Ο Αθλητισμός είναι παιχνίδι, το AIDS ποτέ

Καλό μήνα παιδιά. Μπήκε επιτέλους ο Δεκέμβρης, οι γιορτές είναι σε απόσταση αναπνοής και άπαντες έχουμε κάθε λόγο να είμαστε χαρούμενοι. Η σημερινή ημέρα (1/12) ωστόσο δεν είναι μια συνηθισμένη πρωτομηνιά. Είναι μια μέρα η οποία πρέπει να μας αφυπνίσει.

Να σκεφτούμε πώς τόσοι συνάνθρωποί μας πάσχουν από έναν πολύνεκρο ιό, πόσο δε μάλλον εκείνον του HIV/AIDS ο οποίος πάντα καραδοκεί. Θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει και σύγχρονη πανούκλα, καθώς εκατομμύρια ανθρώπων έχουν χάσει τη ζωή τους από αυτόν (και δυστυχώς αυτό συνεχίζεται).

Πλέον, πληροφορίες για τον συγκεκριμένο ιό έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας. Οι νεότεροι από μικροί μαθαίνουμε πώς να τον αποφεύγουμε και η αλήθεια είναι πως δεν τον φοβόμαστε ιδιαίτερα. Επειδή ακριβώς ξέρουμε πώς να τον αποφύγουμε. Όμως πραγματικά τώρα, όλοι παίρνουμε τα μέτρα μας;

Εδώ τόσοι διάσημοι από τον χώρο του αθλητισμού, του θεάματος, τύποι τους οποίους έχουμε για είδωλα, δεν μπόρεσαν να τον αποφύγουν. Να μου πεις τότε δεν το ήξεραν, αλλά και πάλι.

Θυμάσαι τους κυρίους (θα μιλήσω σε αθλητικά πλαίσια);

Μάτζικ Τζόνσον (μπάσκετ)

Παίκτης-θρύλος του ΝΒΑ, ο οποίος το 1991 ανακοίνωνε στον άναυδο κόσμο πως προσβλήθηκε από τον ιό HIV βάζοντας μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992 προσωρινά τέλος στην καριέρα του.

Μέχρι σήμερα βρίσκεται κανονικά εν ζωή όπως είχε υποσχεθεί στη συνέντευξή του το ’91, συνεχίζοντας μάλιστα το φιλανθρωπικό του έργο.

Γκρεγκ Λουγκάνις (καταδύσεις)

Άλλος ένας θρύλος, αυτή τη φορά των καταδύσεων ο οποίος σάρωνε το ένα μετάλλιο μετά το άλλο. Η παγωμάρα ωστόσο που προκάλεσε στο κοινό που είδε την προσπάθειά του στους Ολυμπιακούς της Σεούλ (χτύπησε το κεφάλι του στο βατήρα) ήταν πολύ μικρή μπροστά στην ανακοίνωσή του λίγους μήνες αργότερα ότι είναι φορέας του ιού HIV

Και αυτός ζει κανονικά τη ζωή του και μάλιστα το 2015 βραβεύτηκε για την συνεισφορά του στην ενημέρωση για θέματα γύρω από την σεξουαλικό προσανατολισμό.

Τόμι Μόρισον (πυγμαχία)

Το 2013 ο άλλοτε παγκόσμιος πρωταθλητής πυγμαχίας και γνωστός για τη συμμετοχή του στο «Rocky V», Τόμι Μόρισον χάνει τη μάχη με το θάνατο σε ηλικία μόλις 44 ετών. Σύμφωνα με ισχυρισμούς της γυναίκας του Τρίσα, αυτός οφειλόταν σε μια γάζα που ξέχασαν οι γιατροί στο σώμα του με αποτέλεσμα να υποστεί καρδιακή ανακοπή, σηπτικό σοκ, πολυοργανική ανεπάρκεια και μόλυνση του αίματος.

Παρόλα αυτά τέσσερα χρόνια μετά το γεγονός του θανάτου του υπάρχει η πεποίθηση ότι τελικά το AIDS με το οποίο είχε διαγνωσθεί το 1996 ήταν αυτό του στοίχισε τη ζωή.

Άρθουρ Ας (τένις)

Ο πρώτος Αφροαμερικανός που κατάφερε και κατέκτησε το US Open το 1968, το Αυστραλιανό Όπεν το 1970 και το Γουίμπλετον το 1975 είχε την πιο τραγική ιστορία όλων. Σύμφωνα με όσα λέγονται ο άτυχος αθλητής έγινε φορέας του ιού από τις μεταγγίσεις αίματος που του έγιναν σε εγχείρηση καρδιάς.

Ο Ας ωστόσο δεν το έβαλε κάτω, αφιερώνοντας τη ζωή του στο κοινό καλό και στην ενημέρωση όλων των ανθρώπων. Πέθανε από πνευμονία που σχετιζόταν με την ασθένεια τον Φεβρουάριο του 1993, σε ηλικία μόλις 49 ετών.

1η Δεκεμβρίου θα πει τρόμος

Θυμάμαι όταν είδα για πρώτη φορά βίντεο του Μάτζικ Τζόνσον σε ένα ντοκιμαντέρ και τρελαινόμουν με αυτά που έκανε στα παρκέ. Όταν όμως είδα ότι έχει προσβληθεί από τον ιό του HIV/AIDS, κυριολεκτικά μου κόπηκαν τα πόδια. Αυτός ο τύπος να υπάρχει περίπτωση να φύγει τόσο άδικα!

Το θέμα μας όμως δεν είναι τι συνέβη στον Μάτζικ Τζόνσον, ή στον κάθε Μάτζικ. Το θέμα είναι τι πρέπει να σκεφτούμε εμείς μέρα που είναι σήμερα. Όλοι εμείς που γνωρίζουμε τι εστί ιός του HIV/AIDS και αφήνουμε να περάσει στο ντούκου. Λάθος. Μέγα λάθος. Διότι αυτή η μέρα όταν το 1988 καθιερωνόταν από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, μπορεί να αφορούσε και να αφορά τις ενέργειες κατά του θανατηφόρου ιού, ωστόσο πίσω της κρούει ένα μεγαλύτερο καμπανάκι κινδύνου που για κανένα λόγο δεν πρέπει να αγνοηθεί.

Γιατί το AIDS θερίζει. Μπορεί να σου στερήσει τη ζωή και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να το πάθεις, τρέμεις. Είναι τότε που μπροστά στο θάνατο εκτιμάς πολύ παραπάνω τη ζωή σου.

Και για αυτό η μέρα αυτή είναι τόσο σημαντική. Να προσέχουμε τους εαυτούς μας από κινδύνους που ελλοχεύουν. Είτε αυτοί λέγονται AIDS, είτε ατύχημα στο δρόμο, είτε οτιδήποτε άλλο που απειλεί να βλάψει. Εμένα. Εσένα. Τους γύρω μας. Διότι μπορούμε να προστατευτούμε. Φτάνει να το έχουμε στο μυαλό μας – προφυλακτικό- ανά πάσα στιγμή.