Μιλλούση: «Νιώθω μαχήτρια, θέλω μετάλλιο»

Με την πέμπτη της συμμετοχή σ’ έναν ευρωπαϊκό τελικό της δοκού, έπειτα από μία 5η (Μονπελιέ 2015), μία 6η (Βερολίνο 2011) και δύο 7ες θέσεις (Μιλάνο 2009, Βρυξέλλες 2012), η έμπειρη πρωταθλήτρια έχει καταφέρει κάτι που καμία άλλη Ελληνίδα δεν είχε πετύχει στην ιστορία του θεσμού.

Το νέο κατόρθωμα της Μιλλούση ήρθε με αγωνιώδη τρόπο, αφού κατέκτησε την 8η και τελευταία προνομιούχο θέση στον προκριματικό της Πέμπτης (02/08) με 13,066 βαθμούς. Πλέον, όμως, σειρά παίρνει ο τελικός, όπου όλα ξεκινούν από το μηδέν. Βάσει κλήρωσης, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια θα ανέβει στη δοκό 5η μεταξύ των οκτώ φιναλίστ, έχοντας ένα από τα πιο απαιτητικά προγράμματα, με συντελεστή δυσκολίας που μπορεί να φτάσει το 5,90, εφόσον εκτελεστεί ολοκληρωμένο.

Αντίπαλοί της θα είναι, κατά σειρά πρόκρισης, οι Νίνα Ντέρβελ (Βέλγιο, 13,500 β.), Παουλίνε Σέφερ (Γερμανία, 13,500 β.), Ιλάρια Κέσλιν (Ελβετία, 13,400 β.), Σάνε Βέφερς (Ολλανδία, 13,366 β.), Μαρίν Μπουαγιέ (Γαλλία, 13,366 β.), Μελανί Ντε Ζεσούς (Γαλλία, 13,300 β.) και Μελίζ Μπρασάρ (Βέλγιο, 13,066 β.).

Ανάμεσα σ’ αυτές ξεχωρίζουν η «χρυσή» Ολυμπιονίκης του Ρίο Σάνε Βέφερς και η κάτοχος του παγκόσμιου τίτλου Παουλίνε Σέφερ, ενώ το δυσκολότερο πρόγραμμα με συντελεστή 5,90 είχε στον προκριματικό η «ασημένια» πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2016, Μαρίν Μπουαγέ.

«Αισθάνομαι ήδη νικήτρια! Μετά από δύο δύσκολα χρόνια, με πτώσεις σε αρκετούς αγώνες, το ηθικό μου είχε πέσει και η αυτοπεποίθησή μου είχε χαθεί. Ένιωθα ότι τελείωναν οι ελπίδες μου να ξαναζήσω μια τέτοια επιτυχία. Αυτή η πρόκριση έχει μεγάλη σημασία, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Είναι ένα μάθημα για πολύ κόσμο, εντός και εκτός αθλητισμού, ακόμα και για τον κόσμο που πέρασε πολύ δύσκολες στιγμές τον τελευταίο καιρό: εκεί που βρίσκεσαι στα κάτω σου, κάτι μπορεί να συμβεί και να βρεθείς ξανά στα ύψη. Αρκεί να μην σταματάμε να προσπαθούμε ποτέ. Και εγώ νιώθω μαχήτρια! Δουλεύω δίχως αύριο, γιατί λατρεύω αυτό το άθλημα, είναι η ζωή μου», τονίζει η Βασιλική Μιλλούση, η οποία δεν άντεξε να παρακολουθήσει τον προκριματικό μέχρι το αγωνιώδες φινάλε και την οριακή είσοδό της στην οκτάδα: «Δεν άντεχα να μείνω στο στάδιο, θα έσπαγε η καρδιά μου...».

Μετά τη δικαίωση της προσπάθειάς της, όμως, κοιτάζει με θάρρος τον τελικό και δεν φοβάται να προφέρει τη λέξη «μετάλλιο»: «Είναι ο πέμπτος μου τελικός... Εδώ που έχω φτάσει, θα πάω για το μετάλλιο. Αυτός είναι ο στόχος μου, ξεκάθαρα. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που πέτυχα ήδη, αλλά τώρα θέλω να πάρω μία ακόμα μεγαλύτερη χαρά, κερδίζοντας το μετάλλιο που μου αναλογεί και που μου λείπει».

Για να τα καταφέρει, θα προσπαθήσει να πετύχει μία εκτέλεση ανώτερη από εκείνη του προκριματικού, αφού άλλωστε θα έχει απέναντί της σπουδαίες αντιπάλους: «Θα είναι ένας πολύ ωραίος τελικός, με πολύ καλές αθλήτριες: h Ολυμπιονίκης του Ρίο, η παγκόσμια πρωταθλήτρια, καθώς και η Μπουαγιέ, είναι όλες τους εξαιρετικές. Πιστεύω πως όποια συνδυάσει τη σταθερή εκτέλεση με ένα πρόγραμμα με βαθμό δυσκολίας 5,50 και πάνω, θα έχει σίγουρη μια θέση στο βάθρο. Στον προκριματικό είχα δύο κουνήματα και ο αρχικός βαθμός δυσκολίας του προγράμματός μου έπεσε στο 5,40 από 5,90, που είναι το κανονικό. Με αυτούς τους επιπλέον 0,500 β., θα ήμουν πρώτη. Θα προσπαθήσω να μπω και στον τελικό με την ίδια σιγουριά και αισιοδοξώ ότι με μία σταθερή, "καθαρή" εκτέλεση θα έχω ένα καλύτερο αποτέλεσμα».