Μιλώντας στην εφημερίδα «Documento» ο Γρηγόρης Γεωργάτος αναφέρθηκε στον τρόπο που έφυγε από τον Ολυμπιακό αλλά και στην την αφαίρεση της εικόνας του από τα αποδυτήρια του Καραϊσκάκης.
«Το σημαντικό όταν δούλευα εκεί είναι ότι το ευχαριστήθηκα και δεν πήγα για να λέω ότι είμαι στον Ολυμπιακό. Και δικαιώθηκα μέσα από τη δουλειά μου κι εγώ και ο Ολυμπιακός. Το ότι χαλάνε συνεργασίες είναι φυσιολογικό, συμβαίνει παντού, σε όλες τις δουλειές και όλες τις ομάδες. Το καλό με μένα είναι πως όταν τελειώνει μια συνεργασία ή μια δουλειά κρατάω μόνο τα θετικά. Την αγάπη των παιδιών, τις αγωνίες μας, τις συνεργασίες με όλους τους προπονητές. Ξέρεις κάτι; Μπορεί να ήσουν μεγάλος ποδοσφαιριστής αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να πετύχεις και σε άλλο πόστο. Κι εγώ δεν πήγα σαν παλαίμαχος στο Ρέντη. Πήγα κι έδειξα την αξία μου και αυτό μου το αναγνωρίζουν όλοι», ανέφερε αρχικά για τον τρόπο που έφυγε από τον Ολυμπιακό.
Για το αν τον ενοχλεί το γεγονός ότι έβγαλαν την τοιχογραφία τη δική του και του Τζόρτζεβιτς από τα αποδυτήρια του Καραϊσκάκη: «Θα σου έλεγα ψέματα αν απαντούσα ότι δεν με πείραξε. Όμως να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Από αυτό που συνέβη με μένα βγάζουμε έξω τον οργανισμό Ολυμπιακός, βγάζουμε έξω τον κόσμο του, που με λάτρεψε και με λατρεύει, και λέω πως ήταν λάθος ενός και μόνο ανθρώπου. Και για να μην παρεξηγηθούμε, δεν εννοώ τον Β. Μαρινάκη, γιατί αυτό θα σκεφτούν πολλοί. Όχι. Ήταν λάθος ενός και μόνο ανθρώπου, τον οποίο δεν χρειάζεται να κατονομάσω, γιατί πλέον δεν έχει σημασία».
Για το θέμα Μανωλά-Παπασταθόπουλου στην Εθνική: «Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά, αλλά δεν πιστεύω τίποτα από αυτά. Είναι καθαρά θέμα Φαν΄τ Σχιπ. Αυτός έτσι αποφάσισε, συνεπώς έτσι και έγινε. Αν αυτός κρίνει κάποια στιγμή ότι μπορούν να βοηθήσουν και τους καλέσει, εννοείται ότι είμαστε μαζί του. Αυτός ξέρει τι πρέπει να κάνει και αυτός παίρνει τις αποφάσεις».
Για το αν παίζουν οι καλύτεροι στην Εθνική: «Το πιο σημαντικό είναι να παίζουν οι καλύτεροι και οι φορμαρισμένοι, αλλά κυρίως εκείνοι που κάνουν στην Εθνική ομάδα. Εκείνοι που κουμπώνουν καλύτερα στη νοοτροπία και στο παιχνίδι της. Μπορεί δηλαδή να είναι κάποιος πολύ καλός ή πολύ φορμαρισμένος, αλλά με την Εθνική να μην αποδίδει αυτά που προσφέρει στον σύλλογό του.
Έχει ανοίξει καιρό η κουβέντας Τσιμίκας ή Γιαννούλης. Ο Γιαννούλας παίζει καλύτερα στην Εθνική από τον Τσιμίκα χωρίς να είναι καλύτερος από αυτόν. Και ξέρεις ότι ο Τσιμίκας είναι δικό μου παιδί. Είναι δυο παίκτες ισάξιοι».
