Παναθηναϊκός: Οι ηγέτες και οι λόγοι που μπορεί να τον οδηγήσουν μέχρι τέλους

Ο Παναθηναϊκός την περασμένη σεζόν στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος έκανε δέκα ήττες.

Για όσους θυμούνται τα εξαιρετικά πλέι οφ και το Κύπελλο, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ηττήθηκε εκτός από ΟΦΗ, ΠΑΣ Γιάννινα, Αστέρα Τρίπολης, Παναιτωλικό, ΠΑΟΚ, Άρη, ΑΕΚ, Βόλο κι εντός από ΑΕΚ, Αστέρα Τρίπολης. Δέκα ήττες σε 26 αγώνες είναι πάρα πολλές για μία μεγάλη ομάδα.

Ήδη στη μία έδρα που πέρσι ηττήθηκε, όπως εν μέρει συνέβη αυτό (Καραντώνης), φέτος η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, με μόλις δύο νεοαποκτηθέντες στη σύνθεσή της, έκανε υγιεινό περίπατο. Ναι, μόλις δύο καινούριους. Σπόραρ και Τσέριν. Ο Βέρμπιτς ήρθε από τον πάγκο όταν το ματς είχε κριθεί, οι Μάγκνουσον, Μπερνάρ έλειπαν, ο Γκανέα μπήκε αλλαγή.

Ο Παναθηναϊκός έχει κρατήσει έναν κορμό, αλλά είναι αρκετά διαφορετικός από πέρσι. Γεμάτος πίστη, αυτοπεποίθηση, με ψυχολογία και κυρίως συσπείρωση σε μεγάλο βαθμό επί εποχής Αλαφούζου. Μόνο την σεζόν 2013-14 με την ίδια διοίκηση, υπήρχε ενδεχομένως τόσο μεγάλη συσπείρωση.

Η αλήθεια, ακόμα και μετά την φοβερή παρουσία στα πλέι οφ και την κατάκτηση του Κυπέλλου, είναι ότι ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν ενίσχυση. Έγινε σωστή ανάγνωση των αναγκών. Η καθυστέρηση στην υλοποίηση είναι ένα θέμα, αλλά συμβαίνει παντού, σε κάθε ομάδα, σε κάθε χώρα, όταν θες να μηδενίσεις το ρίσκο της επιλογής και φυσικά και το κόστος.

Το σίγουρο είναι ότι κόντρα στον ΟΦΗ ο Παναθηναϊκός έστειλε μήνυμα ότι μπορεί να παλέψει για τον τίτλο. Το έδειχναν οι κινήσεις του, όμως, είναι άλλο ο αγωνιστικός χώρος. Αυτός είναι το απόλυτο κριτήριο. Κόντρα στον ΟΦΗ ο Παναθηναϊκός δεν νίκησε απλά. Ήταν κυρίαρχος σε σημείο που έλεγες «μία εβδομάδα να παίζουν, ο ΟΦΗ δεν μπορεί να καν να ξαναμπεί στο ματς και να απειλήσει».

Η διάρκεια, η συνέπεια, είναι βέβαια και το μεγαλύτερο ζητούμενο για μία ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό. Το σίγουρο είναι ότι το «τριφύλλι» του Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει παίκτες και αρκετούς λόγους να τα καταφέρει. Ας δούμε αρχικά τους παίκτες κλειδιά σ’ αυτή τη μάχη.

Οι «ηγέτες»

Σπόραρ: Κερδισμένη αποβολή στην Πράγα, γκολ στη ρεβάνς, κερδισμένο πέναλτι με τον Ιωνικό, γκολ στο Ηράκλειο. Ο Παναθηναϊκός δαπάνησε πολλά για να τον φέρει, περιμένει από τον Σλοβένο λύσεις κι έως τώρα χωρίς να είναι στο 100%, ο ταλαντούχος φορ τις δίνει.

Παλάσιος: Πρώτη καλή φάση, εξαιρετικό τελείωμα και γκολ. Ο Αργεντινός ήταν πρώτος σκόρερ την περασμένη σεζόν και δείχνει ότι και φέτος θα είναι ο πλέον κομβικός. Γρήγορος, παθιασμένος, με συνεργασίες, χωρίς να είναι προβλέψιμος, αλλά και προσήλωση και στα ανασταλτικά καθήκοντα.

Αϊτόρ. Πρώτος σε ασίστ πέρσι, ασίστ και στην Κρήτη για να κλειδώσει το ματς. Γκολ, έστω και με πέναλτι (κάποιος πρέπει να τα αξιοποιεί) με τον Ιωνικό. Ο Βέρμπιτς αν θεωρήσουμε πιο μπροστά τον Παλάσιος, δεν θα είναι εύκολο να τον αφήσει στον πάγκο.

Πέρεθ: Ό,τι και να πει κανείς για τον Ισπανό είναι λίγο. Δεν είναι το «μηχανάκι», αλλά παραμένει «εγκέφαλος». Και το μυαλό πολλές φορές είναι πιο χρήσιμο από τα πόδια. Στην Κρήτη μία μπαλιά ήταν αρκετή για το 0-1.

Μπερνάρ: Ο πιο ακριβοπληρωμένος και ποιοτικός του ρόστερ. Δεν τον έχουμε δει να αγωνίζεται με τον Παναθηναϊκό, οπότε θα σταθούμε στο βιογραφικό. Αρκετό για να κάνει τη διαφορά αρκεί να το παρουσιάσει.

Βέρμπιτς: Ένας ακόμα ποιοτικός παίκτης. Προκαλεί συναγωνισμό σε Αϊτόρ, Παλάσιος, όταν φτάσει στο 100% ασφαλώς μπορεί να δώσει λύσεις.

Μάγκνουσον: Παίκτης με εμπειρία, ικανότητα στο να χτίζει παιχνίδι από πίσω. Αν είναι υγιής και προσαρμοστεί πλήρως δεδομένα μπορεί να κάνει πιο δυνατό τον Παναθηναϊκό στην άμυνα.

Ο χαφ

Σ’ όλους αυτούς προσθέστε τους έμπειρους Χουάνκαρ, Σένκεφλεντ, Κουρμπέλη, Μπρινιόλι, τους σημαντικούς κι επίσης έμπειρους Κώτσιρα, Γκάνεα, τον Λοντίγκιν που «πιέζει» τον Ιταλό.

Και φυσικά τουλάχιστον έναν ποιοτικό χαφ που θα έρθει. Έναν παίκτη με ισορροπία σε δημιουργικά κι ανασταλτικά καθήκοντα. Που να μην βλέπει την αντίπαλη περιοχή σαν ναρκοπέδιο. Έναν πιο ταχυδυναμικό Μαουρίσιο για παράδειγμα. Ένας ικανός μέσος μπορεί να αλλάξει ακόμα περισσότερο τη ζωή του Παναθηναϊκού.

Πίστη και ενότητα

Στα θετικά του Παναθηναϊκού δεν είναι μόνο οι μονάδες. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που οι «πράσινοι» μπορούν να πάνε μέχρι τέλους.

1.Ο προπονητής. Είναι ο ίδιος, εμπνέει τους παίκτες, τον εμπιστεύονται οι οπαδοί.

2.Οι οπαδοί. Υπάρχει πίστη στον κόσμο, ενθουσιασμός και συσπείρωση έπειτα από χρόνια. Αυτή φυσικά, στην Ελλάδα, διατηρείται με νίκες.

3.Ομάδα. Ο Παναθηναϊκός σε σχέση με όλους τους ανταγωνιστές είναι ο πιο έτοιμος. Εχει τον κορμό, οι αλλαγές έως τώρα είναι στοχευμένες. Η ΑΕΚ γκέλαρε κι ενώ δεν είχε προκριματικά, ακόμα έχει σημαντικά κενά. Ο ΠΑΟΚ βίωσε έναν αποκλεισμό, ψάχνεται κι έχει αρκετά θέματα, ενώ ρίχνει το μπάτζετ. Ο Ολυμπιακός συνεχίζει τις αλλαγές, αλλά είναι πάντα ένα ισχυρό φαβορί. Ο Άρης άλλαξε νωρίς προπονητή.

5.Ισορροπία. Ο Παναθηναϊκός έχει δύο ματς με μηδέν παθητικό στην Ελλάδα. Δείχνει και πάλι σοβαρός. Με τον ΟΦΗ απειλήθηκε ελάχιστα όταν όλα είχαν κριθεί. Με τον Ιωνικό κινδύνευσε περισσότερο, όμως, σε κάθε περίπτωση παραμένει ένα συμπαγές σύνολο. Και μπροστά υπάρχει η ποιότητα, ώστε και μία φάση να γίνει γκολ. Το ζητούμενο φυσικά για μία μεγάλη ομάδα, που θα συναντά κλειστές άμυνες είναι να μην κάνει μόνο μία φάση. Κυρίως φυσικά να μην δέχεται φάσεις και φτηνά γκολ. Και τότε θα πάει μέχρι τέλους κι ό,τι προκύψει.