΄Ηταν κάποτε ο Παναθηναϊκός...

Η κακή μέρα για τον Παναθηναϊκό φάνηκε από το… καλοκαίρι. Από αναβολή σε αναβολή οι εκλογές, ορισμός διοίκησης Πρωτοδικείου, μαζική… έξοδος παικτών, μεταγραφές της τελευταίας στιγμής και… όπως – όπως.

Πριν οι «πράσινοι» πάρουν την απόφαση να προσθέσουν στο ρόστερ τους τρία ονόματα από την ξένη αγορά, η επικρατούσα πρόβλεψη για τη φετινή πορεία της ομάδας ήταν «παραμονή στην κατηγορία και βλέπουμε»… Η ενίσχυση με τους Στοΐκοβιτς, Σαρατσένι και Γιοζεφάσκι… προήγαγε τη φράση-συνοδό του Παναθηναϊκού σε «μη ανταγωνιστικό», ενδεικτικό της έλλειψης απαιτήσεων για τη φετινή σεζόν. Η πραγματικότητα, ωστόσο, ξεπέρασε και τις χαμηλότερες προσδοκίες, με το «τριφύλλι» να έχει κάνει το χειρότερο ξεκίνημα της ιστορίας του στην Α1.

Ήττες… non stop

Οι πέντε αγωνιστικές πέρασαν… αέρα για τον Παναθηναϊκό, με ισάριθμες –επώδυνες- ήττες. Ξεκίνημα με τον Φοίνικα Σύρου (3-1), που μπήκε στο πρωτάθλημα ως νεοφώτιστος μεν, με υψηλές φιλοδοξίες δε, συνέχεια με τον επίσης φιλόδοξο «πρωτάρη» Παμβοχαϊκό (3-2), «καθαρή» ήττα από τον Άρη (3-0), που παραμένει η μοναδική φετινή νίκη των «κιτρίνων», άλλη μία ήττα από τη Λαμία (3-1) και ολοκλήρωση με το 3-0 από τον Ηρακλή το απόγευμα του Σαββάτου (12/11), στην τελευταία αγωνιστική πριν από τη διακοπή.

Παλιά, ήταν ντέρμπι…

Το παιχνίδι με τους «κυανόλευκους», στο Μετς, αν και… μύριζε διπλό από χιλιόμετρα, ήταν και το πλέον απογοητευτικό για την εικόνα των «πρασίνων». Ντέρμπι μέχρι πρόσφατα και μάλιστα από τα κλασικά της Α1, έμοιαζε με παράσταση για ένα ρόλο. Ο Ηρακλής έπαιζε μόνος του απέναντι στην ομάδα που λέγεται Παναθηναϊκός, γνωρίζοντας πως θα έφτανε στη νίκη ακόμα κι αν έριχνε την απόδοσή του, ακόμα κι αν προσπαθούσε στο ελάχιστο.

Από τους 10 παίκτες που πάτησαν το τάραφλεξ του Μετς, μόνο οι Ντονάς, Ψάρρας, Πανταλέων, η τριάδα δηλαδή που παρέμεινε από την περσινή σεζόν, έχουν εμπειρία πρωταθλητισμού. Για τους Κοτσιλιάνο, Ζουπάνη, αφιχθέντες από την άμμο του μπιτς βόλεϊ και τους πιτσιρικάδες Αγγελόπουλο, Παπαδόπουλο, Πρωτοψάλτη και Δαρίδη, η φετινή είναι η πρώτη σεζόν που… αντικρίζουν από τόσο κοντά την Α1.

Το «κατηγορώ» του αρχηγού Σωτήρη Πανταλέοντα μετά το τέλος του αγώνα («ο Ερασιτέχνης πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να έχει βόλεϊ ή όχι») φανερώνει την ψυχολογική κατάσταση των παλιών παικτών, που από πρωταγωνιστές εξελίσσονται σε κομπάρσοι. Ταυτόχρονα, η κριτική προς το πρόσωπο των παλιών παικτών από μερίδα οπαδών συνεχίζεται παρά την ανανέωση, κάτι που διπλασιάζει το άγχος, αλλά και τον φόβο ακόμα, έστω κι οι νίκες δεν περνάνε από τα… χέρια τους μόνο. 

Οι αριθμοί της σεζόν 1998-99

Ο Παναθηναϊκός μέχρι φέτος είχε ως «μαύρη» σελίδα του τη σεζόν 1998-99, όταν προπονητής ήταν ο Τάσος Κουμπλής. Τα προβλήματα ήταν πολλά, οικονομικά, διοικητικά, οργανωτικά, ενώ τα αποτελέσματα δεν βοηθούσαν παρότι το «τριφύλλι» είχε δημιουργήσει ένα διόλου ευκαταφρόνητο σύνολο, με Έλληνες και ξένους παίκτες.

Ανδρεόπουλος, Ορλένκο (Ρώσος), Πεσλ (Τσέχος), Αντ. Κοβάτσεφ, Μαυράκης, Ρήγας, Σιδηρόπουλος, Πανταλέων, Καρανικολάου, Φωτόπουλος, Σαρρής, Σ. Κοβάτσεφ ήταν το σύνολο που ξεκίνησε τη χρονιά, έχοντας 8 ήττες στον πρώτο γύρο από την Κομοτηνή, τον Ηρακλή, τον Κτησιφώντα, τον Άρη, την Ορεστιάδα, τον ΠΑΟΚ, τον Ήφαιστο Δράμας και τον Ολυμπιακό.

Αλλαγή προπονητή και 7η θέση

Η όγδοη αγωνιστική ήταν και η τελευταία για τον Τάσο Κουμπλή, με τον Στέλιο Προσαλίκα να παίρνει τα ηνία και να καταφέρνει στον δεύτερο γύρο να κερδίσει μέχρι και τον πρωταθλητή εκείνης της περιόδου, Ολυμπιακό. Η 7η θέση που κατέλαβε εκείνη τη σεζόν ο Παναθηναϊκός είναι η χειρότερη όλων των εποχών, κάτι που επανέλαβε και τη σεζόν 1999-00.

Οι καλύτερες μέρες

Έκτοτε στο τμήμα φύσηξε ούριος άνεμος με τον Βλάση Σταθοκωστόπουλο να το φέρνει στην ελίτ, ακόμα κι αν τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που επιθυμούσε ο ισχυρός άνδρας του τμήματος συγκριτικά με τις επενδύσεις που έκανε. Ωστόσο, η αναγνώριση για ένα τμήμα «στολίδι» ήταν δεδομένη.  

Η κορύφωση για το «τριφύλλι» ήρθε το 2008-09 με τον Λεώνη προπονητή και τον Θανάση Γιαννακόπουλο να του δίνει ό,τι χρειάζεται για να «χτίσει» μια ομάδα με στόχο την κορυφή σε Ελλάδα και Ευρώπη. Κάτι τέτοιο δεν επετεύχθη αφού η ομάδα μπορεί να έζησε μεγάλες στιγμές (Final 4 ΟΑΚΑ) σε όλους όμως τους τελικούς που συμμετείχε έφυγε με άδεια τα χέρια.

Ο τελευταίος τίτλος (Κύπελλο Ελλάδας) που κατακτήθηκε ήταν τη σεζόν ‘09-10 με τον Στέλιο Καζάζη στο τιμόνι και με ένα μπάτζετ… τσιμπημένο, αν και η διοίκηση στον Ερασιτέχνη (Μιχάλης Κίτσιος) είχε αλλάξει και έπρεπε πλέον να σταθεί στα… πόδια της, αυτόνομη, μακριά από το μοντέλο του «προέδρου-χρηματοδότη».

Κάπου εκεί… χάνεται η μπάλα! Η χρονιά εκείνη είναι ακόμα και σήμερα απλήρωτη, με τις περισσότερες προσφυγές να έχουν τελεσιδικήσει, κάτι που σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα ο ΠΑΟ θα κινδυνεύσει ξανά με αφαίρεση βαθμών και μηδενισμό. Ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται αφού τα ίδια συνέβησαν και τη σεζόν 2010-11 ενώ και φέτος υπάρχουν… συμβόλαια που «τρέχουν».

Ακόμα και ο Τάσος Κουμπλής της σεζόν 1998-99 διεκδίκησε τα χρήματά του δικαστικώς και κατάφερε να τα πάρει πέρυσι, χαρακτηριστικό της νοοτροπίας των παραγόντων που διοικούν  να αφήνουν τα χρέη στο σύλλογο. Μιας νοοτροπίας που έχει παρασύρει στο σύνολό της τα περισσότερα σωματεία του βόλεϊ!
Χωρίς έσοδα, χωρίς δικό του γήπεδο, χωρίς την υποστήριξη των οπαδών, με προσφυγές πολλών χιλιάδων ευρώ και με διοίκηση προσωρινή (Πρωτοδικείου), η ύπαρξη και μόνο του τμήματος ισοδυναμεί με άθλο!

Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στις κυριότερες ειδήσεις της ημέρας και μέσα από τη σελίδα σας στο Facebook, κάντε LIKE στο Onsports πατώντας ΕΔΩ.