Αγκάνθο: «Έχω αρχίσει και... δένομαι με τον Άρη»

Αναλυτικά τα όσα είπε ο Νταβίντ Αγκάνθο στην εφημερίδα SUPER ARIS:

Μετά από μια μεγάλη καριέρα στα γήπεδα της Πριμέρα και Σεγκούντα Ντιβιζιόν, στην Ελλάδα και την ομάδα μας. Τι σημαίνει για σένα η απόφαση αυτή;

«Μια πολύ μεγάλη πρόκληση. Λατρεύω να παίζω ποδόσφαιρο κι ιδιαίτερα σε μια ομάδα με τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά του Άρη. Μια καθαρά ποδοσφαιρική ομάδα, μ’ έναν απίστευτο κόσμο, που μ’ έχει αγκαλιάσει απ’ τη πρώτη κιόλας στιγμή που ήρθα. Ήρθα, έχοντας ν’ αποδείξω πάρα πολλά και πραγματικά, ελπίζω κι εύχομαι να μείνω αρκετό καιρό στην ομάδα, ώστε, όταν με το καλό έρθει η ώρα να φύγω να την αφήσω εκεί που πραγματικά της αρμόζει που, για μένα, δεν είναι τίποτε άλλο, από τις πρώτες θέσεις του πρωταθλήματος.»

Οι κυριότεροι λόγοι της απόφασης σου, ν’ αφήσεις τα... εύκολα και ν’ αποδεχτείς το ρίσκο ενός νέου περιβάλλοντος, ποιοι ήταν;

«Αν κι είχα και κάποιες άλλες προτάσεις απ’ την Ισπανία, μπορώ να πω ότι η πρόταση του Άρη ήταν αυτή που, απ’ τη πρώτη στιγμή, μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Ίσως να ‘ταν το γεγονός όλων αυτών που άκουγα και μου μετέφεραν οι αρκετοί Ισπανοί ποδοσφαιριστές, που έχουν περάσει από δω. Μου μίλησαν με τα καλύτερα λόγια τόσο για την ομάδα, όσο και για τον κόσμο της. Μου είπανε ότι αν τελικά έρθω, θα ‘χω την ευκαιρία να ζήσω πρωτόγνωρες κι ανεπανάληπτες στιγμές απ’ τις εκδηλώσεις του κόσμου της ομάδας, κάτι που αποτέλεσε για μένα και το σημαντικότερο κίνητρο για την απόφαση μου. Ήταν τόσα εκπληκτικά τα πράγματα που άκουγα που μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να έρθω να τα διαπιστώσω και προσωπικά.»

Ποιος, απ’ όλους αυτούς, σου ‘πε τα καλύτερα λόγια;

«Μίλησα με πάρα πολλούς κι ειδικά με τον Οριόλ και τον Πορτίγια, που ήμουν και συμπαίκτης. Ιδιαίτερα ο Κρίστιαν, μου τόνισε ότι θα ενθουσιαστώ με την επιλογή μου. Μου ‘πε ότι οι οπαδοί λατρεύουν παθολογικά την ομάδα τους και ειδικά τους ποδοσφαιριστές που παθιάζονται γι αυτήν. Επειδή είμαι ο τύπος του παίκτη που του αρέσει να «δένετε» με μια ομάδα, όλα αυτά ακούγονταν για μένα πολύ συναρπαστικά…».

Τα τωρινά οικονομικά δεδομένα που βιώνει ο Άρης και η γενικότερη κρίση που υπάρχει στην Ελλάδα, δε σε προβλημάτισαν;

«Το ότι υπήρχε μια ανησυχία, στην αρχή, μ’ όλα αυτά που άκουγα είναι αλήθεια. Γρήγορα, όμως, ξεπεράστηκε μετά τη συζήτηση που έκανα με τους ανθρώπους της ομάδας που βρίσκονται τώρα στη διοίκηση της. Είναι νέοι άνθρωποι, έχουν παίξει ποδόσφαιρο κι απ’ τον τρόπο που μου μίλησαν κατάφεραν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη μου. Εξίσου σημαντικός λόγος για τον ερχομό μου στον Άρη ήταν και ο ρόλος, που μου εξήγησαν ότι θα έχω στην ομάδα. Μιας, εντελώς ανανεωμένης ομάδας που χτίζεται, φέτος, απ’ το μηδέν.»

Τη Κυριακή, έκανες το ιδανικό ντεμπούτο. Δεν ξέρουμε πως ήταν για σένα, αλλά για όλους εμάς, απ’ τη στιγμή που ξεκίνησες ως και τη στιγμή που, τόσο γλυκά, την έστειλες στα δίχτυα, ήταν σα να έμπαινε αυτό το γκολ κάνα …τρίωρο. Τόσο μεγάλη ήταν η απόλαυση μας...

«(γελάει) Για μένα, όμως, δεν ήταν, ακριβώς, έτσι… Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, το ματς βρίσκονταν προς το τέλος του και λόγω του άχαρου ρόλου που είχα ως τότε και του γεγονότος ότι είχα πολύ καιρό να βγάλω ολόκληρο ενενηντάλεπτο, αισθανόμουν πολύ κουρασμένος. Η εμπειρία μου, όμως, παίζοντας τόσα χρόνια ποδόσφαιρο με δίδαξε ότι σημασία δεν έχει πόσο θα τρέξεις, αλλά, πότε θα τρέξεις. Όταν είδα τη μπάλα να ‘ρχεται προς το μέρος μου, άντλησα δύναμη ξέροντας ότι αν τοποθετούσα σωστά το σώμα μου ή πέναλτι θα μου έκαναν ή θα ‘βαζα γκολ. Όπως τελικά κι έγινε…»

Ένα γκολ που πανηγυρίστηκε έξαλλα. Αλήθεια, πρόσεξες τους πανηγυρισμούς των νεαρών συμπαικτών σου στο πάγκο της ομάδας; Ένα κουβάρι έγιναν οι πιτσιρικάδες…

«Γνώριζα για τη σπουδαιότητα αυτού του τέρματος, αφού ήταν το πρώτο της χρονιάς κι άπαντες το περίμεναν πως και πως. Την ένοιωθα κι εγώ αυτή τη πίεση και τη νευρικότητα που υπήρχε στους συμπαίκτες μου να πετύχουν κάποιο τέρμα, οπότε θεωρώ απόλυτα δικαιολογημένο το ξέσπασμα τους, τη στιγμή της ισοφάρισης.»

Τι πήγες κι είπες στη κάμερα;

«Μαμά σ’ αγαπώ πολύ…»

Το τελευταίο διάστημα λόγω κάποιων σημαντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η θεία μου βιώνει δύσκολες καταστάσεις κι εγώ με την αφιέρωση που της έκανα εκείνη τη στιγμή, θέλησα, να την βοηθήσω να νοιώσει κάπως καλύτερα.»

Πάντως, το γκολ που πέτυχες σχολιάστηκε αρκετά στα Μ.Μ.Ε της χώρας σου.

«Παίζω αρκετά χρόνια ποδόσφαιρο και θεωρώ ότι είμαι ένας αγαπητός ποδοσφαιριστής στο ευρύ κοινό της πατρίδας μου. Ακόμα κι όταν συζητιόνταν το ενδεχόμενο να έρθω στον Άρη, είχε γίνει θέμα στις εφημερίδες. Θεωρούσαν πολύ δύσκολο να ‘ρθω στην Ελλάδα κι όταν, τελικά, ήρθα ήταν, γι αυτούς, είδηση. Περίμενα ότι θα παρακολουθούσαν την πορεία μου, αλλά, σε καμιά περίπτωση, ότι θα γίνονταν τόσο μεγάλος ντόρος σε εφημερίδες όπως η MARCA και η AS.»

Γνωρίζεις ότι έχει αναρτηθεί ήδη στο Facebook σελίδα που σε καλωσορίζει στη ομάδα μας;

«Όχι, τώρα το μαθαίνω από σας αυτό κι επί της ευκαιρίας να ευχαριστήσω και τους ανθρώπους που έκαναν αυτή τη κίνηση για να με καλωσορίσουν.»

Προηγουμένως, είπες κάτι για συναισθηματικό δέσιμο. Αν, όντως, είσαι τέτοιος τύπος, να ξέρεις, ήρθες στη κατάλληλη ομάδα…

«Πιστέψτε με, έχω αρχίσει ήδη και το νοιώθω αυτό το δέσιμο .Απ’ τις πρώτες, κιόλας, επαφές που ‘χα με τον κόσμο του Άρη στο δρόμο…»

Πως βλέπεις την εικόνα της ομάδας, μέχρι τώρα;

«Κατ’ αρχάς, θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό το βαθμό που πήραμε με την αεκ, τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ήταν ένας πόντος βάλσαμο, γιατί φέρνει ηρεμία να δουλέψουμε και να παρουσιάσουμε μια ακόμα καλύτερη εικόνα εν όψει του πολύ κρίσιμου παιχνιδιού της Κυριακής, κόντρα στη Κέρκυρα. Η ομάδα μπορεί να τα καταφέρει, αλλά, μόνο μέσα από σκληρές μάχες και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το συνειδητοποιήσει για τα καλά ο κόσμος. Κι ο φετινός δρόμος θα ‘ναι γεμάτος από σκληρές μάχες. Δεν υπάρχουν για μας εύκολα παιχνίδια και σ’ αυτή μας τη προσπάθεια χρειαζόμαστε όσο τίποτε άλλο τη συμπαράσταση του κόσμου μας.»

Ποια είναι τα περιθώρια βελτίωσης, που βλέπεις, να ‘χει ο φετινός Άρης;

«Εγώ είμαι πολύ αισιόδοξος κι αυτό γιατί βλέπω ότι υπάρχουν στην ομάδα παιδιά που διψάνε να παίξουν ποδόσφαιρο και να φτιάξουν τη ζωή τους απ’ αυτό, δίνοντας κάθε φορά που μπαίνουν στο γήπεδο, το 100% των δυνατοτήτων τους. Αν συνεχίσουν αυτά τα νέα παιδιά ν’ αντλούν παραστάσεις απ τη δική μας εμπειρία κι εμείς ενέργεια απ’ τη δική τους ενέργεια, τότε, η εικόνα που θα παρουσιάζουμε μελλοντικά θα είναι πολύ καλύτερη. Μπορώ να το εγγυηθώ αυτό αρκεί να υπάρχει η απαραίτητη στήριξη από πλευράς του κόσμου…»

Όντως τη προηγούμενη Κυριακή, είχες έναν άχαρο ρόλο. Για να τα λέμε τα πράγματα με τ’ όνομα τους, μπορεί κατά τη διάρκεια της χρονιάς να τον έχεις κι άλλες φορές. Μπορείς να τον αντέξεις κι αν αναλογίζεσαι των ευθυνών σου, μια και θεωρείσαι, κι όχι άδικα, το τρίτο και βαρύτερο «χαρτί» που τραβήξαμε;

«Να ‘μαστε ξεκάθαροι. Μ’ αυτό που θα πω, δεν αποποιούμαι ούτε το ρόλο και τις ευθύνες μου, ούτε και το λόγο για τον οποίο ήρθα. Ίσα ίσα που νοιώθω απόλυτα έτοιμος για όλα αυτά κι όπως προείπα, λειτούργησε και ως κίνητρο για να ‘ρθω…

Απ’ τη πρώτη κιόλας στιγμή, όμως, ξεκαθάρισα ότι δεν ήρθα εδώ υποσχόμενος ότι θα βάλω 20 γκολ, αλλά για να γίνω κομμάτι της συνολικότερης προσπάθειας.

Πρέπει να τονίσω ότι δεν είμαι μόνος στην ομάδα. Εγώ νοιώθω εξαρτημένος απ’ τον κάθε συμπαίκτη μου, ο κάθε συμπαίκτης μου από μένα κι όλοι μαζί απ’ το προπονητή τους φυσιοθεραπευτές, τους γυμναστές, το διερμηνέα, τους φροντιστές κ.τ.λ.

Έτσι είναι πάντα σε μια ομάδα, ο ένας εξαρτάται απ’ τον άλλο. Δεν είμαστε διαφορετικές μονάδες, δεν κάνουμε ατομικό άθλημα. Πρέπει όλοι να ενωθούμε, δίνοντας το καλύτερο μας εαυτό για το καλό της ομάδας.»

Πάρα πολύ σημαντικά αυτά που λες. Ότι κι αν έχει συμβεί στο παρελθόν, όποια δικαιολογημένη πίκρα ή πούλημα, μπορεί να νοιώθει ο καθένας, ο Αρειανός πρέπει να ξαναγαπήσει  την ομάδα του

«Να ξέρετε ότι πριν αποφασίσω να έρθω στον Άρη, το ‘ψαξα πάρα πολύ. Γνωρίζω τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ,αυτό το διάστημα, ενώ είναι και δεδομένο ότι στερείται της οικονομικής επιφάνειας ομάδων, όπως ο ολυμπιακός ή ο παναθηναϊκός. Έχει, όμως κι ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα ,που σε καμιά περίπτωση και ειδικότερα τη φετινή χρονιά δε πρέπει ν’ αφήσει ανεκμετάλλευτο. Τους οπαδούς του, που, για μένα, απ’ όλα, όσα έχω δει κι ακούσει, ως τώρα, θεωρώ ως τους κορυφαίους στην Ελλάδα…»

Απ’ τα λίγα που είπαμε, καταλάβαμε ότι είσαι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος που δείχνει να έχει πιάσει απόλυτα το σφυγμό και τις πολλές ιδιαιτερότητες του φετινού Άρη.

«Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σας. Ξέρετε, όταν είσαι τόσα χρόνια επαγγελματίας, περνώντας από τόσο «βαριά» αποδυτήρια, όπως της Ρεαλ Μαδρίτης ,της Εσπανιολ, της Βαγιαδολιδ, της Ραγιο, κ.α. κι έχοντας συμπαίκτες, μορφές όπως ο Ανελκά, ο Ρονάλντο ή ο Ρεντόντο, τα ζυγίζεις πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Εγώ ήμουν ο μικρός τότε, αυτός που μάθαινε…

Τόσα χρόνια, έχω καταλάβει ότι η διαφορά ανάμεσα σ’ ένα καλό παίκτη από έναν εξαιρετικό ποδοσφαιριστή δεν είναι τόσο τα τεχνικά χαρακτηριστικά, που μπορεί να έχει, όσο το πώς μπορεί να διαχειριστεί τις δύσκολες καταστάσεις και πως μπορεί με τη προσωπικότητα που διαθέτει να παρασύρει κι όλη την υπόλοιπη ομάδα. Νομίζω ότι ,πλέον, έφτασε η ώρα, ότι κατάφερα να πάρω απ’ αυτούς τους σπουδαίους ποδοσφαιριστές, να τα μεταδώσω κι εγώ στους νεότερους. Να μπορέσω να προσφέρω στην ομάδα, όχι μόνο εντός αγωνιστικού χώρου, αλλά κι έξω απ’ αυτό και δη μέσα στ’ αποδυτήρια.»

Εκεί θέλουμε να καταλήξουμε κι εμείς. Ειδικά, από σας τους έμπειρους, ζητάμε να είστε οι πρώτοι που, στις δύσκολες στιγμές θα βάλουν πλάτη…

«Να ‘στε βέβαιοι γι αυτό…».