Μπουγαΐδης: «Μας φτιάχνει ο κόσμος, τον θέλουμε δίπλα μας»
Ο κεντρικός αμυντικός της ΑΕΚ υπογράμμισε πως η στήριξη που δείχνει ο κόσμος του «δικεφάλου» στην ομάδα είναι αρκετά σημαντική τη φετινή, δύσκολη, σεζόν και δίνει μεγάλο κίνητρο στους ποδοσφαιριστές του «δικεφάλου».
Στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» μίλησε ο Μαυρουδής Μπουγαΐδης και αναφέρθηκε στη φετινή πορεία της ΑΕΚ, τη συσπείρωση του κόσμου γύρω από την ομάδα αλλά και τι περιμένει από εδώ και στο εξής τόσο με την Ένωση όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:
Πόσο σας «φτιάχνει» να βλέπετε τόσο κόσμο στο γήπεδο τη στιγμή που έριχνε καρεκλοπόδαρα;
«Μα αυτό θέλει κάθε ποδοσφαιριστής. Να παίζεις μπροστά σε γεμάτες εξέδρες, να είναι κοντά σου ο κόσμος. Να σε “φτιάχνει”, να σου δημιουργεί την ψυχολογία να παίξεις πιο δυνατά. Αυτό που έγινε το Σάββατο ήταν καταπληκτικό. Αυτή η προσέλευση μέσα σε τόσο δυνατή βροχή. Νιώθουμε ότι δεν παλεύουμε μόνοι μας. Είναι το μεγάλο μας κίνητρο το “γεμάτο” γήπεδο. Και τους ευχαριστούμε όλους».
Είκοσι μήνες στην ΑΕΚ, ήρθε η στιγμή να σε ψηφίσουν και MVP…
«Όμορφο συναίσθημα, μεγάλη ικανοποίηση, κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Διότι συνήθως δεν βγαίνουν MVP οι αμυντικοί, όμως το Σάββατο ευνόησε το ματς, διακρίθηκαν περισσότερο οι αμυντικοί».
Το αφιερώνεις κάπου;
«Όχι, δεν θέλω να το αφιερώσω. Αν γινόταν, θα ήθελα να το κόψω στη… μέση. Να το μοιραστώ με τον παρτενέρ μου, τον Κουτρουμπή, στην άμυνα και να τον ευχαριστήσω για την άριστη συνεργασία που είχαμε. Του το είπα και στα αποδυτήρια του Γιώργου: “Το μισό βραβείο είναι δικό σου”».
Η αλήθεια είναι ότι όλος ο κόσμος βλέπει να υπάρχει «χημεία» σ’ αυτό το δίδυμο Μπουγαΐδη-Κουτρουμπή…
«Δεν θα το πω εγώ. Όλοι οι παίκτες είναι ικανοί. Ο Γιώργος είναι καταπληκτικός και σαν χαρακτήρας και σαν ποδοσφαιριστής. Ίσως επειδή είμαστε και πιο κοντά στην ηλικία, να δέσαμε περισσότερο».
Η άμυνα, πάντως, δείχνει να έχει στρώσει για τα καλά. Τρία ματς χωρίς να δεχθεί γκολ, δύο τέρματα παθητικό στα τελευταία έξι. Υπάρχει εξήγηση;
«Θέμα δουλειάς είναι περισσότερο. Σιγά-σιγά βγαίνει στο γήπεδο. Κατά την ταπεινή μου άποψη, και επειδή οι περισσότεροι παίκτες είμαστε μικροί σε ηλικία, ο μεγάλος φόβος από την αρχή ήταν η ψυχολογία. Και αυτή, κατά τα ψέματα, φτιάχνεται πιο πολύ από τα αποτελέσματα. Όταν χάνεις, σε ρίχνει. Όταν κερδίζεις και κάνεις σερί, σου βγαίνει θετικά αυτό στο γήπεδο».
Να συνδυάσουμε την καλή εικόνα της άμυνας και με τη δική σου προσθήκη – συμμετοχή εδώ και περίπου 40 μέρες;
«Δεν θέλω να πω κάτι τέτοιο. Εγώ δούλευα για να είμαι έτοιμος όταν θα μου δοθεί η ευκαιρία. Έπρεπε να αποδείξω ότι μπορώ να παίξω, έπρεπε να αρπάξω την ευκαιρία από τα μαλλιά».
Όσον καιρό δεν έπαιζες, τι έκανες πέρα από υπομονή; Μαύρες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό σου;
«Το μόνο που έκανα ήταν να δουλεύω καθημερινά στις προπονήσεις. Το ποδόσφαιρο με ξετρελαίνει, μου φτιάχνει πάντα τη διάθεση. Και έπρεπε να κρατάω ζωντανή αυτή τη διάθεση, γιατί ήξερα ότι κάποια στιγμή θα μου δινόταν η ευκαιρία. Απογοήτευση μπορεί να υπήρχε, κάθε ποδοσφαιριστής που δεν παίζει δεν είναι και το καλύτερό του. Δεν την έψαξα όμως, δεν θεωρώ ότι πρέπει να πάω στον προπονητή για να ζητήσω τον λόγο. Εκείνος αποφασίζει, εγώ πρέπει να υπακούω και να δουλεύω. Να βελτιώνομαι».
Το κομμάτι που θεωρείς ότι πρέπει να βελτιωθείς;
«Σε αυτή την ηλικία των 20, παντού! Δεν πρέπει τίποτα να αφήσω στην τύχη».
Το να μπορείς από πίσω να «διαβάζεις» ένα παιχνίδι;
«Ε, αυτό είναι ένα μπόνους για όποιον το έχει. Αν μπορείς να το κάνεις, γλιτώνεις πολλά. Διαβάζεις την κάθε κίνηση πριν γίνει. Είμαι, όμως, πολύ μικρός για να αναλύω τέτοια πράγματα».
Τον Γενάρη σε… ξεσήκωσε κάπως η Πάρμα με την πρόταση που έκανε να σε αποκτήσει;
«Σίγουρα ήταν τιμητικό. Κάτι πολύ όμορφο για μένα, μου ανέβασε την ψυχολογία, μου έκανε καλό. Και περισσότερο το γεγονός ότι ήρθε από ομάδα του Καμπιονάτο. Το λατρεύω το ιταλικό πρωτάθλημα».
Φαντάζομαι ότι ψηφίζεις Καμπιονάτο και λόγω θέσης…
«Εννοείται. Για έναν αμυντικό το… μεταπτυχιακό του είναι να παίξει μια μέρα στην Ιταλία»!
Αγαπημένη σου ομάδα στο Καμπιονάτο;
«Δεν υπάρχει συγκεκριμένη. Πιο μικρός υποστήριζα τις ομάδες στις οποίες έπαιζαν οι αμυντικοί που λάτρευα. Νέστα, Καναβάρο και φυσικά Τραϊανό στη Ρόμα».
Τι ήταν για σένα ο Δέλλας; Τον πρόλαβες και μια χρονιά στην ΑΕΚ…
«Να το πω έτσι. Ήταν καθηγητής για μένα. Με βοήθησε, με συμβούλεψε, με στήριξε. Κι εγώ σε πολλές προπονήσεις, και φυσικά στα ματς που δεν έπαιζα, καθόμουν και παρατηρούσα κάθε του κίνηση, κάθε λεπτομέρεια. Μου έλεγε πολλά και κυρίως σε θέματα τακτικής».
Τα καλύτερα στόπερ στον κόσμο αυτή τη στιγμή;
«Ο Χούμελς της Ντόρτμουντ είναι τέλειος. Βελτιώθηκε κι άλλο στην τακτική, είναι ο κορυφαίος. Ο Τιάγκο Σίλβα επίσης. Και ο Πέπε… λόγω ομάδας».
Άρα να υποθέσω ότι δεν είσαι… Μπαρτσελόνα.
«Με τίποτα! Ρεάλ…».
Για επίλογο, τι είναι αυτό που περιμένεις; Έναν επενδυτή στην ΑΕΚ;
«Όχι, όχι δεν ασχολούμαι με αυτά. Αν κάτσω να σκεφτώ άσχημα πράγματα, αρνητικά θέματα, θα με ρίξει, θα μου χαλάσει την ψυχολογία. Σκέφτομαι μόνο να έχουμε την υγειά μας, την ομάδα, να υπάρχει καλό κλίμα, να ανέβουμε κι άλλο. Και πάντα θα ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες».
