Σολανάκη: «Ο Μάνος, μου θυμίζει εμένα»

Αν και έχει περάσει από αρκετές ομάδες (Χανιά, Εθνικός, Meditterani), η Τόνια Σολανάκη έχει… «μπαρκάρει» στην Πάτρα και ερωτευμένη, όπως μας αποκαλύπτει, με την πόλη, δεν λέει να «ξεκουνήσει». Ονειρεύεται ένα μετάλλιο με τη ΝΕ Πατρών, να καμαρώσει τον αδερφό της Μανόλη όσο πιο ψηλά γίνεται, αλλά και για την Εθνική, από την οποία έχει περάσει, να συνεχίσει την ξέφρενη πορεία της.

Τόνια, η ΝΕ Πατρών έχει καταφέρει να «κλειδώσει» τη θέση της στην τετράδα που ήταν και ο βασικός στόχος στο πρωτάθλημα, αν και υπάρχει πολύ… δρόμος ακόμα. Πιστεύεις πώς μπορείτε φέτος να κάνετε κάτι παραπάνω;

Η αλήθεια είναι πως, αν και έχει όπως είπες κ εσύ πολύ δρόμο το πρωτάθλημα ακόμα, η είσοδος μας στα Final Four είναι σχεδόν «κλειδωμένη». Όσον αναφορά στη συνέχεια και το κάτι παραπάνω είμαι πολύ αισιόδοξη. Νομίζω πως έχουμε δείξει πως μπορούμε να παίξουμε καλό πόλο και το θέλουμε, οπότε το μόνο που μας μένει να κάνουμε είναι να συνεχίζουμε να δουλεύουμε σκληρά κ με όρεξη και να πάμε να διεκδικήσουμε ένα μετάλλιο.

Είσαι ευχαριστημένη από τη ΝΕ Πατρών;

Είναι η δεύτερη μου χρονιά εδώ και για εμένα αυτό σημαίνει πολλά. Για όποιον δεν με ξέρει ίσως φανεί λογικό και απλό να συνεχίζει κάποιος αθλητής δεύτερη χρονιά στην ίδια ομάδα αλλά για μένα δεν είναι έτσι. Για εμένα είναι πολύ σημαντικό να είμαι ευτυχισμένη και χαρούμενη στην ομάδα που είμαι και ψυχικά ήρεμη. Μόνο έτσι μπορώ να αποδώσω τα μέγιστα και να διασκεδάζω αυτό που κάνω και στην ομάδα της Πάτρας τα έχω βρει. Είμαι σε ένα σωματείο που αγαπάει πολύ και στηρίζει αυτό που κάνει με νύχια και με δόντια σε δύσκολες εποχές, η ομάδα είναι δεμένη και υπάρχει αλληλοϋποστήριξη τόσο μεταξύ μας όσο και από την διοίκηση. Η Οικογένεια Μανέτα με στήριξε και με στηρίζει σε ό,τι έχω χρειαστεί μέχρι τώρα και θα ήθελα, με αφορμή τη συγκεκριμένη ερώτηση, να τους ευχαριστήσω για αυτό , οπότε δεν θέλω κάτι άλλο. Είναι πλέον το δεύτερο μου σπίτι εδώ.

Σου αρέσει η ζωή στην Πάτρα;

Η ζωή στην Πάτρα, μου αρέσει πολύ. Είναι μια πόλη ζωντανή, νεανική με την ζωή μιας μεγαλούπολης και τα καλά της επαρχίας. Ταιριάζει απόλυτα στο στυλ μου και περνάω όμορφα εδώ.

Έχεις υπάρξει μέλος της Εθνικής πόλο γυναικών. Πώς είδες το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και τι πιστεύεις ότι μπορεί να κάνει στο μέλλον;

Ναι έχω υπάρξει και νιώθω μεγάλη χαρά και τιμή για αυτό. Όχι μόνο γιατί είναι μια ομάδα που έχει ανέβει στο πιο ψηλό βάθρο του κόσμου αλλά κυρίως γιατί είναι μία ομάδα «υγιής», με πολλά ταλαντούχα κορίτσια που αγαπάνε αυτό που κάνουν πολύ και παίζουν παθιασμένα για το εθνόσημο κόντρα σε όλες τις δυσκολίες. Παρακολούθησα όλα τα παιχνίδια και θεωρώ πως αυτή η ομάδα δεν μπορεί να έχει τίποτα λιγότερο από ένα εξίσου λαμπρό μέλλον και να συνεχίσει τις επιτυχίες που άφησαν οι περασμένες φουρνιές αφού εκτός από το φανερό ταλέντο που διαθέτει, έχει και τρομερό πάθος. Μακάρι να υπάρχει και η ανάλογη στήριξη από την πολιτεία για να συμβεί αυτό γιατί είναι κρίμα το μοναδικό ομαδικό άθλημα που έχει φέρει τόσες επιτυχίες και μετάλλια στην Ελλάδα να μην υπάρχει σε μερικά χρόνια. Γιατί δυστυχώς προς τα εκεί οδεύουμε...

Ο αδερφός σου το καλοκαίρι συγκίνησε τους Έλληνες με τις δηλώσεις του μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Παγκόσμιο Νέων Ανδρών. Ονειρεύεσαι να τον δεις στο βάθρο και με την Εθνική ανδρών;

Αυτό μάλλον είναι ερώτηση παγίδα. Δεν ξέρω αν πρέπει να απαντήσω σαν τη «μεγάλη αδερφή» ή σαν «αδερφή – αθλήτρια». Για τον αδερφό μου θα ήθελα ειλικρινά ό,τι θα τον κάνει ευτυχισμένο εκείνον. Ονειρεύομαι ό,τι ονειρεύεται κ εκείνος. Με νοιάζει να είναι καλά, υγιής και να μπορεί να κάνει αυτό που αγαπάει. Ξέρω πως θα ήθελε όσο τίποτα να έχει στιγμές ανάλογες στη συνέχεια. Το έχουμε συζητήσει και δεν νιώθει κορεσμό για την επιτυχία. Αν και είναι αρκετά μικρός ακόμα, έχει κληθεί από τη Εθνική ανδρών κάποιες φορές και αυτό τον έχει κάνει να έχει ακόμα υψηλότερα όνειρα και στόχους. Στοχεύει λοιπόν κάπου εκεί που λες. Του το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου γιατί το αξίζει πραγματικά!

Έχεις άγχος για αυτόν, μιας και είναι μικρότερος;

Φυσικά δεν μπορώ να μην έχω το άγχος και την αγωνία για το μέλλον του εφόσον έχει  προσηλωθεί αποκλειστικά στο πόλο, σε ένα άθλημα που παρά τις επιτυχίες δεν του έχει εξασφαλίσει κανένα απολύτως προνόμιο όπως είχα την τύχη εγώ και άλλοι αθλητές. Όπως καταλαβαίνεις, πρέπει με πόνο καρδιάς να τον συμβουλεύω να ρίχνει αρκετό «βάρος» στα μαθήματα του και να μην λιώνει όλη μέρα στην πισίνα.  Όχι ότι με ακούει και πολύ βέβαια. Μου θυμίζει πολύ εμένα όταν ήμουν μικρή.

Έχεις σκεφτεί τι θα κάνεις τη νέα αγωνιστική περίοδο;

Είναι πολύ νωρίς ακόμα να απαντήσω σε αυτό. Το θεωρώ τελείως λάθος ψυχολογικά αλλά και επαγγελματικά να αγωνίζεσαι σε μία ομάδα και στη μέση του πρωταθλήματος να σκέφτεσαι τι θα κάνεις την επόμενη χρονιά. Ειλικρινά δεν το έχω σκεφτεί και δεν θέλω ακόμα να μπω στην διαδικασία. Θέλω να είμαι προσηλωμένη στην ομάδα μου και τους στόχους μου την παρούσα φάση και μόλις έρθει η σειρά του να ασχοληθώ με αυτό. Τα τελευταία χρόνια έχω προτάσεις κάθε χρόνο από το εξωτερικό και είναι κάτι που με απασχολεί ιδιαίτερα αν θα το ξανατολμήσω. Ήδη έχω μια πρόταση από την Αυστραλία αλλά μου ακούγεται αρκετά «μακρινό» και με τις δύο έννοιες. Προτεραιότητα πριν από κάθε μου απόφαση έχει η ομάδα που αγωνίζομαι, πολύ περισσότερο τώρα που όπως σου είπα είμαι πολύ ευχαριστημένη.