Παναθηναϊκός: Το στυλ του Πογιάτος
Ο Παναθηναϊκός στο πρώτο του φιλικό με τη Μαρκό έδειξε ορισμένα από τα στοιχεία που θέλει να περάσει στην ομάδα του ο Ντάνι Πογιάτος. Κοντινές και γρήγορες πάσες, πίεση, γρήγορη ανάκτηση της μπάλας και πολύπλευρη ανάπτυξη.
Ο Παναθηναϊκός έδωσε το πρώτο του φιλικό και νίκησε άνετα με 3-0. Ήταν το πρώτο δείγμα γραφής της ομάδας που δημιουργεί ο Πογιάτος.
Για την ακρίβεια, ήταν το πρώτο δείγμα του στυλ παιχνιδιού που θέλει να εφαρμόσει ο Ισπανός τεχνικός. Διότι από τους 23 ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν, αρκετούς δεν θα τους δούμε στα επίσημα. Από τη Νέων έπαιξαν οι Καραγιάννης, Σαμαράς, Λαζαρίδης, Σιδεράς, Τουρκοχωρίτης, Σπύρος και Μάριος Τζαβίδας και είναι άγνωστο πόσο χρόνο θα έχουν οι Ξενόπουλος, Χριστογεώργος, Ζαγαρίτης, Μαυρομμάτης, Σερπέζης, Εμμανουηλίδης, Αλεξανδρόπουλος, Αθανασακόπουλος. Πρόκειται για 15 από τους 23 που έπαιξαν.
Υπερβολές σαφώς και δεν χρειάζονται. Ο 19χρονος δεξιός μπακ Διονύσης Σαμαράς τα πήγε καλά και είχε μία ασίστ. Ο 17χρονος Μάριος Τζαβίδας ήταν δραστήριος στην κορυφή της επίθεσης και είχε μία ασίστ στον, κατά δύο χρόνια μεγαλύτερο, αδερφό του Σπύρο. Ο Σαβιέρ είχε ένα γκολ και μία πάσα στον Μακέντα, ο οποίος αστόχησε σε τετ α τετ.
Από τους υπόλοιπους νεοαποκτηθέντες ο Αϊτόρ είχε ένα καλό σουτ στο τέλος, που έφυγε λίγο άουτ, ένα γκολ που του ακυρώθηκε και ο Βέλεθ δεν μπορεί να κριθεί, αφού δεν απειλήθηκε αυτός κι ο παρτενέρ του Καραγιάννης από τον αδύναμο αντίπαλο. Ουσιαστικά κανείς δεν μπορεί να κριθεί. Η Μαρκό είναι ομάδα τρίτης κατηγορίας. Κανείς δεν μπορεί να κριθεί, άλλωστε, γενικά στα φιλικά. Αν την Τετάρτη με τον ΟΦΗ γραφτεί το ίδιο σκορ δεν χρειάζονται πανηγυρισμοί. Ούτε το αντίθετο, σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος.
Αυτό που μπορεί να αναφερθεί, πάντως, για το πρώτο φιλικό, είναι το στυλ που θέλει ο Πογιάτος. Αν θα καταφέρει να το εφαρμόσει, θα φανεί στα επίσημα παιχνίδια, εκεί όπου μετράει το αποτέλεσμα και η πίεση είναι τεράστια και βεβαίως όταν ολοκληρωθεί το ρόστερ.
Ο Ισπανός ζητάει αυτό που βλέπουμε από την ισπανική σχολή. Γρήγορο παιχνίδι με πολλές κοντινές πάσες. Αυτό με τη Μαρκό ήταν εύκολο, αφού ο Παναθηναϊκός ήταν στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Είχε κλείσει τον αδύναμο αντίπαλο κι άλλαζε τη μπάλα. Σ’ αυτό το σημείο ο Πογιάτος συνεχώς ζητούσε υπομονή, προκειμένου οι παίκτες του να βρουν την κατάλληλη τελική πάσα για να διασπαστεί η άμυνα των φιλοξενούμενων.
Το δεύτερο είναι πίεση ψηλά. Οι γραμμές να είναι κοντά και το πρέσινγκ να αρχίζει από την πρώτη πάσα στον αμυντικό της αντίπαλης ομάδας. Πολλές φορές οι παίκτες του Παναθηναϊκού πίεζαν ψηλά. Έτσι πέτυχαν και το πρώτο γκολ.
Γρήγορη ανάκτηση της κατοχής της μπάλας είναι το τρίτο στοιχείο. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ένα από τα πλέον σημαντικά στοιχεία, είναι η ομάδα που χάνει τη μπάλα, να μπορέσει να την έχει και πάλι στη κατοχή της. Περιορίζει τους κινδύνους και μπορεί να βρει χώρους στην αντεπίθεση. Κι αυτό το στοιχείο το είδαμε με τη Μαρκό.
Τέταρτον, πολύπλευρη ανάπτυξη. Ο Παναθηναϊκός έπαιζε κι από τα δύο άκρα, με κλασικούς ακραίους, όπως είναι οι Χατζηγιοβάνης, Σαβιέρ, Αϊτόρ και στη συνέχεια και τον Εμμανουηλίδη. Πέτυχε τα δύο πρώτα γκολ από δεξιά, έβγαλε φάσεις με δημιουργία κι από αριστερά και συνεισφορά σ’ αυτό είχαν και τα μπακ. Δεν νοείται μία μεγάλη ομάδα, να μην παίρνει βοήθειες επιθετικά από τα μπακ. Παιχνίδι, όμως, έγινε κι από τον άξονα.
Αυτά είναι ορισμένα από τα συστατικά του στυλ παιχνιδιού που ζητάει ο 42χρονος προπονητής του «τριφυλλιού». Αλλά σε αντιπάλους τύπου Μαρκό είναι εύκολο να εφαρμοστούν. Στα ζόρικα θα φανεί αν τα έχουν αφομοιώσει οι ποδοσφαιριστές και μπορούν ν’ ανταποκριθούν.