Οι τέσσερις «σωματοφύλακες» και το «θαύμα» της Κέρκυρας!

Oπως οι αποτυχίες έχουν «πρόσωπο», το ίδιο συμβαίνει με τις επιτυχίες. Ειδικά στην σκληρή ελληνική ποδοσφαιρική κοινωνία,, η νίκη είναι σίγουρα «παιδί των πάντων», ενώ η ήττα συνήθως είναι «εξώγαμο» του απέναντι.

Επειδή ωστόσο η σωτηρία δεν προήλθε τυχαία (ακόμη και εάν όλοι σεναριογράφοι σκίζουν τα πτυχία τους) το Οnsports πραγματοποιεί focus στα τέσσερα πρόσωπα που πήραν από το χέρι την «κόμμισα» και την έστειλαν.. συστημένη στην αφετηρία και του επόμενου πρωταθλήματος της Super League.

ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΚΑΒΑΚΑΣ

My name is Τιμόθεος Καβακάς!

Όταν η διοίκηση «πέταξε» στο Ιόνιο πέλαγος τον Χάβι Γκράθια και έχρησε αντικαταστάτη του… κάποιον Τιμόθεο Καβακά - τέσσερις αγωνιστικές πριν από το «game over» του πρωταθλήματος - όλοι έκαναν λόγο για κίνηση – «αυτοκτονίας».

Ο φιλόδοξος, πλην ωστόσο άγουρος τεχνικός (με προϋπηρεσία σε Αετό Σκύδρας Βέροια και Πλατανιά) όχι μόνο κολύμπησε στα βαθιά νερά της Super League, αλλά έκανε… μακροβούτι παραμονής, που θα ζήλευαν πολλοί «μπαρουτοκαπνισμένοι» συνάδελφοί του με μακρά θητεία στους πάγκους της «μεγάλης κατηγορίας».

Ο next generation…κόουτς δεν φοβήθηκε να πάρει το ρίσκο, στο τέλος δικαιώθηκε και συγχρόνως, συστήθηκε με τον καλύτερο τρόπο, στο ποδοσφαιρικό κοινό της «μεγάλης κατηγορίας». Εστω και εάν αμφισβητήθηκε έντονα για κάποιες επιλογές του στο νησί, με κυριότερη την τοποθέτηση του Χουάν Μαρτίν στην «κατάψυξη». «Βασιλιάς» στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ήταν, είναι και θα είναι το αποτέλεσμα!     

ΝΙΚΟΣ ΛΥΡΑΚΗΣ

Ο τολμηρός «εγκέφαλος»

Καλό θα ήταν ο Γιώργος Λιμπάντσης, να ανάψει μία λαμπάδα αποκλειστικά και μόνο για την αφεντιά του γενικού διευθυντή στον Αγιο Σπυρίδωνα. Όταν όλοι (ίσως ακόμη και ο ίδιος ο μεγαλομέτοχος) θεωρούσαν υποβιβασμένη την Κέρκυρα ο ίδιος δεν πέταξε… λευκή πετσέτα! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά μιλώντας αποκλειστικά στο Onsports στις 6 Φεβρουαρίου (μετά την άλωση της Κέρκυρας από τον ΠΑΣ και τα υβριστικά εναντίον του συνθήματα) δήλωνε κατηγορηματικά πως ο σύλλογος θα σωθεί!

Η αντικατάσταση του Χάβι Γκράθια με τον Τιμόθεο Καβακά αποτέλεσε καθαρά δική του επιλογή και σε ένα μεγάλο μέρος το ίδιο και η στροφή ως επί το πλείστον στο ελληνικό στοιχείο στα τελευταία τέσσερα κρίσιμα παιχνίδια.

Μπορεί η νησιώτικη ομάδα, για αλλού να ξεκίνησε στην αρχή της σεζόν (δεδομένων των φιλοδοξιών για κάτι καλύτερο από την εξασφάλιση της παραμονής) και αλλού ο γιαλός να την έβγαλε, ωστόσο και μόνοπως στο τέλος κατάφερε να σώσει την παρτίδα βρισκόμενη με την πλάτη στον τοίχο και τα χέρια όρθια, αρκεί για να τον κατατάξει στους μεγάλους πρωταγωνιστές της παραμονής.

Με τα καλά του και τα στραβά του, η τεχνογνωσία, το «μάτι» και ο τεράστιος εγωισμός του Λυράκη, θα λείψουν από την νησιώτικη ομάδα - μετά την ειλλημένη απόφαση αποχώρησής του- καθώς δεν επρόκειτο απλά για τον γενικό διευθυντή, αλλά για τον «εγκέφαλο» και την ψυχή της νησιώτικης ομάδας…

ΗΛΙΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Ο «γκολεαδόρ» που «ντύθηκε... Μαρτίν

Οι Φαίακες έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη τον περασμένο Γενάρη για να φέρουν στο νησί τον Χουάν Αντόνιο Μαρτίν, ωστόσο τον πραγματικό γκολεαδόρ, αποδείχτηκε στην πορεία πως τον είχαν μέσα στα πόδια τους. Με οκτώ γκολ το ένα πολυτιμότερο από το άλλο, που «εξαργυρώθηκαν» συνολικά με 16 βαθμούς(!), ο 33χρονος επιθετικός έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην σωτηρία των Φαιάκων και μάλλον δικαιούται διπλό πριμ από την διοίκηση για την επίτευξη του στόχου της παραμονής. Μόνο και μόνο το γκολ που σημείωσε κόντρα στον Ολυμπιακό Καραϊσκάκη ισοδυναμούσε με τα... ¾ της παραμονής και γράφτηκε με «χρυσά γράμματα» στην ιστορία του συλλόγου.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΜΠΑΝΤΣΗΣ

Ο «αόρατος» μεγαλομέτοχος

Εάν βγούμε στο δρόμο και ρωτήσουμε δέκα φιλάθλους διαφορετικών συλλογικών προτιμήσεων, «ποιος είναι ο μεγαλομέτοχος της Κέρκυρας;» βάζουμε το χέρι μας στην φωτιά πως τουλάχιστον οι μισοί θα αγνοούν τον λεγάμενο ή θα έχουν μείνει στην εποχή του Σπύρου Καλογιάννη! Και αυτή, είναι ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία του μεγαλομετόχου, επί των ημερών του στην νησιώτικη ΠΑΕ.

Κόντρα στα ήθη και έθιμα του τόπου μας που θέλει το μεγάλο αφεντικό να συγκεντρώνει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας και πολλές φορές να επισκιάζει ακόμη και τους φυσικούς πρωταγωνιστές (προπονητής, παίκτες) η παρουσία του στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι είναι διακριτική και αθόρυβη.

Ο επιχειρηματίας με βασική απασχόληση το εμπόριο οπωροκηπευτικών περνάει απαρατήρητος και σπανίως έως ποτέ στήνεται μπροστά από τις κάμερες και τα μικρόφωνα των δημοσιογράφων.

Εστω και εάν την φετινή σεζόν, η οικονομική κρίση έφτασε και στο… κατώφλι της Κέρκυρας, εν αντιθέσεις με άλλες ομάδες, δεν άφησε έντονο το αποτύπωμά της στην ομάδα, κάτι που αν μη τι άλλο πιστώνεται στον χρηματοδότη της.

Εδειξε τυφλή εμπιστοσύνη στο στενό συνεργάτη του Νίκο Λυράκη, ακόμη και σε στιγμές που το καράβι έμπαζε νερά και προς τιμήν του δεν είναι από τους all time classic μεγαλομετόχους τους οποίους είθισται να «κυβερνάει» η εξέδρα.