Κατσαβάκης: «Υπομονή και στήριξη»

Ο νέος τεχνικός ηγέτης των «κίτρινων» σε συνέντευξή του στην εφημερίδα του «Super 3» ζήτησε από τον κόσμο του συλλόγου υπομονή και στήριξη στη νέα προσπάθεια που καταβάλει το «συγκρότημα» της Θεσσαλονίκης και… υποσχέθηκε μία ομάδα που θα παλεύει με όλες της τις δυνάμεις στο γήπεδο.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Μάκη Κατσαβάκη:

Κόουτς, σε καλωσορίζουμε και πάλι στην οικογένεια του Άρη και σ’ ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο έργο σου. Σε διαβεβαιώνουμε, για κάτι που κι εσύ το γνωρίζεις και το περιμένεις. Ότι ο Σύνδεσμος αυτός θα βρίσκεται κοντά σ’ εσένα και στα παιδιά σου, πιο πολύ και πιο πιστά, από ποτέ.

«Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό που λέτε. Δε νομίζω να έχει περιέλθει, ποτέ στο παρελθόν, ο Άρης σε μια τέτοια κατάσταση, όπως αυτή που βρίσκεται σήμερα. Είναι δεδομένο κι αδιαπραγμάτευτο ότι, τώρα, χρειάζεται τη βοήθεια όλων των δυνάμεων του, περισσότερο από κάθε άλλη φορά… Και το σύνθημα πρέπει να το δώσετε πρώτοι εσείς, που χρόνια τώρα αποτελείτε τη μεγάλη δύναμη του Συλλόγου. Αυτό που κάνετε τόσα χρόνια, ακολουθώντας και στηρίζοντας την ομάδα παντού ,όχι απλά πρέπει να συνεχίσετε να το κάνετε, αλλά, πλέον, όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα… δέκα φορές περισσότερο».

Προχώρα και μη μασάς τίποτα. Βάζει πλάτη σ’ εσένα και στην ομάδα ένας Σύνδεσμος που δεν κώλωσε ποτέ και πουθενά, κάτι που το ξέρουν και το παραδέχονται, εχθροί και φίλοι.

«Είναι τεράστια υπόθεση να έχουμε την υπομονή, την παρότρυνση και τη στήριξη του κόσμου του Άρη. Αν πάρουμε εγώ και τα παιδιά, όλα αυτά τα στοιχεία, θα ‘ναι τεράστιο όφελος σ’ αυτό το πολύ δύσκολο αγώνα που θα κληθούμε να δώσουμε τη νέα χρονιά».

Αν σου δινόταν, λοιπόν, η δυνατότητα να κάνεις μια έκκληση προς τον κόσμο του Άρη, πρώτιστα, τι θα ήταν αυτό που θα ζητούσες;

«Υπομονή και αγκάλιασμα. Να μας στηρίξει και να μας αγκαλιάσει, ειδικά στο ξεκίνημα, όσο ποτέ άλλοτε. Είναι επιτακτική η ανάγκη για κάτι τέτοιο και καταλαβαίνουν οι πάντες για ποιο λόγο… Και να ξέρετε κάτι. Πάρτε το και σα δέσμευση, αν θέλετε… Δε μπορώ να προβλέψω με βεβαιότητα σε τι τεχνικό και τακτικό επίπεδο θα φτάσει αυτή η ομάδα με τη πάροδο του χρόνου, αυτό όμως που μπορώ να υποσχεθώ, μετά βεβαιότητας, είναι ότι θα βλέπετε μια ομάδα, που, ανεξαρτήτως αντιπάλου και έδρας θα παλεύει με όλες της τις δυνάμεις κάθε παιχνίδι».

Αυτό ακριβώς είναι το πρώτιστο που, όχι απλώς θέλει να βλέπει ο Αρειανός, αλλά και που προστάζει το όνομα, η ιστορία και η γενικότερη φιλοσοφία αυτού του συλλόγου.

«Το να παίζει η εκάστοτε ομάδα μου με πάθος και να μην τα παρατάει ποτέ, είναι και δική μου, πάγια, προπονητική φιλοσοφία. Δε μπορώ να ανεχτώ ποδοσφαιριστή που δεν παλεύει μέσα στο γήπεδο ή τα παρατάει με τη πρώτη ατυχία ή δυσκολία. Το κριτήριο του κόσμου είναι αλάθητο και δίκαιο και νομίζω αν δει ότι, πράγματι, παρουσιάζουμε μεγάλη μαχητικότητα θα μπορεί να συγχωρεί με μεγαλύτερη ευκολία και τις όποιες άτυχες στιγμές προκύψουν στη πορεία».

Μας υπόσχεσαι δηλαδή ότι θα βλέπουμε μια ομάδα που δε θα τα παρατάει ποτέ…

«Ακριβώς. Το πάθος θα ‘ναι το πρώτο που θα μας χαρακτηρίζει σαν ομάδα, με ατέλειωτο τρέξιμο και πρέσιγκ σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου».

Δεδομένων των υπαρχουσών συνθηκών ήταν δύσκολο ν’ αποδεχτείς τη πρόταση του Άρη και κατά πόσο θεωρείς τον εαυτό σου κασκαντέρ;

«Μα, και τη προηγούμενη φορά, αν θυμάστε, η πρόταση που μου έγινε απ’ τον Άρη, εμπεριείχε πολύ ρίσκο. Τότε, ανέλαβα μια ομάδα που, ναι μεν, είχε έναν υπάρχον κορμό, αλλά βρίσκονταν σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση, χωρίς το απαιτούμενο χρονικό περιθώριο και λειτουργώντας, κάτω από τεράστια πίεση. Τώρα, μπορεί να υπάρχει πολύ μεγαλύτερο χρονικό περιθώριο να δουλέψεις για να φτιάξεις κάτι, αλλά μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει ο παραμικρός κορμός, ούτε καν η βάση, που πάνω σ’ αυτήν θα μπορούσε να χτιστεί κάτι. Όπως καταλαβαίνεται, και στις δύο περιπτώσεις, οι συγκύριες κάτω απ’ τις οποίες καλούμε να δουλέψω, είναι πάρα πολύ δύσκολές».

Σε πείραξε ο τρόπος που έφυγες, τότε;

«Όχι. Το ‘χα ξεπεράσει απ’ τη πρώτη στιγμή κι ούτε έβγαλα κάποια κακία, ή είπα οτιδήποτε. Συμβαίνουν, άλλωστε, αυτά τα πράγματα στο ποδόσφαιρο. Οι άνθρωποι του Άρη πήραν μια απόφαση που ήταν απόλυτα σεβαστή, απ’ τη πλευρά μου. Απλά, ήθελα να μου την ανακοίνωναν πιο νωρίς για να ήξερα κι εγώ τι θα έκανα. Εν πάση περιπτώσει, έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε κι ασφαλώς, δεν υφίσταται, πλέον, το παραμικρό θέμα».

Αισθάνεσαι ότι άφησες κάτι στη μέση;

«Ναι. Ήταν μεγάλη η επιθυμία μου να συνεχίσω στον Άρη, παρά το δεδομένο ρίσκο που έπρεπε να πάρω. Μπορεί, σήμερα, να περνάει πολύ δύσκολες ώρες, αυτός ο Σύλλογος, αλλά δεν παύει, να ‘ναι πάντα Άρης… Δε κρύβω, πως αποδεχόμενος τη πρόταση του Άρη, έκανα κι οικονομικές θυσίες. Όπως και να ‘χε, πάντως, ποτέ, δε θα χάλαγα μια συμφωνία με τον Άρη για το οικονομικό. ποτέ…!!! Εκτός του ότι είναι τεράστια τιμή να δουλεύεις σ’ αυτή την ομάδα, είναι εξίσου τεράστιο και το συναίσθημα της ικανοποίησης που νοιώθεις, γνωρίζοντας, ότι, ιδιαίτερα, τη δεδομένη χρονική περίοδο που περνά δύσκολες ώρες, πρόσφερες πραγματικά σ’ αυτήν. Έστω και υπ’ αυτές τις συνθήκες, ήθελα, διακαώς, να ‘μαι μέρος αυτής της προσπάθειας. Στη ζωή δεν είναι μόνο τα λεφτά, είναι και πολλά, άλλα πράγματα…».

Όσον αφορά το υπάρχον ροστερ ,υπάρχουν τα παιδιά που μπορούν να εξελιχθούν ως οι νέοι ηγέτες του Άρη, και που στις δύσκολες στιγμές θα ‘χουν την ικανότητα να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους; Κι αναφερόμαστε, περισσότερο, στους Βελλίδη και Γιαννιώτα...

«Ο Βελίδης είναι ένας τερματοφύλακας που, πραγματικά, μ’ έχει εντυπωσιάσει κι από πέρυσι, μάλιστα, που ήμουν στη Δόξα, είχα πει ότι δικαιούνταν μια θέση στην Εθνική ομάδα.

Ο δε Γιαννιώτας, είναι ένας πάρα πολύ ελπιδοφόρος παίκτης με τρομερά στοιχεία, αλλά, ακόμα είναι πολύ μικρός για να ξέρουμε πως θα εξελιχθεί ο ψυχισμός και το κοινωνικό του προφίλ για να επωμιστεί στις πλάτες του έναν τέτοιο ρόλο.

Όπως και να ‘χει αυτό το ζήτημα, ομολογώ ότι είναι κάτι που με προβληματίζει, αφού αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό. Αν είχαμε τον Ούμπιντες που τον ήξερα, θα μπορούσα ν’ «ακουμπήσω» πάνω του. Μακάρι, τουλάχιστον, να ευοδωθούν οι προσπάθειες παραμονής του Ακόστα, που είναι ένα παιδί που διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά και πιστεύω ότι μπορεί να μας δώσει τις λύσεις που χρειαζόμαστε σ’ αυτό το τομέα».

Δυο απ’ τους ελάχιστους παίκτες του φετινού ροστερ με παραστάσεις Superleague, είναι και παλιοί σας γνώριμοι. Ο λόγος για τους Παπαστεριανό και Παπαζαχαρία.

«Αμφότεροι είναι εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές και χαρακτήρες. Απ’ τους παίκτες που πάνω τους θα βασιστούμε, αφού εκτός του ότι είναι απ’ τους πιο έμπειρους, ανήκουν στη νευραλγική γραμμή της άμυνας, που για μένα, αποτελεί το θεμέλιο λίθο και τη βάση που χτίζεται κάθε ομάδα».

Κόουτς ευχαριστούμε. Έχεις, μήπως, να προσθέσεις κάτι άλλο που τυχόν να ξεχάσαμε εμείς;

«Όχι, νομίζω ότι καλύψαμε όλο το φάσμα των θεμάτων που μας απασχολούν για την ώρα. Άλλωστε, αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή ο Άρης είναι, λίγα λόγια και πολύ δουλειά…».