Αγκάνθο: «Έτοιμος για μια όμορφη χρονιά»

Ο Ίβηρας ποδοσφαιριστής μίλησε για την πορεία της παραμονής του στο «Κλ. Βικελίδης», τους στόχους του για τη νέα σεζόν, αλλά και για την αντιμετώπιση που έτυχε από τους διαιτητές και ειδικά του Στυλιάρα στο ματς με τον Ατρόμητο.

Διαβάστε τη συνέντευξη του Ισπανού επιθετικού:

Σε ποια ακριβώς φάση είναι, αυτή τη στιγμή, η υπόθεση σου;

«Απομένουν μόνο τα τυπικά. Θέλω, το συντομότερο δυνατό, να μπουν οι υπογραφές, ώστε να είμαι απόλυτα απερίσπαστος στην πολύ σκληρή χρονιά που μας περιμένει φέτος».

Κατανοείς ότι, πλέον, οι απαιτήσεις, από σένα είναι πολύ μεγαλύτερες;

«Σίγουρα, είναι λογικό, η ομάδα και ο κόσμος της να περιμένουν, από μένα, πολλά. Εγώ, θα πω αυτά που είπα και πέρυσι… Δεν αποποιούμαι των ευθυνών μου κι ότι είμαι έτοιμος να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις τους. Πλέον, γνωρίζω τις… ιδιαιτερότητες του Ελληνικού πρωταθλήματος, κάτι που με κάνει να πιστεύω ότι η χρονιά θα ‘ναι πολύ καλύτερη απ’ την περυσινή και για την ομάδα και για μένα προσωπικά».

Νομίζουμε, ότι και ο ίδιος αντιλήφθηκες, την άδικη στοχοποίηση και το κυνήγι που δέχτηκες, καθ’ όλη τη διάρκεια της περασμένης περιόδου, απ’ τους διαιτητές. Πως προτίθεσαι να τ’ αντιμετωπίσεις, αυτό, φέτος;

«Αν κάνει κάποιος τον κόπο να δει τις κάρτες που δέχθηκα θα καταλάβει ότι, οι μισές, τουλάχιστον, είναι άδικες!!!! Πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω το λόγο… Ίσως, τ’ ότι δεν μιλάω τη γλώσσα για να συνεννοηθώ με τους διαιτητές, ή ίσως, ο δυναμικός τρόπος με τον οποίο αγωνίζομαι, ή ότι μπροστά, συνήθως, έπαιζα μόνος μου κι έπρεπε να δώσω πολλές μονομαχίες… Δε ξέρω τι να πω…

Από ένα σημείο και μετά, όμως, κατάλαβα ότι και κάτι άλλο κρύβονταν από πίσω, κάτι, που επιβεβαιώθηκε μετά την αποβολή μου στο Περιστέρι. Είχα πει, ότι θέλουν να κάνουν κακό στην ομάδα και το κάνανε, ακόμα και μ’ έναν… έμμεσο τρόπο, χρησιμοποιώντας εμένα. Δυστυχώς, βέβαια, γι αυτούς δεν τους βγήκαν τα σχέδια… Για την επόμενη αγωνιστική περίοδο, νομίζω, ότι, πλέον, και γνώση έχουν και την απαραίτητη… εμπειρία οι φύλακες…».

Αλήθεια, εκείνη ακριβώς τη στιγμή που ο ανεκδιήγητος Στυλιάρας, σου έδειξε τη κόκκινη κάρτα, πως αισθάνθηκες;

«Την ώρα της αποβολής μου, τα συναισθήματα που ένιωσα, ήταν, πραγματικά, πάρα πολύ έντονα. Σε κλάσματα δευτερολέπτων, πέρασαν χιλιάδες σκέψεις απ’ το μυαλό μου. Μια καθαρή αποβολή για τους αντιπάλους μου, έγινε αποβολή σ’ εμένα και μάλιστα σ’ ένα παιχνίδι που παίζαμε την ζωή μας, την ιστορία μιας τεράστιας ομάδας, την ανεκτίμητη αγάπη του κόσμου της, καθώς και την επιβίωση των οικογενειών των υπαλλήλων της…

Ανθρώπων, που μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες, τα δίνουν όλα, για μας και για την ομάδα και το μέλλον τους κρέμονταν, πλέον, στα δικά μας πόδια!!!!!!

Ο διαιτητής μου έδειξε, αμέσως, τη πρώτη κάρτα, χωρίς καν να με ρωτήσει, όπως όφειλε, αν χτύπησα κι αν είμαι καλά,. Ο αντίπαλος μου σ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού ήταν αντιαθλητικός απέναντι μου… Αρκεί να σας θυμίσω το πρώτο του μαρκάρισμα, στα πρώτα λεπτά, που σήκωσε το πόδι του στον ώμο μου, χωρίς, ούτε καν, να μου δοθεί φάουλ. Όσο για τον έτερο στόπερ (σ.σ. Ταυλαρίδη),των αντιπάλων, ούτε καν τη καθιερωμένη χειραψία στην αρχή του παιχνιδιού δεν μου έκανε κι υπάρχει και το βίντεο, για όποιον δε με πιστεύει…

Ίσως, αυτός ο… κύριος να ένιωσε ότι αδικήθηκε με την αποβολή του στο «Βικελιδης», για μια ενέργεια, που ακόμα κι ο πρόεδρος της ομάδος του να έπαιζε διαιτητής θα τον απέβαλε!!!!!!!! Θέλω να πω κάτι…

Είναι θεμιτό μια ομάδα να παίζει για την ιστορία της, αλλά δεν πρέπει να ξεχνά κανείς, ότι κι οι αντίπαλοι σου είναι συνάδελφοι. Παίξε λοιπόν με όλες σου τις δυνάμεις, αλλά με σεβασμό στον συνάδελφο κι όχι προβοκατόρικα και χρησιμοποιώντας αντιαθλητικά μέσα».

Είναι η πρώτη φορά που τοποθετείσαι γι` αυτή τη φάση και απ’ τα λόγια σου συμπεραίνουμε ότι δεν την έχεις ξεπεράσει ακόμα…

«Ο διαιτητής έκανε ένα τεράστιο λάθος και το ξέρει… Η αντίδραση μου ήταν φυσιολογική, μετά απ’ αυτή τη κάρτα. Είπα «…puta madre», που στην χώρα μου είναι σαν το δικό σας το «γαμώτο»!!!

Με απέβαλλε,(… το δεύτερο μεγάλο του λάθος) κι όχι μόνο αυτό, αλλά, ολοκλήρωσε το σερί των λαθών γράφοντας ότι τον είπα και «π…. γιο!!!». Έπρεπε ν’ αντιδράσει κι αυτός διαφορετικά, αλλά, μόνο εγώ τιμωρήθηκα και μάλιστα εξοντωτικά. Εύχομαι να με βοηθήσουν όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο και κυρίως η ομάδα μου για να επανέλθει, έστω και την ύστατη ώρα, η δικαιοσύνη στην υπόθεση μου…»

Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου, για τη νέα χρονιά;

«Έρχομαι με πολλούς στόχους. Πάνω απ’ όλα ομαδικούς, γιατί άμα η ομάδα πάει καλά, όλοι θα ‘μαστε καλά. Νιώθω πολύ δυνατός και περιμένω πως και πως να ξεκινήσει η προετοιμασία. Είμαι πανέτοιμος για μια γεμάτη και όμορφη χρονιά που μετά τα περυσινά, την δικαιούμαι, τόσο εγώ, όσο κι η ομάδα κι ο κόσμος της».

Ποια είναι η πρόβλεψη του για τη νέα περίοδο και τι πρέπει να γίνει, για να μη ξαναπεράσουμε τα ίδια;

«Κατ’ αρχήν, πρέπει ν’ αναγνωρίσουν οι πάντες, ότι η νέα διοίκηση, έχει πάρα πολύ δύσκολο έργο, μπροστά της. Η αλήθεια είναι ότι πρέπει ν’ αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα, ώστε να μην έχουμε, πάλι, τα ίδια. Δεν γίνεται μια ομάδα, σε μια αγωνιστική περίοδο, ν’ αλλάζει πέντε προπονητές και τέσσερις διοικήσεις. Αυτό, από μόνο του, συνιστά… παγκόσμιο ρεκόρ.

Τα αποδυτήρια χρειάζονται σταθερότητα και, μόνο αυτό, δεν είχαμε πέρυσι, κάτι που λειτούργησε ως τεράστιο τροχοπέδη, στο, ούτως ή άλλως, δικό μας, δύσκολο έργο. Πρέπει να γίνουν οι καταλληλότερες επιλογές, στο σχεδιασμό της ομάδας. Γνώμη μου, είναι πως θα πρέπει να παραμείνουν, όσο το δυνατόν περισσότεροι έμπειροι παίκτες απ’ το υπάρχων ροστερ. Ο Νούνο, ο Πουλίδο, ο Παπαζαχαρίας κι ο Παπαστεριανός, τους οποίους, με την ευκαιρία θέλω γι ακόμη μια φορά να ευχαριστήσω για τη συνεργασία που είχαμε. Ήταν τιμή μου, να τους έχω συμπαίκτες. Άψογοι επαγγελματίες και άριστοι χαρακτήρες, απέδειξαν, έμπρακτα, ότι είχαν τα …cojones, μέσα από έναν τέτοιο πόλεμο, να βγούνε νικητές…».

Η χρονιά προμηνύεται (…και πάλι) δύσκολη. Καλή αρχή και καλή επιτυχία… Εμείς, όπως πάντα, θα ‘μαστε δίπλα σας…

«Πέρυσι, είναι αλήθεια, ότι συνέβαιναν πράγματα αδιανόητα… Όσοι δουλεύουμε στην ομάδα έχουμε από πίσω μας οικογένειες κάτι που, είναι ιερό και κανείς δεν μπορεί να παίζει με τις οικογένειες ποδοσφαιριστών και υπαλλήλων. Οι, όποιες, επιλογές κι αν γίνουν, πρέπει να στηριχθούν απ’ τους πάντες στο μέγιστο βαθμό. Μονάχα, ενιαίος και συσπειρωμένος, μπορεί να προχωρήσει ο Άρης…».