Πάλι καλά που έβρεξε και... πνίγηκε ο Σωτηρίου!

Εκείνο που αξίζει να κρατήσουμε από την ΑΕΚ στο ματς κόντρα στον Πλατανιά είναι η επιμονή των παικτών της να μην πετάξουν λευκή πετσέτα και να το παλέψουν μέχρι το τέλος. Και δικαιώθηκαν. Έστω κι αν χρειάστηκαν τη βοήθεια του Σωτηρίου, που «πνίγηκε» στην βροχή και δεν αντέδρασε αποτελεσματικά σε κανένα από τα τρία τέρματα που δέχθηκε. Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα της Ένωσης, αλλά της ομάδας των Χανίων.

Οι κιτρινόμαυροι πανηγύρισαν το 3-0 στο φινάλε του παιχνιδιού και ελπίζουν πλέον σε ένα νέο ξεκίνημα. Γλίτωσαν το «black Saturday» και κέρδισαν εκτός από τους τρεις βαθμούς ηρεμία για τη συνέχεια. Σε μια πάντως πολύ κακή τους εμφάνιση έως το 75’. Χωρίς εμπνεύσεις, χωρίς κλασσικές ευκαιρίες, χωρίς δημιουργία και με όλες τις γνωστές φετινές παθογένιες.

Ας δούμε αναλυτικά πώς τα πήγαν οι κιτρινόμαυροι:

*Ο Μπάρκας είχε μια - δυο καλές εξόδους και μία θετική επέμβαση. Δεν πιέστηκε ιδιαίτερα πάντως.

*Οι ακραίοι μπακ δεν βοήθησαν αρκετά στην ανάπτυξη του παιχνιδιού ενώ και ανασταλτικά είχαν κάποια μικρό-προβλήματα στις κόντρες του Πλατανιά.

*Το δίδυμο των Κολοβέτσιου-Λαμπρόπουλου έχει μεταξύ του χημεία. Αυτό είναι φανερό και θετικό. Αλλά έχει και τις αδυναμίες του οι οποίες φάνθηκαν και κόντρα στον Πλατανιά σε κάποιες περιπτώσεις. Πάντως προσπάθησε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Ο Κολοβέτσιος μάλιστα πήρε και την κεφαλιά στο κόρνερ του Γκάλο όπου στην εξέλιξη της φάσης ήρθε το τέρμα του Μάνταλου.

*Οι Σιμόες και Γιόχανσον στο κέντρο είχαν σταθερή απόδοση, αλλά δεν θυμίζουν -σε αυτή την περίοδο- τους παίκτες της περσινής σεζόν. Κάπου φάνηκε ξανά και μια κούραση για τους δύο. Για τον Σουηδό είναι πιο λογικό εξαιτίας και των πρόσφατων παιχνιδιών του με την Εθνική του ομάδα. Ο Μοράις είδε την αδυναμία του και γι’ αυτό πέρασε τον νεαρό Γαλανόπουλο στο 63’. Ο πιτσιρικάς έτρεξε ως το φινάλε και έδειξε τη διάθεσή του να διακριθεί.

*Ο Μάνταλος προσπαθούσε να χειριστεί την μπακέτα του μαέστρου με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο μπορούσε. Σίγουρα δεν του βγήκαν όλες του οι εμπνεύσεις και σαφέστατα δεν τροφοδότησε τους επιθετικούς τόσο όσο θα ήθελε. Έβαλε όμως τα δύο γκολ και τα πανηγύρισε με μεγάλη ανακούφιση. Απόλυτα δικαιολογημένα.

*Στα άκρα οι Πατίτο και Αραβίδης ήταν οι ίδιοι γνωστοί παίκτες όπως και πριν από τη διακοπή. Δεν άλλαξε τίποτε. Με τα συγκεκριμένα συν και πλην τους. Ο Αργεντινός έχει την ντρίμπλα, αλλά δεν έχει την ουσία... ενώ ο Έλληνας έχει το πάθος και τη θέληση, αλλά όχι την αποτελεσματικότητα. Ίσως να αποτελεί ένα μικρό άλλοθι για εκείνον, το γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκε ξανά ως εξτρέμ και όχι ως φορ. Το τέρμα του το πανηγύρισε με πάθος.

*Στη γραμμή κρούσης βρέθηκε ο Αλμέιδα. Ο οποίος σε αντίθεση με άλλα ματς, είχε δυο-τρεις καλές στιγμές μέσα στην περιοχή. Τι τις έκανε; Δυστυχώς για την ΑΕΚ τις σπατάλησε καθώς οι εκτελέσεις του δεν ήταν ανάλογες των προσδοκιών και είτε εξουδετερώθηκαν εύκολα από τον αντίπαλο πορτιέρο είτε έφυγαν άουτ.

*Ο Μοράις τον αντικατέστησε στο 63’ και πέρασε στη θέση του τον Πέκχαρτ. Ο Τσέχος δεν φάνηκε για μία ακόμη φορά.