχετικό κονδύλι. Μάλιστα, η ΚΟΕ αποφάσισε να διαθέσει από τα ταμεία της ένα ποσό 30.000 ευρώ και ό,τι κόστος απομένει να συμπληρωθεί από την Πολιτεία. Με τους υπολογισμούς που κάναμε, με 50 - 60.000 ευρώ καλύπτονται οι ανάγκες περίπου ενός εξαμήνου, οπότε και ολοκληρώνονται τα πρωταθλήματα. Περιμένουμε την απάντηση, διότι μόνοι μας δεν έχουμε τη δυνατότητα να αναλάβουμε όλο το κόστος. Μέχρι τότε έχουν αναβληθεί οι αγωνιστικές των δύο μεγάλων πρωταθλημάτων μας.

Συζητήσαμε, εξάλλου, ευρέως και διεξοδικά το πώς θα σταθούν στα πόδια τους τα σωματεία, γιατί προβληματιζόμαστε έντονα επ' αυτού. Το σωματείο είναι το κύτταρο του αθλητισμού μας. Μία λύση προς αυτήν την κατεύθυνση είναι να λειτουργήσουν οι ακαδημίες τους, πάντα με ασφάλεια και με υγειονομικά πρωτόκολλα. Αλλιώς δεν θα μπορέσουν να σταθούν όρθια».