«Ακολουθώ την καρδιά μου»

Ο στίβος ήταν ένας μεγάλος… έρωτας, κεραυνοβόλος, όχι όμως και η αποστολή της Έρρικας Πρεζεράκου, όπως παραδέχτηκε η ίδια στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Onsports.gr.
Ο τραυματισμός της πρώην πρωταθλήτριας του άλματος επί κοντώ, ο οποίος της στοίχισε τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, θα έλεγε κάποιος ότι τη… σημάδεψε. Ήταν η αφορμή να εμπνευστεί το Replayce, ένα καινοτόμο παιδαγωγικό σύστημα αθλητισμού και να βρει τον προορισμό της.

Από μικρή της άρεσε να καταπιάνεται με διάφορα πράγματα. Ανήσυχο πνεύμα και υπερδραστήρια, δεν φοβάται να τολμήσει και να ακολουθήσει ότι της πει η καρδιά της! Κάπως έτσι έλαβε μέρος στο Dancing with the stars την περασμένη σεζόν, καταπλήττοντας τα πλήθη με τις ικανότητές της στο χορό, κάπως έτσι δέχτηκε να παίξει το ρόλο του κριτή στο συγκεκριμένο σόου τη φετινή περίοδο.

Πέρυσι διαγωνιζόμενη και νικήτρια του Dancing with the stars, φέτος στην κριτική επιτροπή. Ποιες είναι οι εντυπώσεις από το νέο σου ρόλο;
«Ήταν ιδιαίτερη εμπειρία για δύο λόγους. Πρώτον διότι είναι μια θέση που απαιτεί λιγότερη ενέργεια, κάτι το οποίο έρχεται σε κόντρα με μένα, διότι έχω πολύ ενέργεια και δεύτερον διότι είμαι υποχρεωμένη να κρίνω, τη στιγμή που καθημερινά στο Replayce διδάσκω τους δασκάλους να μην κρίνουν, αλλά να παρατηρούν και να προσπαθούν να εμπνεύσουν τους ανθρώπους. Θα έλεγα ότι είναι λίγο κόντρα ρόλος, όσον αφορά τη φιλοσοφία μου».

Πάντως ήσουν αυστηρή στη βαθμολογία…
«Επειδή γνωρίζω την προσπάθεια που κάνουν τα παιδιά στις πρόβες και γενικότερα όλο τον αγώνα που δίνουν όλη την εβδομάδα για να βγάλουν τη χορογραφία, κατανοώ απόλυτα τι περνάνε. Ο λόγος που βάλαμε όμως χαμηλή βαθμολογία, ήταν για να έχουν ένα κίνητρο να γίνουν ακόμη καλύτεροι στο μέλλον».

Σε επηρεάζουν τυχόν αρνητικά σχόλια;
«Νομίζω ότι τα πάντα έχουν να κάνουν με την πρόθεση. Είμαι πάντα ανοιχτή στα σχόλια, αρκεί να αισθάνομαι ότι η πρόθεση είναι καλοπροαίρετη».

Είχε πει πρόσφατα η Φανή Χαλκιά, ότι έγινες γνωστή από το τάλεντ σόου και όχι από τον αθλητισμό. Σε ενόχλησε η τοποθέτησή της;
«Η Χαλκιά είχε απόλυτο δίκιο, διότι ενώ έκανα 10 χρόνια πρωταθλητισμό, ο κόσμος με γνώρισε μέσα από την τηλεόραση».

Η τηλεόραση τι σημαίνει για σένα;
«Είναι ένα πάρα πολύ δυνατό μέσο, νιώθω να παρατηρώ και εγώ τον εαυτό μου μέσα από αυτό».

Γενικώς κρατάς επαφές με άλλες αθλήτριες;
«Βέβαια και κρατάω, όπως με την Αφροδίτη Σκαφίδα που είναι στο στίβο, τον  Μάριο Ευαγγέλου με τον οποίο κάνουμε πάρα πολύ παρέα και μάλιστα είναι και δάσκαλος στο Replayce. Σχεδόν με όλα τα παιδιά κρατάω επαφή, απλά η καθημερινότητά μου και ο χρόνος που έχω δεν μου επιτρέπει να κάνω περισσότερη παρέα με παλιούς συναθλητές μου. Πάντως έχω εξαιρετικές σχέσεις με όλα τα παιδιά από το στίβο».

Προλαβαίνεις να ενημερώνεσαι για το τι γίνεται στο στίβο. Για παράδειγμα έχει προκύψει τελευταία το θέμα με την Πηγή Δεβετζή…
«Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω παρακολουθήσει από πολύ κοντά το συγκεκριμένο γεγονός, απλά μου κάνει εντύπωση ότι η Πηγή έχει σταματήσει εδώ και δύο χρόνια τον αθλητισμό και θυμήθηκαν να της χρεώσουν κάτι τώρα. Δεν έχω καταλάβει ακριβώς τι έχει συμβεί».

Αθλητισμός και χορός, τι θέση έχει στην καρδιά σου το καθένα;
«Πολύ ξεχωριστές θέσεις και τα δύο. Το επί κοντώ, διότι με δίδαξε να ξεπερνάω κάθε φορά τον εαυτό μου, ο χορός διότι μου επιτρέπει να εκφράζω διάφορες πλευρές του χαρακτήρα μου».

Είχες πει ότι ο αθλητισμός ήταν έρωτας κεραυνοβόλος. Έχει σβήσει αυτός ο έρωτας;
«Όχι, θεωρώ ότι δυνατοί έρωτες δεν σβήνουν, απλά μεταμορφώνονται. Και αυτός ο έρωτας για τον αθλητισμό εξελίχθηκε σε αγάπη, την οποία την εκφράζω μέσω του Replayce, απλά με πιο χαρούμενο τρόπο».

Η ιδέα του Replayce άρχισε να σου τριβελίζει το μυαλό το 2004. Ποιο ήταν το ερέθισμα;
«Όταν τραυματίστηκα και δεν κατάφερα να συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Τότε ξεκίνησα μια έρευνα η οποία ολοκληρώθηκε το 2008. Αισθάνθηκα ότι καθημερινά χρειαζόταν να κάνω τα ίδια πράγματα. Ένιωθα ότι δεν είχα όρεξη, βαριόμουν, ήμουν στεναχωρημένη και έψαχνα να βρω κάτι για να τονώσω το ηθικό μου, το συναίσθημά μου, διότι θεωρώ ότι το συναίσθημα είναι πολύ μεγάλο πράγμα για τον κάθε άνθρωπο. Έτσι έφτιαξα ένα πρόγραμμα προπονητικό, αυστηρό του οποίο εστίασα σε χαρούμενα και ευχάριστα πράγματα. Τονώνοντας αρχικά την ψυχολογική διάθεση, δημιουργώντας δηλαδή, self motivation και εσωτερικά κίνητρα και εν συνεχεία μέσα από αυτό την πρόθεση να γυμναστεί κάποιος παραπάνω ή να προπονηθεί σωστά».

Από τον Σεπτέμβριο του 2010 έχει πάρει… σάρκα και οστά το εγχείρημα του Replayce το οποίο φιλοξενείται στο κλειστό προπονητήριο του ΟΑΚΑ. Είσαι ευχαριστημένη από τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα;
«Πάει πάρα πολύ καλά, είμαι πολύ ικανοποιημένη και χαρούμενη διότι φέτος ήμουν και υποψήφια για το βραβείο Χατζηϊωάννου για το Replayce, ως καινοτόμο παιδαγωγικό σύστημα αθλητισμού. Νιώθω ότι έχω δημιουργήσει έναν κόσμο για το πώς θα ήθελα να είναι τα πράγματα, πιο ανθρώπινα».

Έχει απήχηση; Και τι ηλικίες το παρακολουθούν;
«Ναι βέβαια… Από παιδάκια μικρά. Στο family είναι από 0-12 με τους γονείς τους,  υπάρχει άλλο τμήμα παιδικό από 4-12 ετών και τα απογεύματα είναι το μάθημα ενηλίκων, που έχει φοβερή πέραση. Είναι ένα εναλλακτικό γυμναστήριο, χωρίς να είναι γυμναστήριο, για πάρα πολύ κόσμο που βαριέται τη γυμναστική στη μορφή που την έχουμε γνωρίσει. Είναι μια εναλλακτική μορφή άσκησης. Θα παρότρυνα όλους τους ανθρώπους να κάνουν προπόνηση μέσα από χαρά γιατί είναι σημαντικό να προσφέρουμε στον εαυτό μας ποιότητα ζωής».

Στον αθλητισμό αισθάνεσαι ότι πήρες όσα ήθελες, ή είναι πράγματα που δεν έκανες;
«Τηρουμένων των αναλογιών και ξεκινώντας με το σκεπτικό ότι το έκανα με πολύ χαλαρή διάθεση χωρίς να ξέρω ότι θα κάνω πρωταθλητισμό, αισθάνομαι ότι έκανα όσα ήθελα. Ήταν ένα τεράστιο ταξίδι αυτογνωσίας για μένα. Τεράστιο μάθημα ο πρωταθλητισμός. Ωστόσο δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι προορίζομαι για να κάνω πρωταθλητισμό. Δηλαδή, αν θεωρήσουμε ότι ο κάθε άνθρωπος έχει μια αποστολή, ο στίβος ήταν ένας έρωτας πολύ μεγάλος για μένα, δεν ήταν όμως η αποστολή μου. Δεν ήταν ο… γάμος μου».

Ποια είναι η αποστολή σου;
«Θεωρώ ότι είναι το Replayce, οι θεραπείες και οποιαδήποτε δράση μου, που μπορεί να εξελίξει και να κάνει πιο θετικούς τους ανθρώπους».

Με το τραγούδι ποια είναι η σχέση σου;
«Είναι μια θεραπεία, η μουσική όπως και το τραγούδι. Θεωρώ ότι οι τραγουδιστές είναι και θεραπευτές με μία έννοια και στην εμπειρία που είχα με το τραγούδι, το είδα σαν μια πολύ ωραία θεραπεία για μένα. Τραγουδούσα σε ένα συγκρότημα, ρυθμικ μπλουζ και τζαζ, τελείως ανορθόδοξα. Το έκανα για μένα και πέρασα πάρα πολύ ωραία. Παρόλο που μου έγινε πρόταση να κάνω δισκογραφία δεν έκανα. Κάθε φορά ακολουθώ τη ροή των πραγμάτων, επειδή μου αρέσει να δοκιμάζω διάφορα πράγματα. Θεωρώ ότι ο άνθρωπος δεν είναι μονοδιάστατος, είναι πολυδιάστατος, αλλά στη ζωή ακολουθώ τα πράγματα όπως με πηγαίνουν».

Θα εγκατέλειπες τα πάντα για να κάνεις οικογένεια;
«Δεν θα είμαι δίκαιη αν απαντήσω απόλυτα με ένα ναι ή με ένα όχι. Θεωρώ ότι η οικογένεια είναι μια φανταστική ιστορία, κάποιες φορές μπορεί να είναι από μόνη της μια καριέρα. Αυτή τη στιγμή αισθάνομαι ότι δεν θα το έκανα. Αλλά με το ίδιο σκεπτικό και το 1998 αν μου έλεγες ότι θα αφήσω τη δουλειά μου, ήμουν διευθύντρια σε ένα ταξιδιωτικό πρακτορείο, για το επί κοντώ το οποίο ξεκίνησα το 2000, θα γελούσα. Αντίστοιχα λοιπόν δεν μπορώ να γνωρίζω τι μπορεί να συμβεί. Αν υπάρξει στο μέλλον ένας άνθρωπος που θα με εμπνεύσει τόσο πολύ που να αισθανθώ ότι θα τα παρατήσω όλα, δεν το ξέρω. Κοίταξε, ακολουθώ την καρδιά μου. Αυτό είναι το σίγουρο. Άλλες φορές είμαι έτσι, άλλες αλλιώς».

Το μότο σου ποιο είναι;
«Να ζω το εδώ και τώρα. Να ζω την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία».

Ποιος θα ήταν για σένα ο ιδανικός άνδρας;
«Αυτός που θα άγγιζε την ψυχή μου».

Έχει υπάρξει;
«Οι σχέσεις  που είχα στο παρελθόν, ήταν άνθρωποι που με είχαν αγγίξει σε ένα επίπεδο πολύ βαθιά, για να είμαι μαζί τους».

Σου εύχομαι να τον βρεις…
«Κοίτα εγώ δεν καίγομαι (γέλια).  Είμαι πάρα πολύ ήρεμη και πραγματικά έχω πολύ εμπιστοσύνη στα πράγματα».

Είναι αλήθεια ότι παρόλο που φαίνεσαι πολύ δυναμική, ταυτόχρονα είσαι και πολύ ευαίσθητη;
«Υπάρχουν τομείς που αισθάνομαι πιο ασφαλής και βγάζω το δυναμικό μου κομμάτι, αλλά είμαι και πολύ εύθραυστη σε πολλά πράγματα και αυτό το γνωρίζουν εκείνοι που με ξέρουν καλύτερα. Είμαι πάρα πολύ αισιόδοξη, πολύ εξωστρεφής, παρόλ’  αυτά είμαι πολύ μοναχική σαν άνθρωπος.  Ζω μια πολύ ήσυχη ζωή, παρόλο που η δράση μου δείχνει το αντίθετο».