Φάραγκο, ο ασυμβίβαστος

Ο «Μαγυάρος» έδωσε μία συνέντευξη σε αθλητική ιστοσελίδα της χώρας του, και έδειξε ότι εκτός από μεγάλος παίκτης, είναι και σπουδαίος άνθρωπος. Η συνέντευξη του προκάλεσε· αντιδράσεις στο χώρο του υγρού στίβου, για τόσο στην ευρωπαϊκή όσο και στην Παγκόσμια Ομοσπονδία γνωρίζουν καλά, ότι ο Φάραγκο δικαιούται δια να ομιλεί…

Μεταξύ άλλων στη συνέντευξη του επισήμανε: «Αποφάσισα να τελειώσω ήρεμα την αγωνιστική μου καριέρα η οποία όπως είναι φυσικό, μου έχει προσφέρει πολύ σημαντικές στιγμές. Όμως δεν διατηρώ πολλές αναμνήσεις. Όποιος βέβαια θέλει, μπορεί να απευθυνθεί στην οικογένειά μου για αυτές. Τις ξέρουν όλες αναλυτικότατα».

Για το σημερινό του ρόλο ως μάνατζερ τόνισε: «Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από τον ρόλο που έχω αυτή την στιγμή, του team manager. Όσον αφορά την καριέρα μου ως προπονητής, κατέληξα στα ακόλουθα συμπεράσματα: Στην αρχή πίστευα ότι θα έπρεπε να αποδείξω ότι ήμουν καλύτερος από κάποιους άλλους. Όμως με τον καιρό κατέληξα στο ότι οι παίκτες είναι αυτοί που κάνουν τους προπονητές. Και αν ένας προπονητής θελήσει την τελειότητα από τους αθλητές του, σκεφτείτε το χάος που θα προκαλείτο αν όλοι είχαν την ίδια δυνατότητα να σουτάρουν πολύ καλά, ή να παίζουν εξίσου καλή άμυνα κλπ.

Για το ρόλο του στην ουγγρική ομοσπονδία: «Στην επιτροπή της Ουγγρικής ομοσπονδίας στην οποία συμμετέχω ως πρόεδρος, παίρνουν μέρος πολλοί σημαντικοί παράγοντες του αθλήματος. Στόχος μας είναι η επαγγελματική κατάρτιση σε όλους τους τομείς που έχουν να κάνουν με το πόλο. Η συγκεκριμένη επιτροπή, ουσιαστικά προτείνει διάφορα σχέδια στην ομοσπονδία, η οποία στο τέλος αποφασίζει. Η ανάπτυξη ενός αθλήματος είναι εξίσωση πολλών πραγμάτων. Εμείς προτείνουμε όλα αυτά που κατά την άποψή μας θα σώσουν το Water Polo».

Μιλάει και για την εθνική ομάδα: «Στην Ουγγαρία, είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από την παρουσία της εθνικής μας ομάδας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το πόλο μας πηγαίνει καλά. Έχουν αυξηθεί οι αθλητές που ασχολούνται με το σπορ, όμως οι θεατές έχουν μειωθεί δραματικά. Αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί. Αν δεν μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε, τότε θα σβήσουμε σαν άθλημα».

Και ο Τάμας Φάραγκο, ρίχνει την ευθύνη σε LEN και FINA: « Για όλα υπεύθυνες είναι η LEN και η FINA, οι οποίες λειτουργούν σαν Γιάφκες. Το άθλημά μας έχει 120 χρόνια ιστορία και σε όλη αυτή την χρονική διάρκεια, δεν βρέθηκε ούτε ένας έξυπνος άνθρωπος στην διοίκησή του παγκοσμίως. Το άθλημά μας είναι καθαρά καλοκαιρινό σπορ. Θα πρέπει να παίζεται τους 3-4 μήνες του καλοκαιριού και οι θεατές θα πρέπει να το παρακολουθούν φορώντας μαγιό. Εξάλλου η τηλεόραση θα μπορεί να δείχνει αγώνες καθημερινά με δεδομένο ότι δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα άλλο να δείξει εκείνη την εποχή».

Όσον αφορά τις αλλαγές κανονισμών, ο Τάμας Φάραγκο επισήμανε: «Θα πρέπει να δούμε ορισμένα πράγματα τα οποία είναι πολύ σημαντικά. Καταρχάς, το πόλο παίζεται από το 1880 με τέρματα που έχουν τις ίδιες διαστάσεις έως σήμερα, ενώ ο μέσος όρος ύψους του ανθρώπου σε αυτά τα 130 χρόνια έχει ανέβει κατά 17 εκατοστά. Επίσης, όσον αφορά την μπάλα, το 20% μόνο μπορεί να την πιάσει καλά. Το υπόλοιπο 80% δεν τα καταφέρνει. Γιατί να μη δημιουργήσουμε μία μπάλα για το 80% των παικτών; Τα 2/3 του χρόνου, οι παίκτες μόνο κολυμπούν. Παίκτες με μεγάλο δείκτη νοημοσύνης και εξαιρετική διανοητική κατάσταση, όπως ο Κάσας, οι αδελφοί Βάργκα, ο Μπένετεκ δεν ενδιαφέρουν τον θεατή στα 2/3 του χρόνου, όταν κολυμπούν. Όταν όμως γίνουν δέκτες της μπάλας, τότε και μόνο τότε ο αγώνας γίνεται πραγματικά ενδιαφέρων. Όσον αφορά τους κανονισμούς, είναι γεγονός ότι όλοι αναφέρονται διεξοδικά. Αλλά αν κάποιος δει το βιβλίο των κανονισμών, τότε θα καταλάβει ότι πολλοί από αυτούς αναφέρονται σε 10 διαφορετικά άρθρα. Άρα κάτι δεν πάει καλά».

Ο Ούγγρος μάνατζερ δεν υπήρξε θιασώτης του αμυντικού παιχνιδιού: «Τι σημαίνει καλή αμυντική ομάδα; Αν δύο ομάδες είναι πολύ καλές αμυντικά, τότε δεν γίνεται απολύτως τίποτα στον αγώνα. ΤΙΠΟΤΑ. Οι διαιτητές θα πρέπει να ενθαρρύνουν το επιθετικό παιχνίδι και να μη γεμίζουν με επιθετικά φάουλ συνέχεια τους επιθετικούς (φουνταριστούς και μη). Άλλο σημείο του σημερινού παιχνιδιού είναι οι 13άδες ή οι 15άδες. Τι ενδιαφέρει ένα θεατή; Να δει τις ρεζέρβες να παίζουν πολύ, ή τους σταρ της ομάδας; Δεν είναι καλύτερο ένα σκορ 18-17 από ένα 8-7; Να ξέρεις πηγαίνοντας στο κολυμβητήριο, ότι ο σταρ τον οποίο πας να παρακολουθήσεις, να έχει τη δυνατότητα να σκοράρει 7-8 φορές και όχι μόνο 1-2».

Δηλώνει θαυμαστής των ταλέντων και οπαδός της Μπαρτσελόνα: «Στην προπονητική μου καριέρα, κάθε φορά προσπαθούσα να προωθήσω τους ταλαντούχους. Φυσικά προσπαθούσα να αναπτύξω όλους τους παίκτες, αλλά εμένα μου αρέσει πολύ το ταλέντο. Ο λόγος είναι ότι βλέπω στους παίκτες τον εαυτό μου. Παρακολουθώ την Μπαρτσελόνα στο ποδόσφαιρο, όχι για την ομάδα που διαθέτει αλλά για τους σταρ της. Το κάνω αυτό από τότε που έπαιζαν εκεί οι Κρόιφ και Νέεσκενς. Και πιστεύω ότι ο περισσότερος κόσμος αυτό κάνει».

Πιστεύει στην υπερατλαντική βοήθεια: «Κατά την άποψή μου, πρέπει να δοθούν μεγαλύτερες δυνατότητες και ευκαιρίες άποψης στους Αμερικάνους και τους Αυστραλούς, επειδή βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά από εμάς (σ.σ. Ευρωπαίους). Θα μπορούσαν να βοηθήσουν το άθλημα πολύ περισσότερο από ότι τώρα. Πριν 30 χρόνια, το βόλεϊ παιζόταν κυρίως από τους ανατολικούς. Ήρθε όμως στην ηγεσία του αθλήματος ένας έξυπνος άνθρωπος, ο οποίος το έχει ήδη φτάσει πολύ μπροστά. Προσπαθούμε να φυτέψουμε τους σπόρους των σκέψεών μας. Ευελπιστούμε στους Αμερικάνους, οι οποίοι έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης από εμάς τους Ευρωπαίους. Είναι ίσως οι μόνοι που έχουν ιδέες πως ένα άθλημα μπορεί να γίνει δημοφιλές. Ελπίζουμε στην συνεργασία αυτή. Είναι σίγουρο ότι όλο και κάτι καλό θα βγει».

Από την κριτική του δεν ξεφεύγει ούτε το ουγγρικό ποδόσφαιρο, που το συγκρίνει με τους υπεύθυνους του πόλο: «Οι άνθρωποι που βρίσκονται στη LEN και στη FINA ενδιαφέρονται μόνο για το τι έχουν για βραδινό στο σπίτι τους. Φοβούνται για τις θέσεις τους. Είναι ακριβώς όπως το ουγγρικό ποδόσφαιρο. Δουλεύουν και ζουν πολλοί από αυτό, αμείβονται εξαιρετικά, αλλά κανείς δεν θέλει να το αλλάξει. Πριν από 25 χρόνια πρότεινα στην Ευρωπαϊκή ομοσπονδία να γίνει το τερέν 25 μέτρα. Η απάντηση που έλαβα ήταν ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό λόγω της μείωσης του διαφημιστικού χώρου. Τέτοια είναι τα μυαλά τους!»

Όσο το πώς φαντάζεται το πόλο, είναι αφοπλιστικός: «Για να είμαι ειλικρινής, στο μυαλό μου βρίσκεται η δημιουργία ενός νέου αθλήματος. Το πόλο πρωτοπαίχτηκε στην Νέα Υόρκη και είχε μόνο 3 κανόνες. Απαγορεύονταν τα λακτίσματα, τα χτυπήματα εκτός νερού (γροθιές) και η έξοδος από το νερό χωρίς λόγο. Υπήρχε ένας διαιτητής καθισμένος σε ψηλό σημείο, όπως το τένις. Σκέφτομαι ότι ίσως η δημιουργία ενός αθλήματος με 2 γκολπόστ μέσα στο νερό που να μοιάζει με πάλη και να απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες θα ήταν το καλύτερο. Απλά θα έπρεπε να προσέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα το οδηγούσαμε (μπάσκετ, πάλη, ράγκμπι). Για μένα θα ήταν το καλύτερο να εφεύρουμε ένα νέο άθλημα. Να το ονομάσουμε ψευδό-πόλο ας πούμε».