Ρούπακας: «Οι παίκτες κάνουν τον προπονητή»

Αποστολή στο Λε Μπεν: Έφη Χρυσανθοπούλου

Η αγάπη του για την Χίο είναι δεδομένη, το ίδιο και για το πόλο. Ο προπονητής της νησιώτικης ομάδας θέλησε να συνδυάσει και τα δύο με σκοπό να βοηθήσει την ομάδα πόλο του νησιού να κατακτήσει τίτλους.

Ο Βαγγέλης Ρούπακας μίλησε στο Onsports για τον σχεδιασμό της ομάδας, όσα συνέβησαν και τους στόχους της νέας χρονιάς, λίγη ώρα πριν την πρεμιερά του Γιουρόπα Καπ με αντίπαλο το Τελ Αβίβ...

Είναι πρόκληση στην καριέρα σου η ανάληψη τεχνικών καθηκόντων στην φετινή ομάδα της Χίου, δεδομένου πως έχει πραγματοποιήσει σημαντικές μεταγραφές και θέλει κάποιον τίτλο;

Για οποιονδήποτε προπονητή θα ήταν πρόκληση. Η Χίος είναι μία ομάδα που ο προγραμματισμός της και ο σχεδιασμός της έχει φτιαχτεί με βάση τη φιλοσοφία πως θέλει να πρωταγωνιστήσει. Με δεδομένο το ρόστερ και το χρονικό περιθώριο που χρειάστηκε για να … χτιστεί, είναι έτοιμη και ανταγωνιστική, οπότε για οποιονδήποτε θα ήταν μία πρόκληση.

Τα τελευταία δύο χρόνια είχες ρόλο συμβουλευτικό στην Χίο ανεξάρτητα με το γεγονός πως πρώτος προπονητής ήταν ο Μικέδης. Τι σε έχει κάνει να αγαπήσεις την Χίο;

Από το 1995 έως το 1998 ήμουν στο νησί και ουσιαστικά η μισή μου ζωή είναι εκεί. Η γυναίκα μου είναι Χιώτισσα όπως και πολλοί φίλοι μου και κάθε φορά που η ομάδα άλλαζε προπονητή μου γινόταν πρόταση, είτε επίσημα είτε ανεπίσημα. Όταν σταμάτησα να ασχολούμαι ενεργά με την προπονητική, ερχόμασταν συχνά σε επαφή για να τους πω την γνώμη μου για προπονητή είτε για να βολιδοσκοπήσουν είτε να δουν κάποια πράγματα. Η τελευταία κουβέντα έγινε το καλοκαίρι του 2009, όταν μου προτάθηκε να αναλάβω αλλά δεν μπορούσα. Στη συνέχεια ανέλαβε ο Μάκης Μικέδης, τον οποίο σέβομαι και εκτιμώ σαν άνθρωπο, μπορούσαμε να συνεργαστούμε άψογα και να βοηθήσω με κάποια παιδιά που γνώριζα από Αθήνα.

Και τελικά πώς αποφάσισες να αναλάβεις πρώτος προπονητής;

Μετά τις γνωστές περιπέτειες με τον Μάκη, ο οποίος παραιτήθηκε, του ζητήθηκε να επιστρέψει αλλά δεν δέχτηκε, οι υποχρεώσεις έτρεχαν και αναγκάστηκα να το κάνω. Δεν ήμουν έτοιμος η αλήθεια είναι, ούτε είχα κάνει πράγματα δικά μου, όσο κι αν συμφωνούσα με τον Μάκη, γιατί ο κάθε προπονητής έχει το δικό του τρόπο να δουλεύει.

Και στη συνέχεια ξεκινήσατε τον σχεδιασμό με τις δικές σου προτάσεις…

Για να καταλάβεις, ο σχεδιασμός της Χίου ξεκίνησε το 2009 όταν ο Παναγιώτης Παππής βρήκε την Χίο αναξιόπιστη και χρεωμένη. Δεν ερχόταν κανείς από τους παίκτες, ειδικά παίκτες δεύτερης επιλογής γιατί όλοι ήταν στα δικαστήρια. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ξεκινήσουν όλα από την αρχή. Πρώτα έπρεπε να εξυγιάνει την ομάδα και να την φέρει στα ίσα. Την πρώτη χρονιά, προσπαθήσαμε να σώσουμε την παρτίδα τη δεύτερη χρονιά φάνηκε η αξιοπιστία και είχαμε καλύτερες μεταγραφές. Κάναμε μία κοιλιά στη μέση του πρωταθλήματος αλλά κάναμε μία καλή χρονιά και αν δεν είχε αλλάξει το σύστημα –να μετέχουν έξι ομάδες στα πλέι οφ- θα ήμασταν κι εμείς στα πλέι οφ. Η μεγαλύτερη μας επιτυχία ήταν η συμμετοχή στο Final 4 του Κυπέλλου. Ο σχεδιασμός της φετινής ομάδας έγινε από μένα και τον Παναγιώτη Παππή, αφού είχα μιλήσει μαζί του για το μπάτζετ και για όποιες μεταγραφές δεν έγιναν, υπήρξαν εναλλακτικές.

Ποιες ήταν οι μεταγραφές που δεν έγιναν, γιατί η αίσθηση που έχετε αφήσει φέτος, είναι πως… σαρώσατε σε αυτό το κομμάτι.

Έτσι, όπως είμαστε τώρα, είμαστε πολύ καλά. Οι περισσότεροι γνωρίζουν ποιος θέλαμε και δεν ήρθαν, πρόκειται για δύο πολίστες αλλά δεν θέλω να πω ονόματα γιατί θα μειώσω αυτούς που είναι στην ομάδα και δεν υπάρχει λόγος γιατί είναι εξίσου καλοί.

Σε φοβίζει το γεγονός πως έχεις πολλούς παίκτες – ηγέτες στην ομάδα, γιατί καμία φορά αυτό φέρνει γκρίνια και πάντα την πληρώνει ο προπονητής…

Καταρχάς δεν με φοβίζει. Είμαι προπονητής που έχω δουλέψει στη Βουλιαγμένη κι είχα μάθει να λειτουργώ σύμφωνα με τα πρότυπα της. Η Βουλιαγμένη δουλεύει από κάτω προς τα πάνω και βγάζει παιδιά σε βάθος χρόνου με ελάχιστες προσθήκες στο ρόστερ. Από την άλλη δούλεψα και στην Ισπανία, σε μία ομάδα που κάθε χρόνο αγόραζε παίκτες οπότε είδα και την άλλη πλευρά. Τα έχω κάνει και τα δύο με επιτυχία. Τους προπονητές και τις ομάδες τους κάνουν οι παίκτες, όσο καλύτερο υλικό έχεις και μπορείς να το διαχειριστείς τόσο πιο ψηλά θα πας. Η επιλογή των παικτών στην προκειμένη περίπτωση είναι ιδανική γιατί αυτά τα παιδιά, για τους δικούς τους λόγους ο καθένας θέλουν να πάνε καλά και να πετύχουν πράγματα. Προτεραιότητά τους είναι το πόλο, κάτι που δεν ήταν πέρσι και αυτό είναι πολύ καλό για να πετύχουν σε υψηλό επίπεδο. Είναι πολύ σημαντικό το κίνητρο. Το άθλημα είναι ομαδικό, έχουν ενταχθεί με επιτυχία σε άλλο σύνολο παλαιότερα και μπορούν να ανταπεξέλθουν και τα χέρια σου λύνονται σε μεγάλο βαθμό.

Τι έχεις να πεις στους Χιώτες, όταν ακούστηκαν διάφορα σχόλια πως η ομάδα δεν έχει γηγενείς παίκτες;

Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που έχω ζήσει στην Χίο. Εάν εξαιρέσεις το 1990 που πήρε το Κύπελλο, έχω ζήσει μία ακόμα λαμπρή περίοδο, το 1996 έως το 1998. Είναι σημαντικό να υπάρχουν γηγενείς παίκτες γιατί ο κόσμος τους βλέπει στο δρόμο τους χαιρετάει, αλλά τους υποσχόμαστε πως τα αποτελέσματα θα τους κάνουν χαρούμενους. Είναι μία διαδραστική σχέση, όταν έρχονται αποτελέσματα ο κόσμος είναι χαρούμενος και το αντίστροφο. Το σίγουρο είναι ότι τον θέλουμε δίπλα μας, γιατί όπως έχει διαμορφωθεί το σκηνικό, ο κόσμος θα κάνει τη διαφορά και είναι ένα εξωγενής παράγοντας που θα βοηθήσει.

Θα ήθελα να κάνεις ένα σχόλιο και για το πρωτάθλημα, αφού θα έχετε πολλά ντέρμπι μαζεμένα μετά τη δεύτερη αγωνιστική…

Αν βάλεις και την Ευρώπη, είναι πολλά δυνατά παιχνίδια. Στην Ελλάδα ανάλογα με το σκοπό που σου βάζουν… χορεύεις. Δεν μπορούσαμε στην προετοιμασία να μαντέψουμε την κλήρωση, απευχόμασταν να έχουμε ντέρμπι στην αρχή αλλά πιστεύω ότι θα είμαστε σχετικά έτοιμοι. Εξάλλου πιστεύω πως τα εγχώρια παιχνίδια κρίνονται κυρίως στο τέλος, κι εκεί θα μετρήσει ποιος θα είναι καλύτερος γιατί ακόμα και αυτός που θα έχει τερματίσει στην 4^η θέση στην κανονική περίοδο, μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα.

Ολυμπιακός, Βουλιαγμένη ή Παναθηναϊκός πιστεύεις ότι θα είναι πιο ανταγωνιστικός;

Δεν θέλω να ξεχωρίσω καμία ομάδα. Η καθεμία για τους δικούς της λόγους θέλει τον τίτλο. Θα είναι και οι τρεις ανταγωνιστικοί.

Ο στόχος της Χίου;

Να είναι όσο πιο ψηλά γίνεται σε όσες διοργανώσεις λάβει μέρος.

Είστε στη Γαλλία για την α’ φάση του Γιούροκαπ. Πώς βλέπεις τα πράγματα στην Ευρώπη;

Αυτό το Γιούροκαπ μας έχει αφήσει λίγο στα σκοτάδια. Θυμάμαι ότι ψάχναμε να βρούμε πόσες ομάδες περνάνε γιατί δεν είχε διευκρινήσει κανείς, είναι λίγο αβέβαια πολλά πράγματα. Δύσκολα ή εύκολα πιστεύω ότι θα προκριθούμε στην επόμενη φάση. Θέλουμε να κερδίσουμε όλα τα παιχνίδια, αν και έχουμε την απουσία του Χατζηθεοδώρου, που πιο πολύ θα μας κοστίσει στον παράγοντα συνοχή, αφού θα είναι ευκαιρία να δουλέψουμε σε αυτό. Το Σαμπαντέλ και η Σιντέζ Καζάν θα είναι δυνατοί αντίπαλοι και πιστεύω ότι θα λειτουργήσει σαν τουρνουά για να είμαστε πιο έτοιμοι για τα επόμενα παιχνίδια.

Τα συν και τα πλην της ομάδας σου;

Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι πως όλοι οι παίκτες για τους δικούς του λόγους ο καθένας θέλουν να πάνε καλά και να αποδείξουν πράγματα. Θέλουν να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες και αυτό μπορεί να είναι και μειονέκτημα παράλληλα. Το πάθος και την ένταση που δείχνουν στις προπονήσεις θα πρέπει να το διοχετεύσουμε σε καλό δρόμο για να μην γυρίσει ανάποδα.

Κλείνοντας, θα ήθελα ένα σχόλιο για την αδερφή σου, την Τζίνα με την οποία συνεργάζεστε φέτος.

Η αδερφή μου θα μπορούσε να είναι στη θέση μου και να είναι εκείνη προπονήτρια στην Χίο. Έχει τη δική της ιστορία και είναι μία κυρία με το Κ κεφαλαίο, όχι επειδή είναι αδερφή μου.