Ράσταβατς: «Οι ποδοσφαιριστές μου γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν σε κάθε περίσταση»

Το πλάνο του Μίλαν Ράσταβατς στον Αστέρα Τρίπολης αποδίδει στο 100% στα τελευταία παιχνίδια, με την ομάδα να μετρά πέντε σερί νίκες. Ο Σέρβος τεχνικός μίλησε στη Δημοτική Ραδιοφωνία Τρίπολης για το πώς αγωνίζονται οι Αρκάδες και πώς καταφέρνουν να πετυχαίνουν τον στόχο τους. Ο Ράσταβατς μίλησε ακόμη για το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και τη δολοφονία του Άλκη.

Ακούμε αρκετές φορές από εσάς τη φράση να μείνουμε πιστοί στο πλάνο μας, πρόσφατα ακούσαμε και τον προπονητή του ΠΑΣ να λέει πως γνωρίζουμε το πλάνο του Αστέρα, αλλά δεν μπορούμε να το διασπάσουμε. Μπορείτε με απλά λόγια ή και με προπονητικούς όρους να μας κάνετε να το κατανοήσουμε;

«Είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχουμε ένα ξεκάθαρο πλάνο γιατί σε εμάς, όπως και σε αρκετές άλλες ομάδες, δεν υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να κερδίσουμε. Αν θα μπορούσαμε κάπως να το εξηγήσουμε, τότε θα έλεγα πως έχει να κάνει με το «Αν». Δηλαδή, αν ο αντίπαλος κάνει αυτό, εμείς θα αντιδράσουμε έτσι, αν ο αντίπαλος κάνει το άλλο, εμείς θα ακολουθήσουμε αυτό το δρόμο κτλ. Οι ποδοσφαιριστές μου γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν σε κάθε περίσταση και γι’ αυτό είναι δύσκολο για κάποιον προπονητή να μπορέσει να προσαρμοστεί και να μας αντιμετωπίσει».

Έχουμε συνηθίσει σε κάποιας θέσεις της ενδεκάδας να μην έχουμε συχνά αλλαγές. Όπως του τερματοφύλακα, των στόπερ ή των αμυντικών χαφ. Χιλιάδες άρθρα έχουν γραφτεί για ομάδες που έκαναν φοβερές πορείες επειδή τα στόπερ συνεργάζονται άψογα, ή ο τερματοφύλακας διανύει την καλύτερη περίοδο του ή τα αμυντικά χαφ είναι εξαιρετικά. Εδώ βλέπουμε πολύ συχνά αλλαγές σε καίριες, σε βασικές θέσεις, που, όμως, αποδίδουν. Ποια είναι η εξήγηση;

«Είναι αλήθεια αυτό, όμως να σημειωθεί πως έχουμε κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Ίδιο προπονητή σε ένα κλαμπ για μεγάλο χρονικό διάστημα και ίδιο κορμό παικτών. Με συνέπεια και σταθερότητα στον τρόπο παιχνιδιού και στον τρόπο που παίζουμε. Δεν είναι εύκολο να συμβεί στην Ελλάδα. Από την άλλη γνωρίζω πως πρέπει να επενδύσουμε στους παίκτες και στην ομάδα. Εμείς που το ζούμε από μέσα γνωρίζουμε πότε πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένα ποδοσφαιριστής που για κάποιον εξωτερικό παράγοντα ίσως θα αποτελεί και έκπληξη. Κάποιος θα πει για πολλές αλλαγές, κάποιος άλλος πως γίνονται νωρίς, όμως πιστέψτε με, γνωρίζουμε πότε και με ποιον τρόπο μπορεί να βοηθήσει ο καθένας. Έχουμε ξεκάθαρη στρατηγική και πλάνο για τον κάθε παίκτη ξεχωριστά, ώστε να βοηθηθεί και ο ίδιος και η ομάδα».

Καταλαβαίνω πως οι συχνές αλλαγές από τη μία κρατούν σε εγρήγορση τους πάντες γιατί ο οποιοσδήποτε μπορεί να παίξει βασικός, όμως ταυτόχρονα βγάζουν και από το μυαλό του παίκτη την θεωρία του ενδεκαδάτου και αναντικατάστατου. Πώς φτάσατε σε αυτήν την ισορροπία κάνοντας τους παίκτες να το αποδεχτούν; Φαντάζομαι δεν ήταν όλα εύκολα, θα υπήρξαν και αντιδράσεις.

«Οι αποφάσεις μου έχουν να κάνουν με το τι χρειάζεται η ομάδα την συγκεκριμένη στιγμή. Είμαι ξεκάθαρος και ειλικρινής από την αρχή στους παίκτες και γίνεται κατανοητός ο τρόπος που σκέφτομαι και γίνεται ακόμη πιο εύκολο όταν αυτός ο τρόπος φέρνει και αποτελέσματα. Έρχεται ένα παιχνίδι και θα παίξει αυτός που πιστεύω πως θα είναι ο καταλληλότερος, την επόμενη ίσως είναι ο ίδιος, ίσως είναι κάποιος άλλος. Στο γενικό πλάνο και όταν ολοκληρωθεί η σεζόν θα δείτε πως, ναι, θα έχουν μοιραστεί τα λεπτά στους παίκτες, όμως αυτοί που θεωρείτε σημαντικούς, όντως, θα έχουν παίξει και περισσότερο». -Συμφωνείτε πως η πιο «ευνοημένη» ομάδα από τη στιγμή που επετράπησαν οι πέντε αλλαγές, είναι ο Αστέρας; Δηλαδή πως έχει αρκετούς παίκτες ίδιου επιπέδου, με την ευκαιρία να αλλάξει πολλά πρόσωπα, βρίσκοντας και τους 2-3 που θα είναι στη μέρα τους; «Ναι, έχετε ίδιο. Το έχουμε κάνει πολλές φορές να προχωρήσουμε σε πέντε αλλαγές, το κάνουμε συχνά και μας έχει βοηθήσει. Είναι καλό για εμάς γιατί όπως είπατε έχουμε αρκετούς παίκτες με παρόμοια ποιοτικά χαρακτηριστικά και είναι εύκολο για εμάς που έχουμε πληθώρα επιλογών. Ετσι, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την καλή μέρα που έχει ο άλλος και ταυτόχρονα να προστατέψουμε άλλους από την κόπωση ή τους τραυματισμούς».

Οι κινήσεις σας οι σκέψεις σας, οι πράξεις σας, έχουν προκαλέσει τον θαυμασμό πολλών αλλά ταυτόχρονα έχουν φέρει και προβληματισμό σχετικά με τι θέλετε να καταφέρετε προπονητικά. Τελικά, ποια είναι η ποδοσφαιρική φιλοσοφία του Μίλαν Ράσταβατς;

«Για εμένα το πιο σημαντικό είναι να θέσουμε σε έλεγχο την αντίπαλη ομάδα με τη γενική εντύπωση να είναι ξεκάθαρη, δηλαδή πως καλύτερη ομάδα ήταν η δική μου και μέσα στον αγωνιστικό χώρο να προβάλουμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά με την ταυτόχρονη ανάδειξη των αδύνατων σημείων του αντιπάλου. Έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες της νίκης μας. Αν βλέπουμε σε έναν αγώνα πως μπορούμε να έχουμε την κατοχή της μπάλας, τότε αυτή η κατοχή πρέπει να είναι εντυπωσιακή και να δείχνει πως έχουμε τον έλεγχο, μη επιτρέποντας στον αντίπαλο να επιτεθεί και όταν φτάσουμε στο ¾ του γηπέδου να εκμεταλλευτούμε ατομικά ποιοτικά χαρακτηριστικά που θα μας φέρουν το γκολ και τη νίκη πάντα σε ένα ανταγωνιστικό επίπεδο. Στον Αστέρα, στην πλειοψηφία των παιχνιδιών είμαστε ομάδα που μπορούμε να έχουμε την κατοχή, όμως δεν κυνηγάμε την κατοχή απλώς για να πούμε ότι το κάναμε. Δηλαδή δεν είναι πως θέλουμε π.χ. να κάνουμε 30 πάσες και μετά να πάμε στην τελική ενέργεια. Θεωρώ πως ο μέσος όρος μας είναι 10-15 πάσες μέχρι την τελική προσπάθεια. Δεν είναι όμως αυτό το σημαντικό. Το σημαντικό είναι να εκμεταλλευόμαστε τα πλεονεκτήματά μας, στον ίδιο χρόνο που αναγνωρίζουμε τις αδυναμίες του αντιπάλου».

Δεν ξέρω αν έχετε μπει στη διαδικασία να το σκεφτείτε, αλλά αν σας καλούσε η Super League ώστε να προτείνετε κάποιες αλλαγές για να γίνει το ποδόσφαιρο καλύτερο, τι θα τους λέγατε; Κάτι που αφορά το αγωνιστικό πλάνο, κάτι που αφορά τον σχεδιασμό, τις μεταγραφές, τα ποσά, το αγωνιστικό πρόγραμμα, κάτι άλλο;

«Το πρώτο είναι να καταλάβουμε τι έχουμε και να μην το υποβαθμίζουμε. Και στη Σερβία ακούω πως το πρωτάθλημα δεν είναι ανταγωνιστικό και άλλα πολλά. Το ίδιο και στην Ελλάδα. Αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως έχουμε κάποια καλά γήπεδα, κάποιες καλές εγκαταστάσεις, καλούς αγωνιστικούς χώρους, καλούς προπονητές από διαφορετικές χώρες με διαφορετικά στυλ ποδοσφαίρου και ποιοτικούς παίκτες. Ναι, δεν είμαστε Αγγλία, όμως πρέπει να σταματήσουμε να κοιτάμε μόνο τα αρνητικά. Υπάρχουν πολλά καλά και αυτά πρέπει να αναδείξουμε. Υπάρχουν ανατροπές, ανταγωνισμός, αποτελέσματα που δεν τα περιμένεις, κυρίως σε ομάδες της μεσαίας θέσης, όλα αυτά είναι θετικά. Για εμάς που βρισκόμαστε σε αυτόν τον χώρο, αυτή είναι η πρόκληση. Να τα αναδείξουμε περισσότερο και να τα βελτιώσουμε, ο καθένας από το δικό του κομμάτι. Αυτό θα είναι και το πρώτο βήμα για να βελτιώσουμε το ποδόσφαιρο και το προϊόν.

Είμαι στην Ελλάδα πέντε χρόνια. Έχω πάρει αγάπη, πάθος και λατρεία για το ποδόσφαιρο. Η Ελλάδα έχει τρία πράγματα που πάνω σε αυτά μπορεί να χτίζει. Έχει σαν παράδοση το ποδόσφαιρο με πάθος για το άθλημα, με μεγάλη αγάπη για το άθλημα που δεν το βρίσκεις παντού. Από ένα ντέρμπι που θα δεις σε μία καφετέρια μέχρι το πώς υποστηρίζουν οι φίλαθλοι την τοπική τους ομάδα. Το καλό ποδόσφαιρο αναγνωρίζεται ακόμη και από τον αντίπαλο. Το έχω ζήσει και με ευχαριστεί γιατί δείχνει ένα καλό επίπεδο».

Mετά από ένα διάστημα αρκετών ετών όπου πολλές ομάδες στην Ελλάδα επέλεγαν τεχνικούς από την Ισπανία ή την Πορτογαλία, το top6 επέστρεψε φέτος σε χώρες των Βαλκανίων, στη Σερβία, στη Ρουμανία… Υπάρχει λόγος για αυτό;

«Νομίζω ότι αυτό πάει και έρχεται. Κάποια χρονιά θα περισσότεροι από μία χώρα, κάποια άλλη σεζόν από κάποιο άλλο κράτος. Το σημαντικό είναι να επιλέγουν οι ομάδες έναν προπονητή με βάση όσα έχουν δει στον τρόπο μεθοδολογίας του, στον τρόπο οργάνωσης, στον τρόπο προπόνησης και βέβαια να προσαρμοστεί ο ξένος προπονητής στην κουλτούρα της χώρας. Είναι πολλά και διαφορετικά πράγματα από χώρα σε χώρα που όσο γρηγορότερα αφομοιωθούν, τόσο πιο εύκολα θα μπορεί κάποιος να εργαστεί και να δείξει την αξία του».

Έχετε κοουτσάρει γυναικείες ομάδες στην πατρίδα σας. Είχαμε ενημερωθεί πως θα ξεκινήσει μια προσπάθεια από την Super League ώστε κάθε ομάδα της πρώτης κατηγορίας να έχει και γυναικείο τμήμα; Θεωρείτε πως είναι προς τη σωστή κατεύθυνση κάτι τέτοιο και αν όντως υπάρχει χώρος για να αναπτυχθεί.

«Πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τι κρύβεται πίσω από την προσπάθεια της FIFA και της UEFA να προμοτάρουν και να αναπτύξουν το γυναικείο ποδόσφαιρο. Ο λόγος είναι το μάρκετινγκ. Οι γυναίκες ζουν περισσότερο από τους άντρες οπότε αν καταφέρεις να τις φέρεις κοντά είτε ως θεατές είτε σε άλλα πόστα, τότε θα τις έχεις περισσότερο και να παρακολουθούν και να είναι συμμετοχικές. Οπότε αυξάνεται η πίτα των εσόδων. Θεωρώ πως δεν πρέπει να γίνει πιεστικά αλλά φυσικά. Στην Ελλάδα, πρέπει να προσελκύσουμε περισσότερες γυναίκες που θα θέλουν αρχικά να δουν και να συμμετάσχουν και αν γίνει αυτό το βήμα τότε θα ακολουθήσουν και περισσότερες ομάδες και αθλήτριες. Αν γίνει αναγκαστικά τότε μπορεί να φέρει αποτελέσματα βεβιασμένα χωρίς επιτυχία που θα αποθαρρύνουν τις γυναίκες από το να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο».

Είστε ένας άνθρωπος που έχει ζήσει τον πόλεμο, εμείς ότι ιστορίες έχουμε είναι από τους παππούδες μας, τι συναισθήματα σας προκαλούν γεγονότα όπως η δολοφονία του Άλκη που μας δείχνουν πως παρότι βρισκόμαστε σε καιρό ειρήνης, έχει χαθεί η αξία της ανθρώπινης ζωής;

«Το σχόλιό μου είναι πως το ποδόσφαιρο είναι μία βιομηχανία που συνεχώς μεγαλώνει και έχει να δώσει πράγματα. Η επιθετικότητα πρέπει να υπάρχει και να διατηρείται εντός των τεσσάρων γραμμών. Οποιαδήποτε άλλη επιθετικότητα δεν έχει θέση στο ποδόσφαιρο. Είμαστε εδώ για να χαρούμε το ποδόσφαιρο. Ο καθένας από το δικό του κομμάτι. Τους φιλάθλους, τους παίκτες, τους προπονητές, τις διοικήσεις, τους δημοσιογράφους, όλους. Αν καταλάβουμε πόσο μεγαλώνει το ποδόσφαιρο τότε μόνο οφέλη θα αποκομίσουμε. Αρα, μείνε στο ποδόσφαιρο και ζήσε το πόσο μεγαλώνει. Αλλά με αξίες. Συμβάντα βίας δεν χωρούν με κανέναν τρόπο και δεν πρέπει να επαναληφθούν. Όποιος το κάνει πρέπει να τιμωρείται και για μένα δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε πως το ποδόσφαιρο μπορεί να προκαλέσει έντονα συναισθήματα που δεν πρέπει να χαθούν. Όπως η απόλαυση και πολλά άλλα. Τα υπόλοιπα είναι μακριά από το ποδόσφαιρο και δεν έχουν καμία σχέση με αυτό».