Περί ελληνικής μυθολογίας…

Η αρπαγή της από τον Πάρη και η μεταφορά της στην Τροία έγινε αφορμή, σύμφωνα με το μύθο, του Τρωικού Πολέμου. Ο Όμηρος την ονομάζει κόρη του Δία και φαίνεται ότι γεννήθηκε από την επαφή του με τη Λήδα, την οποία ο θεός επεσκέφθη μεταμορφωμένος σε κύκνο. Είναι δηλαδή αδελφή των Διόσκουρων Κάστορα και Πολυδεύκη. Ο θρύλος της ομορφιάς της είχε εξαπλωθεί σ' όλη την Ελλάδα. Πολύ μικρή την έκλεψε ο Θησέας με τη βοήθεια του Πειρίθου, ενώ χόρευε στο ναό της Αρτέμιδος και την μετέφερε στην Αττική, όπου την έκρυψε στις Αφίδνες για να τη φροντίζει η μητέρα του, Αίθρα. Από εκεί την ελευθέρωσαν οι αδελφοί της οι Διόσκουροι. Γύρισε στο Άργος και ήταν η πιο περιζήτητη νύφη όλης της Ελλάδας. Τελικά ο επίσημος πατέρας της, ο Τυνδάρεως, διάλεξε το Μενέλαο για να την παντρέψει. Η Αφροδίτη, σύμφωνα με την υπόσχεση που είχε δώσει στον Πάρη, κανόνισε να νιώσουν δυνατό αμοιβαίο έρωτα κι έτσι ο Πάρις την πήρε με τη θέλησή της στην Τροία».

Διανύουμε το Σωτήριον Έτος 2011, με τα πολλά –οικονομικά και όχι μόνο…- προβλήματα και την ανασφάλεια που νιώθει ο καθένας από εμάς σχετικά με την επόμενη μέρα στη ζωή του.

Από την «τραγωδία» της ελληνικής οικονομίας, στην οποία συχνά-πυκνά αναφέρονται από τα διεθνή ΜΜΕ, περάσαμε τώρα στην… ελληνική μυθολογία.

Απ’ ό,τι φαίνεται κάποια πράγματα σε τούτο εδώ τον τόπο δεν αλλάζουν. Όσα χρόνια κι περάσουν. Κι ας είναι και χιλιάδες…

Πάντοτε θα υπάρχει μια «αρπαγή» ή αν θέλετε μια «κλοπή». Αυτήν την φορά δεν είναι της Ωραίας Ελένης, αλλά ενός Γάλλου μέσου που έπαιζε στην ομάδα της Κομοτηνής  από τον συμπολίτη!

Το διαβάσαμε και αυτό…

Εδώ γελάμε για να μην κλάψουμε…

Για να το ξεκαθαρίσω μια και καλή, δεν αναφέρομαι σε αυτό καθ’ αυτό το μεταγραφικό ζήτημα ούτε στην αξία του ποδοσφαιριστή, αλλά στην τακτική που ακολουθούν κάποιοι, όταν πρόκειται για θέμα στο οποίο εμπλέκεται ο Αρης, προσπαθώντας να δημιουργήσουν εντυπώσεις και για να καλύψουν τυχόν δικές τους αδυναμίες. Αναφέρομαι στους… μετρ της παραπληροφόρησης, οι οποίοι (ξανα)χτύπησαν. Αυτό που δεν έχουν καταλάβει είναι ότι οι εποχές έχουν πλέον αλλάξει. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου του Αρη δεν τρώει… κουτόχορτο, ούτε μπαίνει στο δικό τους «τρυπάκι». Πλέον, ξέρει τι γίνεται και τι «παιχνίδια» παίζονται… Είτε αφορά υποψήφιους μεταγραφικούς στόχους είτε ποδοσφαιριστές της ίδιας της ομάδας.

Το έχω γράψει και θα το επαναλάβω μέχρι να το εμπεδώσουν κάποιοι. Υπάρχει άψογη συνεργασία ανάμεσα στη διοίκηση και στον προπονητή, ο Αρης κινείται βάσει συγκεκριμένου πλάνου και πάνω σε αυτό γίνονται οι διάφορες επαφές. Ο προγραμματισμός της νέας χρονιάς προχωράει με σταθερά βήματα, την ώρα που κάποιοι άλλοι, δεξιά και αριστερά, κοντά μας και μακριά μας, ακόμη… ψάχνονται. Στην Αλκμήνης γνωρίζουν ποιοι θα φύγουν, ποιοι θα μείνουν και σε ποιες θέσεις θα ενισχυθεί η ομάδα. Και ποτέ κανείς να μην ξεχνάει ότι ο Αρης κρατάει αυτούς που θέλει να κρατήσει -με την προϋπόθεση, βέβαια, να το επιθυμούν και οι ίδιοι- κουνάει… μαντίλι σε αυτούς που δεν του κάνουν και αποκτά αυτούς που πραγματικά μπορούν να βοηθήσουν και να καλύψουν κενά στο ρόστερ, με δεδομένο πάντα και οι ίδιοι να επιθυμούν να περάσουν το κατώφλι του «Κλεάνθης Βικελίδης» και να ντυθούν στα κίτρινα. Αυτό ισχύει για όλες τις περιπτώσεις.

Τα υπόλοιπα περί «αρπαγής» και «κλοπής» αντιμετωπίζονται με αρκετή δόση χιούμορ…

Και στο τέλος, τέλος… «το μοναστήρι να ‘ναι καλά…».

Υ.Γ.: Μήνυμα προς τους… ανησυχούντες. Το νερό της μεταγραφικής ενίσχυσης της ομάδας έχει μπει στ’ αυλάκι. Κάντε λίγα εικοσιτετράωρα υπομονή. Έχουν γνώση οι φύλακες…

Υ.Γ. 1: Δεν υπάρχουν κόκκινες ή πράσινες ή μπλε ή μοβ γραμμές. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ…