Αγγελούδης: «Αναστήθηκε ο ετοιμοθάνατος Άρης»

Ο νεαρός επιθετικός των «κίτρινων» άρπαξε την ευκαιρία που του δόθηκε και βοήθησε την ομάδα του να παραμείνει στην κατηγορία. Μιλώντας στην κάμερα της Nova, ο Αγγελούδης μίλησε για τη σεζόν που πέρασε, τις ευκαιρίες που του δόθηκαν, αλλά και τα πρέπει της ομάδας για τη νέα περίοδο.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Αγγελούδη:

-Νίκο, η χρονιά τελείωσε και τώρα που όλα κύλησαν ομαλά, τι θα έλεγες για τη φετινή σεζόν του Άρη;

«Σίγουρα ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά. Είμαστε χαρούμενοι που στο τέλος αποφύγαμε τα χειρότερα. Ολη η Ελλάδα μας είχε ξεγραμμένους, όμως καταφέραμε να σηκώσουμε κεφάλι και σωθήκαμε. Βέβαια, δεν είναι αυτή η μοίρα του Άρη, να κυνηγάει την παραμονή, αλλά έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, είμαστε ευχαριστημένοι που κρατήσαμε την ομάδα».

-Αν στεκόσουν σε δυο τρεις στιγμές, μέσα στη χρονιά, ποιες θα ήταν αυτές;

«Το μυαλό μου πάει κατευθείαν στον Ατρόμητο! Αυτό που ζήσαμε ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Μείναμε με 10 παίκτες κι αρχίσαμε να κλαίμε από την πίεση. Νιώσαμε ότι όλα τελειώνουν. Ευτυχώς κερδίσαμε εκείνο το παιχνίδι και θα το θυμόμαστε για πάντα».

-Το ματς στο Περιστέρι ήταν η «φωτογραφία της χρονιάς»;

«Ναι, το ματς με τον Ατρόμητο ήταν το πιο σημαντικό».

-Αλλάξατε φέτος πέντε προπονητές! Παράγοντας ανασταλτικός για την πορεία της ομάδας;

«Είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό. Κάθε προπονητής έχει τη δική του φιλοσοφία κι εμείς συνέχεια αλλάζαμε προπονητές. Και ξέρετε κάτι; Δεν πιστεύω ότι με κάθε αλλαγή προπονητή η ομάδα βελτιώνεται. Πρέπει να έχεις έναν προπονητή από την αρχή της χρονιάς, να δουλεύεις σωστά και στο τέλος να βγαίνει το αποτέλεσμα».

-Απ’ αυτούς τους πέντε, στέκεσαι σε κάποιον;

«Δεν θέλω να αδικήσω κανέναν, αλλά εμένα ο κ. Αλκαράθ μου έδωσε την ευκαιρία να δείξω ποιος είμαι. Βέβαια, είχε κοντραριστεί με κάποια παιδιά από την ομάδα και αυτό ήταν λάθος του, αλλά νομίζω ότι είναι ένας πολύ καλός προπονητής και τον ευχαριστώ που με βοήθησε. Θέλω να σταθώ και στον Σούλη, ο οποίος έδωσε στο τέλος άλλη ψυχολογία στην ομάδα και αυτό φάνηκε».

-Ολοι οι συμπαίκτες σου, όπως κι εσύ, στέκεστε στον Σούλη…

«Ναι, γιατί έφερε στην ομάδα, πίστη! Μετά το παιχνίδι με τη Βέροια, είχαμε πέσει πάρα πολύ ψυχολογικά. Αυτός ο άνθρωπος μπήκε στ’ αποδυτήρια και μας είπε πως δεν έχει τελειώσει τίποτα και πάμε να πετύχουμε! Όπως έγινε!».

-Υπήρξαν στιγμές που πίστεψες πως ο Άρης έπεσε;

«Εγώ δεν το πίστεψα ποτέ αυτό, ακόμα και μετά το ματς με τη Βέροια που εάν θυμάστε, σας είχα πει πως ο Άρης δεν γίνεται να πέσει. Μπορεί να πήγαιναν όλα στραβά, αλλά στο τέλος, βλέποντας και το πρόγραμμα, πίστευα ότι θα τα καταφέρουμε».

-Αν γύριζε ο χρόνος πίσω και μπορούσες να διορθώσεις πράγματα, τι θα διόρθωνες πρώτα;

«Καταρχήν, στον Άρη θα πρέπει να γυρίσουμε το χρόνο πολλά χρόνια πίσω! Αν με ρωτάς όμως για φέτος, θα πήγαινα στο καλοκαίρι και θα διόρθωνα εκεί κάποια πράγματα. Αλλά μη με βάζεις σ’ αυτό το ρόλο, γιατί είναι δουλειά άλλων».

-Εισέπραξες την ανησυχία του κόσμου, βλέποντας πολλά νέα και άπειρα παιδιά στην προετοιμασία;

«Πριν ξεκινήσει η προετοιμασία, ήμασταν 13 επαγγελματίες. Το ρόστερ, λοιπόν, ήταν απ’ τα πιο νεανικά αν όχι το πιο νεανικό στην Α’ Εθνική. Τώρα στο τέλος, απεδείχθη πόσο βαριά φανέλα έχει ο Άρης, σώζοντας την παρτίδα μ’ αυτούς τους νεαρούς παίκτες».

-Δηλαδή, μέσα από τη ζημιά, ο Άρης έβγαλε κέρδος;

«Σίγουρα, γιατί αυτά τα παιδιά του χρόνου θα είναι ακόμα καλύτερα. Εδειξαν πάθος, αγάπη για την ομάδα και με κάποιες προσθήκες, μπορούν να γίνουν θαύματα».

-Νιώσατε τον κίνδυνο, εσείς οι μικροί, ότι μπορούσατε να «καείτε», όπως λέμε ποδοσφαιρικά;

«Αυτό το νιώθεις. Διότι, από λίγες συμμετοχές ή ερχόμενος από το πρωτάθλημα νέων, ξαφνικά βρίσκεσαι να κουβαλάς στις πλάτες σου ιστορία και κόσμο. Ολο αυτό για ένα παιδί 19, 20 χρονών είναι πολύ δύσκολο. Παρ΄ όλα αυτά κανείς μας δεν φοβήθηκε και στο τέλος δικαιωθήκαμε».

-Η χρονιά για σένα, στο φινάλε, ήταν πάρα πολύ καλή..

«Ναι, αλλά ξεκίνησε στραβά. Δούλευα πολύ στην προπόνηση, χωρίς να βλέπω ανταπόκριση. Στον πρώτο γύρο δεν πήρα καμιά ευκαιρία, όμως δεν απελπίστηκα. Πίστευα ότι στο τέλος θα δείξω αυτό που μπορώ και ευτυχώς τα κατάφερα».

-Τι σκέψεις περάσανε από το μυαλό σου, τότε που ουσιαστικά δεν υπήρχες στην ομάδα;

«Εκεί άρχισα να πιστεύω ότι ίσως δεν κάνω κάτι καλά, μήπως, δηλαδή, φταίω εγώ. Αποδείχθηκε όμως, ότι, τελικά, δεν έφταιγα εγώ. Είχα στο μυαλό μου διάφορα πράγματα, ειδικά την περίοδο των κ.κ Πασιαλή-Μπουγιουκλή, όπου περίμενα τις ευκαιρίες, χωρίς να έρθουν ποτέ. Εντάξει, δεν με πίστεψαν οι συγκεκριμένοι προπονητές, στους οποίους όμως απέδειξα ότι ίσως να έκαναν λάθος».

-Για τη νέα χρονιά τι σκέφτεσαι;

«Σίγουρα δεν θέλω να σκέφτομαι επανάληψη των όσων ζήσαμε φέτος. Πρέπει του χρόνου να είμαστε πιο σοβαροί, να τα δώσουμε όλα απ΄ την αρχή και να μην έχουμε καν στο μυαλό μας τη σωτηρία. Εγώ θέλω να βοηθήσω ξανά την ομάδα, να δουλέψω σκληρά και μακάρι να είμαι εδώ του χρόνου. Αν καταλάβω ότι με πιστεύουν, θέλω να μείνω!».

-Πάσχα, χαλαρό και ξεκούραστο για σένα;

«Όπως για όλο τον κόσμο! Χρειαζόμαστε αυτές τις στιγμές, αυτές τις Αγιες ημέρες. Οι προπονήσεις ακόμα δεν έχουν τελειώσει, θα επιστρέψουμε και θα ολοκληρώσουμε τη χρονιά».

-Ο Άρης γιορτάζει τη δική του ανάσταση αυτό το Πάσχα;

«Ναι, γιατί πριν από ένα μήνα μιλούσανε για τον Άρη, λες και επρόκειτο για κάποιον ετοιμοθάνατο. Αυτός ο ετοιμοθάνατος όμως σηκώθηκε και περπάτησε, αναστήθηκε!».

-Πάσχα στη Θεσσαλονίκη;

«Πάντα! Με τους φίλους και τους δικούς μου ανθρώπους».

-Ποιο Πάσχα σου έχει μείνει αξέχαστο;

«Δεν ξέρω για ποιο λόγο, αλλά έχω συνδέσει την εποχή του διπλού στο Χαϊδάρι, με το γκολ του Βελώνη, με το Πάσχα! Δεν θυμάμαι αν ήταν περίοδος του Πάσχα, τότε, αλλά αυτό μου έρχεται στο μυαλό. Ημουν στο χωριό μου, στα Βασιλικά και έκλαιγα από χαρά μέσα στο σπίτι. Χριστός Ανέστη σε όλο τον κόσμο!».