Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός: Αδιάφορο και ντέρμπι αιωνίων γίνεται; Δε γίνεται! (videos+photos)
Τα ματς δίχως βαθμολογικό ενδιαφέρον ανάμεσα στους παραδοσιακότερους αντιπάλους της χώρας ολοένα κι αυξάνονται, δίχως όμως να στερούν το σασπένς, την ένταση, το πάθος…
Ο Ολυμπιακός υποδέχεται τον Παναθηναϊκός. Στο άδεια «Γ. Καραϊσκάκης» λόγω των επιπτώσεων της πανδημίας. Με τις δύο ομάδες στην ουσία να μην έχουν το παραμικρό βαθμολογικό κίνητρο, καθώς οι γηπεδούχοι μένει απλά στα 8 τελευταία ματς να «καθαρίσουν» και μαθηματικά την κατάκτηση του τίτλου, ενώ οι «πράσινοι» τα είτε τερματίσουν δεύτεροι είτε τελευταία στα πλέι οφ, το ίδιο και το αυτό καθώς Ευρώπη έτσι κι αλλιώς δε θα παίξουν.
Εύλογα θα σκέφτεστε «δηλαδή τι μας λέτε, να μην ασχοληθούμε με το ντέρμπι αιωνίων;». Όχι είναι η απάντηση, παρότι φανταζόμαστε πως δε χρειαζόταν να σας τη δώσουμε εμείς. Ακόμη και σε διαφορετικές κατηγορίες να ήταν, ακόμη και η αναμέτρηση να ήταν φιλικό, ακόμη κι αν ήταν απλά δύο παρέες παιδιών με κόκκινα και πράσινα ρούχα που έστηναν δύο τέρματα και έπαιζαν με μια πλαστική μπάλα, το σασπένς, το πάθος, η διάθεση, η… ψύχωση, θα ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά ενός «φαγητού» που πάντα θα αποτελεί το κυρίως πιάτο του Ελληνικού ποδοσφαίρου.
Τα τελευταία χρόνια λόγω της κακής κατάστασης του Παναθηναϊκού κυρίως, λόγω της αδυναμίας του «τριφυλλιού» να διεκδικήσει τίτλους, οι αδιάφορες βαθμολογικά αναμετρήσεις για τουλάχιστον τον ένα εκ των δύο… μονομάχων, ολοένα και αυξάνονται. Ματς που για κάποιο λόγο δεν «καίνε» για τους βαθμούς, αλλά μόνο για το γόητρο. Ίσως θα νομίζετε πως αυτό το στοιχείο… εξημερώνει κάπως τα πνεύματα και τα πάθη. Η απάντηση είναι όχι. Και δεν σας το λέμε απλά ως γνώμη, αλλά θα σας παραθέσουμε και τα στοιχεία. Δηλαδή τις πιο… αδιάφορες βαθμολογικά αναμετρήσεις (για τον ένα ή και τους δύο αντιπάλους) ανάμεσα στους αιώνιος, τον αιώνα που διανύουμε. Από το 2000 μέχρι και σήμερα… Δείτε, θυμηθείτε και θα αντιληφθείτε πως ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, δεν υπάρχει ποτέ μια ευθεία γραμμή έντασης και πάθους!
Με το μυαλό στο Κύπελλο
Σεζόν 2000-01. Για την ακρίβεια 4 Μαρτίου 2001. Αναμέτρηση δίχως ενδιαφέρον. Πριν μερικές μέρες έχουν παίξει στο ΟΑΚΑ (γηπεδούχος ο Ολυμπιακός) για το Κύπελλο και το τελικό 1-1 άφηνε… ορθάνοιχτους λογαριασμούς. Λίγες μέρες πριν τη ρεβάνς της Λεωφόρου, στο Στάδιο εκ νέου γηπεδούχος ο ΟΣΦΠ, υποδέχεται το «τριφύλλι». Οι «ερυθρόλευκοι» ουσιαστικά έχουν εξασφαλίσει τον τίτλο, ο Παναθηναϊκός δεν απειλείται ιδιαίτερα για τη δεύτερη θέση που τότε οδηγούσε με εύκολο προκριματικό (λόγω της συγκομιδής των ομάδων στις διοργανώσεις της UEFA) στους ομίλους του Champions League. Κατά συνέπεια είναι ένα ματς… απλά για να γίνει. Ευκαιρίες χάνονται κυρίως απ’ τους γηπεδούχους, οι οποίοι τελικά επικράτησαν με γκολ του Τζόρτζεβιτς μετά από εκπληκτική ενέργεια του Ζιοβάνι.
Το… πρώτο αίμα!
Ακριβώς έξι χρόνια μετά. 4 Μαρτίου 2007. Ο Ολυμπιακός ουσιαστικά Πρωταθλητής, ο Παναθηναϊκός κάπου μακριά με ιδιαίτερα δύσκολο έργο ακόμη και για τη δεύτερη θέση (την κατέκτησε η ΑΕΚ). Το παιχνίδι στο «Γ. Καραϊσκάκης» λοιπόν, ζήτημα γοήτρου. Μάλιστα ο κόσμος των γηπεδούχων περιμένει εύκολη και ευρεία επικράτηση. Στοιχείο που ποτέ δε βγαίνει σε καλό σε τέτοιες αναμετρήσεις. Έτσι κι έγινε για τον Ολυμπιακό! Ο Παναθηναϊκός του Βίκτορ Μουνιόθ με τέρμα του Δημήτρη Παπαδόπουλου λίγο πριν το τέλος, παίρνει την πρώτη του νίκη στο συγκεκριμένο γήπεδο, απ’ τη στιγμή που αυτό ανακατασκευάστηκε. Παιχνίδι που από αδιάφορο, θα μνημονεύεται για κάτι…
Αλλαγή ρόλων…
Πάμε στο 2009-10. Η τελευταία φορά που ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το Πρωτάθλημα. Στις 21 Μαρτίου του 2010, οι «πράσινοι» υποδέχονταν τον αιώνιο. Όντας 9 βαθμούς μπροστά και με την υπόθεση τίτλος να έχει κριθεί ουσιαστικά. Το ματς για το «τριφύλλι» θύμιζε φιέστα. Οι πάντες περίμεναν μια άνετη επικράτηση (ο Ολυμπιακός ήταν σε κακή κατάσταση και αποδείχθηκε απ’ το γεγονός πως τερμάτισε τελευταίος στα πλέι οφ που ακολούθησαν), όμως κάτι οι χαμένες ευκαιρίες, κάτι και η… ασέβεια απέναντι σε μια αναμέτρηση ντέρμπι και το αποτέλεσμα άφησε πολλούς με ανοιχτό το στόμα. Ο Ντάρμπισαϊρ σκόραρε το μοναδικό τέρμα της αναμέτρησης και οι Πειραιώτες έφυγαν νικητές απ’ το ΟΑΚΑ με 1-0.
Ισοπαλία σαν ήττα και αποδοκιμασίες!
Το 2012-13 (14/4/2013) ήταν μία απ’ τις χειρότερες σεζόν του Παναθηναϊκού (μέχρι να έρθει αυτή της στάσης πληρωμών). Οι «πράσινοι» έμειναν εκτός πλέι οφ, έμειναν εκτός Ευρώπης, αν και ακόμη και να είχαν πλασαριστεί στις θέσεις που εξασφάλιζαν εισιτήριο για τις διοργανώσεις της UEFA, δεν πήραν τη σχετική άδεια από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Την 29η αγωνιστική (μία πριν το τέλος της κανονικής διάρκειας) ήταν προγραμματισμένο το ντέρμπι με τον αιώνιο στο Φάληρο. Ο ήδη Πρωταθλητής Ολυμπιακός, κόντρα στον χειρότερο Παναθηναϊκό ίσως ακόμη και της ιστορίας του μέχρι εκείνη τη στιγμή. Οι πάντες περίμεναν θρίαμβο των γηπεδούχων, το «Γ. Καραϊσκάκης» γέμισε. Αλλά τα ντέρμπι, έστω κι αδιάφορα, πάντα είναι μια ξεχωριστή υπόθεση! Ο Παναθηναϊκός όχι απλά δεν… διαλύεται, αλλά είναι ξεκάθαρα καλύτερος! Χάνει τεράστιες ευκαιρίες (αποκορύφωμα το απίστευτο πλασέ στο δοκάρι από τον Ζέκα ενώ είχε περάσει και τον τερματοφύλακα!) και εντέλει κατορθώνει να προηγηθεί δικαιότατα με τέρμα του Φιγκερόα. Το ματς κυλούσε προς το διπλό που θα ήταν και απονομή δικαιοσύνης σύμφωνα με όσα έγιναν στο ματς, αλλά λίγα λεπτά πριν το τέλος ο Μήτρογλου ισοφάρισε και… έσωσε το γόητρο των Πειραιωτών. Βέβαια οι συνθήκες του ματς και η εικόνα στο χορτάρι, έγινε αιτία να θεωρηθεί η ισοπαλία αυτή ως ήττα, ενώ υπήρχαν μέχρι και αποδοκιμασίες προς την ομάδα από τους οπαδούς των γηπεδούχων!
«Πράσινος»… περίπατος στο Φάληρο!
2 Μαρτίου 2014. Λίγες μέρες πριν ο Ολυμπιακός έχει νικήσει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με σκορ 2-0 στην έδρα του για τους «16» του Champions League. Το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό έχει κίνητρο για τους Πειραιώτες, καθώς με νίκη εξασφαλίζουν και μαθηματικά την κατάκτηση του τίτλου. Όχι πως ήταν υπό αμφισβήτηση, απλά πάντα μετρά σημαντικά αν κάνεις φιέστα κόντρα στον αιώνιο. Ο Παναθηναϊκός έχει το μυαλό του στο Κύπελλο και στα πλέι οφ που θα ακολουθήσουν μετά από κάποιο καιρό. Προέρχεται από εντός έδρας ισοπαλία με τον Εργοτέλη. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους… Ή έτσι νόμιζαν οι περισσότεροι, επειδή αυτό που συνέβη όχι απλά ξάφνιασε, αλλά έμεινε στην ιστορία!
Ο Πράνιτς άνοιξε το σκορ λίγο πριν το ημίχρονο, σε ένα ματς που δεν ήταν καλό αλλά σίγουρα το ήλεγχαν οι φιλοξενούμενοι. Στο δεύτερο μέρος η εικόνα δεν άλλαξε, όμως άλλαξε το σκορ με το τέρμα του Μπεργκ. Το 0-2 άφησε βουβό το Φαληρικό γήπεδο, μέχρι το πέναλτι που κέρδισαν οι «ερυθρόλευκοι». Ο Τσόρι όμως… δεν πήρε το Όσκαρ ανατροπής καθώς έστειλε την μπάλα άουτ. Με την ατμόσφαιρα πλέον να είναι έκρυθμη, καθώς πέραν του γεγονότος πως δε θα κατακτούσε ο Ολυμπιακός μαθηματικά τον τίτλο, θα έχανε για πρώτη φορά στο Πρωτάθλημα που ήθελε να κατακτήσει αήττητος και μάλιστα απ’ τον αιώνιο, ήρθε ο Αμπέντ με εκτέλεση φάουλ για το 0-3. Η πιο εμφατική και δίχως άλλο… λαμπερή νίκη του Παναθηναϊκού σε ντέρμπι αιωνίων, μετά τον τελικό Κυπέλλου του 2004 (3-1). Η πιο εμφατική «πράσινη» επικράτηση στον 21ο αιώνα κόντρα στον Ολυμπιακό!
Το πιο φυσιολογικό…
Η μόνη αναμέτρηση που δεν είχε… αστερίσκους και κάποια έκπληξη στην εξέλιξή του, ήταν αυτή του 2015-16. Στις 13 Μαρτίου 2016 για την ακρίβεια. Ο Ολυμπιακός ουσιαστικά Πρωταθλητής, ο Παναθηναϊκός εκτός διεκδίκησης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον δεν υπήρχε. Στο ματς του «Γ. Καραϊσκάκης» ο Μπεργκ με το… καλησπέρα έβαλε μπροστά στο σκορ τον Παναθηναϊκό που έμοιαζε καλύτερος αρχικά. Όμως οι γηπεδούχοι πήραν τα ηνία γρήγορα. Ισοφάρισαν με τον Καμπιάσο προς το τέλος του πρώτου μέρους (ο βοηθός σήκωσε τη σημαία για οφσάιντ, αλλά ο Κύζας μέτρησε το γκολ επειδή έκρινε πως ο Τσόρι που ήταν στην πορεία της μπάλας και όντας οφσάιντ, δεν επηρέαζε τη φάση) και εντέλει με δύο τέρματα στο τέλος (Ντα Κόστα και Ιντέγε στο 87’ και στο 89’ αντίστοιχα) διαμόρφωσαν το τελικό 3-1. Ίσως το μόνο ματς αιωνίων χωρίς βαθμολογικό κίνητρο που είχε την αναμενόμενη απ’ τους περισσότερους εξέλιξη σε επίπεδο νικητή.
Το περίμεναν εύκολο, αλλά δεν ήταν…
Αν το 2012-13 ήταν μία απ’ τις χειρότερες σεζόν του Παναθηναϊκού, το 2017-18 δεν τίθεται θέμα πως ήταν! Η σεζόν της… παύσης πληρωμών, με -6 βαθμούς λόγω Βέμερ, ενώ ήδη είχε ξεκινήσει η ομάδα του «τριφυλλιού» με -2 το Πρωτάθλημα. Τον Ιανουάριο είχαν φύγει πολλοί και σημαντικοί παίκτες σε ένα ρόστερ που απ’ το καλοκαίρι κιόλας είχε αποδυναμωθεί σημαντικά με τις πωλήσεις Μπεργκ και Ζέκα, αλλά και τις αποχωρήσεις Εμποκού-Κλωναρίδη. Χωρίς καν να υπάρχει φορ στο ρόστερ, οι «πράσινοι» έμοιαζαν με τον… χριστιανό που ετοιμαζόταν να μπει στην αρένα με τα λιοντάρια πηγαίνοντας στο «Γ. Καραϊσκάκης», ακόμη κι αν αυτό ήταν άδειο λόγω ποινής κεκλεισμένων που είχε ο Ολυμπιακός.
Βαθμολογικό ενδιαφέρον υπήρχε μόνο απ’ τον ΟΣΦΠ που ήταν στο… παιχνίδι της διεκδίκησης του τίτλου (τελικά το κατέκτησε η ΑΕΚ αφήνοντας δεύτερο τον ΠΑΟΚ). Ο Παναθηναϊκός ήταν μακριά απ’ τα πλέι οφ, όμως εκείνη την εποχή όλοι αισθάνονταν ανακουφισμένοι που η ομάδα με τα τόσα προβλήματα δεν έμπλεξε σε χειρότερες περιπέτειες (τις οποίες δε γλίτωσε λόγω της μη εξασφάλισης άδειας, όταν και χρειάστηκε αλλαγή ποινής για να συνεχίσει στην Superleague). Θεωρητικά οι γηπεδούχοι ήταν το απόλυτο φαβορί. Αλλά η αλήθεια είναι πως δεν το έδειξαν σε κάποιο σημείο του ματς. Ίσα-ίσα που το πρώτο μέρος έστω στα… σημεία, βρήκε το «τριφύλλι» να έχει μια κάποια υπεροχή. Στο δεύτερο μέρος ο Οικονόμου έκανε πέναλτι στον Ανσαριφάρντ, παράβαση που έφερε και την αποβολή του. Ο Φορτούνης άνοιξε το σκορ και οι πάντες περίμεναν «κλείδωμα» του άσου λόγω και της αριθμητικής υπεροχής των γηπεδούχων. Όχι απλά δεν έγινε αυτό, αλλά οι φιλοξενούμενοι πήραν τα ηνία, ήταν σαφώς καλύτεροι προς το τέλος της αναμέτρησης και εντέλει ισοφάρισαν με πέναλτι που κέρδισε ο Ινσούα (φάνηκε να είναι οριακά εκτός περιοχής) και εκτέλεσε εύστοχα ο Μουνιέ. Τελικό 1-1 σε μια αναμέτρηση που σίγουρα ξεχάστηκε εύκολα από άποψη θεάματος, αλλά όσο περίεργο κι αν ακούγεται ήταν μία απ’ τις εκπλήξεις στα ντέρμπι αιωνίων, αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτός ο όρος στα Ελληνικά «κλάσικο»!
