Κοντοές: «Μόνο έτσι θα μεγαλώσει ο Απόλλωνας»

Ο έμπειρος αμυντικός του Απόλλωνα Σμύρνης, Γιάννης Κοντοές, στην αποκλειστική του συνέντευξη στην επίσημη ιστοσελίδα της Super League απαντά στις ερωτήσεις των φιλάθλων και τονίζει ότι στόχος όλων στην «ελαφρά ταξιαρχία» είναι «σταδιακά να διατηρηθούμε υπαρξιακά αλλά και στην συνείδηση των φιλάθλων όπως ο Απόλλωνας των παλαιών ετών». Επίσης, αναφέρεται στο συνδυασμό της επαγγελματικής σταδιοδρομίας με την εκπαίδευση, επισημαίνοντας ότι «όποιος θέλει, τα προλαβαίνει όλα».

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Ποιος είναι ο στόχος σας ως ομάδα;

«Στόχος μας είναι να γίνουμε ομάδα και σταδιακά να διατηρηθούμε υπαρξιακά αλλά και στην συνείδηση των φιλάθλων όπως ο Απόλλωνας των παλαιών ετών».

Έχεις αγωνιστεί σε Αστέρα Τρίπολης και Ατρόμητο Αθηνών, δύο ομάδες που τερμάτισαν ψηλά στη βαθμολογία. Θεωρείς ότι μπορεί η ομάδα σου να καταφέρει κάτι αντίστοιχο;

«Νομίζω ότι σαν βραχυπρόθεσμο στόχο είναι ανέφικτο να επιτύχουμε κάτι τόσο μεγάλο, αλλά μακροπρόθεσμα νομίζω αυτό είναι το σκεπτικό όλων όσων απαρτίζουμε την οικογένεια του Απόλλωνα».

Θα ήθελες να παραμείνεις και τα επόμενα χρόνια στην ομάδα για να μπορέσει να στηθεί ο Απόλλωνας της επόμενης πενταετίας; Αν ναι τι θα ήθελες να παραμείνει ίδιο και τι θα άλλαζες;

«Ωραία ερώτηση από τον Μιχάλη… Θα ήθελα να μείνω στον Απόλλωνα όπως τον φαντάστηκα ότι μπορεί να γίνει το καλοκαίρι που υπέγραψα συμβόλαιο συνεργασίας . Θα ήθελα να παραμείνει ίδια διοίκηση και θα ήθελα να φτιαχτεί προπονητικό κέντρο όπου θα «στεγαζόταν» η ομάδα».

Ποια η διαφορά φιλοσοφίας του προηγούμενου προπονητή μας κ. Μαντζιου και του κ. Βούλιτς; Πώς την εισέπραξε η ομάδα η ο οποία μεταμορφώθηκε 100%;

«Πιστεύω φίλε Ευάγγελε ότι ίσως περισσότερο αφυπνίστηκαν και οι ίδιοι οι παίχτες, ότι είχαμε φτάσει σε ένα τέλμα. Από εκεί και πέρα σίγουρα ο κάθε προπονητής έχει τη δίκη του φιλοσοφία χωρίς όμως να πιστεύω ότι το έργο του κυρίου Ματζιου ήταν αποτυχημένο ακόμη και βάσει αποτελεσμάτων».

Αν και έχεις αγωνιστεί σε αρκετά παιχνίδια στην καριέρα σου, δεν έχεις καταφέρει να σκοράρεις. Είναι προσωπικός στόχος για εσένα ή είναι κάτι που δεν το σκέφτεσαι;

«Πιστεύω ότι κάποιος φίλος μου βρίσκεται πίσω από την ερώτηση που μου κάνεις Γιάννη, έχοντας διάθεση να με πειράξει . Η αλήθεια βρίσκεται μέσα στην ερώτηση και η απάντηση είναι ότι ποτέ δεν το είχα ως προσωπικό στόχο. Αν θέλω να είμαι πιο συγκεκριμένος όμως οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος μου καθότι λόγω της ταχύτητάς μου όλοι οι προπονητές επέλεγαν να με αφήνουν πίσω στις στατικές φάσεις για να μειώνεται ο κίνδυνος αντεπίθεσης».

Αν σου δινόταν η ευκαιρία να αγωνιστείς στο εξωτερικό, ποιο πρωτάθλημα/ομάδα πιστεύεις ότι θα σου ταίριαζε;

«Δοκιμάζοντας την τύχη στην championship της Αγγλίας και μην υπογράφοντας συμβόλαιο για διαδικαστικούς λόγους πιστεύω ότι θα μου ταίριαζε πολύ. Επίσης, το γερμανικό πρωτάθλημα».

Αγωνίζεσαι εδώ και αρκετά χρόνια ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής αλλά πρόσφατα πήρες το πτυχίο σου από το τμήμα ΤΕΦΑΑ στην Αθήνα. Τι συμβουλή θα έδινες στα νεαρά παιδιά που θέλουν να γίνουν ποδοσφαιριστές;

«Σε προσωπικό επίπεδο η γνώση είναι συνυφασμένη όχι μόνο στην επαγγελματική μου ζωή αλλά και την προσωπική. Στα νεαρά παιδιά θα τους εξηγούσα ότι δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας για να γίνεις ποδοσφαιριστής, υπό την έννοια ότι είναι σημαντικό να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου από την προσπάθεια που έκανες αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι σίγουρα. Συνταγή επιτυχίας στο σχολείο και γενικότερα στη ζωή υπάρχει και είναι η γνώση, το διάβασμα. Επισης αυτά τα δυο δεν τέμνονται, οπότε κάλλιστα ένας καλός μαθητής μπορεί να γίνει και καλός ποδοσφαιριστής. Οποίος θέλει τα προλαβαίνει όλα».

Σε αρκετούς αγώνες έχεις το χέρι σου δεμένο. Είναι το γούρι σου;

«Λόγω του τρόπου παιχνιδιού μου αρκετές φορές χτυπάω με πρόσφατο παράδειγμα το παιχνίδι εντός έδρας με τον Πλατάνια. Από εκεί και πέρα η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω για ποιόν λόγο αλλά μ’ αρέσει να αισθάνομαι ένα βάρος-μια αντίσταση στο χέρι μου κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ωραία παρατήρηση, ελπίζω να σε κάλυψα με την απάντηση».

Ποια είναι η καλύτερη και ποια η χειρότερη ποδοσφαιρική σου ανάμνηση;

«Είναι πολύ δύσκολο να περιορίσω όλες αυτές τις στιγμές σε μια απάντηση στην διάρκεια ενός παιχνιδιού. Η καλύτερη ίσως ήταν η συμμετοχή στον τελικό κυπέλου και χειρότερη η έκβαση του παιχνιδιού όπως αυτό εξελίχθηκε. Σε γενικότερο επίπεδο η χρόνια που κάναμε την πρώτη μου σεζόν στην ΑΕΚ όπου αν μέτραγε στα play off ένα κανονικό γκολ του Λυμπεροπούλου απέναντι στον Παναθηναϊκό θα πηγαίναμε προκριματικά ch. League. Χειρότερη η κατάσταση που περιήλθε μετά η ομάδα».

Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους φιλάθλους του Απόλλωνα;

«Ότι βλέποντας και έναν αγώνα από την κερκίδα λόγω της τιμωρίας μιας αγωνιστικής λόγω της συμπλήρωσης τεσσάρων καρτών ,ο κόσμος βοηθάει σημαντικά εντός έδρας την ομάδα και ότι εκτός από προσέλευση για εμάς είναι σημαντικός και ο παλμός που δίνουν».