Σαλπιγγίδης: «Προσφέρει ασφάλεια ο ΠΑΟΚ»

Ο Έλληνας άσος μίλησε στους Έλληνες απεσταλμένους στην Αυστρία, όπου πραγματοποιείται το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του «Δικέφαλου» και μίλησε για την… ευκαιρία του Champions League αλλά και τους στόχους της ομάδας τη νέα σεζόν.

Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη του διεθνή επιθετικού:

Νέος προπονητής, αρκετοί νέοι συμπαίκτες, πως βιώνεις ως τώρα την προετοιμασία;

«Εντάξει… κάθε χρόνο, όταν ξεκινάμε τη χρονιά υπάρχει ενθουσιασμός, όρεξη για δουλειά, προετοιμαζόμαστε σε συγκεκριμένο χώρο, είμαστε πολλές ώρες μαζί, τις περνάμε όλες μαζί και προσπαθούμε όσο το δυνατόν να κυλάει η ημέρα ευχάριστα είτε εντός, είτε εκτός γηπέδων. Δηλαδή ουσιαστικά αυτό που έχω να πω είναι ότι σε κάθε ξεκίνημα υπάρχουν σχεδιασμός και σχέδια για τη χρονιά που θ’ ακολουθήσει».

- Από την εμπειρία σου, το φετινό σχέδιο είναι αισιόδοξο και γιατί;

«Ναι… ναι… Υπάρχει αισιοδοξία, υπάρχει φιλοδοξία. Στηρίζεται – κατ’ αρχάς – στο ότι κάθε χρόνο βλέπουμε ότι αλλάζουν πολλά πράγματα. Υπάρχει η οικονομική ευχέρεια από την πλευρά της ομάδας να ξεκινήσει ν’ αλλάζει το σκηνικό της ομάδας και του ελληνικού ποδοσφαίρου, γιατί έχει έρθει ένας άνθρωπος μ’ ‘επιφάνεια’ κι όρεξη να βοηθήσει ώστε να γίνει αυτή εδώ η αλλαγή. Κι από εκεί και πέρα, με την παρουσία της ομάδας στην προπόνηση και στα παιχνίδια. Βέβαια, μπορεί η χτεσινή (σ.σ. του Σαββάτου κόντρα στη Ζνόιμο) εικόνα να μην ήταν τόσο καλή όσο θα περιμέναμε όλοι αλλά είναι κάτι θεωρώ φυσιολογικό σε περίοδο προετοιμασίας να υπάρχουν σκαμπανεβάσματα. Το θέμα είναι την καλή εικόνα να μπορείς να τη βελτιώσεις και την άσχημη όσο μπορείς περισσότερο να τη μετριάσεις. Γιατί στο ποδόσφαιρο δε γίνεται να σου πηγαίνουν πάντα όλα καλά και θετικά».

- Αισθάνεσαι ότι έχει ο ΠΑΟΚ, αυτό το καλοκαίρι, μεγάλη ευκαιρία να κάνει το κάτι παραπάνω στο Champiuons League; Εχει την ευνοϊκή συγκυρία με την κλήρωση για παράδειγμα.

«Κοιτάξτε, δεν ξέρω αν θα είναι μεγάλη ευκαιρία. Την ευκαιρία την έχει σίγουρα. Το αν είναι μεγάλη… Δε νομίζω ότι αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Δηλαδή, τι θέλω να πω… Σίγουρα, συγκριτικά με πριν, τα πράγματα θεωρητικά μπορείς να πεις ότι είναι πιο εύκολα. Αλλά όχι απλά εύκολα. Καταλάβατε; Δηλαδή, υπάρχουν καλές ομάδες οι οποίες θα έχουν σίγουρα μια Α’ ποιότητα και θα πρέπει να έχεις έναν συνδυασμό πραγμάτων ούτως ώστε να περάσεις την πρώτη ομάδα για να διεκδικήσεις μετά την είσοδό σου για τους ομίλους του Champions League. Είναι κάτι εφικτό θεωρώ σε πρώτη φάση αλλά όχι μεγάλη ευκαιρία κατά τη δική μου γνώμη ».

- Πώς εξηγείς το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ στα δύσκολα είναι καλύτερος;

«Έχει μια εξήγηση. Η μοναδική, λογική, ποδοσφαιρική απάντηση που μπορώ να δώσω πάνω σ’ αυτό είναι ότι όταν παίζεις – ας πούμε – με μια η ομάδα η οποία μπορείς να πεις ότι είναι… ‘top’ στους ισχυρούς παράδειγμα, είναι μια ομάδα η οποία θα παίξει ποδόσφαιρο, θα προσπαθήσει να σε κερδίσει με κάθε τρόπο και αυτό αυτόματα σου δίνει τη δυνατότητα να έχεις περισσότερους χώρους και να τη ΄χτυπήσεις’ στις αδυναμίες της. Γιατί θεωρώ ότι έχουμε μια καλή ομάδα, με ποιότητα, με ποδοσφαιριστές που μπορούν να κάνουν τη ‘ζημιά’ και με μια σωστή, αγωνιστική παρουσία μπορείς να τη ‘χτυπήσεις’ και να την περάσεις. Από εκεί και πέρα με μια ομάδα κατώτερου επιπέδου ή επιπέδου δικού σου το παιχνίδι είναι πενήντα – πενήντα. Θα προσέχει περισσότερο η πιο αδύναμη ομάδα και μ’ αυτόν τον τρόπο ίσως έχεις περισσότερους κινδύνους. Γιατί θα πρέπει να δημιουργήσεις κι εσύ. Όλα αυτά – βέβαια – θεωρητικά γιατί στην πράξη πολλές φορές δε βγαίνουν, απλά τα βρίσκω ως μια απάντηση σε τακτικό, αγωνιστικό, ποδοσφαιρικό ‘καθαρά’ πλαίσιο».

- Αυτό που περιέγραψες, τ’ ότι θα υπάρχουν ομάδες οι οποίες θα παίξουν πίσω και δε θα έχετε χώρους, δε θα είναι η εικόνα του ελληνικού πρωταθλήματος για τον ΠΑΟΚ έτσι όπως έχει γίνει πλέον;

«Ναι αλλά είναι κάτι το οποίο το έχουμε συνηθίσει. Θεωρώ ότι ο ΠΑΟΚ ανέκαθεν έκανε πρωταθλητισμό κι από τη στιγμή που – πλέον – γίνεται πιο ισχυρός και θέλει να διεκδικήσει κάτι παραπάνω θα το αντιμετωπίσει και σε μεγαλύτερο βαθμό. Από εκεί και πέρα είναι πολλοί παράγοντες οι οποίοι μπορούν να παίξουν ρόλο ώστε να κερδίσεις ή να χάσεις τέτοιου είδους παιχνίδια».

- Στην αναφορά σου για τους πιθανολογούμενους αντιπάλους έκανες λόγο για «μεγάλη ομάδα». Ποια είναι η απόσταση αυτού του ΠΑΟΚ από ένα τέτοιο μέγεθος γενικά, που δεν είναι απόλυτα δική σου αρμοδιότητα, αλλά ειδικά αγωνιστικά;

«Νομίζω ότι, δυστυχώς λυπάμαι γι’ αυτό και δεν έχει να κάνει με τον ΠΑΟΚ σαν ομάδα γιατί κάνουμε βήματα προόδου, αλλά καμία ελληνική ομάδα δε θα φτάσει ποτέ σε τέτοιο επίπεδο. Δηλαδή αυτό μας έχει διδάξει το παρελθόν. Μακάρι να συμβεί, τουλάχιστον εγώ είμαι αισιόδοξος στο να το πλησιάσουμε. Κι όταν λέω ‘top’ μιλάω για ομάδες οι οποίες διεκδικούν και παίρνουν πρωταθλήματα, τα μεγαλύτερα της Ευρώπης. Καλό θα είναι να έχουμε ως στόχο να κάνουμε ένα βήμα προς τα εκεί κι αν το κάνουμε μετά να κοιτάξουμε το επόμενο που θα είναι να τους φτάσουμε. Και έχει να κάνει γενικά με το ελληνικό ποδόσφαιρο, δηλαδή μπορεί να έχεις ανθρώπους οι οποίοι να θέλουν να βοηθήσουν να φτάσεις εκεί αλλά να μην είναι πραγματικά εφικτό γι’ άλλους παράγοντες … γύρω – γύρω. Κι είναι πράγματα – βασικά – που δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν να λυθούν στην Ελλάδα. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι η επέκταση της κοινωνίας, της πολιτικής και τα λοιπά. Είναι πολλά μαζεμένα μαζί».

- Όταν άφηνες τον Παναθηναϊκό για τον ΠΑΟΚ η επιλογή σου δεν έδειχνε ορθολογιστική για έναν επαγγελματία αθλητή. Μετά από χρόνια, πλέον ο ΠΑΟΚ φαντάζει ως ο κατάλληλος προορισμός και πολλοί συμπαίκτες σου τότε, έχουν έρθει σήμερα στον ΠΑΟΚ και μ’ ευχαρίστηση, όχι ότι δεν εύρισκαν άλλη ομάδα. Αποτελεί για σένα δικαίωση ή αν δεν το βλέπεις έτσι, περίμενες τότε ή ήλπιζες ότι ο ΠΑΟΚ θα φτάσει στο επίπεδο που ήταν τότε ο Παναθηναϊκός, οικονομικά, οργανωτικά, αγωνιστικά;

«Τότε, την προηγούμενη χρονιά ο ΠΑΟΚ είχε διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Ήταν – δηλαδή – πολύ κοντά μέχρι το τέλος. Υπήρχε αυτό το σχέδιο απλά έχει αλλάξει λίγο το ποδόσφαιρο όσον αφορά το πόσο ανταγωνιστικό είναι, δηλαδή ο ΠΑΟΚ – πλέον – είναι σε μια φάση που ο καθένας θα ήθελε να παίζει στην ομάδα του ΠΑΟΚ γιατί προσφέρει μια ασφάλεια κι έχει στόχους υψηλούς. Από εκεί και πέρα φανταζόμουν τότε ότι θα συνέβαινε αυτό εδώ αλλά με μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα, με πιο πολλές ομάδες σε σχέση με παλιότερα. Δε συνέβη αυτό εδώ. Νομίζω ότι, σ’ αυτή τη φάση, υπάρχουν καλές ελληνικές ομάδες αλλά σε σημείο να διεκδικούν το πρωτάθλημα μόνον ο ΠΑΟΚ κι ο Ολυμπιακός βρίσκονται. Όλα αυτά εδώ θεωρητικά έτσι; Στην πράξη μπορεί να υπάρχει κάποια έκπληξη και μακάρι να υπάρξει γιατί θα γίνει πιο ωραίο το πρωτάθλημα, πιο ανταγωνιστικό, πιο ελκυστικό. Τώρα, όσον αφορά αυτό που μου είπατε, τ’ ότι δικαιώθηκα, ήταν μια συνειδητή επιλογή εκείνη την περίοδο. Δε σκεφτόμουν τόσο μακροπρόθεσμα, δηλαδή αν θα περάσουν τρία – τέσσερα χρόνια και θα είναι τα πράγματα έτσι. Απλά προέκυψε κι απλά χαίρομαι που έχω και κάποιους φίλους από τα παλιά μαζί μου σήμερα».

- Κάτι σχετικό μ’ αυτό. Πέρασαν κάποια καλοκαίρια πιο πολύ, όπου είχες μια παράξενη σχέση με την ομάδα και με την ΠΑΕ . Υπήρχαν κάποιες διαφορές, κάποιες συζητήσεις για συμβόλαιο, γι’ αποχωρήσεις. Πέρυσι, με τον κ. Σαββίδη σε μια πολύ δύσκολη στιγμή για σένα, με την αποβολή στην Κρήτη, ήρθαν όλα ανάποδα κι η ομάδα σου  έδειξε φοβερή στήριξη. Και σου υπέγραψε νέο συμβόλαιο και σε στήριξε και πολλά … πολλά θετικά μαζί., Έχεις μια μεγαλύτερη υποχρέωση στην ΠΑΕ και στον κ. Σαββίδη μετά από αυτό που έγινε πέρυσι;

«Υποχρέωση έχουμε όλοι να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό και να παίζουμε για την ομάδα. Πάνω απ’ όλα στο ποδόσφαιρο είναι η ομάδα, αυτή η οποία σε πληρώνει και σου προσφέρει ότι είναι δυνατόν για να νιώθεις καλά. Όταν υπάρχουν τριγμοί, οικονομικά προβλήματα κλπ, υπάρχει μια αστάθεια γενικά και δεν υπάρχει ‘υγεία’. Από τη στιγμή που ήρθε ο κ. Σαββίδης και προσφέρει αυτή τη δυνατότητα, μια ασφάλεια στον ποδοσφαιριστή, στο φίλαθλο, στους διοικητικούς παράγοντες κλπ είσαι υποχρεωμένος να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό, όπως και πριν φυσικά. Απλά τέτοιου είδους συμπεριφορά σε κάνει να νιώθεις – ακόμη – πιο ωραία και πιο δυνατός. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ‘υγεία’, στήριξη σε μια ομάδα κι αυτό εδώ σου δημιουργεί – πραγματικά – την αίσθηση πως υπάρχει κοινός στόχος».

- Η ομάδα αλλάζει σίγουρα κι αυτό φαίνεται καθημερινά. Με αφορμή και την αναφορά του συμβάντος στην Κρήτη, ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης αλλάζει και ως ποδοσφαιριστής και ως χαρακτήρας. Πολλές φορές σ’ έχουμε δει – σε σχέση και με το πιο μακρινό παρελθόν – περισσότερα νεύρα, περισσότερες διαμαρτυρίες, περισσότερα πράγματα. Το αντιλαμβάνεσαι εσύ αυτό στον εαυτό σου ως αλλαγή ή γενικότερα αν θέλεις εσύ να προσθέσεις κάποιο άλλο χαρακτηριστικό;

«Το είχα πει και παλιότερα, μπορεί υποσυνείδητα να λειτουργείς και να βγάζεις πράγματα που ενώ θεωρείς πως δε σου συμβαίνουν να συμβαίνουν μέσα σου, απλά να μην το καταλαβαίνεις. Τα νεύρα θα έρθουν, υπήρχαν, θα ξαναεμφανιστούν. Είναι φυσιολογικό όταν παίζεις ποδόσφαιρο να βγάζει μια νευρικότητα. Ο καθένας απ’ έξω μπορεί να τα βλέπει με τον δικό του τρόπο, δηλαδή όπως μου τα λέτε εσείς ή κάποιος άλλος διαφορετικά. Κοιτάξτε, νομίζω πως μια εκδήλωση αντίδρασης μέσα στον αγωνιστικό χώρο κάποιος μπορεί να την πάρει ότι συμβαίνει αυτό εδώ, δηλαδή ότι πέρα από το ποδόσφαιρο αντιμετωπίζει κι άλλα προβλήματα γύρω του, τα γνωστά, δε χρειάζεται να ξαναναφερθούμε, κάποιος άλλος μπορεί να το πει πως πρέπει κάποιος να το βγάζει αυτό εδώ στο γήπεδο για να βοηθήσει και την ομάδα. Αλλά θεωρώ πως όταν έχεις προβλήματα στη ζωή σου, στην καθημερινότητά σου, στο ποδόσφαιρο και προσπαθείς να τ’ αντιμετωπίσεις, να τα προσπεράσεις, η χρόνια αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων σε ωριμάζει. Έτσι πιστεύω εγώ και τα χειρίζεσαι και τ’ αντιμετωπίζεις – όσο το δυνατόν – πιο ήρεμα και τα φέρνεις εκεί ώστε να σε κάνουν να τα διαχειριστείς καλύτερα και να βγάλεις καλύτερα, αυτό που πρέπει να βγάλεις. Έτσι νομίζω τουλάχιστον. Δε νομίζω ότι είμαι τέλειος και το κάνω – αυτό το κομμάτι – καλύτερα από κάθε άλλον αλλά με τον καιρό προσπαθώ να το βελτιώσω. Γιατί ποδόσφαιρο είναι, έχεις ν’ αντιμετωπίσεις πολλά».

- Ο κ. Στέφενς τι έχει αλλάξει μέχρι τώρα σ’ εσάς; Με την εμπειρία σου από τα προηγούμενα χρόνια, διαπιστώνεις αλλαγές, διαπιστώνεις μια πρόοδο;

«Ναι, διαπιστώνω μια πρόοδο. Ξέρετε τι; Η περίοδος της προετοιμασίας που όλοι θέλουν να διεκδικήσουν μια θέση και την εκτίμηση στο πρόσωπο του προπονητή και του τεχνικού τιμ. Κατ’ αρχήν είναι ένας προπονητής τον οποίον τον γνωρίζει όλη η Ευρώπη. Έχει ένα βιογραφικό πολύ σημαντικό και αυτό που νιώθω κι αισθάνομαι από αυτές τις λίγες ημέρες που είμαστε όλοι μαζί είναι ότι εμπνέει έναν σεβασμό προς τους ποδοσφαιριστές, πέρα από την αξία του – έτσι – σαν προπονητής; Γιατί το να μιλήσω εγώ με δέκα ημέρες … έχουν μιλήσει άλλοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν δουλέψει πολύ περισσότερο μαζί του και είναι πιο αντικειμενικά αυτά εδώ».

- Υπάρχει και κάτι πολύ … ποδοσφαιρικό. Ο Σαλπιγγίδης κι ο Αθανασιάδης είναι από τους καλύτερους Έλληνες επιθετικούς. Παίζοντας μαζί, υπάρχει μια αδυναμία στην ομάδα; Δηλαδή, έχετε κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Είστε καλύτεροι εντός περιοχής παρά εκτός. Πως το νιώθεις εσύ;

«Τι θέλετε – δηλαδή – να μου πείτε. Σε τι να σας απαντήσω;»

- Ότι το δίδυμο αυτό μαζί, ενώ μπορεί να έχει αποτέλεσμα φοβερό αποτελεσματικά, ίσως υστερεί σε κάποια άλλα στοιχεία, εκτός περιοχής, να παίξει με πλάτη, να δημιουργήσει, παίζοντας μαζί εσείς οι δυο …

«Μπορεί… Κοιτάξτε, ο κάθε ποδοσφαιριστής έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Τώρα, από εκεί και πέρα νομίζω ότι εξαρτάται από τον κάθε προπονητή πως θέλει να παίξει και πως θέλει να διαχειριστεί το υλικό που έχει. Αυτή είναι η άποψή μου, τώρα… Δε νομίζω όμως – η δική μου καθαρά ποδοσφαιρική άποψη – ότι δικά μου χαρακτηριστικά είναι ίδια με του Στέφανου (σ.σ. Αθανασιάδη) γιατί – και σωματικά να μας δείτε – είμαστε διαφορετικοί σαν ποδοσφαιριστές. Ο Στέφανος είναι πιο ψηλός, εγώ είμαι πιο κοντός. Ο Στέφανος έχει εκτελεστική δεινότητα, δηλαδή πετυχαίνει πολύ πιο εύκολα γκολ, δεν είναι τόσο γρήγορος όσο εγώ. Μπορεί να είναι καλύτερος στο ψηλό παιχνίδι από εμένα. Δηλαδή είναι διαφορετικά πράγματα. Ποδοσφαιρικά δε νομίζω ότι είμαστε ίδιοι. Ίσα – ίσα θεωρώ ότι έχουμε αντίθετα χαρακτηριστικά. Το θέμα είναι τι ζητάει ο προπονητής και πως θέλει να εκμεταλλευτεί τον καθέναν».

- Με αφορμή τα όσα γίνονται γενικότερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όχι μόνον στον ΠΑΟΚ, υπάρχουν στιγμές που μετανιώνεις που δεν έχεις φύγεις το εξωτερικό ή να ζηλεύεις όταν ακούς κάποιον συμπαίκτη σου στην Εθνική να περιγράφει το πώς είναι η καθημερινότητά του, η παρουσία του στα γήπεδα κι όλο το σχετικό σκηνικό;

«Ποδοσφαιρικά μιλάμε έτσι; Δεν είναι ότι είχα μετανιώσει σε κάποια φάση κι ήθελα να πάω. Δεν προέκυψε, δεν το ήθελα και πραγματικά τόσο πολύ … Κάποιες φορές υπήρχε η ευκαιρία αλλά δεν ‘κόλλησε’ η όλη διαδικασία κι η περίοδος εκείνη ούτως ώστε να πάω έξω. Κατ’ αρχήν πριν έρθει ο κ. Σαββίδης ήμουν με το … ενάμισι πόδι στο να φύγω στο εξωτερικό … και παλιότερα. Αν πήγαινα στο εξωτερικό σίγουρα θα βίωνα κάτι διαφορετικό που έχουν ζήσει ορισμένοι συνάδερφοι μου, το οποίο είναι πολύ όμορφο αλλά δεν έχω μετανιώσει μέχρι σήμερα για τις επιλογές μου. Είναι επιλογές συνειδητές. Πέρασα και τα δύσκολα. Δε σου κρύβω ότι πολλές φορές είπα δεν αντέχω άλλο, θέλω να φύγω αλλά έτσι είναι η ζωή. Νομίζω στον καθένα συμβαίνει. Και σ’ εσάς μπορεί να συμβεί στη δουλειά σας, να πείτε δεν αντέχω άλλο, θέλω να φύγω. Είναι οι εύκολες και οι δύσκολες στιγμές που αντιμετωπίζεις στην καθημερινότητά σου. Και ειδικά σήμερα, συμβαίνει αυτό σε πάρα πολύ κόσμο».

- Ανέφερες πριν πως ο ΠΑΟΚ κι ο Ολυμπιακός είναι οι μόνες ομάδες που μπορούν να διεκδικήσουν. Ο Ολυμπιακός είναι σερί χρόνια πρωταθλητής, ο ΠΑΟΚ πως μπορεί να προσεγγίσει σε νοοτροπία αυτό το κομμάτι;

«Ναι, αν κοιτάξεις το παρελθόν κι αν το δεις στατιστικά, τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός παίρνει συνέχεια τα πρωταθλήματα και ξεκινώντας το πρωτάθλημα μπορείς να πεις ότι έχει ένα αβαντάζ, όσον αφορά αυτόν εδώ τον στόχο. Τώρα, τι νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό για εμάς … Πολύ σημαντικό για εμάς κατ’ αρχήν είναι να εκμεταλλευτούμε την έδρα μας. Να μη χάνουμε βαθμούς στην έδρα μας. Δεν πρέπει να μπούμε σε μια διαδικασία σύγκρισης του τι πρέπει να κάνουμε εμείς που κάνει ο Ολυμπιακός για να είμαστε κοντά ή για να πάρουμε το πρωτάθλημα. Πρέπει να βγούμε από αυτό εδώ το … ‘τρυπάκι’. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε την έδρα μας, να μη χάσουμε βαθμούς στην έδρα μας και φυσικά να μη ‘σπαταλάμε’ βαθμούς εκτός. Τι σημαίνει αυτό εδώ; Θα κάνεις τριάντα νίκες; Όχι, δεν είναι εύκολο να κάνεις τριάντα νίκες αλλά το ‘μυστικό’ είναι αυτό, να μη ‘σπαταλάς βαθμούς, γιατί θα ΄χεις και κακές μέρες, θα χάσεις και δικαιωματικά κάποια παιχνίδια. Πέρυσι με τον Ολυμπιακό, ούτε στην Τούμπα χάσαμε, ούτε έξω χάσαμε αλλά δεν κερδίσαμε κιόλας. Επομένως χάσαμε το πρωτάθλημα σε βαθμούς που ‘σπαταλήσαμε’».

- Όσον αφορά το ‘πέρυσι’ που είπες, πλέον έχεις κατασταλαγμένη άποψη στο δικό σου το μυαλό, ουσιαστικά κι ανθρώπινα, για το τι δεν πήγε καλά;

«Τι δεν πήγε καλά;»

- Τι έγινε ή τι δεν έγινε και κατέληξε η σεζόν έτσι όπως κατέληξε…

«Τι δεν πήγε καλά … Δε μ’ αρέσει έτσι όπως το ακούω. Πρέπει δηλαδή να ‘ζυγίζουμε’ τα πράγματα σωστά και τι εννοώ: Δεν πήγε καλά στην Ευρώπη, γιατί δεν μπήκαμε στους ομίλους ενώ θα μπορούσαμε με μια κατώτερη ομάδα σε σχέση μ’ εμάς. Δεν πήγαμε στον τελικό του Κυπέλλου γιατί ήμασταν πολύ κακοί στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της χρονιάς στο Κύπελλο μέχρι εκείνη τη στιγμή. Στο πρωτάθλημα δε θεωρώ ότι δεν πήγε καλά γιατί ξεκινήσαμε πέρυσι τη χρονιά με πολλά οικονομικά προβλήματα, χωρίς άνθρωπο με οικονομική επιφάνεια για να βάλει τις βάσεις και να προσφέρει ‘υγεία’ σε μια ομάδα και συνθήκες για να διεκδικείς πράγματα και να νιώθεις όμορφα και λέγαμε να κάνουμε μια καλή χρονιά. Η ομάδα βγήκε δεύτερη. Το θεωρώ επιτυχία, είμαστε στα προκριματικά των ομίλων του Champions League, είχαμε σκαμπανεβάσματα. Θεωρώ ότι κάναμε μια καλή χρονιά στο πρωτάθλημα. Δεν ήμασταν έτοιμοι για να το διεκδικήσουμε. Ίσως να μπορούσαμε να είμαστε πιο κοντά και να πιέζουμε την κατάσταση. Αυτό που δεν πήγε καλά ήταν ότι σε κρίσιμα παιχνίδια νοκ – άουτ δεν ήμασταν αυτοί που θα έπρεπε να είμαστε κι η απάντηση δεν είναι – ας πούμε – μια. Δε συνέβη ο αποκλεισμός για έναν λόγο. Δεν είναι καλό – ορισμένες φορές κατά τη δική μου άποψη – να βγάζουμε προς τα έξω το τι έφταιξε γιατί είναι ‘καθαρά’ ποδοσφαιρικά θέματα κι όλοι κάνουμε λάθη. Θα ήταν λάθος να βγω εγώ και να κατηγορήσω ότι έφταιξε αυτό, αυτό, εσύ, εγώ, ο Κώστας κι ο Γιώργος κτλ Αλλά θα σας πω ότι ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουμε κι εμείς γιατί εμείς παίζουμε ποδόσφαιρο. Δε γίνεται στις επιτυχίες να είμαστε μπροστά να πανηγυρίζουμε και να δεχόμαστε τις επευφημίες και τα κοπλιμέντα και στις αποτυχίες να λέμε ότι φταίει ο προπονητής, ο παράγοντας, ο οδηγός κι ο φίλαθλος. Όλοι έχουμε το μερίδιο ευθύνης και φυσικά εμείς οι ποδοσφαιριστές. Θεωρώ ότι ήταν μια χρονιά η οποία τελείωσε με δυσκολίες αλλά θετικά στο ελληνικό πρωτάθλημα με την κατάληψη τελικά της δεύτερης θέσης και με μια άσχημη κατάληξη στην Ευρώπη και στο Κύπελλο. Γιατί νομίζω μπορούσαμε να πάμε στον τελικό αλλά δίκαια πήγε η Τρίπολη. Γιατί στην Τρίπολη πραγματικά μας κέρδισαν δίκαια».

- Φάνηκε οξύμωρο πως αυτή η ομάδα με τόσους νέους και νεαρούς ποδοσφαιριστές δεχόταν σε κάποια στιγμή τέτοια πίεση. Μπορούσε ν’ αντιμετωπιστεί διαφορετικά αυτή η κατάσταση;

«Είναι μια κατάσταση που πλανάται στην Τούμπα όλα τα χρόνια, όσα είμαι εγώ τουλάχιστον και γενικά προσπαθεί να το διαχειριστεί η ομάδα όσο είναι δυνατόν καλύτερα. Προσπαθούμε να βελτιωθούμε, είναι κάτι εντελώς έξω από τα ποδοσφαιρικά πλαίσια, είναι κάτι το οποίο κανένας δεν το θέλει έτσι; Υπάρχει κόσμος ο οποίος εκδηλώνει – ας πούμε – την απογοήτευσή του με τον δικό του τρόπο. Άσχημα, όμορφα, με αδιαφορία … απλά αυτή εδώ η πίεση, στον βαθμό που υπάρχει έτσι; Γιατί η πίεση, όταν παίζεις σε μια ομάδα σαν τον ΠΑΟΚ θα υπάρχει πίεση, αλλά σε τέτοιο βαθμό δε νομίζω ότι βοηθάει από τον πιο έμπειρο μέχρι τον πιο νέο και άπειρο ποδοσφαιριστή. Όλοι γνωρίζουμε την κατάσταση και ειδικά στα πλέι οφ ζήσαμε στιγμές οι οποίες – πραγματικά – δε μας βοήθησαν καθόλου. Προς το τέλος εγώ εξέφρασα – ας πούμε – τις σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου. Πολλοί συμφώνησαν μαζί μου και μου είπαν ότι έχω δίκιο, πολλοί – όχι διαφώνησαν – με κατηγόρησαν. Δεν είναι κακό να εκφράζεις το πώς αισθάνεσαι γιατί είναι μέρος της καθημερινότητας και νομίζω ότι πρέπει να γνωρίζει όλος ο κόσμος πως ζούμε κι εμείς την όλη κατάσταση. Στενοχωριόμαστε, έχουμε κι εμείς τις αγωνίες … κι ο κόσμος έξω έχει τις δικές του, το καταλαβαίνουμε γιατί – πλέον – οι εποχές είναι δύσκολες αλλά η εκδήλωση της απογοήτευσης σε τέτοιο βαθμό δε βοηθάει. Θεωρώ ότι η ομάδα πλέον έχει μια βάση, έχει ένα πλάνο, έχει ένα σκεπτικό και σιγά – σιγά θα το μετριάσει αυτό και θα το αντιμετωπίσει, γιατί θα υπάρχει, μια ζωή θα υπάρχει. Ο ΠΑΟΚ είναι μεγάλη ομάδα, ο κόσμος έχει απαιτήσεις κι από τη στιγμή που υπάρχουν απαιτήσεις υπάρχει κι ο κόσμος που εκδηλώνει τις απαιτήσεις του, τον εκνευρισμό του και το συναίσθημά του σε τέτοιο βαθμό που πλέον είναι επικίνδυνο για τον αθλητή».

- Σε φωνάζει ο κ. Σαββίδης και σε ρωτάει την άποψή σου για έναν πρώην συμπαίκτη σου που θεωρείς ότι αν τον φέρουμε στην ομάδα θα δώσει το κάτι παραπάνω, υπάρχει κάποιος που θα πρότεινες;

«Δε θα σας απαντήσω με ονόματα, απλά θα πω ότι πλέον η ομάδα βλέπω ότι έχει κάνει σε πράξη το να φτιάξει έναν ελληνικό ‘κορμό’ με καλούς ξένους ποδοσφαιριστές κι είναι ένα σωστό σκεπτικό κατά τη γνώμη μου. Είναι ένα πρότυπο το οποίο το κάνουν μεγάλες, ευρωπαϊκές ομάδες κι είναι κάτι τ’ οποίο είναι σημαντικό για μια ομάδα το να έχει στόχους, βάσεις, θεμέλια δυνατά, να είναι ένας πύργος όχι με χάρτινα πόδια. Γιατί το ελληνικό στοιχείο είναι σημαντικό στην ελληνική ομάδα, φυσικά με πολύ καλούς, ποιοτικούς ξένους. Γιατί νομίζω πως ούτε στον κόσμο θα άρεσε να βλέπει τον ΠΑΟΚ με δέκα πέντε ξένους ποδοσφαιριστές κι οκτώ Έλληνες».

- Πως εξηγείς ότι ο κόσμος συμπαθεί τους ξένους ποδοσφαιριστές πιο εύκολα. Δεν είναι οξύμωρο;

«Θα το χαρακτήριζα ως μεγάλη ‘πληγή’ γιατί νομίζω τον Έλληνα, ειδικά επειδή καταλαβαίνει κι έχει το φιλότιμο, αν είναι να σου δώσει το ‘επτά’, θα σου δώσει και το κάτι παραπάνω. Όχι, επειδή δε θέλει επειδή τον βρίζεις, επειδή νιώθει την πίεση. Κι είναι πολύ σημαντικό το συναίσθημα, το πώς νιώθεις στο να δώσεις το κάτι παραπάνω. Εντάξει, θεωρώ ότι είναι μια νοοτροπία, είναι κάτι το οποίο το βγάζει ο Έλληνας, όχι ο ΠΑΟΚτσής, ο Έλληνας γενικά, παντού συμβαίνει αυτό εδώ. Εγώ, διαφωνώ χωρίς να θέλω να σου πω ότι εμάς πρέπει να μας έχουν ψηλά και τους ξένους στα χαμηλά. Απλά μια ισορροπία θα βοηθούσε στο να βγει το κάτι καλύτερο. Κι όχι φυσικά να είμαστε στα … ‘πούπουλα’, δε βοηθάει. Γιατί έχουμε και το άλλο σαν Έλληνες, εφησυχαζόμαστε. Ουσιαστικά θεωρώ ότι είμαστε των άκρων ή άσπρο ή μαύρο».

- Τι ΠΑΟΚ θα δούμε φέτος με βάση τη δουλειά που γίνεται εδώ στην Αυστρία;

«Αγωνιστικά για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε να πετύχουμε φαντάζομαι ότι θα δούμε έναν ΠΑΟΚ επιθετικό, ο οποίος θα διεκδικεί όλα τα παιχνίδια, θα διεκδικεί νίκες και θα έχει στόχους. Είναι και κάτι που υπήρχε και πέρυσι, χωρίς όμως να υπάρχει η αισιοδοξία που υπάρχει φέτος αλλά θεωρώ ότι θα κάνουμε ένα βήμα παραπάνω σε σχέση με πέρυσι. Αυτή είναι η άποψη η δική μου. Δεν μπορώ να γνωρίζω αν θα γίνει αυτό που λέω, αυτό ευχόμαστε όλοι, σ’ αυτό αποσκοπούμε και αυτό έχουμε ως στόχο».