Μόνος και με πίεση ο Χιμένεθ στην ΑΕΚ!

Όποιος πιστεύει πως υποχώρησε η πίεση του Μανόλο Χιμένεθ μετά από την επιτυχία του να φέρει την ΑΕΚ στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ, πλανάται πλάνην οικτρά.

Θα απομονώσουμε κάποιες δηλώσεις του προπονητή τις τελευταίες μέρες και κάποιες του Νίκου Λυμπερόπουλου, για να καταλάβετε πως η πίεση από τη μία πλευρά και η απόσταση από την άλλη, παραμένουν.

Ας ξεκινήσουμε με τον Μανόλο. «Δεν ξέρω τι θα συμβεί στο μέλλον, αλλά ήταν έντεκα καταπληκτικοί μήνες», δήλωσε ο προπονητής μετά το ματς στη Βιέννη, υπεραμυνόμενος της δουλειάς του από την ημέρα που ανέλαβε την ΑΕΚ και εξιστορώντας στη συνέχεια τα κατορθώματά του («έχουμε τους περισσότερους βαθμούς στην Ελλάδα, φτάσαμε στον τελικό του κυπέλλου, προκριθήκαμε στην Ευρώπη»).

Σε άλλη του τοποθέτηση, ομολογούσε: «Από την στιγμή που μπήκαμε στο αεροπλάνο για την επιστροφή (σ. από τη Βιέννη), σκεφτόμουν τι πρέπει να κάνουμε στο ματς με την Κέρκυρα». Λογικό βέβαια να στριφογυρίζει στο μυαλό του κάθε προπονητή η επόμενη υποχρέωση της ομάδας του. Αλλά από την άλλη, η έμφαση που έδινε στην τοποθέτησή του, μαρτυρούσε, το δίχως άλλο, ότι πίστευε και ένιωθε απόλυτα αυτό που τόνιζε...

Κακά τα ψέματα: Το άγχος του Χιμένεθ είναι τα ματς πρωταθλήματος. Και ιδίως αυτά με τις μικρές ομάδες. Στην Ευρώπη δεν θα του έλεγε κανείς τίποτε αν έμεναν εκτός των «32». Αλλά αν δεν κερδίσει την Κέρκυρα στο ΟΑΚΑ και η «Ένωση» απολέσει την πρωτιά στον βαθμολογικό πίνακα έναντι του Ολυμπιακού, τότε αλλάζουν τα πράγματα...

Σα να μην υπάρχει...

Αλλά ας δούμε λίγο και τη δήλωση του τεχνικού διευθυντή της «κιτρινόμαυρης» ΠΑΕ. Του ανθρώπου που εμπιστεύτηκε ο Δημήτρης Μελισσανίδης απομακρύνοντας τον Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς. Του ανθρώπου που ο επιχειρηματίας τον θέλει μέσα στα αποδυτήρια να μαθαίνει και να τον ενημερώνει για τα πάντα. Του... δικού του ανθρώπου, για να μην μακρηγορούμε...

Προσέξτε λοιπόν τι δήλωσε στη Βιέννη: «Η πρόκριση αυτή ανήκει στους παίκτες, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Στα παιδιά που είναι εδώ, σε αυτά που βρίσκονται στην Αθήνα και στον Γιάκομπ που βρίσκεται στη Σουηδία. Τα χαμόγελα είναι πολλά. Πιστεύω πολύ σε αυτά τα παιδιά. Δίνουν το 100% ο ένας συμπληρώνει τον άλλον και έχουν πολύ καλές σχέσεις μεταξύ τους. Νιώθω ευλογημένος που δουλεύω μαζί τους».

Φοβερές δηλώσεις (για του παίκτες). Αλλά ο προπονητής πού είναι; Τον ξέχασε ο «Λύμπε»! Δηλαδή μόνο τα παιδιά έφεραν την πρόκριση και την επιτυχία; Ο Μανόλο δεν έχει καθόλου μερίδιο; Μα είναι δυνατόν;

Με άλλα λόγια, σα να μην υπάρχει ο Χιμένεθ για τον Λυμπερόπουλο (τον εκπρόσωπο του Μελισσανίδη και της διοίκησης). Πώς να πειστούμε λοιπόν ότι είναι όλα είναι μέλι γάλα στη σχέση του προπονητή με τη διοικητική ηγεσία. Και προφανώς δεν είναι λοιπόν. Γι’ αυτό και ο Μανόλο εξακολουθεί να έχει πίεση και βλέπει την Κέρκυρα ανώτερη της... Μίλαν!