Στεφανουδάκης: «Τα 28 μέτρα είναι ο νέος στόχος στον ακοντισμό»
Η 15νθήμερη παρουσία του στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η συμμετοχή του σε τρία σπουδαία τουρνουά, επιβραβεύτηκε με συνολικά πέντε μετάλλια αλλά και με επιδόσεις που τουλάχιστον για τον ακοντισμό, ισοδυναμούν με μετάλλιο σε Παραολυμπιακούς Αγώνες.
Ο Μανώλης Στεφανουδάκης, ο τελευταίος (χρονικά) Έλληνας αθλητής που κέρδισε μετάλλιο στους Αγώνες του Λονδίνου, άνοιξε αγωνιστικά τον... χορό για τον ελληνικό στίβο μέσα στο 2013, βάζοντας από τώρα τις βαθμολογικές βάσεις ώστε το 2016 να βρεθεί στο κορυφαίο ραντεβού του πλανήτη, τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο. Η επίδοσή του μάλιστα στο 7th Al Ain International Athletics Meeting 2013 (27.82μ.), ήταν αρκετά πιο υψηλή από αυτή που σημείωσε επί βρετανικού εδάφους και η οποία του χάρισε το χάλκινο μετάλλιο.
«Η στόχος που είχαμε θέσει πριν φύγουμε από την Ελλάδα, ήταν να έχω βολές γύρω στο 27.50μ. στον ακοντισμό. Ήρθε το κάτι παραπάνω και αυτό με κάνει να αισιοδοξώ για το μέλλον. Θέλω να ξεπεράσω τα 28 μέτρα. Είναι εφικτός στόχος αφού μέρα με την μέρα η προσπάθειά μου φέρνει καρπούς και αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να βρίσκομαι στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης του αγωνίσματος. Όσο για την σφαιροβολία, δεν είναι το άθλημά μου, παρ` όλα αυτά και εκεί οι επιδόσεις ήταν αρκετά καλές, αν αναλογιστεί κανείς ότι η αλλαγή των κανονισμών έχει δημιουργήσει αναστάτωση σε όλους τους αθλητές», είπε μιλώντας στο επίσημο site της ΕΠΕ o Μανώλης Στεφανουδάκης, ο οποίος αναφέρθηκε στο αγωνιστικό επίπεδο που συνάντησε στο Faaza, μια διοργάνωση που παραδοσιακά συγκεντρώνει μερικούς από τους κορυφαίους αθλητές του κόσμου.
«Το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό, όπως άλλωστε μαρτυρούν και οι επιδόσεις σε όλα σχεδόν τα αγωνίσματα. Στην κατηγορία μου δυστυχώς δεν μπόρεσα να αναμετρηθώ με τον Ρώσο, ο οποίος λόγω ενός προβλήματος τραυματισμού δεν μπόρεσε να μεταβεί στο Ντουμπάι, προκειμένου να έχω μια πιο καθαρή εικόνα. Ωστόσο, ακόμη και έτσι, υπήρξε έντονος ανταγωνισμός. Στη διοργάνωση του Ντουμπάι άλλωστε, ο πρωταρχικός μου στόχος ήταν να δω την αγωνιστική κατάσταση στην οποία βρίσκομαι λίγους μήνες μετά το Λονδίνο, αφού το φορμάρισμα ενόψει του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος που θα γίνει το καλοκαίρι στη Λυών, θα γίνει τους προσεχείς μήνες. Οι μηχανές θα μπουν στο φουλ από την επόμενη χρονιά, όταν και θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο».
Κατά πόσο όμως οι άσχημες οικονομικές συγκυρίες που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία και ως εκ τούτου στον ελληνικό αθλητισμό βοηθούν στην επίτευξη των στόχων που θέτει ένας αθλητής; «Σίγουρα μας ανακόπτουν τον δρόμο για μια επιτυχημένη πορεία ανάλογη με αυτή που έχει κάνει ο Παραολυμπιακός Αθλητισμός όλα αυτά τα χρόνια. Φανταστείτε λόγω των οικονομικών συγκυριών να μην μπορέσουμε να πάμε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Θα ήταν κρίμα τόσο για εμάς τους αθλητές, όσο και για ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό. Προσωπικά αφιερώνω απίστευτο χρόνο και ιδρώτα για να φτάσω στο σημείο να τιμάω τη χώρα μου στο εξωτερικό.
Το ίδιο ισχύει και για όλους τους αθλητές που θέλουν να βλέπουν την ελληνική σημαία στον ιστό των νικητών. Δίνουμε τα πάντα για να επιτευχθεί ο στόχος. Ειδικά οι αθλητές που δεν μπορούν να είναι τόσο τυχεροί στο θέμα των χορηγιών, όπως είμαι εγώ. Πρέπει να βάζουν το χέρι στην τσέπη για να μπορούν να χαρίζουν στην Ελλάδα διακρίσεις, κίνηση απαγορευτική τουλάχιστον για την εποχή στην οποία ζούμε. Προσωπικά ευχαριστώ τον χορηγό μου, τον κο Γενεράλη Γιάννη, ιδιοκτήτη της μονάδος ηλικιωμένων «Γερακάρι Αγκάλη Homes», ο οποίος με στηρίζει σε αυτήν την προσπάθειά μου. Χωρίς τη δική του βοήθεια πολύ λίγα πράγματα θα μπορούσαμε να κάνουμε μαζί με τον προπονητή μου».
