Μπαντιμπανγκά: «Μπορούμε έξοδο στο Champions League»

Ο 23χρονος μεσοεπιθετικός μίλησε στο match program των Αρκάδων για το παιχνίδι με τον ΟΦΗ και αναφέρθηκε στην καριέρα του και τους στόχους του.

Ο Αστέρας απέκτησε το περασμένο καλοκαίρι για έναν χρόνο τον Βέλγο μεσοεπιθετικό Ζίγκι Μπαντιμπανγκά, που γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1991 στην Κινσάσα και στον Αστέρα φοράει το... τυχερό του Νο39, που προέρχεται από μία άκρως συγκινητική ιστορία.

Ο Μπαντιμπανγκά που ξεκίνησε την καριέρα του φορώντας το Νο9, αναδείχθηκε μέσα από την Ακαδημία της Άντερλεχτ, στα τμήματα της οποίας παρέμεινε επί εννέα χρόνια (2000-2009) πριν γίνει επαγγελματίας και παίξει σε 26 αγώνες με την πρώτη ομάδα (2009-11), με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα Βελγίου την σαιζόν 2009-2010.

Στη συνέχεια, ο Μπαντιμπανγκά δόθηκε δανεικός στην Ολλανδική Ντε Χράαφσχαπ (2011-2012) και τον επόμενο χρόνο στη Βελγική Σαρλερουά (με 24 αγώνες και 4 γκολ), όπου είχε συμπαίκτη (και αρχηγό) τον Βραζιλιάνο Έντερσον Τορμένα.

Το καλοκαίρι του 2013, ο Μπαντιμπανγκά ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Εργοτέλη, με τον οποίο πραγματοποίησε πολύ καλές εμφανίσεις και είχε απολογισμό σε 31 επίσημους αγώνες 6 γκολ.

Ο Μπαντιμπανγκά εκτός από την πορεία του στους Ελληνικούς και Βέλγικους συλλόγους είναι διεθνής με τις εθνικές ομάδες νέων και ελπίδων του Βελγίου, όπου συνολικά μετράει 21 συμμετοχές σημειώνοντας 5 γκολ.

Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο;

«Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο στο σχολείο σε ηλικία επτά ετών. Μία ημέρα ο γυμναστής με είδε και μετά το σχολείο με ρώτησε αν θέλω να παίξω σε ομάδα. Οι δύο γονείς μου δούλευαν και ήμουν οικότροφος στο σχολείο από Δευτέρα έως Παρασκευή, ενώ το Σαββατοκύριακο ήμουν σπίτι με τους γονείς μου. Τελικά ο γυμναστής με πήγε σε μία μικρή ομάδα της περιοχής, στην οποία έμεινα δύο χρόνια. Από εκεί, σε ηλικία 9 ετών πήγα στις ακαδημίες της Άντερλεχτ, στην οποία έγινα επαγγελματίας και κατέκτησα το πρωτάθλημα στο Βέλγιο το 2010».

Γιατί διάλεξες να παίξεις ποδόσφαιρο;

«Μου άρεσε από μικρός και αγαπούσα πολύ το ποδόσφαιρο. Έβλεπα τα δύο μεγαλύτερα μου αδέλφια να παίζουν. Όμως εγώ ασχολήθηκα περισσότερο και τελικά μόνο εγώ έπαιξα επαγγελματικά από όλη την οικογένεια μου».

Έχεις κάποιον ποδοσφαιριστή ως πρότυπο;

«Όταν ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο, μου άρεσε πολύ ο Γάλλος Ζινεντίν Ζιντάν, αλλά ο ποδοσφαιριστής που σήμερα παίζει στην ίδια θέση με μένα και μου αρέσει πολύ είναι ο επίσης Γάλλος Φρανκ Ριμπερί. Μου αρέσει να τον βλέπω κάθε φορά, διότι μαθαίνω πολλά από αυτόν κάθε φορά που τον παρακολουθώ».

Καλύτερο σου παιχνίδι μέχρι σήμερα με τον Αστέρα;

«Εναντίον της Μάιντς στην Γερμανία ήταν πολύ καλό, αλλά πιστεύω πώς μπορώ να παίξω ακόμα καλύτερα. Εναντίον της Μάιντς ήμουν ευχαριστημένος από την απόδοσή μου και το χειροκρότημα του κόσμου όταν έγινα αλλαγή με έκανε να αισθάνομαι υπέροχα. Το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας μου το έχω κάνει πάντως σαν ποδοσφαιριστής της Αντέρλεχτ εναντίον της Γκεντ στα πλέυ-οφ. Σκόραρα ένα γκολ, έδωσα δύο ασίστς, τη μία μάλιστα στο φίλο μου τον Λουκάκου. Το παιχνίδι αυτό γίνεται το καλύτερο της καριέρας μου, διότι ήταν όλη η οικογένεια μου στο γήπεδο».

Διαφορές του ελληνικού και του βέλγικου πρωταθλήματος;

«Πιστεύω πώς δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των δύο πρωταθλημάτων, ωστόσο στο ελληνικό πρωτάθλημα οι ομάδες παίζουν πιο σκληρά, ενώ στο βελγικό πρωτάθλημα έχεις περισσότερο χώρο. Το αγωνιστικό  επίπεδο πάντως είναι το ίδιο».

Πώς βλέπεις το παιχνίδι με τον ΟΦΗ;

«Ο ΟΦΗ παίζει πολύ καλά στην έδρα του, αλλά εκτός έδρας παίζει περισσότερο άμυνα. Έτσι πιστεύω θα κάνει και στην Τρίπολη. Από την πλευρά μας πρέπει να βρούμε τους χώρους στην άμυνα τους και να σκοράρουμε σε κάθε ευκαιρία που θα μας δοθεί, για να φτάσουμε στη νίκη».

Τι μπορεί να πετύχει ο Αστέρας στο πρωτάθλημα;

«Μπορούμε να τερματίσουμε στη δεύτερη θέση στα πλέυ-οφ, διότι έχουμε παίκτες με πολύ καλή ποδοσφαιρική ποιότητα. Αν είμαστε οργανωμένοι και συγκεντρωμένοι σε αυτόν τον στόχο μπορούμε να τα καταφέρουμε».

Γιατί διάλεξες το Νο39; Σημαίνει κάτι για σένα;

«Είναι ο τυχερός μου αριθμός, αλλά υπάρχει και μία ιστορία που θέλω να πω. Όταν ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο φορούσα το Νο9 και πρόσθεσα το Νο3, όταν πέθανε ένας πολύ καλός μου φίλος που είχε στη φανέλα του αυτόν τον αριθμό».

Ένα μήνυμα για τον κόσμο της ομάδας;

«Να συνεχίσουν να έρχονται στο γήπεδο και να μας υποστηρίζουν, γιατί τους χρειαζόμαστε για να πετύχουμε τους στόχους μας. Πιστεύω πώς μπορούμε να κυνηγήσουμε το εισιτήριο πρόκρισης για το Champions League».

Αν ήξερες ότι η ευχή που θα έκανες, θα έβγαινε αληθινή, τι ευχή θα έκανες;

«Να έχω την υγεία μου και να μην έχω άλλα προβλήματα με τραυματισμούς. Το ποδοσφαιρικό μου όνειρο είναι να παίξω στη Ρεάλ Μαδρίτης».