Παρασκευόπουλος ο… Λέων

Και το δείχνει με την απόδοσή του κάτω από τα δοκάρια των «πρασίνων». 

Με κλίση στο σχέδιο θέλει να σπουδάσει  αρχιτεκτονική η γραφιστική. Φυσικά δεν θα πει όχι και στη Γυμναστική Ακαδημία, αν περάσει, γιατί το αντικείμενο είναι πολύ κοντά σε αυτόν, όπως δηλώνει με ειλικρίνεια.

Είναι η δεύτερη χρονιά του στον Παναθηναϊκό, ερχόμενος από τον Πανιώνιο: « Ο τότε προπονητής μου στον Πανιώνιο, Μιχάλης Λαζαρίδης, όταν έφυγε από τον Πανιώνιο και πήγε στον Παναθηναϊκό,  τον ακολούθησα. Είχα δουλέψει μαζί του, αυτός με είχε προτρέψει να γίνω τερματοφύλακας του είχα απόλυτη εμπιστοσύνη και όταν του είπα ότι θέλω να πάω σε μια ομάδα, όπου θα παίζω περισσότερο, με συμβούλευσε να έρθω στον Παναθηναϊκό».

Και πως επέλεξε να κάτσει κάτω από τα δοκάρια… «Στην αρχή πήγα για επιθετικός ή μέσος, όπως όλοι πιστεύω. Στη συνέχεια όμως έβλεπα ότι κουραζόμουν, δεν μπορούσα να ελέγξω την αντοχή μου και κουραζόμουν. Τότε ήταν που με προέτρεψε ο Μιχάλης Λαζαρίδης να κάτσω κάτω από το τέρμα. Την αρχή δεν μου πολυάρεσε, γιατί πίστευα και εγώ ότι είμαι απομονωμένος, μέσα στο παιχνίδι. Άρχισε όμως να μου αρέσει, όταν έβλεπα ότι μπορούσα να αποκρούσω τα δυνατά σουτ, τα κοντινά, τα μακρινά. Να προσπαθώ να διακρίνω ποιος παίκτης θα σουτάρει, από ποια απόσταση, όλο αυτό μου άρεσε. Και τελικά, άλλαξα άποψη ότι ο τερματοφύλακας είναι μόνος του, καθώς σε κάθε άμυνα είναι μέσα στο παιχνίδι».

Για το μέλλον του εκτός της αρχιτεκτονικής, βλέπει και τη θέση βασικού:  «Υπολογίζω στο μέλλον να είμαι βασικός, αν συνεχίσω να δουλεύω και να αποδίδω  καλά. Με έχουν βοηθήσει και με βοηθούν τόσο ο Φίλιππος Καραμπέτσος όσο και ο Γιώργος Ρέππας, δύο πολύ καλοί τερματοφύλακες, αλλά και σπουδαίοι άνθρωποι».

Ο Νικήτας έκανε το ντεμπούτο του και με την Εθνική εφήβων στους Βαλκανικούς Αγώνες και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο:  «Ήταν  η πρώτη μου συμμετοχή σε αγώνες. Η εμπειρία ήταν πραγματικά μοναδική. Από πέρυσι ήθελα πολύ να αγωνιστώ  με την Εθνική είναι πραγματικά τιμή για μένα. Στενοχωρήθηκα πολύ όμως γιατί ήθελα να ακούσω και τον Εθνικό μας ύμνο, αλλά δεν έγινε. Την άλλη φορά, ελπίζω να υπάρξουν πολλές διοργανώσεις , που θα πάρω μέρος».

Είναι ίσως αστείο να ρωτάς την «κολώνα» της άμυνας μιας ομάδας, που κρίνονται τα παιχνίδια, στην άμυνα ή την επίθεση: « Θα πω κάτι που λένε οι Αμερικανοί, η επίθεση κερδίζει τα παιχνίδια, ενώ η άμυνα τα πρωταθλήματα. Ξέρετε κάποιον, που να μη θέλει να στεφθεί πρωταθλητής;»