Τα επτά συστατικά του «νόστιμου» - παραγωγικού ΠΑΣ Γιάννινα!

Ο «Αγιαξ της Ηπείρου» ασφαλώς και δεν ήταν να τον κλαίνε τα ψάρια της λίμνης των Ιωαννίνων πριν από δύο αγωνιστικές όταν έχανε στην Τρίπολη, ούτε ξαφνικά έγινε ομαδάρα μετά τις δύο τελευταίες νίκες επί της Ξάνθης και του Αρη στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Τα πάντα αποτελούν αποτέλεσμα προγραμματισμού και δουλειάς.

Κι επειδή στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν σερβίρεται έτοιμο στο «πιάτο» ας εξετάσουμε τους επτά λόγους που αιτιολογούν τη φετινή δυναμική πορεία του ΠΑΣ στο μαραθώνιο του πρωταθλήματος.

O coach Χριστόπουλος

Ανέλαβε βαριά… κληρονομιά από τον Αγγελο Αναστασιάδη στο τιμόνι του ΠΑΣ. Παρότι προπονητικά… άγουρος με μόλις δύο παιχνίδια προϋπηρεσία ως υπηρεσιακός κόουτς σε επίπεδο επαγγελματικών κατηγοριών, εν τούτοις κολυμπάει σαν… δελφίνι στα βαθιά νερά της Super League.

Με το «καλημέρα» βρέθηκε υπό αμφισβήτηση λόγω της απειρίας του, χωρίς πάντως να βγάζει φόβο και ανασφάλεια ότι αν κάτι στραβώσει, θα τον οδηγήσει εκτός ομάδας.

Από την πρώτη στιγμή αντιλήφθηκε πως σε κάθε ματς κρίνεται για αυτό και επεδίωξε να παρουσιάζει έναν όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστικό ΠΑΣ Γιάννινα. Η πίεση για το αποτέλεσμα, δεν τον κάνει να προσπαθεί να πάρει τα παιχνίδια έστω και με… μισό – μηδέν. Δεν είναι από τους προπονητές που επιλέγουν να «κλειδώσουν» την άμυνά και να επιχειρήσουν να «κλέψουν» βαθμό ή βαθμούς.

Δουλεύει πολύ τα ματς πριν και κατά τη διάρκεια τους και δεν «κολλάει» από το απουσιολόγιο βασικών παικτών.«Παιδεύει» το κομμάτι της τακτικής και την ανάλυση του αντιπάλου, ενώ το κοουτσάρισμά του παρουσιάζει σημαντική βελτίωση προϊόντος του χρόνου.

Ερωτηματικό ωστόσο παραμένει πως θα λειτουργήσει μελλοντικά σε συνθήκες αφόρητης βαθμολογικής πίεσης και σε παιχνίδια – «φωτιά», στα οποία πιθανόν να διακυβεύεται η παραμονή του «Αγιαξ» στην κατηγορία.

Δεμένα αποδυτήρια

Παρότι rookie, ο Χριστόπουλος πέρασε το δικό του «νόμο» στα αποδυτήρια και έβαλε τις απαραίτητες κόκκινες «γραμμές» για την εύρυθμη λειτουργία της ομάδας. Καμία ομάδα άλλωστε στον αιώνα τον άπαντα δεν κατάφερε τίποτα, εάν πάνω απ΄όλα δεν είχε εντός των τειχών κλίμα «ομάδας» στα αποδυτήρια. Γκρίνιες για τις καθυστερήσεις στις πληρωμές, αλλά και για το μειωμένο χρόνο συμμετοχής από τους παραγκωνισμένους παίκτες υπήρξαν και θα υπάρχουν σε πολλές ομάδες, χωρίς φυσικά ο ΠΑΣ να αποτελεί εξαίρεση.

Η εμπιστοσύνη του Χριστοβασίλη

Ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΣ στήριξε «τυφλά» τον προπονητή στα πρώτα ανάποδα αποτελέσματα. Ετσι, του έδωσε την δυνατότητα να εργαστεί με μεγαλύτερη άνεση χρόνου και λιγότερη πίεση στην προσπάθειά του να αναδείξει τη δουλειά του και να αποδείξει ότι μπορεί να «επιβιώσει» στη μεγάλη κατηγορία.

Οι παλιοί «τραβάνε» τους νέους

Ο βασικός κορμός της ομάδας αποτελεί ένα μείγμα παλιών (Φεγκρούς, Πάντος, Λίλα, Μιχαήλ, Γεωργίου, Ντε Βισνέντι) και νέων παικτών (Ιλιτς, Κοροβέσης, Τσουκαλάς, Κολοβέτσιος). Οι παλιές σειρές έδειξαν το δρόμο στους νεοαποκτηθέντες, οι οποίοι ανταποκρίνονται με επιτυχία στο ρόλο τους λες και παίζουν χρόνια στην ομάδα.

Τα… παιδιά που έγιναν άντρες!

Στην Ελλάδα έχουμε το κακό συνήθειο να θεωρούμε «μωρά» και ταλέντα παίκτες ηλικίας 19-21 ετών. Υπό αυτό λοιπόν το ομολογουμένως αναχρονιστικό πρίσμα, οι 21άρηδες Κολοβέτσιος και Κοροβέσης κατά πρώτο λόγο και ο φρεσκο - διεθνής με την Ελπίδων Οικονόμου, κλήθηκαν λόγω των αγωνιστικών συνθηκών να… μεγαλώσουν κάπως απότομα φέτος. Οι δύο πρώτοι, ήδη αποτελούν «κολώνες» της ηπειρώτικης ομάδας και ακολουθεί και ο τρίτος της νεανικής παρέας.

Αξιοποίηση των «όπλων»

Οι Ντε Βινσέντι, Ιλιτς, Γεωργίου αποτελούν τους πιο ντελικάτους παίκτες στο ρόστερ του φετινού ΠΑΣ και βάση συγκεκριμένου πλάνου εκμεταλλεύονται τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του καθενός.

Οι δύο πρώτοι έχουν σκοράρει τρεις και δύο φορές αντίστοιχα, πραγματοποιώντας εξαιρετικά στο σύνολο τους παιχνίδια, ενώ ένα γκολ έχει σημειώσει ο ταχύτατος και εκρηκτικός Γεωργίου.

Ο τρόπος διαχείρισης του έμψυχου δυναμικού είναι κομβικής σημασίας στο περιορισμένο νεανικό ρόστερ του φετινού ΠΑΣ και όπως παρατηρούμε ουδείς περισσεύει. Ακόμη και ο μέχρι πρότινος ξεχασμένος και άλλοτε ηγέτης της μεσαίας γραμμής Πολ Κεϊτά τελευταία ξεκίνησε να παίρνει παιχνίδια στα πόδια του.

To «αναίμακτο» rotation

Ενδεκάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, λεει ένας άγραφος κανόνας του ποδοσφαίρου με τον ΠΑΣ Γιάννινα να αποτελεί την εξαίρεση. Η επιδημία των τραυματισμών και οι συχνές τιμωρίες διαφοροποιούν σε σημαντικό ποσοστό την 11άδα του «Αγιαξ» από παιχνίδι σε παιχνίδι. Ειδικά στην αμυντική γραμμή και στον άξονα της μεσαίας γραμμής, οι αλλαγές από αγωνιστική σε αγωνιστική αποτελούν πάγιο φαινόμενο, χωρίς ωστόσο να επηρεάζουν αρνητικά την εικόνα και την συνοχή της ομάδας.