Αποκαλυπτικός Μόρας για ΑΕΛ και όχι μόνο...
Ο Βαγγέλης Μόρας παραχώρησε αποκαλυπτική συνέντευξη που θα συζητηθεί.
Μεγάλη συνέντευξη παραχώρησε στο athleticlarissa ο αρχηγός της ΠΑΕ ΑΕΛ Βαγγέλης Μόρας όπου και αναφέρθηκε τόσο στην επαγγελματική του πορεία από τα πρώτα του ποδοσφαιρικά χρόνια μέχρι και σήμερα, όσο και στα σημερινά δρώμενα της «Βασίλισσας».
Μία συνέντευξη από καρδιάς αφού μίλησε για όλους και για όλα. Θυμάται τα χρόνια στο εξωτερικό, τις αξέχαστες στιγμές με το εθνόσημο στο στήθος, την συνοικία του που είναι οι Αμπελόκηποι, τα νέα παιδιά και φυσικά το σωματείο που ίδρυσε, το «SAVE MORAS». Αναλυτικά τα όσα είπε:
-Θα θέλαμε να ξεκινήσουμε με μία ανασκόπηση της ποδοσφαιρικής σου διαδρομής…
«Ξεκίνησα από την Ακαδημία των Αμπελοκήπων σε ηλικία 5 ετών μέχρι και τα 18 έμεινα όπου και πήγα στην ΑΕΛ για 1,5 χρόνο σε δύσκολα χρόνια. Από εκεί στην Προοδευτική όπου ήταν στη Β’ Εθνική και πετύχαμε την άνοδο και έμεινα ακόμη έναν χρόνο στην Α’ Εθνική. Το επόμενο σκαλοπάτι που ήταν δυσκολότερο ήταν η ΑΕΚ για τέσσερα χρόνια, έμεινα ελεύθερος όταν τελείωσε το συμβόλαιό μου και πήγα στο εξωτερικό στην Μπολόνια για τέσσερα χρόνια. Ήρθε πρόταση από την Αγγλία όπου πήγα για έξι μήνες αλλά δεν ήταν αυτό που περίμενα και έτσι επέστρεψα στην Τσεζένα στην Ιταλία, από εκεί στην Ελλάς Βερόνα που έμεινα για τέσσερα χρόνια και στη συνέχεια το Μπάρι. Επέστρεψα στην Ελλάδα και τον Παναιτωλικό για έξι μήνες και τον τελευταίο ενάμιση χρόνο βρίσκομαι στην ΑΕΛ».
-Τι έχεις κρατήσει από όλα αυτά τα χρόνια στα γήπεδα που έχεις αγωνιστεί και ποια είναι τα σημαντικότερα γεγονότα που έχεις κρατήσει;
«Θεωρώ ότι όλα όσα έχω ζήσει σε όποιο γήπεδο και αν αγωνίστηκα είναι σημαντικό για εμένα γιατί σε όποια ομάδα πήγα έχω κρατήσει και τα θετικά και τα αρνητικά».
-Η Εθνική Ελλάδος ήταν ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ποδοσφαιρική σου καριέρα αφού αγωνίστηκες από τις μικρότερες ηλικίες μέχρι και την Εθνική Ανδρών, ενώ ήσουν μέλος στο Μουντιάλ στη Νότια Αφρική το 2010, αλλά και στο Μουντιάλ της Βραζιλίας το 2014. Τι θυμάσαι από τις συμμετοχές σου αυτές και ποιες είναι οι εμπειρίες που αποκόμισες…
«Η αλήθεια είναι ότι για να αγωνιστείς για την Εθνική, είτε είναι σε επίπεδο Νέων ή σε Ανδρών το να φοράς το εθνόσημο είναι πολύ τιμητικό, έτσι ένιωσα και εγώ ακόμη περισσότερο συγκινητικό όταν η Ελλάδα κέρδισε το Πανευρωπαϊκό, όλοι περίμεναν πως και πώς να συμμετέχουν, εμένα μου δόθηκε η ευκαιρία να ζήσω και το Μουντιάλ του 2010, αλλά και το 2014. Θεωρώ πως ήταν η κορυφαία στιγμή της ζωής μου για να ζήσω αυτή την εμπειρία».
-Βλέπουμε συχνά την σύζυγό σου αλλά και την κόρη σου να σε ακολουθούν όπου αγωνίζεσαι, πόσο σημαντικό είναι αυτό για σένα;
«Η αλήθεια είναι πως με την σύζυγο μου Αφροδίτη είμαστε μαζί 18 ολόκληρα χρόνια με ακολούθησε αρχικά στην Αθήνα και μετά από δύο χρόνια στο εξωτερικό. Διάλεξε και αυτή μαζί με εμένα έναν ήρεμο τρόπο ζωής, πίστεψα από την αρχή πως αυτή η σχέση θα κρατήσει και αυτό αποδείχθηκε στην πορεία. Αποκτήσαμε την κόρη μας όπου αναγκαστικά μεγάλωσε με διαφορετική κουλτούρα στο εξωτερικό, πιστεύω πως ο κάθε αθλητής έχει ανάγκη από κάθε στήριγμα γιατί το να γυρίζεις στο σπίτι σου και να σε περιμένει κάποιος στα δύσκολα είναι πολύ σημαντικό. Γιατί πιστεύω πως τα δύσκολα είναι πιο πολλά από τα εύκολα στη ζωή».
-Ξεκίνησες την επαγγελματική σου καριέρα από την ΑΕΛ και ύστερα από πολλά χρόνια επέστρεψες στην ομάδα της καρδιάς σου, όπως έχεις δηλώσει. Ήταν μία συνειδητή απόφαση ή κάτι που προέκυψε όταν αποχώρησες από τον Παναιτωλικό;
«Ήταν συνειδητή απόφαση, το έψαξα το καλοκαίρι πριν πάω στον Παναιτωλικό, δεσμευόμουν ήδη με συμβόλαιο στην Ιταλία, δεν βρέθηκε η «χρυσή τομή» εκεί και όταν δημιουργήθηκαν τα προβλήματα στον Παναιτωλικό έφυγα, μιλήσαμε στο τηλέφωνο και ήρθα κατευθείαν στην ΑΕΛ».
-Έχοντας διεξαχθεί το ¼ του φετινού πρωταθλήματος της SL 1, η ΑΕΛ βρίσκεται σε μία πολύ καλή βαθμολογική θέση. Τι περιθώρια βελτίωσης πιστεύεις πως υπάρχουν για την ομάδα και τι να περιμένει ο κόσμος;
«Βρισκόμαστε σε καλή κατάσταση και αυτό το δείχνει και η βαθμολογική θέση, πιστεύω πως υπάρχουνε περιθώρια βελτίωσης και σίγουρα μπορούμε να τα καταφέρουμε ακόμη καλύτερα. Χρειάζεται υπομονή γιατί και ο προπονητής δεν ήταν από την αρχή της προετοιμασίας, για να μπορέσει να περάσει τις δικές του τακτικές, έτσι ώστε η ομάδα να είναι περισσότερο έτοιμη με την έναρξη του πρωταθλήματος. Το να βλέπεις την ομάδα εκεί ψηλά δεν είναι τυχαίο γιατί ότι βαθμό κέρδισε η ΑΕΛ το πέτυχε μέσα από την σκληρή προπόνηση και με την αξία της».
-Πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε η έλευση του κ. Μιχάλη Γρηγορίου σε ένα τόσο κομβικό σημείο λίγο πριν την έναρξη του πρωταθλήματος και ποια είναι η σχέση που έχεις μαζί του;
«Σίγουρα ήταν πολύ σημαντικό και αυτό αποδείχθηκε γιατί ήρθε ένας προπονητής με το επιτελείο που έχει μαζί του, με τον τρόπο που δουλεύει. Το καλό είναι πως είναι Έλληνας, γνωρίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο και την ελληνική νοοτροπία και αυτό θεωρώ πως είναι το σημαντικότερο που μπορείς να έχεις για να πετύχεις στην Ελλάδα. Η σχέση μου μαζί του είναι πάρα πολύ καλή, υπάρχει σεβασμός, γνωρίζει τι θέλω να πετύχω και εγώ τι θέλει να πετύχει ο ίδιος. Ο ένας βοηθάει τον άλλον για να μπορέσουμε να το περάσουμε στα παιδιά και έτσι να πετύχουμε κάτι καλό φέτος στην ΑΕΛ».
-Σύντομα αναμένεται η ομάδα να αγωνιστεί σε ένα νέο χλοοτάπητα αφού γίνεται ανακατασκευή. Πόσο κόστισε στην ομάδα ο κακός αγωνιστικός χώρος, αφού στο ρόστερ της διαθέτει ποιοτικούς παίκτες…
«Για να τελειώσει λοιπόν και αυτή η «καραμέλα» του γηπέδου, ότι όλες οι άλλες ομάδες διαμαρτύρονταν ότι χάνονταν βαθμοί, θεωρώ ότι αν υπάρχει κάποιος που έχασε βαθμούς ήταν η ίδια η ΑΕΛ. Σίγουρα δεν ήταν σωστό να υπάρχει αυτός ο αγωνιστικός χώρος γιατί πρώτον είναι επικίνδυνο για την σωματική ακεραιότητα των ίδιων των παικτών και δεύτερον δεν είναι ωραίο για την εικόνα του ποδοσφαίρου να υπάρχουν τέτοια γήπεδα, γιατί η ίδια η τηλεόραση δυσφημίζει το πρωτάθλημα».
-Που πιστεύεις ότι μπορεί να φτάσει η φετινή ΑΕΛ σύμφωνα με το επίπεδο του πρωταθλήματος και αν μπορεί να πετύχει την έξοδο στην Ευρώπη…
«Η αλήθεια είναι πως σε σχέση με πέρυσι είμαστε πολύ καλύτεροι και σίγουρα με την έλευση του προπονητή βλέπουμε ότι η ομάδα έχει την δυνατότητα να διεκδικήσει μία θέση στην εξάδα για αρχή. Αυτό θα φανεί αν μόνο εμείς οι ίδιοι οι παίκτες πιστέψουμε ότι έχουμε τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα να το πετύχουμε, εκεί είναι λίγο που φοβάμαι και όλο αυτό πρέπει να το αναδείξουμε αφού έχουμε αυτά τα χαρακτηριστικά».
-Είσαι ευχαριστημένος από την προσέλευση του κόσμου στο γήπεδο; Σαν αρχηγός θα ήθελες να κάνεις και ένα κάλεσμα στον κόσμο που πάντα αποτελεί τον 12ο παίκτη της ΑΕΛ;
«Ευχαριστημένος δεν είμαι σίγουρα, γιατί είμαι από αυτή την πόλη, ξέρω ποια είναι η δυναμική που έχει η ομάδα αλλά περισσότερο ο κόσμος. Θέλω η ομάδα με τις εμφανίσεις της να πείσει τον κόσμο ότι εμείς οι παίκτες με τον τρόπο που αγωνιζόμαστε και προσπαθούμε μέσα στο γήπεδο αξίζουμε να έχουμε όλον αυτόν τον υπέροχο κόσμο κοντά μας».
-Ποιο είναι το μυστικό του να αγωνίζεσαι σε αυτή την ηλικία τόσο επαγγελματικά; Τι θα συμβούλευες τους νέους αθλητές έτσι ώστε να συνεχίσουν τα δικά σου βήματα…
«Από μικρό παιδί είναι η αλήθεια ότι δούλευα σε πρότυπα επαγγελματικά, οι γονείς μου το έχουν περάσει αυτό και ιδιαίτερα ο πατέρας μου που μου έλεγε πως ένας αθλητής πρέπει να σέβεται το κορμό του για να μπορέσει να πετύχει. Πρόσεχα την ζωή μου πάντα, όσον αφορά την διατροφή και την καθημερινότητα, ποτέ δεν ξενυχτούσα, ούτε έπινα και δεν κάπνιζα. Οι φίλοι μου έβγαιναν έξω, ενώ εγώ έμενα στο σπίτι. Τώρα το πώς παίζω μέχρι τα 38μου είναι κάτι φυσιολογικό, γιατί μου το επιτρέπει το κορμί μου να νιώθω έτσι, αφού το σεβάστηκα από την πρώτη ημέρα μέχρι και σήμερα».
-Έχεις αποφασίσει πόσο θα αγωνίζεσαι ακόμη; Και εάν στα πλάνα σου υπάρχει στην επόμενη ημέρα να προσφέρεις από κάποιο άλλο πόστο…
«Κάθε χρόνος που ξεκινάει λέω δεν ξέρω τι θα γίνει, έτσι και φέτος ας τελειώσει αυτή η χρονιά, να δούμε πόσο γεμάτη είναι, τι έχω καταφέρει και αν έχω διάθεση και ψυχολογία και νιώθω πως ευχαριστιέμαι ακόμη θα συνεχίσω να το κάνω. Εννοείται ότι θα παραμείνω στο ποδόσφαιρο, τώρα από ποιο πόστο ή ως τεχνικός διευθυντής ή ως μάνατζερ θα το αποφασίσω στο τέλος».
-Βοηθάς όλα τα χρόνια την ομάδα των Αμπελοκήπων, αφού είναι η συνοικία που γεννήθηκες και μεγάλωσες, τι ακριβώς γίνεται εκεί και ποια είναι η φιλοσοφία της ομάδας;
«Στόχος μου είναι να δώσω βαρύτητα στις Ακαδημίες, στο πόστο του υπευθύνου των Ακαδημιών είναι ο έμπειρος προπονητής κ. Θεόφιλος Ραχωβίτης, όμως και οι άλλοι προπονητές των Ακαδημιών είναι παιδιά από την συνοικία και αυτό δείχνει πόσο αγαπάμε και θέλουμε να βοηθήσουμε τους Αμπελόκηπους. Στόχος της μεγάλης ομάδας είναι να πλαισιώνεται από παιδιά των Ακαδημιών».
-Έχεις παρακολουθήσει τις ομάδες Νέων της ΑΕΛ; Πιστεύει ότι υπάρχουν ταλέντα όπου με σωστή δουλειά θα μπορούσαν να στελεχώσουν σε βάθος χρόνου και την μεγάλη ομάδα;
«Δεν τις έχω δυστυχώς παρακολουθήσει γιατί δεν ήταν εφικτό σύμφωνα με το πρόγραμμα που αγωνίζονται, θέλω όμως να δω ένα τιμ που να πλαισιώνεται από άτομα που θα δουλεύουν για χρόνια έτσι ώστε να μπορεί να υπάρχει ισορροπία. Θεωρώ πως αυτή τη στιγμή ξεχωρίζουν οι Χαλάτσης, Πινακάς και Σουλιώτης και σε αυτούς δίνει βαρύτητα και η ομάδα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν δυνατότητες και σε άλλα παιδιά».
-Πες μας για την πρωτοβουλία που πήρες μετά τον θάνατο του αδερφού σου Δημήτρη να ιδρύσεις ένα σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα το «SAVE MORAS». Πως αισθάνθηκες όταν πέρυσι το ματς της 30ης αγωνιστικής ΑΕΛ – ΟΣΦΠ ήταν αφιερωμένο στο σωματείο;
«Η αλήθεια είναι πως η πρωτοβουλία ήταν του κ. Σωτήρη Μάρκου (Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΠΑΕ ΑΕΛ). Ήμουν πολύ συγκινημένος αφού όλο αυτό έγινε στη μνήμη του αδερφού μου αλλά το να δω σε έναν αγώνα της ομάδας μου να αφιερώνεται στο σωματείο και να μπορούν να σε δουν μέσα από την τηλεόραση με το σήμα «SAVE MORAS» είναι πολύ σημαντικό το μήνυμα που θελήσαμε να περάσουμε για να ευαισθητοποιηθούμε όλοι, ώστε να γίνουμε δότες μυελού των οστών ώστε να μπορέσουμε να σώζουμε ανθρώπινες ζωές. Χαίρομαι που το έχει αγκαλιάσει όλος ο κόσμος, αλλά και άλλες ομάδες όπως είναι η ομάδα του Πανιωνίου που και αυτή βοήθησε στην προώθηση του σωματείου και φυσικά η ομάδα Αλκή στην Κύπρο που το διαφημίζει στις φανέλες των παικτών».
