Μάτια ερμητικά κλειστά
Ετοιμάζεσαι να κοιμηθείς… Κλείνεις τα μάτια σου και το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι πώς έγινε αυτό… Πριν από λίγες ώρες βρέθηκες στο κατάμεστο «Κλεάνθης Βικελίδης», παρακολούθησες το ντέρμπι με τον συμπολίτη και πραγματικά δυσκολεύεσαι να συνειδητοποιήσεις ότι ο Αρης έμεινε στο μηδέν.
Είδες μια ομάδα να παλεύει και να μάχεται από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, να προσπαθεί με όλες τις δυνάμεις να φτάσει στο γκολ, να δημιουργεί -τουλάχιστον- πέντε καθαρές ευκαιρίες, αλλά και πάλι να μην μπορεί να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα, συνεχίζοντας - δυστυχώ ς- να είναι η χειρότερη επίθεση. Εγινε και αυτό…
Ενα ακόμη «el classico» της Θεσσαλονίκης πέρασε στην ιστορία. Το τελικό 0-0 σίγουρα δεν «σφράγισε» τις προσπάθειες και των δύο ομάδων. Οι Κίτρινοι ήταν καλύτεροι στο μεγαλύτερο διάστημα, είχαν τα ηνία του ματς, άλλα αυτό που τους έλειπε ήταν η ουσία. Ετσι «πέταξαν» άλλους δύο βαθμούς στο γήπεδο Χαριλάου και πλέον τα περιθώρια για το πλασάρισμα στην πρώτη πεντάδα, την συμμετοχή στα πλέι οφ και το ευρωπαϊκό εισιτήριο έχουν αρχίσει να στενεύουν.
Ομως ο Αρης οφείλει στα δέκα παιχνίδια που απομένουν μέχρι την λήξη της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για την πραγματοποίηση του στόχου του. Η ογδόη, η ένατη και η δέκατη θέση δεν αξίζουν σε αυτήν την ομάδα, που έφτασε μέχρι τους «32» τoυ Europa League, στέλνοντας… αδιάβαστη την κάτοχο του τροπαίου και του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ, Ατλέτικο Μαδρίτης.
Δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα γυρίσει… Οι Κίτρινοι έχουν δυνατότητες, ποιοτικούς ποδοσφαιριστές και με την προσθήκη των Καστίγιο, Μπομπαντίγια, Σακάτα και Περέιρα θα βρουν τον δρόμο τους. Απλά αυτό θα πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό, για να μην χαθεί το τρένο της Ευρώπης.
Σε ό,τι αφορά των Κωνσταντινέα, ο Μεσσήνιος ρέφερι μπορεί να μην έκανε το μεγάλο λάθος, ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις άφησε ατιμώρητο το σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων. Ειδικά στην φάση με τον Βανγκέλι τέσσερα λεπτά μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, το χτύπημα που δέχτηκε από πίσω, υποδείχτηκε ως απλό φάουλ, παρότι ήταν φάση κάρτας που διδάσκεται στα σεμινάρια.
Για την εικόνα στις κερκίδες του «Κλεάνθης Βικελίδης» τα είχαμε πει τις προηγούμενες μέρες. Ηχος και φως. Με μια λέξη. Συγκλονιστική. Πραγματικά ήταν μια «κολασμένη» ατμόσφαιρα. Ο κόσμος του Αρη για μια ακόμη φορά έδωσε δυναμικό «παρών», παραδίδοντας μαθήματα οπαδικής συμπεριφοράς, αφοσίωσης και προστασίας.
Η επίσημη είσοδος των δύο ομάδων ήδη κάνει τον γύρο του κόσμου…