Αμπντούν: «Μου αρέσει να δίνω λάμψη στους συμπαίκτες μου»
Τον εαυτό του και τον ρόλο του στο γήπεδο έχει βρει στον Ολυμπιακό ο Τζαμέλ Αμπντούν, ενώ δεν κρύβει την πικρία του που δεν καλείται στην εθνική Αλγερίας.
Ο 26χρονος μέσος σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα της πατρίδας του «Depeche de Kabylie», αναφέρθηκε στην πετυχημένη του πορεία στον Ολυμπιακό το ξεκίνημα της καριέρας του στη Γαλλία, αλλά και το παράπονό του για την εθνική ομάδα.
Εχεις αναδειχτεί δύο χρονιές πρώτος σε ασίστ στην ελληνική Super League και φέτος είναι πρώτος στη λίστα με επτά ασίστ. Πώς εξηγείς την ικανότητα να δίνεις την μπάλα τη σωστή στιγμή;
«Την τέχνης της καλής πάσας την απέκτησα κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Είμαι ξεκάθαρα περισσότερο πασέρ παρά σκόρερ. Στην Ελλάδα αγωνίζομαι στα άκρα και μου επιτρέπει να βρίσκω την κατάλληλη στιγμή τους επιθετικούς. Μου αρέσει να δίνω λάμψη στους συμπαίκτες μου».
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι η φυγή σου από το γαλλικό πρωτάθλημα σου έκανε καλό…
«Ναι, είναι αλήθεια. Εδώ είμαι σε έναν σπουδαίο σύλλογο που με εμπιστεύεται. Κάθε χρόνο αγωνίζομαι στο Champions League. Η Αθήνα είναι μια πανέμορφη πόλη και το κλίμα εδώ είναι ευχάριστο σε όλη τη διάρκεια του έτους. Στη Γαλλία έκανα κάποιες κακές επιλογές στην καριέρα μου. Αλλά έτσι γίνεται. Δεν μετανιώνω για τίποτα. Είμαι 26 ετών και μπορώ ακόμα να απολαμβάνω το ποδόσφαιρο».
Στη Γαλλία, απέτυχες να ωριμάσεις, ή ήταν θέμα εξωαγωνιστικών θεμάτων;
«Τις ικανότητές μου; Μπορούσα να τις δείξω και τότε. Ξεκίνησα στη Ligue 1 σε ηλικία 17 ετών. Στη Γαλλία θεωρώ πως με περιέβαλαν λάθος άνθρωποι. Σήμερα έχω έναν ατζέντη, με τον οποίο τα πάω καλά. Όταν πρωτοήρθα στην Ελλάδα, πέρασα δύσκολα, αλλά με τη βοήθεια του προέδρου και του συμπαίκτη μου στον Ολυμπιακό, Ραφίκ Τζιμπούρ, βρήκα την ισορροπία μου».
Παρά τις καλές σου εμφανίσεις σε ένα παιχνίδι που παίζει συστηματικά στο Champions League, δεν έχεις κληθεί ποτέ από τον Βαχίντ Χαλίλχοτζιτς στην εθνική Αλγερίας. Νιώθεις πως έχεις αδικηθεί;
«Αρχικά, με πείραζε πολύ. Σήμερα, νιώθω λιγότερη λύπη. Είμαι συγκεντρωμένος στην ομάδα μου και προσπαθώ να είμαι αποτελεσματικός. Σέβομαι την επιλογή του προπονητή, καθώς αυτός παίρνει τις αποφάσεις, αν και στην καρδιά μου δεν μπορώ να το καταλάβω. Δεν αλλάζει κάτι να μοιράζομαι την διάθεσή μου στον Τύπο. Αν είχα την απάντηση για την μη κλήση μου, θα την έδινα. Η εθνική Αλγερίας παραμένει στόχος μου. Θα είμαι εκεί για την πατρίδα μου».
Ακόμα πληρώνεις τη φήμη του «κακού παιδιού» που σου είχε κολλήσει στη Γαλλία;
«Ποια φήμη; Είναι αλήθεια ότι μικρότερος έκανα… βλακείες. Ποιος δεν κάνει στα 20 του χρόνια; Σήμερα έχω ωριμάσει και έχω οικογένεια. Είμαι ένας άλλος άνθρωπος και συνεχίζω τη ζωή μου ως παντρεμένος. Τώρα όταν σου κολλάνε μια ταμπέλα, είναι δυστυχώς δύσκολο να ξεφύγεις».