Λαμπρινίδου: «Πολύ πίσω το γυναικείο βόλεϊ στην Ελλάδα!» (photos)

Η 26χρονη Μυτιλινιά πρέσβειρα του ελληνικού βόλεϊ στη Γαλλία βρέθηκε για τα Χριστούγεννα στην Ελλάδα και μίλησε στο www.pasap.gr, όπου μεταξύ άλλων, εκτός από τις ολόθερμες ευχές που έδωσε για το 2013, επεσήμανε στις Ελληνίδες αθλήτριες, αυτή τη δύσκολη περίοδο για το άθλημα, την ανάγκη εκπροσώπησής τους από τον ΠΑ.Σ.Α.Π.

Ποιές είναι οι εντυπώσεις από τη σου νέα σου ομάδα, όπου μετά και την ολοκλήρωση του Α’ γύρου φιγουράρει μόνη δεύτερη στη βαθμολογία, με μόλις 2 ήττες σε 11 ματς;

Η αλήθεια είναι πως πήγα φοβισμένη στην Καμπέρ, γιατί δεν ήξερα τι συνθήκες θα συναντήσω στην Α2 όσον αφορά στο επίπεδο, καθώς ήθελα, αφού θα έκανε καλό σε μένα, να αγωνιστώ σε ένα υψηλό επίπεδο. Γνωρίζοντας όμως ολοένα και περισσότερο το πρωτάθλημα, διαπίστωσα τελικά πως είναι καλύτερο από το αντίστοιχο της φετινής Α1 Γυναικών στην Ελλάδα. Είμαι όμως ικανοποιημένη και αγωνιστικά, αφού μετά τον Α΄ γύρο παραμένουμε μέσα στο στόχο της ανόδου.

Ποιες είναι οι διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα δύο πρωταθλήματα;

Στην Γαλλία ο αθλητισμός είναι πολύ καλά οργανωμένος σε αντίθεση με την Ελλάδα. Ιδιαίτερα στην Καμπέρ ο κόσμος αγαπάει πολύ το άθλημά μας. Είναι πολύ σημαντικό για την τοπική κοινωνία, από την οποία προέρχονται οι περισσότεροι χορηγοί και νιώθουμε σαν να… πληρώνουν για εμάς οι πολίτες του Καμπέρ. Η διοίκηση είναι πάντα στο πλευρό μας και υπάρχει μία φοβερή οργάνωση, από την ομάδα μάρκετινγκ, που θα φροντίσει για όλα τα θέματα πριν και μετά τους αγώνες, αλλά και τη συνέπεια στο θέμα του οικονομικού.

Πιστεύεις πως το γυναικείο βόλεϊ σε σχέση με το γαλλικό, αλλά και με εκείνο που παίζεται στον υπόλοιπο προηγμένο αθλητικά κόσμο, έχει τη θέση που του αξίζει;

Θεωρώ πως το γυναικείο βόλεϊ στην Ελλάδα είναι πλέον πολύ πίσω και επειδή προσωπικά είχα την τύχη να αγωνιστώ παλιότερα σε ένα πρωτάθλημα, που ήταν πολύ πιο δυνατό και πιο ενδιαφέρον, αν και λυπάμαι που το λέω, πιστεύω ότι μας αξίζει η κατάσταση που είμαστε. Αν και γνωρίζω πως δεν υπάρχουν χρήματα, θεωρώ ότι πρέπει να ανεβάσουμε το επίπεδο ή τουλάχιστον να συμμαζευτούμε σε θέματα οργάνωσης. Υπάρχουνε χώρες, όπως πχ η Σερβία που ούτε κι αυτή έχει δυνατή οικονομία, αλλά βγάζει συνεχώς πολύ καλούς αθλητές. Ίσως με την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, όπου δεν υπάρχουν πολλές επαγγελματικές ευκαιρίες, ο κόσμος να στραφεί περισσότερο στον αθλητισμό βλέποντας τον ως μία διέξοδο από τα προβλήματά του.

Πως αντιμετωπίζει έπειτα από 5 μήνες η Μαρία Λαμπρινίδου την πρόκληση που άνοιξε στην καριέρα της η μεταγραφή στην Καμπέρ;

Αυτό που έχω στο μυαλό μου στην Καμπέρ, είναι πως θα γίνω καλύτερη, πως θα βελτιωθώ περισσότερο ως αθλήτρια, ώστε να μπορέσω να διεκδικήσω περισσότερα πράγματα για μένα, είτε αυτό είναι χρήματα, είτε μία μεταγραφή σε μία καλύτερη ομάδα και μία καλύτερη εμπειρία. Οπότε είμαι ήρεμη για να ασχοληθώ με την προπόνησή μου και να κάνω περισσότερα πράγματα στο πλαίσιο της ομάδας. Κάτι που δεν το είχα, όσο έπαιζα στην Ελλάδα. Πολλές φορές η κατάσταση εδώ μου προκαλούσε έντονο εκνευρισμό και δεν κρύβω ότι θαυμάζω εδώ τις αθλήτριες, αλλά και εμένα, για την προσπάθεια που κάνουνε παρά τα «χαστούκια» που τρώνε και μολονότι κάποια πράγματα τους ρίχνει τη διάθεση, συνεχίζουν να προσπαθούν. Εδώ στη Βρετάνη κάνουμε πολλές δραστηριότητες εκτός αγώνων για την ομάδα. Επισκεπτόμαστε σχολεία και προσκαλούμε τα παιδιά να γνωρίσουν το άθλημα καλύτερα και να και μπούνε σε αυτό, επισκεπτόμαστε τους χορηγούς, συμμετέχουμε σε διάφορες εκδηλώσεις τοπικού χαρακτήρα και γενικά ξοδεύουμε πολύ χρόνο για την ομάδα.

"Να κάνουμε αθλητισμό και να νιώθουμε ασφάλεια"

Με τις παραστάσεις που έχεις αποκομίσει περίπου μισό χρόνο που αγωνίζεσαι στη Γαλλία τι θεωρείς πως πρέπει να γίνει για να βελτιωθεί το ελληνικό γυναικείο πρωτάθλημα;

Για να βελτιωθούμε νομίζω πως θα πρέπει να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο στο βόλεϊ. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει το γυναικείο βόλεϊ να γίνει επαγγελματικό, ώστε οι αθλήτριες να έχουν μία εξασφάλιση, μία κάλυψη. Να κάνουμε αθλητισμό και να νιώθουμε μία ασφάλεια, όχι μόνο οικονομική χωρίς να έχουμε αμφιβολίες για το χρόνο που ξοδεύουμε στο βόλεϊ. Προσωπικά πάντα είχα αμφιβολίες και για αυτό ξόδεψα πολύ από το χρόνο μου για να σπουδάσω ή να αναζητήσω κάποια άλλη δουλειά, λόγω της ανασφάλειας που ένιωθα.

Προτείνεις δηλαδή να γίνει μία στροφή στον επαγγελματισμό. Εκτιμάς πως είναι εύκολο κάτι τέτοιο για το ελληνικό γυναικείο βόλεϊ, δεδομένων των οικονομικών συνθηκών και της κρίσης;

Ξέρω ότι το να στραφούμε ιδιαίτερα τη δεδομένη στιγμή στον επαγγελματισμό είναι δύσκολο. Αλλά νομίζω πως πρέπει να γίνει. Αν δεν συμβεί αυτό και ομολογώ πως δεν είμαι τόσο αισιόδοξη για το μέλλον του ελληνικού, θα πρέπει να στραφούμε και να προσέξουμε τα μικρά παιδιά. Αν και αυτά για να έχουν το κίνητρο να δουλέψουν θέλουν σίγουρα να βλέπουν ένα δυνατό και ποιοτικό πρωτάθλημα. Αν δεν γίνουν αυτά νομίζω πως δύσκολα θα κάνουμε βήματα μπροστά.

Πιστεύεις πως θα ήταν διατεθειμένες με τις παρούσες συνθήκες οι Ελληνίδες αθλήτριες να διεκδικήσουν ενεργά τα δικαιώματα τους μέσω της ενεργοποίησής τους και της εκπροσώπησή τους από τον ΠΑ.Σ.Α.Π;

Νομίζω πως ο ΠΑ.Σ.ΑΠ έχει κάνει πολλά βήματα μπροστά και έχει βοηθήσει σε σημαντικό βαθμό το ελληνικό βόλεϊ, δεδομένου πως για τους άνδρες αθλητές το άθλημα είναι επαγγελματικό, αν και τώρα πάλι τα πράγματα είναι λίγο περίεργα. Θεωρώ όμως πως ήρθε η ώρα και πρέπει να οργανωθούμε, να συζητήσουμε και να αφήσουμε πίσω νοοτροπίες του στυλ "δε βαριέσαι" ή "που να ασχολούμαστε τώρα". Νομίζω πως οι αθλήτριες, και για να μην παρεξηγηθώ δεν εξαιρώ τον εαυτό μου, έχουμε σημαντικό μερίδιο ευθύνης στην κατάσταση που βιώνουμε τόσα χρόνια και ανεχόμαστε αυτές τις συνθήκες ανασφάλειας. Θα πρέπει ασφαλώς να κάνουμε μία συζήτηση. Η αλήθεια είναι πως τώρα η πλειοψηφία των αθλητριών είναι νεαρές και σίγουρα είναι δύσκολο να πάρουν μία τέτοια απόφαση. Προς αυτήν την κατεύθυνση μπορεί όμως να μας βοηθήσει να ενεργοποιηθούμε, αν το επιθυμεί, και σε πρώτη φάση ή γιατί όχι και για πάντα, να μας εκπροσωπεί ο ΠΑ.Σ.Α.Π! Αν αποφασίσουμε να συζητήσουμε αρχικά τι θέλουμε και τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό, ξεκαθαρίζω πως θα είμαι εκεί, μαζί τους.

Υιοθετείς την άποψη που ακούγεται από πολλούς, ότι μέσα στα δεινά της κρίσης, προέκυψαν και θετικά στοιχεία για το ελληνικό βόλεϊ, όπως η ανάδειξη και η συμμετοχή πολλών Ελληνίδων στις ομάδες τους;

Σίγουρα λόγω της κρίσης δόθηκαν ευκαιρίες στα νέα κορίτσια, που υπό άλλες συνθήκες μπορεί και να μην έπαιζαν παλιότερα. Αυτό ασφαλώς κάνει καλό στα νέα παιδιά, αλλά δε δέχομαι πως η κρίση κάνει καλό. Τώρα τα νέα παιδιά πάνε ακόμη σχολείο η σπουδάζουν και αύριο θα πρέπει να αγωνιστούν για το μέλλον τους χωρίς να έχουνε κάποιους πόρους και κάποιο καλό βιοτικό επίπεδο. Αυτός είναι και ο λόγος νομίζω που οι γονείς δε νιώθουν ασφαλείς να ωθήσουν τα παιδιά τους στον αθλητισμό, γιατί σίγουρα τα νέα παιδιά θα πρέπει να έχουνε και κάποια υποστήριξη. Κάτι που δεν είχα εγώ γιατί για παράδειγμα οι γονείς μου, μου είχανε εμπιστοσύνη, ήταν χαρούμενοι για μένα, αλλά από την πρώτη στιγμή δεν ήταν σύμφωνοι με την επιλογή μου, γιατί ένιωθαν πως στον αθλητισμό υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια. Χαίρομαι πάντως που πλέον αγωνίζονται στις ομάδες τους νέα παιδιά, που ελπίζω ότι θα βοηθήσουν και την Εθνική ομάδα, αλλά λυπάμαι γιατί το επίπεδο είναι πάρα πολύ χαμηλό.

Υπάρχουν Ελληνίδες αθλήτριες που θα μπορούσαν να αγωνιστούν στο εξωτερικό;

Ασφαλώς και υπάρχουν αξιόλογες Ελληνίδες αθλήτριες που θα μπορούσαν να αγωνιστούν σε ξένα πρωταθλήματα, αλλά θα αναφερθώ σε κάποια νέα κορίτσια όπως οι Βασιλαντωνάκη, Στράντζαλη και άλλες διεθνείς που είναι στην τελευταία χρόνια της Κορασίδων και θα πω ότι όχι απλά θα πρέπει , αλλά επιβάλλεται να κάνουν αυτό το βήμα και να μην φοβηθούν. Πάντα βέβαια προσεκτικά και με σωστή καθοδήγηση.. Από την άλλη υπάρχουν βέβαια και κάποια κορίτσια του Ηρακλή Κηφισιάς, Γιώτα, Λαμπρούση, Διώτη, Ιβάνοβα που μπορούν να παίξουν έξω, όπου υπάρχουν πρωταθλήματα διαφόρων επίπεδων. Το σημαντικότερο όμως είναι να κάνουν τις σωστές επιλογές και να εξελιχτούν, να μην μείνουν στάσιμες.

Πρέπει να δημιουργηθεί «σχολή» Ελληνικού βόλεϊ

Νιώθεις όταν αγωνίζεσαι με την Καμπέρ πως είσαι, κατά κάποιον τρόπο, μία πρέσβειρα του ελληνικού βόλεϊ;

Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που διαβάζω στις εφημερίδες «la Grecque», αναφερόμενες σε μένα νιώθω πολύ όμορφα, πολύ ιδιαίτερα και πραγματικά προσπαθώ να είμαι σωστή όχι μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και στην γενικότερη συμπεριφορά μου. Προσπαθώ να βλέπω επαγγελματικά αυτό που κάνω και να είμαι συνεπής και σωστή γιατί ξέρω πως ο κόσμος βγάζει πολύ εύκολα συμπεράσματα και αρέσκεται στους αβασάνιστους χαρακτηρισμούς για τους Έλληνες.

Τι άποψη έχουν οι Γάλλοι για τις Ελληνίδες αθλήτριες;

Οι προπονητές με ρωτάνε πολύ συχνά για κάποιες νέες αθλήτριες, ώστε να ξέρουνε για το μέλλον, έχουν καλή άποψη, αλλά γνωρίζουν πως το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος είναι πολύ χαμηλό, όπως εξάλλου και το επίπεδο αντίστοιχα της Εθνικής ομάδας. Υπάρχουν όμως κάποιες αθλήτριες τις οποίες τις γνωρίζουν, τις παρακολουθούν και θα ήθελαν ίσως στο μέλλον να συνεργαστούν με αυτές.

Εδώ και λίγο καιρό τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής Γυναικών έχει αναλάβει ο Γιάννης Καλμαζίδης. Πιστεύεις πως μπορεί με την πείρα και την σκανδιναβική του κουλτούρα να βοηθήσει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να κάνει βήματα μπροστά;

Δεν έχω συνεργαστεί με τον κ. Καλμαζίδη, αλλά νομίζω πως μολονότι το έργο του είναι αρκετά δύσκολο και σημαντικό, ότι μπορεί να βοηθήσει. Δεδομένου πως το ανδρικό βόλεϊ είναι πολύ πιο μπροστά από το γυναικείο, θεωρώ, ότι αν φέρει στις Γυναίκες κάποια από τα κομμάτια της επαγγελματικής φιλοσοφίας του ανδρικού βόλεϊ αλλά και της σκανδιναβικής του κουλτούρας που έχει, είμαι αισιόδοξη για την Εθνική και του εύχομαι καλή επιτυχία στο έργο του…

Τι είναι αυτό που νομίζεις ότι λείπει από την Εθνική μας για να γίνει εξίσου ανταγωνιστική με άλλες ευρωπαϊκές ομάδες;

Πρέπει νομίζω το ελληνικό βόλεϊ να δημιουργήσει κάποια στιγμή το δικό της μοντέλο, τη δική της «σχολή». Εμείς μπορεί να μην έχουμε πολλά ψηλά κορμιά ή το physique άλλων χωρών, αλλά μπορούμε νομίζω να το αναπληρώσουμε με άλλους τρόπους και να τους προσαρμόσουμε στο παιχνίδι μας, ώστε να είμαστε ανταγωνιστικοί. Η γαλλική ομοσπονδία πχ εδώ και κάποιο καιρό προωθεί ένα μοντέλο για τις νεαρές εθνικές, κάτι ανάλογο με αυτό που ισχύει και στο Βέλγιο. Στο πρωτάθλημα μας δηλαδή συμμετέχει μία ομάδα 24 κοριτσιών μέχρι 18 χρονών, που μένουνε μαζί και προπονούνται μαζί στην Τουλούζ. Είναι όλες εξαιρετικές αθλήτριες, υπάρχουν τρεις κοπέλες πάνω από 1.92 και όταν κλείσουν τα 18 τους χρόνια επιβάλλεται να πάνε σε κάποια ομάδα από τις 2 πρώτες κατηγορίες Ακριβώς το ίδιο γίνεται και στα αγόρια.

"Θέλω να αγωνιστώ ξανά σε ένα δυνατό ελληνικό πρωτάθλημα"

Υπάρχει κρίση στη Γαλλία;

Προσωπικά δεν έχω διαπιστώσει κάτι τέτοιο. Στις ειδήσεις ακούς διάφορα θέματα, αλλά εγώ δεν βλέπω κάτι στην καθημερινή ζωή των Γάλλων, όπως αυτό που έχουμε εδώ...

Σε τι βαθμό υπάρχει το ελληνικό στοιχείο στην Καμπέρ;

Υπάρχει ένας μόνο Έλληνας στο Καμπέρ, αλλά λόγω της αδελφοποίησης που έχει κάνει η πόλη με το Λαύριο, υπάρχει μεγάλη συμπάθεια. Πολλοί ντόπιοι που μαθαίνουνε και μιλάνε ελληνικά θέλουν να με γνωρίσουν όταν με βλέπουν και αγωνίζομαι στο γήπεδο.

Στην Γαλλία πάντως έχουμε πολλά… δικά μας παιδιά! Είχες επαφές με κάποιους εξ αυτών;

Με τον Γιώργο Πετρέα μιλάμε συχνά και χαίρομαι γιατί με τον Προύσαλη πάνε… σούπερ στη Ναρμπόν, η Γιάννα Σιμάνκοβα ήταν από τις πρώτες που με καλωσόρισε στη Γαλλία, με τον Αχιλλέα Παπαδημητρίου δεν έχει τύχει να μιλήσουμε, ενώ έχω συχνή επικοινωνία με τη Νικολέτα Κουτουξίδου στην Ιταλία.

Σκέφτεσαι κάποια στιγμή να αγωνιστείς ξανά στο ελληνικό πρωτάθλημα ή σε… έχει κερδίσει το εξωτερικό;

Μου αρέσει η Γαλλία, περνάω πολύ καλά εκεί, αλλά θα θελα να ζήσω στην Ελλάδα για πάντα κοντά στους δικούς μου ανθρώπους σε μία χώρα που αγαπώ πολύ. Θέλω όμως να παίξω άλλα 2-3 χρόνια σίγουρα στο εξωτερικό, αλλά θέλω πολύ να μου δοθεί κάποια στιγμή η ευκαιρία να επιστρέψω και να αγωνιστώ ξανά σε ένα ποιοτικό και δυνατό ελληνικό πρωτάθλημα

Τι θα ήθελες να ευχηθείς για το 2013;

Εύχομαι πάνω από όλα οι δικοί μου άνθρωποι να είναι υγιείς και να ακούω καλύτερα νέα για τη χώρα μου. Σε αγωνιστικό επίπεδο θα ήθελα να κατακτήσω την άνοδο με την Καμπερ, γιατί θα είναι σημαντικό για μένα προκειμένου να έχω περισσότερες ευκαιρίες και δυνατότητες για να βελτιωθώ, όπως επίσης και θα ήθελα να δω την Εθνική μας να κάνει βήματα μπροστά! Υγεία σε όλους…