Αναστασιάδης: «Αδικήσαμε τους εαυτούς μας»

Πικραμένος από την βαθμολογική συγκομιδή της Καλλονής στα τελευταία ματς της Super League εμφανίζεται ο Ανέστης Αναστασιάδης. Ο 32χρονος αμυντικός των Λέσβιων ανέφερε μεταξύ άλλων πως οι παίκτες της ομάδας αδίκησαν τον εαυτό τους, ενώ δεν παρέλειψε να πλέξει το εγκώμιο των φιλάθλων του συλλόγου.

Αναλυτικά η συνέντευξή του στο KALLONI MATCHDAY της αναμέτρησης με τον ΠΑΣ Γιάννινα:

Ανέστη, τρία χρόνια θα συμπληρώσεις φέτος στην Καλλονή. Αν σου ζητούσαμε να κάνεις ένα σύντομο flashback τι κρατάς από αυτή την ομάδα ως τώρα; «Είναι πραγματικά τρία πολύ ωραία χρόνια στη Λέσβο. Τα συμπληρώνω το καλοκαίρι. Χαίρομαι ιδιαίτερα που είμαι μέρος της Καλλονής και ακόμη περισσότερο που είμαι κομμάτι των κορυφαίων στιγμών της ιστορίας της που αν και μικρή δεν έχει να ζηλέψει κάτι από ομάδες με μακρά παρουσία στις εθνικές κατηγορίες. Από αναμνήσεις άλλο τίποτα! Τι να πρωτοθυμηθώ; Την άνοδο και το λυτρωτικό συναίσθημα της επίτευξης του στόχου! Την περσινή σεζόν και τον άθλο που πετύχαμε! Πραγματικά τώρα που το σκέφτομαι κάθε χρονιά με την Καλλονή είναι μια ξεχωριστή εμπειρία».

Αλήθεια, η Καλλονή είναι η 4η επαρχιακή ομάδα με την οποία αγωνίζεσαι (οι προηγούμενες ήταν ο Παναιτωλικός, ο ΟΦΗ και η Κέρκυρα), πώς αντιλαμβάνεσαι την αποκεντρωμένη πραγματικότητα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και μάλιστα στο κορυφαίο επίπεδό του; «Θετικά. Μόνο θετικά έχει να προσδώσει η παρουσία των επαρχιακών ομάδων στη Superleague. Αφενός τονώνει το ενδιαφέρον του κόσμου και τον φέρνει πιο κοντά με το γήπεδο και το κλίμα του αγώνα, αφετέρου βλέπουμε πως μία τουλάχιστον επαρχιακή ομάδα τις τελευταίες σεζόν αποτελεί την έκπληξη του πρωταθλήματος δείχνοντας πως το σύγχρονο ποδόσφαιρο, ως προϊόν και ως άθλημα, μπορεί να σταθεί και εκτός των αστικών κέντρων. Πέρσι για παράδειγμα ήταν ο Αστέρας Τρίπολης, φέτος -έως τώρα- βλέπουμε ο Παναιτωλικός ή και ο ΠΑΣ, να κάνουν τη διαφορά. Και είναι σημαντικό ότι έχει δημιουργηθεί μια αξιόπιστη εικόνα για τις ομάδες της επαρχίας –με τις εξαιρέσεις που γνωρίζουμε– και όλο και περισσότεροι ποιοτικοί ποδοσφαιριστές, Έλληνες και ξένοι, πηγαίνουν σε αυτές τις ομάδες ανεβάζοντας τον δείκτη ανταγωνιστικότητας στο πρωτάθλημα».

Πώς βλέπεις το μέλλον της Καλλονής σε αυτή την πραγματικότητα; «Ευοίωνο αν μη τι άλλο. Άλλωστε η Καλλονή είναι μία από τις ομάδες που έχουν δημιουργήσει αξιόπιστη εικόνα στο ποδοσφαιρικό εγχώριο περιβάλλον. Είναι ένας οργανωμένος σύλλογος, με έναν πρόεδρο που ξέρει τι ζητά από κάθε χρονιά, έχει σχέδιο, θέτει στόχους ρεαλιστικούς και έχοντας έναν καλώς εννοούμενο εγωισμό τους πετυχαίνει. Το μέλλον λοιπόν υπό την έννοια πως η κάθε κίνηση κρύβει μια μελέτη πίσω της, είναι λαμπρό. Γιατί αυτό χρειάζεται το ποδόσφαιρο στις μέρες μας, να απλώνεις το χέρι μέχρι εκεί που σε παίρνει και να κάνεις τις υπερβάσεις όταν μπορείς. Αυτό φέρνει αρχικά τη διάρκεια, τις εμπειρίες, τις παραστάσεις και στο τέλος την επιτυχία».

Και μιας που μίλησες για εμπειρίες θα σε πάω στα πρώτα σου ποδοσφαιρικά βήματα και σε μια εμπειρία που λογικά δεν έχεις ξεχάσει: την παρουσία σου στα τμήματα υποδομής της Μπαρτσελόνα… «Και ούτε θα ξεχάσω. Αυτό είναι όνειρο ζωής για κάθε ποδοσφαιριστή άρα για μένα που κατάφερα να το ζήσω παραμένει και θα παραμένει ανεξίτηλη ανάμνηση».

Τι θυμάσαι από εκείνη την τριετία; «Νομίζω πως θα μας πάρει πολύ ώρα και εσένα αρκετές σελίδες για να καταγράψεις την εμπειρία μου από τότε (γέλια). Αν μπορούσα να τη συνοψίσω σε λίγες λέξεις θα σου έλεγα πως ότι πέρασα εκεί ήταν σαν ένα 3ετές πρόγραμμα σπουδών. Κάθε μέρα λάμβανες και ένα καινούργιο μάθημα. Απομυθοποίησα ποδοσφαιρικές προσωπικότητες που ερχόμενος σε επαφή μαζί τους καταλάβαινες πόσο προσιτοί και απλοί άνθρωποι είναι, μακριά από βεντετισμούς. Γνώρισα μια διαφορετική αντίληψη για τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο, σαφώς ορθότερη από αυτή που ζούμε εμείς εδώ. Είδα την αγάπη που έχουν σ’ αυτό που κάνουν και την ανιδιοτέλεια με την οποία προσφέρουν στο άθλημα. Το ποδόσφαιρο εκεί είναι ένας μηχανισμός που τον τροφοδοτεί η θέληση και όχι μόνο το χρήμα και αυτό νομίζω αποτυπώνεται και στην κοινωνία».

Επιστρέφοντας στα της Καλλονής, πώς βλέπεις τη φετινή χρονιά της ομάδας; «Δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Όχι γιατί είμαστε μακριά από τον στόχο, δηλαδή την παραμονή. Θα μπορούσε να πει κανείς πως θέλουμε λίγο ακόμα για να τον κατακτήσουμε και πιστεύω πως θα τα καταφέρουμε, αλλά νομίζω πως από ένα σημείο και μετά αδικήσαμε τους εαυτούς μας».

Τι θες να πεις με αυτό; «Δεν είναι η πραγματική εικόνα της Καλλονής αυτή των τελευταίων δέκα αγωνιστικών αν εξαιρέσεις το ματς με τον Αστέρα. Ξεκινήσαμε πολύ καλά, με αποτελέσματα που αντικατοπτρίζουν την ποιότητα αυτής της ομάδας, αλλά υπήρξε μια καμπή που θεωρώ πως περισσότερο προήλθε από την ψυχολογία που μεταφέραμε εμείς οι ίδιοι από το προηγούμενο κακό αποτέλεσμα στο επόμενο παιχνίδι. Είχαμε και μια επιθετική δυστοκία, φέρνοντας ισοπαλίες σε εντός έδρας παιχνίδια που ζητούσαμε τη νίκη ενώ δεν κάναμε διαχείριση σε υπέρ μας σκορ όπως με τον ΠΑΟΚ, με τον Εργοτέλη ή πρόσφατα με την Ξάνθη. Όλα αυτά μας έφεραν εδώ που είμαστε σήμερα».

Την αγωνιστική σου εικόνα τη φετινή περίοδο πώς θα την χαρακτήριζες; «Αποφεύγω να μιλάω για τον εαυτό μου. Ξέρω πως θα ακουστεί κλισέ όμως το σημαντικό για μένα είναι να έχω υγεία και από εκεί και πέρα το προσωπικό του ταμείο ο καθένας μας θα το κάνει στο τέλος της χρονιάς μέσα από το ομαδικό αποτέλεσμα που θα έχει προκύψει. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως νιώθω καλά, νιώθω πως σε κάθε αγώνα δίνω όλες μου τις δυνάμεις για να βοηθήσω την ομάδα».

Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο της ομάδας; «Θέλω να πω πως η Καλλονή είναι μια ευκαιρία για το νησί αν και νομίζω πως το κατάλαβαν οι πάντες αυτό, ειδικά φέτος που αγωνίζεται στην έδρα της. Στα τρία περίπου χρόνια που ζω εδώ έχω καταλάβει πως ο κόσμος αγαπά το ποδόσφαιρο και την Καλλονή και αυτό είναι μία πολύ σημαντική πρώτη ύλη. Είναι όμως διαφορετικό να αγαπάς και διαφορετικό να στηρίζεις την ομάδα του τόπου σου. Στους ποδοσφαιρόφιλους του νησιού λοιπόν θα πω πως οι ομάδες αντλούν την δυναμική τους από τον κόσμο. Η παρουσία τους στο γήπεδο δεν είναι διεκπεραιωτική είναι μια έμπρακτη στήριξη στην αγωνιστική προσπάθεια του παίκτη και κατ’ επέκταση της ομάδας. Οφείλω βέβαια να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους έρχονται και μας βοηθούν από τον πρώτο αγώνα μας στο Δημοτικό Στάδιο. Πάντως, για να είμαστε και ειλικρινείς, ο κόσμος της Καλλονής, οι φίλαθλοι που θα αποτελέσουν τον υποστηρικτικό της πυρήνα, πάνε σχολείο, είναι μικροί ακόμα. Είναι μια νέα γενιά φιλάθλων και είναι πολύ σημαντικό ότι η νεολαία, τα παιδιά και οι έφηβοι δημιουργούν τις πρώτες τους ποδοσφαιρικές παραστάσεις πηγαίνοντας στο γήπεδο για να δουν την Καλλονή να αγωνίζεται στη Superleague. Αυτό είναι ένα στοίχημα της ομάδας το οποίο το κερδίζει».