Βλοντάκης: «Θα σταματήσω όταν γίνω κομπάρσος»

Ο Αντώνης Βλοντάκης έχει γράψει τη δική του ιστορία στο ελληνικό πόλο. Ατομικές διακρίσεις, πρωταθλήματα, Κύπελλα, Σούπερ Καπ, Τσάμπιονς Λιγκ, μετάλλια σε Παγκόσμια με τις Εθνικές είναι μόνο μερικούς από τους τίτλους που έχει πανηγυρίσει στην καριέρα του.

Ο έμπειρος φουνταριστός μετά την απόφασή του να σταματήσει από τον Ολυμπιακό, βρήκε το επόμενο λιμάνι της καριέρας του που είναι η Χίος, με στόχο την κατάκτηση τίτλων.

Ο Βλοντάκης μίλησε στο Onsports για όσα έζησε στον Ολυμπιακό, για την Χίο που είναι η τωρινή του ομάδα, θυμήθηκε στιγμές του παρελθόντος, ενώ δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στις μεγάλες αγάπες της ζωής του, τη γυναίκα του και τα τρία του παιδιά.

Τον περασμένο Φεβρουάριο για τους δικούς σου λόγους αποφάσισες να σταματήσεις από τον Ολυμπιακό και αναγκάστηκες να μείνεις για μερικούς μήνες εκτός αγωνιστικής δράσης. Πόσο εύκολο είναι να επανέλθεις και πάλι σε κανονικούς ρυθμούς;

Δεν είναι καθόλου εύκολο. Είναι πολύ δύσκολο για τον οργανισμό, για το κορμί να επανέλθει σε κατάσταση πρωταθλητισμού, όμως όταν έχεις μεγάλη θέληση και είσαι συγκεντρωμένος στο στόχο σου, μπορείς να τα καταφέρεις. Το κακό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πώς πολλές φορές το πνεύμα είναι πρόθυμο αλλά το κορμί αδύναμο. Έχω μεγάλο περιθώριο για να επανέλθω στην καλή αγωνιστική κατάσταση κι έτσι προσπαθώ να το πηγαίνω βήμα βήμα γιατί ελλοχεύουν και οι τραυματισμοί.

Μετάνιωσες που σταμάτησες πέρσι τον Φεβρουάριο;

Ήταν σωστή η απόφαση να σταματήσω και είμαι από τους ανθρώπους που όταν παίρνουν αποφάσεις τις στηρίζουν κιόλας.Την απόφαση την πήρα με καθαρό μυαλό κι επειδή είμαι άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του, την αξιοπρέπεια του, θεωρώ ότι έπραξα σωστά.

Τι ήταν αυτό που σε πείραξε στον Ολυμπιακό;

Πολλά πράγματα ήταν αυτά που με «πλήγωσαν» στον Ολυμπιακό. Το κυριότερο είναι ότι κατάφεραν αθλητές υψηλού επιπέδου που έχουν προσφέρει πάρα πολλά να τους φτάσουν σε συνθήκες εξαθλίωσης, απαξίωσης και ήταν κάτι το οποίο δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να το ανεχτεί περαιτέρω.

O κόσμος του Ολυμπιακού τότε, είπε ότι «πούλησες» την ομάδα για τα χρήματα…

Με την απόφαση μου να σταματήσω δεν πήρα λεφτά, δεν ήταν οικονομικός ο λόγος. Σταμάτησα γιατί αυτή τη συμπεριφορά προς το πρόσωπο μου την έκρινα απαράδεκτη, δεν άξιζε ούτε σε εμένα ούτε στους συμπαίκτες μου τέτοια μεταχείριση.

Είναι πολλά αυτά που είχαν ακουστεί για τον Ολυμπιακό στο πόλο πέρσι, αλλά εσύ που τα ζούσες από μέσα νομίζω ότι μπορείς να μας τα περιγράψεις καλύτερα…

Υπήρχε μία μόνιμη κοροϊδία, όσον αφορά στο πότε θα καταβληθούν χρήματα ως προς εμάς, η οποία κατ’ εμέ έγινε και με δόλο ώστε η ομάδα να φτάσει σε ένα σημείο που δεν θα μπορούσε να σταματήσει. Πόνταραν στο φιλότιμο και στην αγάπη που έχουν οι παίκτες για αυτήν την ομάδα και συντηρούσαν μία κατάσταση με ψέματα. Θα ήταν πιο έντιμο από μέρος τους να γυρίσουν και να μας πουν από την αρχή ότι δεν πρόκειται να πάρουμε δραχμή, και όχι να μας δίνουν κάθε τόσο τελεσίγραφα για το πότε θα πληρωθούμε. Όπως καταλαβαίνεις η κάθε λήξη του τελεσιγράφου, έπαιρνε μία νέα αναβολή και αυτό αν μη τι άλλο το θεώρησα ανέντιμο.

Όλα αυτά δεν τα γνώριζες προτού ξεκινήσει η σεζόν; Γιατί δεν έφυγες το καλοκαίρι;

Όταν συνειδητοποίησα ότι όλες αυτές οι υποσχέσεις που πήραμε το καλοκαίρι δεν βασιζόταν πουθενά, ότι ήταν στον αέρα, ζήτησα την αποδέσμευσή μου, φτάνοντας στο σημείο να τους χαρίσω τα μισά λεφτά από αυτά που μου χρωστούσαν. Όμως, με έπεισαν ότι η χρονιά θα είναι εντελώς διαφορετική από τη προηγούμενη που είχαμε τόσα προβλήματα και μου ζήτησαν να παραμείνω για να βοηθήσω την ομάδα. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία….

Θα επέστρεφες να αγωνιστείς και πάλι στον Ολυμπιακό;

Έχω ζήσει τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας μου στον Ολυμπιακό παράλληλα όμως έχω ζήσει και τι χειρότερες της αθλητικής μου καριέρας. Θεωρώ λοιπόν, ότι ο Ολυμπιακός είναι ένα κεφάλαιο που για μένα έχει κλείσει όπως και το ίδιο πιστεύω για τον Ολυμπιακό προς εμένα.

Η Χίος αποτελεί φέτος ένα δεύτερο Ολυμπιακό, μιας και αρκετοί παίκτες που μετεγγράφηκαν στην ομάδα του νησιού, αγωνίζονταν στην ομάδα του Πειραιά;

Είναι ατυχής αυτός ο χαρακτηρισμός. Η Χίος δεν έχει ούτε τη δυναμική ούτε τον κόσμο, ούτε τις διακρίσεις που έχει η ομάδα του Ολυμπιακού. Η Χίος είναι ένας ιστορικός σύλλογος που δίνει τις δικές του εξετάσεις κάθε χρόνο στα σαλόνια της Α1 άλλοτε πετυχημένα και άλλοτε όχι, έχοντας να επιδείξει μία κατάκτηση ενός Κυπέλλου το 1990. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, οραματίζεται να ζήσει τη δική της μεγάλη στιγμή.

Μέχρι που πιστεύεις ότι μπορεί να φτάσει η φετινή Χίος;

Είναι πάρα πολύ νωρίς για να μιλάμε για το που μπορεί να φτάσει. Η προσπάθεια που έχει γίνει από όλους και κυρίως από τον πρόεδρο της είναι για να βρεθεί σε θέση να διεκδικήσει τίτλους. Κάθε άλλο παρά εύκολο είναι αυτό, όμως η ομάδα αποτελείται από παίκτες οι οποίοι λατρεύουν τις προκλήσεις, από έναν κόσμο που διψάει για διακρίσεις και εύχομαι στο τέλος να γίνει η Χίος η πρώτη επαρχιακή ομάδα μεταπολεμικά που θα κατακτήσει το πρωτάθλημα.

Θα κλείσεις την καριέρα σου στην Χίο;

Είναι κάτι που δεν μπορώ να στο απαντήσω, εξακολουθώ να λέω πως όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει..

Πότε θα κρεμάσεις το σκουφάκι σου έχεις σκεφτεί;

Έχω υπάρξει για πάρα πολλά χρόνια, αθλητής πρώτης γραμμής και αν καταλάβω ότι από πρωταγωνιστής γίνομαι κομπάρσος, θα είναι η πρώτη μέρα που θα σταματήσω.

Τι λείπει στον Αντώνη Βλοντάκη από τίτλους;

Δεν μου λείπει ένας ακόμα τίτλος ή ένα ακόμα τελικός. Από την άλλη, το πόλο δεν το βλέπω σαν παιχνίδι αλλά ως αγώνισμα. Όταν αγωνίζομαι θέλω πάντα να κερδίζω. Όταν θα χάσω τη δίψα για τη νίκη τότε είναι μία καλή στιγμή, για να επανέλθω στο προηγούμενο ερώτημα, για να σταματήσω.

Ποιες είναι οι στιγμές στην καριέρα σου που τις σκέφτεσαι και θεωρείς ότι ήταν οι πιο ευτυχισμένες;

Ίσως να σε παραξενέψει η απάντηση μου αλλά χαραγμένες μένουν στη μνήμη σου οι πρώτες φορές που σου συμβαίνουν κάποια όμορφα πράγματα. Δεν θα ξεχάσω το πρώτο χρυσό με τα Χανιά στους έφηβους, αφού θυμάμαι ακόμα και λεπτομέρειες, κι ας ήταν το 1987. Δεν θα ξεχάσω επίσης, την πρώτη φορά που κλήθηκα στην Εθνική ομάδα το 1991. Η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν μεγάλη στιγμή, αλλά και το χάλκινο στο Παγκόσμιο με την Εθνική το 2005 που ήταν τεράστια στιγμή εθνικής υπερηφάνειας.

Θυμάσαι κάποιο περίεργο περιστατικό που έχει συμβεί στην καριέρα σου;

Ετοιμαζόμασταν να πάμε στη Βουδαπέστη με τον Ολυμπιακό για το φάιναλ φορ της Ευρώπης, το οποίο τελικά κατακτήσαμε. Ενώ ήμασταν στο αεροδρόμιο, συνειδητοποίησα ότι είχε λήξει το διαβατήριο μου και δεν ακολούθησα την ομάδα αλλά έφυγα την επόμενη ημέρα.

Οι πολίστες της Εθνικής Ελλάδας που καταφέρατε να λάβετε μέρος το 2004 στους Ολυμπιακούς της Αθήνας είστε για πολλούς οι «βολεμένοι»… Πήρατε θέσεις στο δημόσιο ενώ είχατε πολλά αβαντάζ...

Αυτό δεν έχει να κάνει με τις ομάδες. Τα πρακτορεία ΠΡΟΠΟ και οι θέσεις στο λιμενικό, που πήραμε τότε, έχουν να κάνουν με τα προνόμια που σου εξασφαλίζει τα κράτος και δεν χρειάζεται να δούμε το πόλο αλλά όλα τα Ολυμπιακά αθλήματα, όταν κάποιος τερμάτιζε μέχρι την έκτη θέση, συνέβαινε ακριβώς το ίδιο. Η αλήθεια είναι ότι η φουρνιά η δική μας, που πήρε από το χέρι την εθνική ομάδα και τις ομάδες μας κα την τοποθέτησε στις κορυφαίες του κόσμου, έβγαλε περισσότερα λεφτά. Απλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ζούσαμε κι αναπνέαμε για αυτό που κάναμε και ουσιαστικά είχαμε σκοτωθεί στη δουλειά για να φέρουμε αυτές τις διακρίσεις, οπότε μάλλον μας άξιζε.

Υπάρχει ο επόμενος Βλοντάκης ή ο νέος Χατζηθεοδώρου;

Θεωρώ ότι η Ελλάδα έχει την τύχη διαχρονικά να έχει καλούς φουνταριστούς και από τη νέα γενιά μπορώ να ξεχωρίσω τον Μουρίκη και τον Κολόμβο, όμως ούτε Βλοντάκης είναι ούτε Αφρουδάκης είναι και τους εύχομαι ολόψυχα να γίνουν. Από την άλλη, θεωρώ, αν και εύχομαι να κάνω λάθος, πως Χατζηθεοδώρου δεν έχει βγει και δεν θα βγει άμεσα. Προσωπική μου άποψη είναι ότι ίσως είναι ο καλύτερος Έλληνας παίκτης ever.

Στη συνέντευξη Τύπου που είχε παραχωρήσει η Χίος, είχες πει χαριτολογώντας ότι είστε ξοφλημένοι και μισθοφόροι…

Άπλα μετέφερα όλα αυτά που έχουν ακουστεί, έχουν συζητηθεί και εδώ είμαστε για να αποδείξουμε το αντίθετο.

Έχεις τρία παιδιά, για να έρθουμε και στην οικογένεια σου. Θα τα μυήσεις στο χώρο του πόλο;

Νομίζω ότι μερικά πράγματα είναι να γίνουν. Προσωπικά δεν με πήγε κανένας στο κολυμβητήριο, ποτέ δεν ασχολήθηκαν όμως ανακάλυψα μόνος μου αυτό το άθλημα και το αγάπησα όσο τίποτα άλλο. Εύχομαι τα παιδιά μου κι αυτά σε ότι κι αν κάνουν στη ζωή τους, όποιο στόχο και να βάλουν να τον αγαπήσουν όπως κι εγώ το πόλο.

Λένε πως πίσω από ένα πετυχημένο άνδρα βρίσκεται μία γυναίκα. Είσαι παντρεμένος με την Κορίνα Στεργιάδου, είναι ο ήρωας σου;

Η γυναικά μου είναι ο ήρωας μου έτσι κι αλλιώς. Η κούραση και η ταλαιπωρία που νιώθω μέσα από τον αθλητισμό δεν συγκρίνεται με την κούραση που βιώνει η γυναίκα μου μέσα από το μεγάλωμα των παιδιών και έχοντας τη στήριξη της οικογένεια της. Αν συνεχίζω και παίζω ακόμα πόλο σε αυτό το επίπεδο, έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης η γυναίκα μου.

Η τηλεοπτική σου εμπειρία πώς ήταν αφού είχες λάβει μέρος σε γνωστό τηλεοπτικό σόου πέρσι; Ήταν ένας τρόπος να προβληθεί το πόλο;

Το άθλημα μου γενικά δεν είναι τόσο προβεβλημένο όσο θα έπρεπε από τα μέσα στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι ξαφνιάστηκα με την υπερέκθεση στην τηλεόραση και όλο αυτό που ακολούθησε μετά. Παρόλο αυτά θεωρώ ότι ίσως κάποιοι άνθρωποι που δεν ήξεραν περί τίνος πρόκειται για αυτό το άθλημα, βλέποντας έναν πολίστα στους δέκτες του να αναρωτήθηκαν τι είναι αυτό.

Είσαι από τους ωραίους άντρες. Έχουν υπάρξει φορές που σε έχει βοηθήσει ή σου έχει δημιουργήσει πρόβλημα;

Ούτε με έχει βοηθήσει ούτε μου έχει δημιουργήσει πρόβλημα. Όταν αγωνίζομαι δεν λέω στον αντίπαλο «Πρόσεξε γιατί είμαι ωραίος και παίξε πιο ήρεμα». Γενικά στο πόλο, η ζωή που κάνουμε είναι λίγο έως πολύ πιο ασκητική, οπότε το να είσαι ωραίος ή άσχημος, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.

Δεν θεωρείς ότι είναι ένας λόγος για να έρθει ο γυναικείος πληθυσμός φέτος στις πισίνες για να παρακολουθήσει την Χίο;

Υπάρχουν πιο ωραία παιδιά από τον Αντώνη Βλοντάκη. Σημασία έχει να έρθει ο κόσμος για να απολαύσει την προσπάθεια της ομάδας για να φέρει νίκες. Ίσως το γεγονός ότι υπάρχουν ωραία παιδιά στο πόλο να το κάνει περισσότερο δημοφιλή αλλά όχι στα επίπεδα που θα χρειαζόταν για να πρωταγωνιστήσει σαν άθλημα.