Ο Ατρόμητος των… μεταγραφών

Από τη σεζόν 2005-06 - όταν και επέστρεψε στη μεγάλη κατηγορία μετά την απορρόφηση της Χαλκηδόνας και έπειτα - η ομάδα των Δυτικών Προαστίων αλλάζει σε μεγάλο βαθμό το ρόστερ της κάθε καλοκαίρι. Τους… ζεστούς μήνες του 2005, πραγματοποίησε επτά μεταγραφές, αριθμός που κρίνεται φυσιολογικός αν αναλογιστεί κάποιος ότι έπρεπε να γίνουν εκκαθαρίσεις στο έμψυχο δυναμικό, αλλά και να ζεσταθεί ο κόσμος του Περιστερίου για να αγκαλιάσει τη νέα προσπάθεια.

Το καλοκαίρι του 2006, οι προσθήκες έφτασαν τις εννέα, με τους πέντε «νέους» να είναι γηγενείς και τους τέσσερις να προέρχονται από το εξωτερικό. Εννέα μεταγραφές έγιναν και την αμέσως επόμενη σεζόν. Με τη διαφορά ότι ο Γκιγιέρμο Ογιος προτίμησε Λατίνους και πρόσθεσε στο ρόστερ μόλις έναν Ελληνα, τον Γιώργο Ανατολάκη.

Με την ομάδα να βιώνει περίεργες καταστάσεις αποτελώντας μέλος της Β’ Εθνικής, το καλοκαίρι του 2008 ο Γιώργος Σπανός έκανε λιγότερες, αλλά πολύ ουσιαστικές κινήσεις. Κατάφερε εν ολίγοις να κρατήσει τον βασικό κορμό του Ατρομήτου που υποβιβάστηκε και προχώρησε σε επτά ποιοτικές μεταγραφές. Οι Περιστεριώτες ήταν ούτως ή άλλως πιο δυνατοί από τις υπόλοιπες ομάδες από πλευράς έμψυχου δυναμικού και με τους «καινούριους» έγιναν ακόμα δυνατότεροι με αποτέλεσμα να επιστρέψουν διά περιπάτου στη Σούπερ Λίγκα.

Για να μην βιώσει ανάλογα δυσάρεστη εμπειρία, η διοίκηση αποφάσισε να αναδομήσει εκ νέου την ομάδα το καλοκαίρι του 2009. Μπήκε με φούρια στο μεταγραφικό παζάρι και τελικά έσπασε το… ρεκόρ αποκτώντας έντεκα ποδοσφαιριστές, οι επτά εκ των οποίων ήταν Ελληνες!

Αντιστρόφως ανάλογη ήταν η πολιτική που ακολουθήθηκε πέρσι. Κορμός υπήρχε και μάλιστα αρκετά καλός, η ομάδα είχε πραγματοποιήσει την προηγούμενη σεζόν αξιόλογη πορεία τερματίζοντας 7^η και έτσι ο Δώνης εισηγήθηκε να γίνουν περιορισμένες κινήσεις.

Ο Ατρόμητος απέκτησε τον Ανρί Καμαρά (φωτό), τον πιο διάσημο ξένο ποδοσφαιριστή που φόρεσε ποτέ τη φανέλα του, επένδυσε στον Μασάμπα Σαμπού που είχε αξιόλογες παραστάσεις από το γαλλικό πρωτάθλημα με Μονακό και Ναντ, ενώ στις αρχές Σεπτεμβρίου ρίσκαρε ερχόμενος σε συμφωνία με τον Γκρεγκορί Βινιάλ. Ο Γάλλος ήταν μεν ανέτοιμος και πολύ πίσω σε φυσική κατάσταση, ωστόσο το βιογραφικό του δικαιολογούσε αυτό το ρίσκο.

Φέτος αποφασίστηκε αλλαγή πλεύσης και πολιτικής. Αρκετοί βασικοί παίκτες αποχώρησαν προκειμένου να μειωθεί το μπάτζετ και ο μέσος όρος ηλικίας της ομάδας, κάτι που αυτομάτως ισοδυναμεί με αυξημένο αριθμό προσθηκών. Οι κυανόλευκοι έχουν συμφωνήσει ήδη με τους Μακρή, Φυτανίδη, Μπέλιτς και Ράντμαν και σύμφωνα με το αρχικό πλάνο, θα χρειαστούν τουλάχιστον τέσσερα ακόμα νέα πρόσωπα, ήτοι οι μεταγραφές θα φτάσουν τις 8.

Στόχος βέβαια της διοίκησης και του τεχνικού τιμ, είναι να γεννηθεί ένας νέος κορμός, στον οποίο θα στηριχθεί η ομάδα για τα επόμενα χρόνια αποφεύγοντας πλέον την πολιτική των περασμένων ετών. Γιατί ακόμα και αν την ακολούθησαν, στο Περιστέρι γνωρίζουν ότι οι πολλές αλλαγές προσώπων δεν βοηθούν στην απόκτηση συνοχής και ομοιογένειας…